Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  autonomia terytorialna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Public interest as a determinant of territorial autonomy

100%
Niemczuk P.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2020
|
vol. 3
|
issue XX
223-233
PL
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie problematyki autonomii terytorialnej. Tezą wyznaczającą kierunek rozważań jest założenie, że jedną z podstawowych determinant autonomii terytorialnej jest interes publiczny. Autonomia terytorialna nie ma ściśle ustalonej treści prawnej. Jest pojęciem ogólnym i względnym, którego zdefiniowanie jest zadaniem trudnym, o ile w ogóle możliwym. Jedno jest jednak pewne – pojęcie to wyraża ideę, która determinuje system prawny regulujący organizacyjno-terytorialną formę państwa. Chodzi tu o kwestię podziału w wykonywaniu władzy pomiędzy centrum a terenem związanej z interesem właściwym odpowiednio dla centrum i dla terenu. Natomiast dalsze próby konkretyzacji „autonomii terytorialnej” napotykają już poważne trudności. Stąd szczególnie istotny w tych rozważaniach jest kontekst interesu publicznego. Pojęcie interesu publicznego zasadniczo ma sens względny. Jego treść zależy bowiem od stale zmieniających się uwarunkowań społecznych. Zmienność ta jest między innymi wynikiem kontekstu terenowego. Inna treść będzie właściwa dla określenia interesu ogólnopaństwowego, a inna dla interesu terenowego. Wydaje się więc, że do wyjaśnienia pojęcia „autonomia terytorialna” przybliżyć może odniesienie do koncepcji interesu publicznego, a następnie uwzględnienie relacji pomiędzy interesem „terenu” a interesem ogólnopaństwowym. Zabieg ten pozwoli na uchwycenie zarysu autonomii terytorialnej przez pryzmat determinującego ją interesu publicznego.
EN
The article aims to explore the concept of territorial autonomy. The research assumption is that public interest is one of the fundamental determinants of territorial autonomy. Territorial autonomy has not been defined by law. It is a general and relative term, and thus difficult to define (if such an enterprise is possible at all). However, one thing is certain - the idea behind this term determines the law regulating the organizational and territorial form of the state, i.e. the distribution of power between the centre and the territory. Further attempts to specify territorial autonomy are met with serious difficulties. Therefore, it is crucial to look at it through the prism of public interest. The term public interest has a relative meaning, because it depends on the constantly changing social conditions. This variability is, among others, a result of the territorial context. The national interest and the territorial interest will be defined in different ways. It seems, therefore, that in order to explicate the notion territorial autonomy, one should refer to the concept of public interest and then take into account the relationship between the interest of a territory and the interest of the whole state. This will make it possible to outline territorial autonomy through the prism of its determinant – the public interest.
2
Publication available in full text mode
Content available

Autonomia terytorialna mniejszości narodowych. Ujęcie komparatystyczne na przykładzie Mjanmy, Panamy i Boliwii

100%
Sobczyński M.
Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna
|
2021
|
issue 54
193-226
EN
The article reviews the policy of states in relation to national minorities and the processes of granting them territorial autonomy, based on the example of three countries geographically differentiated, with different histories and diverse national structures. Myanmar, Panama and Bolivia were selected for the analysis. In all these states, the Bolshevik practice of separating autonomous areas according to the distribution of individual nations was used, which, as the practice shows, usually leads to the disintegration of states. Also, two of the analyzed countries have already embarked on the path of disintegration.
PL
W artykule dokonano przeglądu polityki państw w stosunku do mniejszości narodowościowych i procesów nadawania im autonomii terytorialnej na przykładzie trzech krajów zróżnicowanych pod względem położenia geograficznego, odmiennych dziejów i zróżnicowanych struktur narodowych. Do analizy wybrano Mjanmę, Panamę i Boliwię. We wszystkich tych państwach zastosowano bolszewicką praktykę wydzielania obszarów autonomicznych zgodnie z rozmieszczeniem poszczególnych narodów, co – jak pokazuje praktyka – prowadzi zazwyczaj do dezintegracji państw. Dwa spośród analizowanych państw weszły już na drogę dezintegracji.
3
Content available remote

The role of ethno-regional parties in European integration. Is it a distractor or a catalyst?

80%
TROSIAK C.
Rocznik Integracji Europejskiej
|
2017
|
issue 11
355-367
PL
W artykule autor stara się ustalić, jaką rolę powinny i mogą odgrywać partie regionalne procesie integracji europejskiej. Znaczenie tego pytania wynika z faktu, że partie regionalne spotykają się z niechęcią ze strony władz politycznych i społeczeństw „państw narodowych” We wstępie autor pokazuje, w jaki sposób zmieniło się podejście do regionalizmu w Europie w połowie lat 80. XX w. Najbardziej widoczne jest ono w koncepcji „nowego regionalizmu”. Kontynuując swoje rozważania autor opisuje toczącą się debatę na temat tego jaką rolę odgrywają partie regionalne, a zwłaszcza ich szczególna forma jaką są partie etnoregionalne w systemach politycznych współczesnych państw europejskich. Podano również przykład rywalizacji politycznej w regionie i ogólnych zasad rządzących konkurencją na poziomie regionu. Autor wierzy, że analiza funkcjonowania regionalnych systemów partyjnych może być przydatna w analizowaniu procesów społeczno- politycznych, zwłaszcza na Górnym Śląsku.
EN
In the article, the author seeks to find what role regional parties should and can perform in the process of European integration. The significance of this question stems from the fact that regional parties tend to face reluctance from the political authorities and societies of “nationalizing states.” In the introduction, the author shows how approach to regionalism changed in Europe in the mid-1980s, most prominently in the concept of “new regionalism.” He continues to describe the ongoing debate on what regional parties and their particular form, ethno-regional parties, are and the roles they perform in the political systems of contemporary European states. An example is also provided of the political rivalry in the region and the general principles governing competition at the region level. The author believes that the insights into the functioning of regional party systems can be useful in analyzing socio-political processes, especially in Upper Silesia.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.