Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  beginning
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Heidegger a Hegel

100%
Bednář M.
Filosofický časopis (Philosophical Journal)
|
2015
|
vol. 63
|
issue 1
47-56
EN
The author investigates the parallel conceptions of the overall philosophical goal of M. Heidegger and G. W. F. Hegel. He is of the opinion that the main parallel in the philosophical work of these two thinkers is evident when we compare Heidegger’s conception of the first and second beginning of the history of being with Hegel’s historical scheme of the two phases of the return of the absolute idea to itself. Hegel’s moment of one’s own fully-conscious self-understanding determining the mediation of oneself, and thus overcoming one’s own externality is revealed to be the foreshadowing counterpart of Heidegger’s conception of the overcoming of the first beginning. This overcoming, which Heidegger calls a second beginning, is the overcoming of a movement that substitutes being with the highest being. Heidegger takes the first beginning of the history of being as its necessary initial movement, and only thus can being become aware of itself as the mediating movement of the historical possibility of the second beginning. Hegel’s and Heidegger’s thought are thus revealed to follow analogical and parallel paths in expressing the ultimate conceptions of philosophical thought of the nineteenth and twentieth centuries.
2
Publication available in full text mode
Content available

O pojęciu GRANICY - raz jeszcze

100%
Kubicka E.
Linguistica Copernicana
|
2012
|
issue 1(7)
209-227
EN
The concept of the BOUNDARY, relevant in the philosophy for designating objects, has the same function also in the language. The word granica, from grań, i.e. a conventional sign set for separating one territory from another, in the process of time started to design not only the names of territories but also abstract names of objects without inherent boundaries. The author proposes to distinguish two lexical units with the sequence granica: granice czegoś 'boundaries of something', and granica między czymś a czymś 'boundary between ... and ...', both of which separate an object from surroundings. Using the first one, the speaker localizes the objects in space, whereas using the second one he separates it from other objects.
3
Publication available in full text mode
Content available

Eternity and Time in the Gospel of John

63%
Jojko B.
Verbum Vitae
|
2019
|
vol. 35
245-278
PL
Relacja między wiecznością a czasem jest przedmiotem nieprzerwanych studiów Janowych. Odwieczne Słowo Boże wkracza bowiem w czas i w konkretną historię ludzkości, łącząc wieczność i czas. Ewangelista opisuje zarówno boskość Jezusa jako Słowa istniejącego w odwiecznym, ponadczasowym „początku” (1,1), jak i prawdziwe człowieczeństwo Jezusa jako postaci historycznej, która stała się „ciałem” (1,14), przyjmując na siebie ludzką kondycję w całej kruchości: w jej doczesności, cierpieniu i śmierci. Jego ziemska misja została wypełniona „w czasie” - w konkretnej „godzinie”. Czytanie Czwartej Ewangelii w tym świetle może więc uwydatnić Janowe rozumienie wieczności i czasu. Niniejsza publikacja przedstawia różne interpretacje wyrażenia „na początku” oraz związanego z czasem rzeczownika „godzina”, używanego przez ewangelistę przy pewnych okazjach: „Było to około dziesiątej godziny” (1,39); „było to około szóstej godziny” (4,6; 19,14); „o siódmej godzinie” (4,52), odnosząc się każdorazowo do chronologicznego, określonego punktu w czasie. Jednakże niniejszy artykuł nie ustala znaczenia liczb wskazujących daną godzinę. Jego celem jest uwypuklenie związków każdej godziny ze słowami i czynami Jezusa, ktore jej towarzyszą.
EN
The relationship between eternity and time has been a perennial issue in Johannine studies. Consider that the pre-existent Word of God enters in time and within concrete human history, thus bridging eternity and time. The evangelist describes both Jesus’ divinity as the Logos, existing in an  eternal, timeless “beginning” (1:1), and Jesus’ true humanity as the historical person who was made “flesh” (1:14), taking on the human condition in all its fragility, in its temporality, suffering and death. His earthly mission was fulfilled “in time” – in a concrete “hour”. Reading the Fourth Gospel in this light may help us appreciate the Johannine understanding of eternity and time. This survey presents the various interpretations of the expression “in the beginning” and also of the time-related noun “hour”, used by the evangelist on certain occasions with detailed precision: “it was about the tenth hour” (1:39); “it was about the sixth hour” (4:6; 19:14); and “at the seventh hour” (4:52), referring always to a particular chronological point in time. However, this article does not place undue emphasis on the  numbers recounting the particular hour, but rather tries to identify the links of each hour with the accompanying words and deeds of Jesus.
4
Publication available in full text mode
Content available

Początek Wszechświata - między teologicznym stworzeniem a kosmologicznym przekształceniem

63%
Świeżyński A.
Filozoficzne Aspekty Genezy
|
2023
|
vol. 20
|
issue 1
1-36
EN
The history of the co-existence of natural science and theology is marked by attempts to confront each of these two levels of cognition of reality with the other. Nowadays, such aims are also pursued in relation to cosmological and theological views regarding the origins of the Universe. In particular, there is a widespread view that the evolutionary nature of the latter’s existence, and the inescapable possibility that it has no temporal beginning, furnish grounds for rejecting a Divine act of creation as being causally responsible for the supposed duration of its existence. It seems that the most important source of this erroneous claim is the mixing up of strictly philosophical (metaphysical) principles and terms with natural science. Contrary to what is sometimes held to be the case, the ontological understanding of the beginning of the Universe as a coming into being of all matter resulting from creative agency on the part of God, construed from the standpoint of Christian theology, does not presuppose at all that this coming into being took place within the framework of linear time, and points instead to a permanent, timeless dependence of creation on the Creator. It should also be emphasized that an analysis of the range of research methods used in the natural sciences leads to the conclusion that they are not capable of furnishing a definitive resolution of the question of the temporal commencement of the material Universe. In fact, taking natural science as one’s sole basis, one can only legitimately consider the question of the temporal onset of the currently observed, physical state of the Universe. It follows that in order to correctly understand the nature of the relationship obtaining between the cosmological and theological conceptions of cosmogenesis it is of crucial importance to have a precise and accurate understanding of the meaning of the concepts used in both conceptions of the origins of the Universe, where these belong to two epistemologically distinct levels of cognition of reality. The aim of this article is to present and compare the cosmological and theological approaches to understanding the beginnings of the Universe, and to answer the question of whether these positions are mutually exclusive or complementary.
PL
Historia współistnienia nauk przyrodniczych i teologii naznaczona jest próbami przeciwstawiania sobie tych dwóch płaszczyzn poznania rzeczywistości. Współcześnie takie próby podejmowane są także względem kosmologicznej i teologicznej wizji powstania Wszechświata. Chodzi przede wszystkim o rozpowszechnianie się poglądu, jakoby ewolucyjny charakter istnienia Wszechświata oraz niedająca się wykluczyć możliwość, że nie posiada on początku czasowego, stanowiły argumenty zaprzeczające działaniu Boskiego aktu stworzenia jako przyczyny trwania rzeczywistości. Wydaje się, że najważniejszym źródłem tego błędnego twierdzenia jest mieszanie zasad i terminów ściśle filozoficznych (metafizycznych) z przyrodniczymi. Wbrew temu, co niekiedy próbuje się głosić, stosowane w obrębie teologii chrześcijańskiej ontologiczne rozumienie początku Wszechświata jako zaistnienia wszelkiej materii wskutek stwórczego oddziaływania Boga nie zakłada wcale, że zaistnienie to dokonało się w ramach czasu linearnego, ale wskazuje na stałą, ponadczasową zależność stworzenia od Stwórcy. Podkreślić trzeba również, że analiza zakresu metod badawczych stosowanych w naukach przyrodniczych prowadzi do wniosku o ich niewystarczalności do definitywnego rozstrzygnięcia kwestii czasowego początku Wszechświata materialnego. Na gruncie przyrodoznawstwa można bowiem w sposób uprawniony rozpatrywać wyłącznie zagadnienie początku czasowego obecnie obserwowanego, fizycznego stanu Wszechświata. Wynika z tego, że dla poprawnego zrozumienia natury relacji zachodzącej między kosmologiczną i teologiczną koncepcją kosmogenezy kluczowe znaczenie ma precyzyjne i ścisłe rozumienie znaczenia pojęć zastosowanych w obu koncepcjach powstania Wszechświata, które przynależą do dwóch odrębnych epistemologicznie płaszczyzn poznania rzeczywistości. Celem artykułu jest przedstawienie i porównanie kosmologicznego i teologicznego rozumienia początku Wszechświata oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy są to stanowiska wzajemnie wykluczające się czy komplementarne.
5

Non omnis moriar. U źródeł filozofii Martina Heideggera

63%
Kula L.
Kwartalnik Filozoficzny
|
2019
|
vol. 47
|
issue 3-4
113-131
EN
The central purpose of this article is to show the significance of Martin Heidegger’s basic notions, such as ‘care’ or ‘life’. According to Heidegger, these central terms are closely connected to the problem of death. By death I have in mind Heidegger’s notion of Sein zum Tode as developed in Being and Time. Heidegger claims that death is the final horizon whithin which to understand the meaning of being in the world. This article shows the ontological primacy of being towards death, but in the context of the idea of φύσις, because this work can be placed within the Greek tradition. Thus we approach the problem of the universe of which we are part. If man belongs to the universe, he belongs to being as well. Heidegger draws deeply from the broad stream of ancient philosophy. The idea of the universe encourages us to transform our inner being – Martin Heidegger understands this basic claim of ancient philosophers, and also takes from them the significance of achieving authenticity.
6

Out of Joint? Around Slavoj Žižek’s Thoughts on the Primordial Disturbance in Buddhism

51%
Woźniak C.
Dialogue and Universalism
|
2015
|
issue 3
199-206
EN
In his book, The Fragile Absolute, in the chapter “Why Is the Truth Monstrous?”, Slavoj Žižek discusses Buddhism. Specifically, he claims that Buddhists have always found it difficult to explain, “how is it that the primordial was disturbed, and that desire emerged; that living beings got caught up in the wheel of karma, of attachment to false reality?” (2000. The Fragile Absolute, London: Verso, 73). Ultimately, Žižek suggests that in Buddhism “this fall into perversion is original, the original monstrous cut/excess, and the opposition between nirvana and desire for false appearances is there to conceal this monstrosity” (ibid. 74). Notwithstanding, in his singular views on Buddhism, Žižek does raise the question concerning the source of samsara, the source of cyclic existence, which he explains by using the concept of primordial disturbance that falls into perver-sion. This article discusses this Žižek’s concept and confronts it with the Buddhist un-derstanding of the source, causes, and the mode of emergence of cyclic existence.
7
Content available remote

Ewangelizacja rodziny drogą do odnalezienia tożsamości (30 lat po Familiaris consortio)

45%
Zielonka I.
Teologia i Moralność
|
2011
|
vol. 6
|
issue 1(9)
51-61
EN
John Paul II in Familiaris consortio p. 17, when speaking about the tasks of the Christian family, indicates the need to reach out to „the beginning" of the creative act of God. Today it appears that what the family needs above all is re-evangelization. This is to be understood as rediscovering God's original plan for marriage and the family and returning „to the beginning" with faith as a way of life. It is about bringing humans to a personal relationship with God Personality. Today the family is affected by many illnesses. So what can be done to „heal" it? What is the cure? Programs alone are insufficient, similarly as mere pastoral and catechetical instruction, which become like building a house without foundations. Today we have the problem of people practicing religion, but in fact being unbelievers. In addition to the methods developed over the centuries, there is an urgent need for the ministry of exorcists, spiritual liberation from slavery, which affects more and more people, and spiritual discernment on a larger scale. Many of the problems are the causes of spiritual diseases. What is needed is information and formation of priests and lay people, raising awareness about current threats and ways of protecting oneself against them.
PL
Jan Paweł II w „Familiaris consortio” w punkcie 17, mówiąc o zadaniach rodziny chrześcijańskiej, wskazuje na konieczność dotarcia do "początku" aktu twórczego Boga. Dziś wydaje się, że tym, czego potrzebuje rodzina jest przede wszystkim nowa ewangelizacja. Należy to rozumieć jak odkrycie pierwotnego planu Boga wobec małżeństwa i rodziny oraz powrotu "do początku" z wiarą , jako własny sposób życia. Chodzi o wprowadzenie ludzi do osobistej osobowej relacji z Bogiem.
8
Publication available in full text mode
Content available

Dzieje oddziaływania hellenizmu na chrześcijaństwo

38%
Liszka P.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2017
|
vol. 70
|
issue 1
EN
The impact of Hellenism on Christianity has been present right from the start up to the present day, and it will certainly remain so till the end of the world. It poses a threat, since the phenomenon is all-encompassing, difficult to pinpoint, and hence hard to deal with. Not everything in this cultural amalgamation is bad, however. The danger arises when cultures are mixed, which leads up to the contention that everything is good and what we call evil may, as it is argued, be regarded as good when coupled with the good as a complementary element. Hellenism poses a threat to Christianity. Some of its elements may only be useful when Christian principles are not compromised, and when full orthodoxy is preserved. 
PL
Oddziaływanie hellenizmu na chrześcijaństwo istniało od początku do dziś i z pewnością będzie aż do końca świata. Zagrożenie stąd płynące jest poważne dlatego, że zjawisko to jest totalne, ogarnia wszelkie zakresy życia ludzkiego, a ponadto jest trudne do uchwycenia i trudno się przed nim ustrzec. Nie wszystko w tej kulturowej mieszance jest złe. W poszczególnych kulturach zawarte są jakieś wartości. Niebezpieczne jest mieszanie kultur, prowadzące do stwierdzenia, że wszystko jest dobre, a to, co nazywamy złem, może być wartością wtedy, gdy jest zespolone z dobrem, jako czynnik uzupełniający. Hellenizm dla chrześcijaństwa jest zagrożeniem. Niektóre jego elementy mogą być użyteczne wtedy, gdy zachowana jest wierność podstawowym zasadom chrześcijańskim, czyli w sytuacji zachowania pełnej ortodoksji.
9
Content available remote

Wolność jest z daru prawdy

38%
Grygiel S.
Paedagogia Christiana
|
2022
|
vol. 1/49
11-23
PL
Wydana niedawno Medytacja na temat bezinteresownego daru św. Jana Pawła II wprowadza nas w prawdę osoby ludzkiej, odsłanianą przez tajemnicę miłości. Jej światło bije od zawsze z Boskiego aktu stwarzania człowieka mężczyzną i kobietą posłanymi do siebie nawzajem. Nie rozumie człowieka ten, kto nie kontempluje go w świetle tego aktu, czyli w świetle Początku, do którego odnosząc „wszechświat i historię”, św. Jan Paweł II (Redemptor hominis [RH], 1979, nr 1) otwierał się na przyjęcie daru prawdy. Dar prawdy przychodzi do każdego człowieka poprzez osobę, do której jest on posłany. Jednoczenie się mężczyzny i kobiety w „jedno ciało” stanowiło dla św. Jana Pawła II podstawę pojmowania wszystkich innych wspólnot osobowych, w tym także Trynitarnej Wspólnoty Osób Boskich. Na bezinteresownym darze, stanowiącym fundament małżeństwa, Jan Paweł II budował antropologię adekwatną oraz teologię ciała. Negacja Początku, jakim jest akt stworzenia, dokonana przez nowożytność, zamknęła ludziom drogę do daru prawdy, skazując ich na tragedię tzw. wolności absolutnej, która przekreśla tożsamość człowieka i wywołuje chaos niszczący małżeństwo, rodzinę, naród, a w nich Kościół i społeczeństwo. Odrodzenie społeczeństwa i Kościoła dokona się nie przez takie czy inne reformy instytucji, w których się one wyrażają, lecz w osobach powracających do Początku. Do tego powrotu wzywa je i „zachwyca” osobowe piękno człowieka, będące „obrazem i podobieństwem” Piękna Osób Boskich. W osobowym Pięknie odsłania się Prawda i Droga wiodąca do Życia, do którego człowiek jest skierowany na Początku. Nowożytność, negująca akt stworzenia, odrywa człowieka od Prawdy i zsyła go na bezdroża, na których czeka na niego tylko śmierć.
EN
The recently published Meditation on Giveness by John Paul II introduces us to the truth of a person through the mystery of love. Its light originates in God’s act of ‘creating man as man and woman’ as a gift of self for one another. One cannot understand humanity without contemplating man in the light of this act (the Beginning), ‘the universe and history’ referred to by John Paul II (Redemptor hominis [RH], 1979, No. 1), and opening oneself to the gift of truth. The latter comes to every person through the person to whom it is sent. According to John Paul II, the foundation for the understanding of all personal communions, including the Holy Trinity of Divine Persons, lies in the communion of man and woman in ‘one body.’ Adequate anthropology and theology of the body were developed around the idea of giveness as the foundation of marriage. The negation of the Beginning, or the Act of Creation, by modernity has blocked people’s path to the gift of truth, condemning them to the tragedy of absolute freedom that destroys human identity and introduces chaos into marriage, family, and nation, and through them also the Church and society. The Church and society shall be reborn not through a reform of the institutions they use to express themselves but through people who return to the Beginning. They are summoned by the personal beauty of man and the ‘image and likeness’ of the Beauty of the Divine Persons. It is through this personal Beauty that the Truth and the Path to Life, to which man is directed at the Beginning, are revealed. By denying the Act of Creation, modernity separates man away from the Truth and sends him toward pathless tracts where only death awaits him.
10
Publication available in full text mode
Content available

Odnalezione w krajobrazie – początek

26%
Łapińska J.
inAW Journal – Multidisciplinary Academic magazine
|
2020
|
vol. 1
|
issue 1
EN
“I could be myself, but without surprise, and this would mean being someone else” – Wisława Szymborska: “W zatrzęsieniu” The article and the research task, “Found in the landscape – inconspicuous / coveted – imagined spaces”, in which this article is written, were inspired by Wisława Szymborska’s poem “W zatrzęsieniu”, which emphasized the value of an attitude rejecting schemes, seeking, focused on affirmation and positive surprise. This approach to the surrounding world allows you to discover new values, images, places, which can be the beginning of a creative process. The article is a prelude to the above research task: it explains the title, assumptions and introduces the first forms – imagined spaces found in the landscape.
PL
Mogłam być sobą – ale bez zdziwienia, a to by oznaczało, że kimś całkiem innym. (Wisława Szymborska, W zatrzęsieniu / fragment) Artykuł oraz zadanie badawcze „Odnalezione w krajobrazie – niepozorne / upragnione – przestrzenie wyobrażone”, w ramach którego ten artykuł jest pisany, zostały zapoczątkowane inspiracją wierszem Wisławy Szymborskiej „W zatrzęsieniu”, w którym podkreślona została wartość postawy odrzucającej schematy, poszukującej, nastawionej na afirmację i pozytywne zaskoczenie. Takie podejście do otaczającego świata pozwala na odkrywanie nowych wartości, obrazów, miejsc, co stanowić może zaczątek procesu twórczego. Artykuł stanowi wstęp do powyższego zadania badawczego: wyjaśnia tytuł, założenia i wprowadza pierwsze formy – przestrzenie wyobrażone odnalezione w krajobrazie.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.