Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: chloromethylisothiazolinone

Sort By:

Limit search:

Izotiazolinony jako przyczyna epidemii alergii kontaktowej XX i XXI wieku

100%

Chomiczewska-Skóra D., Kręcisz B., Kieć-Świerczyńska M.

Medycyna Pracy

2014

vol. 65

issue 4

543-554

Chloromethylisothiazolinone (MCI) and methylisothiazolinone (MI) have been widely used as preservatives in cosmetics, household products and industrial products since the late 1970s. First cases of contact allergy to the MCI/MI combination were noted in 1980–1982 in Sweden. Then, a significant increase in the frequency of sensitization to these compounds was observed in many European centers. The increase has been stopped by the introduction of legislation on their maximum concentrations in consumer and industrial products in Europe and in some non-European countries. But approval of the use of MI alone without limits in industrial products (from 2000) and at a maximum concentration of 100 ppm in cosmetics (from 2005) resulted in an unprecedented increase in the number of individuals sensitized to this compound. Allergic contact dermatitis due to MI occurs in both adults and children. It is often manifested by severe symptoms, which may be also induced by airborne exposure. The most important sources of sensitization include cosmetic products and paints. To counteract the increasing problem of contact allergy epidemic to MI, the recommendations have been developed, suggesting the ban on the use of MI in “leave-on” cosmetics and maximum concentration of 15 ppm in “rinse-off” products. These recommendations are likely to be implemented in 2014. Med Pr 2014;65(4):543–554

Chlorometyloizotiazolinon (chloromethylisothiazolinone – MCI) i metyloizotiazolinon (methylisothiazolinone – MI) od końca lat 70. XX w. do 2014 r. stanowiły konserwanty powszechnie stosowane w kosmetykach, artykułach chemii gospodarczej i produktach przemysłowych. Pierwsze przypadki alergii kontaktowej na mieszaninę MCI/MI odnotowano w latach 1980–1982 w Szwecji, a następnie w wielu ośrodkach europejskich obserwowano istotny wzrost częstości uczuleń na te związki. Został on zahamowany dzięki wprowadzeniu w Europie i niektórych krajach pozaeuropejskich regulacji prawnych dotyczących dopuszczalnego stężenia MCI i MI w produktach konsumenckich i przemysłowych. Zezwolenie od 2000 r. na stosowanie bez limitu samego MI w produktach przemysłowych i od 2005 w kosmetykach w stężeniu do 100 ppm spowodowało w ostatnich latach znaczący wzrost liczby uczulonych na ten związek. Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry związane z MI występuje zarówno u dorosłych, jak i dzieci, charakteryzuje się często ciężkim przebiegiem, a do wywołania objawów nierzadko dochodzi na drodze powietrznopochodnej. Do najistotniejszych źródeł uczulenia na MI należą kosmetyki i farby. W odpowiedzi na narastający problem epidemii alergii kontaktowej na izotiazolinony opracowano rekomendacje sugerujące zakaz stosowania MI w kosmetykach typu „leave-on” oraz uznanie za dopuszczalne stężenia 15 ppm w produktach kosmetycznych „rinse-off”. Zalecenia te prawdopodobnie zostaną wprowadzone w życie w 2014 r. Med. Pr. 2014;65(4):543–554

Refine search results

1 Medycyna Pracy

1 Chomiczewska-Skóra D.

1 Kieć-Świerczyńska M.

1 Kręcisz B.

1 2014

Search results

Izotiazolinony jako przyczyna epidemii alergii kontaktowej XX i XXI wieku