Search results

1

Impact of the elections to the Russian State Duma in 1912 on the Polish-Jewish relations in the Kingdom of Poland

100%

Zieliński K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia

|

2013

|

vol. 20

|

issue 1

EN

The period between the 1905 Revolution and the outbreak of World War I was the time of deepening controversies between the interests of the Great Powers, the formation of the political and military alliances, and the preparations for a military conflict. In the Kingdom of Poland, the territory of which – as many expected – was to become one of the main battlegrounds in the upcoming war, the growing tension in the international relations was clearly felt. This tension influenced the internal situation, in which such events as the elections to the State Duma (the Russian Parliament), the issue of self-government or the emergence of the new Chełm gubernya (Province) electrified the population. The presence of a fairly large number of Jews, and the Jewish issue raised by some political forces were the other factors shaping up the social and political relations in the Kingdom; the factors, which - a few years before the war - gained the unprecedented momentum. Although the worsening of the Polish-Jewish relations could have been observed earlier, the elections to the State Duma in 1912, in which – due to the Jewish votes – the candidate of the National Democracy (the so-called endeks), Roman Dmowski lost his battle for a seat in the Parliament, became a turning point in the history of the Polish Jews.

PL

Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim

2

Who defines the narrative of crisis? The case of an Estonian online boycott campaign against an international supermarket chain

86%

Tampere P., Tampere K., Abel S.

Central European Journal of Communication

|

2016

|

vol. 9

|

issue 1(16)

57-72

3

NIEPOSŁUSZEŃSTWO OBYWATELSKIE W STRATEGII POLITYCZNEJ NARODOWEJ DEMOKRACJI 1893–1939

86%

Maj E.

Polityka i Społeczeństwo

|

2012

|

issue 10

90-99 (10)

EN

Narodowa Demokracja proclaimed its programme to resign from violence as a military activity and manifested its reluctance to insurrectionary techniques of political fighting. It postponed the decision to begin a national uprising, which was supported by a number of factors. Narodowa Demokracja were willing to benefit from the impact made by social authority figures like the Church, the school, and the press. The rules they set out condemned any political loyalty to the occupants. They encouraged passive resistance against Russification or Germanisation and engagement in legal political activities. Narodowa Demokracja focused on how to organise effectively education and upbringing with the use of available means to educate the Polish nation. The experience of the partitions was disregarded when Sanacja, a Polish coalition political movement, was in power. As a result, a wide range of nonviolent resistance methods was adopted, including political and economic boycott.

4

Polish Theatre in the Time of War (1939–1945). Fight-Will to Survive-Losses-Legacy

61%

Braun K.

Tematy i Konteksty

|

2020

|

vol. 15

|

issue 10

507-521

PL

W czasach II wojny światowej polscy ludzie teatru wzięli aktywny udział w walce zarówno z Niemcami, jak i Związkiem Sowieckim. Wielu z nich walczyłoz bronią w ręku w Kampanii Wrześniowej 1939 r., a potem jako żołnierze Armii Krajowej. Niektórzy służyli w Polskich Siłach Zbrojnych za granicami kraju. Prawie całe środowisko teatralne (z małymi wyjątkami) walczyło natomiast bronią słowa. Bojkotując przedstawienia oficjalnie dozwolone przez okupanta niemieckiego i starając się nie poddać zarządzeniom okupanta sowieckiego, ludzie teatru stworzyli sieć teatru podziemnego na terenie całego kraju. W Warszawie utworzono Tajną Radę Teatralną (Bohdan Korzeniewski, Leon Schiller, Edmund Wierciński i inni), grano tajne przedstawienia i prowadzono tajne studia aktorskie. W Krakowie działały podziemnie: Teatr Rapsodyczny (prowadzony przez Mieczysława Kotlarczyka), Teatr Niezależny (stworzony przez Tadeusza Kantora), oraz środowisko skupione wokół Juliusza Osterwy, który dawał przedstawienia „teatru jednego aktora”, uczyłaktorstwa, prowadził kursy w seminariach duchownych oraz spisał plany powołania dwóch zakonów teatralnych, zwanych „Genezja” i „Dal”. Przedstawienia były również przygotowywane w niemieckich oflagach oraz obozach koncentracyjnych. Stefan Jaracz występował dla współwięźniów w Auschwitz, Zofia Rysiówna w Ravensbrück, Roman Niewiarowicz w Dachau. Podobne, choć rzadsze przedstawienia zanotowano także w sowieckich obozach dla oficerów i w łagrach. Teatry grające dla żołnierzy oraz polskich cywilów powstały w 2 Korpusie gen. Władysława Andersa i innych polskich formacjach wojskowych na Zachodzie, a także przy polskim wojsku pod komendą sowiecką. Straty materialne teatru polskiego spowodowane wojną były ogromne. Teatr Narodowy w Warszawie został zbombardowany przez Luftwaffe 19 września 1939 r. Ogólnie Polska straciła ok. 70% budynków teatralnych oraz teatralne biblioteki, magazyny dekoracji i kostiumów itp. Straty ludzkie wyniosły ok. 300 zawodowych ludzi teatru (na ok. 2000 w 1939 r.). Niektórzy padli w walkach (jak Ludwik Berger). Inni zostali zamordowanych w więzieniach (jak Nina Veight) i obozach niemieckich (jak Mieczysław Węgrzyn) lub sowieckich (jak Eugeniusz Bodo). Straty duchowe są nie do policzenia: artyści zostali pozbawieni możliwości realizowania swego powołania i praktykowania zawodu, a widzowie strawy duchowej i przeżyć artystycznych. Walka, ofiary, działania i plany ludzi teatru czasu wojny miały głęboki wpływ na historię polskiego teatru w II połowie XX w. Przyczyniły się – choć nie bezpośrednio – do przechowania polskiej tożsamości narodowej w czasach rządów komunistycznych i do odzyskania przez Polskę niepodległości w końcu XX w.

EN

During World War II Polish theatre people took an active part in the fight with both Germany and the Soviet Union. Several of them fought with a weapon inhand as officers and soldiers of Polish armies in the September 1939 campaign, later as combatants of the Home Army (AK), and also within Polish armed forces fighting abroad. Many more fought with a weapon of the word. While boycotting German sponsored stages in the General Government, they created the whole network of small underground theatre groups. Two major centers of this activity were Warsaw, where the Clandestine Theatre Council (Bohdan Korzeniewski, Leon Schiller, Edmund Wierciński and others) organized and sponsored underground theatre productions and acting studios, and Kraków with The Rhapsodic Theatre (led by Mieczysław Kotlarczyk), The Independent Theatre (led by Tadeusz Kantor), and a circle of artists and apprentices gathered around Juliusz Osterwa, who frequently gave one-man shows. Productions were also prepared in German oflags and concentration camps. The great actor Stefan Jaracz performed for fellow inmates in Auschwitz, Zofia Rysiówna in Ravensbrück, and Roman Niewiarowicz in Dachau. Such productions were recorded also in Soviet camps (gulag system). Soldier theatres were organized at the Gen. Anders Second Corp, then also at the Polish forces underSoviet command. Losses of Polish theatre due to the war were staggering. In terms of material losses, The National Theatre in Warsaw was bombed by the Lufwaffe on September 19, 1939, and eventually Poland lost about 70% of theatre buildings standing in August 1939, plus their libraries, sets and costumes magazines, etc. In terms of human losses, about 300 theatre professionals died (out of about 2000 in 1939). Some were killed in military actions, some murdered in either German or Soviet camps. The losses in the spiritual domain were uncountable. Theatre artistswere deprived of the possibility to perform, thus executing their profession and vocation. Theatre spectators were left without their artistic nourishment. The struggles, sacrifices, and deeds of the war-time Polish theatre had a profound influence on the history of Polish theatre of the second half of the 20th century. They were not only an important element of the nation’s war-effort, but-indirectly- contributed to the restoration of Poland’s freedom at the end of the 20th century.

5

Kim jest uczestnik bojkotu produktu? Znaczenie cech demograficznych konsumentów

58%

Zasuwa G.

Handel Wewnętrzny

|

2016

|

issue 1 (360)

334-347

PL

Celem rozważań jest próba identyfikacji cech demograficznych uczestników bojkotów konsumenckich. Realizując taki cel wykorzystano zbiór danych z Europejskiego Sondażu Społecznego. Badania przeprowadzono na podstawie 10 772 obserwacji. Weryfikacji postawionych hipotez dokonano stosując testy istotności różnic. Dodatkowo w celu oszacowania przydatności zidentyfikowanych związków zastosowano analizę regresji logistycznej. Uzyskane wyniki wskazują, że najwięcej osób uczestniczących w bojkotach produktów jest wśród mężczyzn w średnim wieku, z wyższym wykształceniem, mieszkających w dużych miastach, w rodzinach trzyosobowych. Wiedza na temat cech demograficznych uczestników bojkotów może zostać wykorzystana zarówno przez menadżerów przedsiębiorstw stających wobec zagrożenia bojkotem, jak i członków organizacji pozarządowych planujących wykorzystanie bojkotu do wywarcia presji na nieetycznie postępującym przedsiębiorcy. Artykuł ma charakter badawczy.

EN

An aim of considerations is an attempt to identify the demographic traits of participants of consumer boycotts. Implementing such an aim, the author made use of a set of data from the European Social Survey. The research was carried out on the basis of 10,772 observations. Verification of the made hypotheses was conducted by way of application of the difference significance tests. Additionally, in order to assess the usefulness of the identified relationships, the author applied the analysis of logistic regression. The obtained results indicate that the most people participating in product boycotts are among middle-aged men, with higher education, living in big towns, in the three-member families. Knowledge of the demographic traits of the boycott participants may be used both by managers of enterprises facing the threat of boycott and by members of NGOs planning the use of boycott to exert pressure on the entrepreneurs with unethical conduct. The article is of the research nature.

RU

Цель рассуждений – попытка выявить демографические черты участников потребительских бойкотов. Осуществляя такую цель, использовали перечень данных из Европейского зондажного социального исследования. Исследования провели на основе 10.772 наблюдений. Верификацию поставленных гипотез провели, используя тесты существенности отличий. Дополнительно дляоценки пригодности выявленных связей применили анализ логистической регрессии. Полученные результаты показывают, что самое большое число лиц, принимающих участие в бойкотах продуктов, находится среди мужчин среднего возраста, с высшим образованием, проживающих в крупных городах, в семьях, состоящих из трех человек. Знания о демографических чертах участников бойкотов могут быть использованы как менеджерами предпри- ятий, поставленных перед угрозой бойкота, так и членами неправительственных организаций, которые планируют использование бойкота для оказания давления на неэтично ведущего себя предпринимателя. Статья имеет иссле- довательский характер.

6

Podejście do bojkotów konsumenckich młodych konsumentów pokolenia Y w Polsce i Francji

58%

Szwed M.

Studia i Materiały

|

2020

|

issue 1(32)

81-93

EN

Young consumers are watching closely the activities of brands on the market and increasingly express their dissatisfaction by participating in consumer boycotts. This article focuses on showing the phenomenon of consumer boycotts through the prism of generation Y representatives in Poland and France. In the first part, the notion of consumer boycotts is explained and the characteristics of generation Y are presented, taking into account the differences between Poland and France. Then the results of quantitative research (CAWI), which concerned the willingness to get involved and forms of participation of young consumers from France and Poland in consumer boycotts, are presented. The analysis of the results showed that French students declare greater willingness to participate in boycotts than Polish ones. The main reason for participation for the French is that the boycott concerns an important issue, and for the Poles, that it concerns them personally. No significant differences have been shown as regards the preferred forms of participation in boycotts.

PL

Młodzi konsumenci uważnie przyglądają się aktywnościom marek na rynku i coraz częściej wyrażają swoje niezadowolenie przez udział w bojkotach konsumenckich. Niniejszy artykuł skupia się na pokazaniu zjawiska bojkotów konsumenckich przez pryzmat przedstawicieli pokolenia Y w Polsce i Francji. W pierwszej części wyjaśniono pojęcie bojkotów konsumenckich, przedstawiono charakterystykę pokolenia Y z uwzględnieniem różnic dla Polski i Francji. Następnie zaprezentowano wyniki badania własnego (CAWI), które dotyczyło chęci zaangażowania się oraz form udziału młodych konsumentów z Francji i Polski w bojkotach konsumenckich. Analiza wyników pokazała, że francuscy studenci deklarują większą chęć uczestnictwa w bojkotach niż polscy. Główną przyczyną udziału jest dla Francuzów to, że bojkot dotyczy ważnej sprawy, a dla Polaków, że sprawa dotyczy ich osobiście. Nie wykazano istotnych różnic w zakresie preferowanych form udziału w bojkotach.

7

Bojkot polityczny – teoretyczna charakterystyka zjawiska na przykładzie działań opozycji parlamentarnej podczas kryzysu sejmowego (16.12.2016–12.01.2017)

51%

Obacz P.

Acta Politica Polonica

|

2018

|

vol. 46

|

issue 4

47-71

EN

The article focuses on political boycott and the aim of this paper is theoretical characteristic of this phenomenon by microstudy of activity of parliamentary opposition during crisis in the Sejm at the turn of 2016 and 2017. On that case and in reference to extensive political science literature author analyzes distinctive manifestations and constitutive features of political boycott, as well as considers the problem of (de)legitimization in the context of boycott situation. These theoretical findings allow to properly assess discussed events in the Sejm, as well as establish a basis for more efficient analysis and evaluation of similar circumstances in the future.

PL

Celem niniejszego opracowania jest teoretyczna charakterystyka bojkotu politycznego. Na przykładzie działań opozycji parlamentarnej podczas kryzysu sejmowego z przełomu 2016 i 2017 roku i w odwołaniu do bogatej literatury politologicznej autor analizuje najważniejsze formy i cechy konstytutywne tej formy protestu, a także rozważa kwestię legitymizacji i delegitymizacji działań obu stron w sytuacji bojkotowej. Ustalenia teoretyczne pozwalają na właściwą ocenę omawianych wydarzeń, a także stwarzają podstawę do efektywniejszej niż dotąd analizy i właściwej oceny tego zjawiska politycznego w przyszłości.

Refine search results

1 Acta Politica Polonica

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia

1 Central European Journal of Communication

1 Handel Wewnętrzny

1 Polityka i Społeczeństwo

1 Studia i Materiały

1 Tematy i Konteksty

1 Abel S.

1 Braun K.

1 Maj E.

1 Obacz P.

1 Szwed M.

1 Tampere K.

1 Tampere P.

1 Zasuwa G.

1 Zieliński K.

2 2020

1 2018

2 2016

1 2013