Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: ceremonie

Sort By:

Limit search:

Nabożeństwo za zmarłych w buddyzmie chińskim

100%

Pawlik J. J.

Nurt SVD

2014

issue 1

277-289

VIII wieku i jest obchodzone po dzień dzisiejszy. Autor przedstawia pochodzenie tego święta, uzasadnienie doktrynalne oraz jego relacje do chińskiego kultu przodków. Następnie ukazuje przebieg święta bazując na publikacji J.J.M. de Groota z końca XIX wieku. W ostatniej części autor podejmuje dyskusję nad znaczeniem święta, wyjątkowej zdolności buddyzmu do adaptacji oraz uniwersalności wyrażania czci zmarłym. Choć chrześcijaństwo dysponuje doktryną o rzeczach ostatecznych i jego wpływ w VIII wieku w Chinach był znaczący, to jednak buddyzm potrafił lepiej wpisać się w tradycyjny kult przodków, a jego nabożeństwa za zmarłych zdobyły popularność, którą cieszą się po dzień dzisiejszy.

The All Souls’ Day (Yü-lan-p’en) in Chinese Buddhism dates back to the eighth century and is celebrated till modern times. The present author introduces the origin of this feast, its doctrinal justification and its relationship to the Chinese ancestors’ worship. Then he shows the course of the holidays based on a publication by J.J.M. de Groot from the late nineteenth century. In the last part of the article, the author discusses the meaning of the holidays, the unique ability to adapt Buddhism and universality of expressing the honour to the dead. Although Christianity possesses a doctrine of last things and its influence in the eighth century in China was significant, however, Buddhism was capable to better enter the traditional ancestors’ worship, and the worship of the dead gained popularity that is enjoyed till today.

Pedagogiczne implikacje filozofii kultury i życia Ludwiga Wittgensteina – zarys problematyki

80%

Lipowicz M.

Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN

2017

vol. 1

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie oraz krótkie rozwinięcie pedagogicznych implikacji filozofii kultury i życia Ludwiga Wittgensteina. Stawiam hipotezę, iż myśl Wittgensteina może stanowić istotną alternatywę dla postmodernizmu zainspirowanego filozofią Nietzschego, skoncentrowanego wokół idei transgresji i indywidualizmu egocentrycznego. Po krótkim omówieniu pojęcia ponowoczesności w pierwszym rozdziale, postaram się w drugim rozdziale rozwinąć pojęcie wychowania, które wyłania się z myśli wiedeńskiego filozofa. Będę chciał pokazać, iż zamiast głosić konieczność emancypacji z kolektywnie ukształtowanych struktur kulturowych bądź ustanowienia nowych wartości, autor słynnego Traktatu logiczno-filozoficznego proponował postawę pokory wobec tego, czego nie sposób wyrazić w języku naukowym i metafizycznym, ale jednoznacznie manifestuje się w życiu społecznym w rozmaitych rytuałach i ceremoniach, dzięki którym jednostka zyskuje zdolność pojmowania swojej egzystencji jako sensownej. Ponowoczesny impet filozofii Wittgensteina nie polega więc na odrzuceniu nowoczesnej racjonalności, lecz na zdystansowaniu się wobec typowego dla nowoczesności nieustannego postępu oraz wynikającego z niego poczucia wyższości wobec przednowoczesnych, archaicznych form życia społecznego. Mając na uwadze współczesny nacisk na wzmocnienie wiedzy oraz umiejętności technicznych wśród dzieci i dorosłych, te humanistyczne implikacje pedagogiczne filozofii kultury i życia Wittgensteina wydają się być niezwykle aktualne i warte dalszych refleksji antropologicznych.

The aim of the article is presentation and short elaboration on the pedagogical implications of Ludwig Wittgenstein’s philosophy of culture and life. My hypothesis is that Wittgenstein’s thoughts can be considered as an important alternative to postmodernism inspired by Nietzsche’s philosophy, which is fixed on the ideas of transgression and egocentric individualism. After a short discussion on the conception of postmodernity in the first chapter, I will try to elaborate on the concept of upbringing, which emerges from the thought of the Vienna philosopher. I will indicate that instead of proclaiming the emancipation from collectively established cultural structures of the constitution of new values, the author of the famous Tractatus Logico-Philosophicus proposed a disposition to humbleness to what cannot be expressed through scientific language or metaphysics, but clearly manifests in social life in various rituals and ceremonies, through which the individual gains the ability to understand its existence as meaningful. The postmodern impetus of Wittgenstein’s philosophy lies therefore not in a rejection of modern rationality but in distancing from the specific modern tendency of constant progress and the resulting feeling of superiority towards pre-modern, archaic social life forms. Having in mind the contemporary emphasis on enhancing technological knowledge and skills among both children and adults, these pedagogical implications of Wittgenstein’s philosophy of culture and life seem to be remarkably valid and therefore worth further anthropological reflections.

Refine search results

1 Nurt SVD

1 Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN

1 Lipowicz M.

1 Pawlik J. J.

1 2017

1 2014

Search results

Nabożeństwo za zmarłych w buddyzmie chińskim

Pedagogiczne implikacje filozofii kultury i życia Ludwiga Wittgensteina – zarys problematyki