Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: carnivalisation

Sort By:

Limit search:

Megaceremoniały i subświaty. O potransformacyjnych przemianach uczestnictwa Polaków w kulturze

100%

Szlendak T., Olechnicki K.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

2014

vol. 76

issue 2

293-308

This paper is an attempt to describe new cultural activity models which have developed in Poland after 1989 when Poles found themselves in a situation of strong dominance of the consumption culture and the pressure of a new cultural time model. The evolution of cultural behaviours has a two-direction character. One reflects a multi-sensual consumption of popular culture, the characteristic features of which include a routine-approach to carnival culture, closing in cultural time capsules, and focusing on efficient free time management (resulting in placing emphasis on eventfulness) while the other centres around the activities of inter-virtual cultural sub-worlds, which manifest a much more active and creative attitude to the participation in culture formation, frequently creating autonomous intellectual and cognitive universe, also in the axio-normative dimension. Both forms of participation in culture are becoming dominant in Poland and move towards the main trend of cultural practices, replacing their earlier forms.

Artykuł ma na celu wstępną diagnozę nowych wzorców aktywności kulturalnej Polaków, którzy po 1989 r. znaleźli się w sytuacji silnej dominacji kultury konsumpcyjnej i presji nowego modelu czasu kulturowego. Obserwowana ewolucja zachowań kulturowych ma charakter dwutorowy. Pierwszy kierunek to nurt wielozmysłowej konsumpcji kultury popularnej, dla którego charakterystyczne jest rutynizowanie kultury karnawału, zamykanie się w kulturalnych kapsułach czasu i nacisk na z efektywność gospodarowania czasem wolnym (jego efektem jest presja na koncentrację „wydarzeniowości”). Drugi kierunek to działania wewnątrzwirtualnych subświatów kulturowych, mające bardziej aktywny i twórczy stosunek do współtworzenia kultury, w wielu przypadkach tworzące autonomiczne uniwersum intelektualno-poznawcze, także w wymiarze aksjonormatywnym. Obie nowe formy uczestnictwa w kulturze stają się w Polsce dominujące i przechodzą do głównego nurtu praktyk kulturowych, wypierając inne/starsze formy uczestnictwa.

Commedia dell’arte und persifliertes Freimaurertum als Mittel zu vorurteilsbefreiter Männlichkeit in August Kopischs Schwanknovelle Ein Karnevalsfest auf Ischia/Iskja

81%

Rudolph A.

Transfer. Reception studies

2021

vol. 6

47-63

Don Antonio wyznaje powszechną normę piękna klasy zgodnie z klasą społeczną, do której przynależy. Jako łysy mężczyzna uważa, że nie ma szans na zdobycie miłości pięknej wdowy Donny Teresy. Karnawałowa zabawa zorganizowana dla niego przez przyjaciół prowadzi do odwrócenia męskiej normy piękna. O ile commedia dell'arte opiera się na komizmie sytuacyjnym prowadzącym do zmniejszenina napięcie akcji, to masoński kontekst wprowadzony przez Kopischa sprzyja rozwojowi akcji. Historia opowiada o udanej przemianie mężczyzny wyzwalającego się spod uprzedzeń (Don Antonio). Karnawałowa inwersja społeczno-kulturowej normy piękna w jej przeciwieństwo oraz komiczna transkrypcja masońskich rytuałów wywołują w Ein Carnevalsfest auf Ischia zarówno jarmarczny, jak i wzniosły śmiech. Kopisch nie tylko spirytualizuje elementy tradycji commedia dell'Arte. Satyrycznie traktuje też masońskie misteria i rytuały inicjacyjne.

Don Antonio has internalised the common beauty norm of the social class to which he belongs. Therefore, the bald man believes he has no chance of winning the love of the beautiful widow Donna Theresa. A carnival party given to him by his friends inverts the male beauty norm. While commedia dell'arte only offers surprises in the form of situation comedy, which retards the tension, the Masonic play framework, which Kopisch also includes, ensures the development of the plot. The story tells of the successful transformation of a man who desires beauty only covertly out of an internalised prejudice (Don Antonio) into a husband free of prejudice. The carnivalesque inversion of the socio-culturally prescribed beauty norm into its opposite and the comic transcription of Masonic rituals generate marketplace and festive laughter in Ein Carnevalsfest auf Ischia. Kopisch not only spiritualises elements of the Commedia dell'Arte tradition. He also satirises Masonic mysteries and initiatory rituals.

Don Antonio hat die gängige Schönheitsnorm der Gesellschaftsschicht, der er angehört, verinnerlicht. Daher glaubt der Kahlköpfige sich chancenlos, die Liebe der schönen Witwe Donna Theresa zu erlangen. Ein Karnevalsfest, das seine Freunde ihm schenken, invertiert die männliche Schönheitsnorm. Während die Commedia dell’Arte-Komik nur als Situationskomik Überraschungen bietet, die die Spannung retardieren, sichert der von Kopisch gleichfalls einbezogene freimaurerische Spielrahmen die Entwicklung der Handlung. Erzählt wird die gelingende Verwandlung eines aus verinnerlichtem Schönheits-Vorurteil nur verborgen Begehrenden (Don Antonio) zum vorurteilsbefreiten Ehemann. Die karnevaleske Verkehrung der soziokulturell vorgegebenen Schönheitsnorm in ihr Gegenteil und die komische Umschrift von Freimaurerritualen erzeugen in dieser Schwanknovelle Ein Carnevalsfest auf Ischia ein Marktplatz- und Festtagslachen. Kopisch vergeistigt nicht nur Elemente der Commedia dell‘Arte-Tradition. Er persifliert zudem freimaurerische Mysterien und Initiandenrituale.

Refine search results

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Transfer. Reception studies

1 Olechnicki K.

1 Rudolph A.

1 Szlendak T.

1 2021

1 2014

Search results

Megaceremoniały i subświaty. O potransformacyjnych przemianach uczestnictwa Polaków w kulturze

Commedia dell’arte und persifliertes Freimaurertum als Mittel zu vorurteilsbefreiter Männlichkeit in August Kopischs Schwanknovelle Ein Karnevalsfest auf Ischia/Iskja