Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: bogus self-employment

Sort By:

Limit search:

Roszczenie płatnika o zwrot części składki obciążającej ubezpieczonego na tle porównawczym

100%

Lach D. E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

2021

issue 1

20-28

The aim of the article is to discuss the issues related to the payer's claims for the return of part of the contribution charged to an insured. Based on the achievements of the Polish, German and Austrian jurisprudence and doctrine it will be shown the possibilities of the payer's claims for reimbursement of social security contributions paid by the payer from his funds in the part that should be financed from the insured's funds in the cases of a posterior statement, that the insured person working under a civil law contract was employed on the basis of an labour employment relationship, or that the insured's selfemployment was of a bogus nature.

Celem artykułu jest omówienie zagadnień związanych z roszczeniami płatnika o zwrot od ubezpieczonego obciążającej go części składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. W oparciu o dorobek judykatury i doktryny polskiej, niemieckiej i austriackiej autor przedstawia możliwości konstruowania przez płatnika roszczeń o zwrot zapłaconych z jego środków należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne/zdrowotne w części, która powinna być sfinansowana ze środków ubezpieczonego, w przypadku późniejszego ustalenia, że ubezpieczony wykonujący pracę na postawie umowy cywilnoprawnej był zatrudniony na podstawie stosunku pracy lub że samozatrudnienie ubezpieczonego miało charakter pozorny.

Europejska autonomiczna definicja pracownika i jej implikacje dla osób samozatrudnionych w sferze indywidualnego i zbiorowego prawa pracy

84%

Unterschütz J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

2022

vol. 101

21-34

Currently, there is no clear definition valid throughout Europe that makes a clear distinction between genuine self-employed workers who work independently of a contractor and false self-employed workers. The 2006 ILO Recommendation takes a broad approach to the concept of “employment relationship” to enable action to be taken against false self-employment. In determining whether an employment relationship exists, the primary focus should be on the facts of the worker’s activity and remuneration, regardless of how the relationship is characterised in the contract. The EU’s so-called autonomous definition of a worker, as established by the CJEU, contains three main criteria to establish the existence of an employment relationship: whether the person performing the work acts under direction, the nature of the work (e.g. whether it is real, effective and regular) and whether remuneration is received for the work. Recent judgments of the CJEU lead to the conclusion that such a deﬁnition should be applied in all Member States in order to guarantee the eﬀectiveness of employment law directives. This line of interpretation is further reinforced by the reference to the autonomous deﬁnition of worker in Directive 2019/1152 z on transparent and predictable working conditions in the European Union. The aim of the publication is to reﬂect on whether the application of this deﬁnition would mean that individual and collective labour law rights would also be extended to the ostensibly self-employed.

Obecnie nie istnieje jednoznaczna deﬁnicja obowiązująca w całej Europie, która wprowadzałaby wyraźne rozróżnienie między osobami rzeczywiście samozatrudnionymi, które pracują niezależnie od kontrahenta, a osobami fałszywie samozatrudnionymi. W zaleceniu Międzynarodowej Organizacji Pracy z 2006 r. przyjęto szerokie podejście do pojęcia „stosunek pracy”, aby umożliwić podjęcie działań przeciwko fałszywemu samozatrudnieniu. Przy określaniu, czy istnieje stosunek pracy, należy przede wszystkim skupić się na faktach dotyczących działalności i wynagrodzenia pracownika niezależnie od tego, jak stosunek ten jest scharakteryzowany w umowie. Unijna tzw. autonomiczna deﬁnicja pracownika, ustalona przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zawiera trzy zasadnicze kryteria mające na celu ustalenie istnienia stosunku pracy, tj.: czy osoba wykonująca pracę działa pod kierownictwem, jaki jest charakter pracy (np. czy jest ona rzeczywista, efektywna i regularna) oraz czy za pracę otrzymuje się wynagrodzenie. Wydawane w ostatnim czasie przez TSUE wyroki prowadzą do wniosku, że taka deﬁnicja powinna być stosowana we wszystkich krajach członkowskich, aby zagwarantować skuteczność działania dyrektyw z zakresu prawa pracy. Ten kierunek interpretacji wzmacnia dodatkowo odwołanie się do autonomicznej deﬁnicji pracownika w dyrektywie 2019/1152 w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej. Celem opracowania jest reﬂeksja nad tym, czy stosowanie tej deﬁnicji oznaczałoby objęcie uprawnieniami z zakresu indywidualnego i zbiorowego prawa pracy także osób pozornie samozatrudnionych.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 Praca i Zabezpieczenie Społeczne

1 Lach D. E.

1 Unterschütz J.

1 2022

1 2021

Search results

Roszczenie płatnika o zwrot części składki obciążającej ubezpieczonego na tle porównawczym

Europejska autonomiczna definicja pracownika i jej implikacje dla osób samozatrudnionych w sferze indywidualnego i zbiorowego prawa pracy