Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: biomarkery

Sort By:

Limit search:

Poziom katecholamin w ślinie podczas stresu egzaminacyjnego i wysiłku poznawczego

100%

Rudnicki K., Rutkowska A., Wieczorek M., University of Antwerp F. o. S. S., Uniwersytet Łódzki W. N. o. W., Uniwersytet Łódzki W. B. i. O. Ś., kjrudnicki@gmail.com, sandra@uni.lodz.pl, marek@biol.uni.lodz.pl

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica

2015

vol. 19

By ustalić przydatność katecholamin w ślinie do badania stresu, pobrano próbki od 30 studentów przed egzaminem oraz w dniu pozbawionym stresorów. Następnie aby zbadać wpływ wysiłku poznawczego na poziomy katecholamin, przebadano 31 ochotników, którzy uczestniczyli w dwóch spotkaniach poświęconych realizacji różnych testów poznawczych. Za pomocą HPLC-ED zmierzono poziomy noradrenaliny, dopaminy i adrenaliny w ślinie. W grupie przed egzaminem zaobserwowano wyłącznie obniżony poziom dopaminy w porównaniu do dnia nieobciążonego stresorami. W drugiej grupie wysiłek poznawczy wywołał podwyższenie poziomów wszystkich trzech katecholamin. Zważywszy na niejednoznaczne wyniki z dotychczasowych badań wydaje się, iż adrenalina i noradrenalina w ślinie mogą być stosowane jako markery aktywności współczulnej w badaniach psychologicznych.

In order to determine utility of salivary catecholamines in stress studies, samples were collected from 30 students before an exam and on an ordinary day. Subsequently, to examine the effect of cognitive effort on catecholamines, 31 volunteers, on two days, performed two sets of different cognitive tasks. Noradrenaline, adrenaline and dopamine levels were examined with HPLC-ED. Stressed group shown alleviated levels of dopamine, while levels of other substances remained unchanged. In the second group cognitive effort elicited elevated excretion of all three catecholamines. Given conflicting results from previous literature it appears that salivary adrenaline and noradrenaline might be useful as non-invasive markers of sympathetic activity in psychological research.

Nanopestycydy – jasna czy ciemna strona mocy?

80%

Matysiak M., Kruszewski M., Kapka-Skrzypczak L.

Medycyna Pracy

2017

vol. 68

issue 3

423-432

Nanotechnology has been used in many branches of industry, including agriculture, where nanomaterials are used as carriers of chemical plant protection compounds, as well as active ingredients. Meanwhile, the effects of nanopesticides exposure on the human body are unknown. Due to their occupation, farmers should be particularly monitored. This paper summarizes the use of nanoparticles in agriculture, the route of potential exposure for agricultural workers and the current state of knowledge of nanopesticides toxicity to mammalian cells. The authors also discuss techniques for detecting nanoparticles in the workplace, as well as biomarkers and effects of exposure. The results of this review indicate that the use of nanotechnology in agriculture can bring measurable benefits by reducing the amount of chemicals used for plant protection. However, there is no research available to determine whether or not the use of pesticide nanoformulations increases the harmful effects of pesticides. Moreover, the results of research on cell lines and in animal models suggest that nanoparticles used as active substance are toxic to mammalian cells. Interestingly, there is also a complete lack of epidemiological studies on this subject. In the nearest future the effects of exposure to nanopesticides may require a particular attention paid by scientists and medical doctors who, treat agricultural workers and their families. Med Pr 2017;68(3):423–432

Nanotechnologia znalazła zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu, m.in. w rolnictwie, gdzie nanomateriały służą jako nośniki chemicznych środków ochrony roślin, a także jako substancje aktywne pestycydów. Nieznane są jednak skutki ekspozycji człowieka na działanie nanopestycydów. Grupą, której ze względu na wykonywany zawód powinno się poświęcić szczególną uwagę, są rolnicy. W niniejszej pracy podsumowano kierunki wykorzystania nanocząstek w rolnictwie, drogi narażenia pracowników rolnych na ich działanie oraz aktualny stan wiedzy na temat toksyczności nanomateriałów wobec komórek ssaków. Przedstawiono także techniki detekcji nanocząstek w środowisku pracy oraz biomarkery służące ocenie narażenia i skutków ekspozycji. Wyniki przeglądu wskazują, że użycie zdobyczy nanotechnologii w rolnictwie może przynieść wymierne korzyści w postaci zmniejszenia ilości stosowanych chemicznych środków ochrony. W literaturze nie ma jednak badań określających, czy stosowanie nanocząstek jako nośników nie zwiększa efektów szkodliwego działania pestycydów na ludzki organizm. Ponadto wyniki badań na liniach komórkowych oraz modelach zwierzęcych świadczą, że nanocząstki stosowane jako substancje aktywne mogą być toksyczne dla komórek ssaków. Zauważalny jest jednocześnie zupełny brak badań epidemiologicznych dotyczących tego zagadnienia. Wydaje się, że w najbliższym czasie skutki ekspozycji na nanopestycydy mogą wymagać szczególnej uwagi nie tylko środowiska naukowego, ale także lekarzy opiekujących się pracownikami rolnymi i ich rodzinami. Med. Pr. 2017;68(3):423–432

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica

1 Medycyna Pracy

1 Kapka-Skrzypczak L.

1 Kruszewski M.

1 Matysiak M.

1 Rudnicki K.

1 Rutkowska A.

1 University of Antwerp F. o. S. S.

1 Uniwersytet Łódzki W. B. i. O. Ś.

1 Uniwersytet Łódzki W. N. o. W.

1 Wieczorek M.

1 kjrudnicki@gmail.com

1 marek@biol.uni.lodz.pl

1 sandra@uni.lodz.pl

1 2017

1 2015

Search results

Poziom katecholamin w ślinie podczas stresu egzaminacyjnego i wysiłku poznawczego

Nanopestycydy – jasna czy ciemna strona mocy?