Search results

1

KIM JEST AMFINOGEN KRYŻANOWSKI – TAJEMNICZY MNICH Z SATYRY SYMEONA Z POŁOCKA

100%

Kozak B.

Acta Neophilologica

|

2019

|

vol. XXI/1

69-79

EN

Amfinogen Kryżanowski – the mysterious monk in the satire by Symeon of Polotsk

2

Recenzenckie zachwyty i niedyskrecje Seweryn Bączalski w roli krytyka Światowej Rozkoszy Hieronima Morsztyna

84%

Grześkowiak R.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2015

|

issue 1(6)

23-51

EN

In Old Polish literature, literary criticism was virtually unknown. In view of the scarcity of appraisals and reviews, a rhyming review written by a second-rate poet from the second half of the 17th century Seweryn Bączalski has extraordinary weight. In a poem Do tego, co już przeczetł, which crowns his 1608 collection of poems Przestrach śmiertelny, Bączalski evaluates the works of several poets from Cracow of that time, taking this opportunity to comment in great detail on Hieronim Morsztyn’s popular poem Światowa Rozkosz, published in 1606. The reviewer was riveted by an apparent clash: throughout the poem, Morsztyn enumerates multitudinous delights, only to unexpectedly deprecate in the ending their value when confronted with death and decay. This discrepancy hardly motivated in the poem and still attracting researchers’ attention, Bączalski motivates by a biographical key presenting Morsztyn as an inveterate womanizer who, finally, ends up ensnared by… syphilis. This experience allegedly changed the poet’s attitude towards carnal pleasures, and Światowa Rozkosz gave this existential discovery of his literary form.

FR

Le phénomène de la critique littéraire n’était pratiquement pas connu dans la littérature polonaise ancienne. Étant donné le manque d’opinions et d’élaborations à cette époque-là, la critique littéraire versifiée de Seweryn Bączalski, rimeur médiocre de la première moitié du XVIIe siècle, prend une importance extraordinaire. Dans le vers Do tego, co już przeczetł couronnant son recueil de 1608 intitulé Przestrach śmiertelny, Bączalski évalue la création artistique de quelques poètes créant à Cracovie, tout en analysant le fameux poème Światowa Rozkosz que Hieronim Morsztyn a publié en 1606. L’attention du critique littéraire vivant dans l’ancienne Pologne a été attirée par une contradiction nettement visible dans le poème mentionné ci-dessus : dans la majeure partie de l’ouvrage, l’auteur énumérait minutieusement de nombreux plaisirs pour finalement, et d’une façon inattendue, déprécier leur importance à l’égard de la mort et la putréfaction du corps. Bączalski explique cette divergence – motivée dans le texte d’une manière chétive et attirant jusqu’à présent l’attention des chercheurs intrigués – à l’aide d’une clé biographique, tout en présentant Morsztyn comme un dragueur incorrigible qui a été pris aux filets de la… vérole. Cette expérience a changé l’attitude du poète envers les plaisirs charnels, et Światowa Rozkosz a donné à cette leçon existentielle une expression littéraire.

3

„Dzieciątko, ostrym skrwawione krzemieniem”. O obrzezaniu Jezusa w poezji barokowej

84%

Szczukowski I.

Porównania

|

2023

|

vol. 33

|

issue 1

107-119

EN

The aim of this article is to discuss the baroque texts that are concerned with the theme of circumcision as described in the gospel. In religious culture, Jesus’ childhood “produced” signs referring to the allegorical and symbolic layer. It is primarily the Jewish ritual of circumcision that was invoked by seventeenth-century authors. It turns out that it plays an important role in poetic considerations that refer to motifs related to the Christmas period, enter into a dialogue with the religious (or theological) tradition, trying to grasp the meanings attributed to the circumcision of Jesus.

PL

Celem niniejszego artykułu jest omówienie barokowych tekstów, które dotyczą wyeksponowanego w ewangelii wątku obrzezania. W kulturze religijnej dzieciństwo Jezusa „wytwarzało” znaki odwołujące się do warstwy alegorycznej i symbolicznej. To przede wszystkim żydowski rytuał obrzezania zostaje przywołany przez siedemnastowiecznych twórców. Okazuje się, że odgrywa on ważną rolę w poetyckich rozważaniach, które odwołują się do motywów związanych z okresem świat Bożego Narodzenia, wchodzą w dialog z tradycją religijną (czy teologiczną), próbującą uchwycić znaczenia przypisywane obrzezaniu Jezusa.

4

„Niewieściuch głupi” czy Boży siłacz? O poetyckim obrazie Samsona w utworach Wacława Potockiego

67%

Szczepański J.

Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura

|

2020

|

vol. 2 (13)

5-23

EN

The paper focuses on biblical references to Samson (chapters 13–16 in the Book of Judges) in the Wacław Potocki’s (1622–1686) works. The author discusses the religious and cultural background, that could have influenced the poet’s biblical erudition. Moreover, he presents some examples of cultural reception of this motif. The analysis of poems referring to Samson shows Potocki’s attitude to the Israelite’s hero. The poet questions his superhuman strength, criticizes thoughtlessness and excessive trust yet he finds some traits that he can identify with. The author of this article determines the frequency of use of particular episodes of Samson’s story. The breakdown reveals a diversity of subject matter in the analyzed poems and innovative approaches to some literary motifs.

Refine search results

1 Acta Neophilologica

1 Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura

1 Porównania

1 Śląskie Studia Polonistyczne

1 Grześkowiak R.

1 Kozak B.

1 Szczepański J.

1 Szczukowski I.

1 2023

1 2020

1 2019

1 2016

KIM JEST AMFINOGEN KRYŻANOWSKI – TAJEMNICZY MNICH Z SATYRY SYMEONA Z POŁOCKA

Recenzenckie zachwyty i niedyskrecje Seweryn Bączalski w roli krytyka Światowej Rozkoszy Hieronima Morsztyna

„Dzieciątko, ostrym skrwawione krzemieniem”. O obrzezaniu Jezusa w poezji barokowej

„Niewieściuch głupi” czy Boży siłacz? O poetyckim obrazie Samsona w utworach Wacława Potockiego