Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: bone chemistry

Sort By:

Limit search:

Chemical signals and reconstruction of life strategies from ancient human bones and teeth - problems and perspectives

100%

Szostek K.

Anthropological Review

2009

vol. 72

issue 1

3-30

Chemical analyses of historical and prehistoric bone material provide us with a complex body of knowledge in bioarcheological studies. These can be used for reconstructing diet, migration, climate changes and the weaning process. The analysis of enamel, dentin and bones allows researchers to gather data on life strategies of an individual by retrospectively tracing his ontogenetic phases. This is made possible through knowledge of the mineralization periods of permanent and deciduous teeth while simultaneously taking account of differences between enamel, dentin and bone remodelling rates, dependent on the age of the individual. Yet, the large interpretative potential of isotope analyses of bone material is severely limited by diagenesis. The accurate recording of diagenetic changes in historical human bone material is a current main trend in bioarcheological research. Today, a highly specialised set of research tools is used for verifying whether bones unearthed at archeological sites are suitable for isotope tests. Isotope determinations are pivotal in this research as reconstructions of paleodiets or migrations of our ancestors can be based only on material that has been maintained intact in sufficient proportions post mortem.

Analizy chemiczne historycznego i przedhistorycznego materiału kostnego dostarczają kompleksowej wiedzy w badaniach bioarcheologicznych i mogą być wykorzystane do rekonstrukcji diety, migracji, zmian klimatycznych czy też procesu odstawienia od piersi. Ważnym aspektem tych badań jest możliwość uzyskania wiedzy o strategiach życiowych osobnika dzięki śledzeniu retrospektywnemu różnych jego faz ontogenetycznych. Jest to możliwe dzięki znanym okresom mineralizacji poszczególnych typów zębów stałych i mlecznych (z uwzględnieniem różnic pomiędzy szkliwem a zębiną), a także odmienności tempa remodelingu kostnego w zależności od wieku osobnika. Ponieważ duży potencjał interpretacyjny, który niosą ze sobą analizy izotopowe materiału kostnego podlega jednak znacznym ograniczeniom, związanym z nieprzewidywalną diagenezą, w badaniach wykorzystuje się specjalne metody pozwalające weryfikować pośmiertne zmiany struktury chemicznej materiału. W procedurach chemicznych analiz izotopowych efekt końcowy badań jest zawsze obarczony większymi lub mniejszymi błędami wpływającymi na ostateczny wynik. Ich źródła można przedstawić następująco: obróbka danych 10%, pomiar i kalibracja 30%, pobieranie i przygotowanie próbki 60%. Uzyskane wyniki będące efektem zmian diagenetycznych dostarczają wiedzy geochemicznej (interesującej geologów) a nie biochemicznej (interesującej antropologów), w związku z tym późniejsze próby interpretacji danych diagenetycznych nie są zasadne i nie wnoszą również żadnej istotnej wiedzy biologicznej. Dlatego gdy przedmiotem badań antropologicznych są pierwiastki i ich izotopy, niezbędna jest kompleksowa analiza materiału, uwzględniająca ocenę organicznej i nieorganicznej struktury kości i zębów.Niezbędne są również dane archeozoologiczne oraz próbki wody środowiskowej (izotopy tlenu) i skał rodzimych (izotopy strontu) w celu określenia tła archeologicznego, geofizycznego i troficznego. Należy pamiętać, że istnieje prostoliniowa dodatnia zależność pomiędzy utratą frakcji organicznej kości (% kolagenu, C/N) a stopniem jej krystalizacji (Ca/P, CI). Najlepszą strategią badawczą związaną z analizami izotopowymi jest wykorzystanie apatytów pochodzących ze szkliwa i z zębiny lub kości zawierających dużą ilość oryginalnego kolagenu. Kości pozbawione składników organicznych są bardziej narażone na pośmiertne zmiany izotopowe oraz pierwiastkowe. Należy zwrócić także uwagę, że duża zawartość struktur organicznych utrudnia pozyskiwanie fosforanów i węglanów z kości. Nie zawsze uzyskane wyniki stopnia krystaliczności kości (CI) mieszczą się w zakresie odpowiadającym współczesnym materiałom (2,5-3,3). Dla materiału archeologicznego wartości te nie powinny przekraczać CI = 3,5. Zdarza się jednak, że pomimo wyższego CI materiał jest przydatny do dalszych analiz, ponieważ np. utrata pewnej części fosforanów nie zawsze jest związana ze zmianami stosunków izotopowych tlenu. Jeżeli materiał nie wykazuje istotnej korelacji pomiędzy izotopami tlenu a wskaźnikiem CI (tak jak we współczesnych zębach i kościach), oznacza to biogenny (niezmieniony) skład izotopowy. Podsumowując należy stwierdzić, że przed biologiczną interpretacją danych uzyskanych z analiz chemicznych kości i zębów trzeba zawsze zweryfikować stopień ewentualnych zmian diagenetycznych w badanym materiale.

Refine search results

1 Anthropological Review

1 Szostek K.

1 2009

Search results

Chemical signals and reconstruction of life strategies from ancient human bones and teeth - problems and perspectives