Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: choroby neurologiczne

Sort By:

Limit search:

Dynamika ustępowania zaburzeń afatycznych u chorego po udarze mózgu

100%

Bigos K.

Logopedia Silesiana

2020

issue 9

The most common diseases causing language difficulties of aphasia type include cerebral vascular diseases, including ischaemic strokes. Speech disorders resulting from brain damage are usually dynamic. The clinical picture, and further on, the effective diagnosis and speech therapy of a patient after a neurological incident, is thus greatly influenced both by the circumstances in which the patient found himself and the time factor. The paper presents the dynamics of aphasic disorders in a patient after ischaemic stroke within the left hemisphere. The aim is to draw attention to the changes in the image of aphasic disorders in a 63-year-old man after a neurological incident in which semantic aphasia was diagnosed, which is the evidence of differences in the occurrence of symptoms (including aphasic disorders) in the patient immediately after the stroke and over a dozen months after the incident, after an of intensive speech therapy.

Do najczęstszych jednostek chorobowych powodujących trudności językowe o typie afazji należą choroby naczyniowe mózgu, a wśród nich udary niedokrwienne. Zaburzenia mowy wynikające z uszkodzeń mózgu mają zazwyczaj charakter dynamiczny. Duży wpływ na obraz kliniczny, a dalej – skuteczną diagnozę i terapię logopedyczną pacjenta po przebytym incydencie neurologicznym, mają zatem okoliczności, w jakich znalazł się chory, a także czynnik czasu. W artykule przedstawiono dynamikę ustępowania zaburzeń afatycznych u chorego po udarze niedokrwiennym w obrębie lewej półkuli mózgu. Celem jest zwrócenie uwagi na zmiany w obrazie zaburzeń u 63-letniego mężczyzny po przebytym incydencie neurologicznym, u którego zdiagnozowano afazję semantyczną. Stwierdzono różnice w występowaniu objawów (w tym zaburzeń afatycznych) u pacjenta bezpośrednio po udarze oraz po kilkunastu miesiącach od zachorowania, po intensywnej terapii logopedycznej.

Zespół Raynauda w chorobach neurologicznych

84%

Kalużny K., Brola W., Fudala M.

Medical Review

2013

issue 4

536–545

Zespół Raynauda (ZR) jest zaburzeniem naczynioruchowym, charakteryzującym się nagłym, dobrze odgraniczonym zblednięciem, następnie zasinieniem i zaczerwienieniem palców rąk, stóp, rzadziej nosa oraz małżowin usznych, któremu towarzyszy zdrętwienie i ból. Może występować w postaci pierwotnej (choroba Raynauda) lub wtórnej, w przebiegu innych chorób (zespół Raynauda). ZR towarzyszy najczęściej chorobom tkanki łącznej, ale nierzadko jest spotykany w schorzeniach neurologicznych. Nigdy jednak nie jest objawem dominującym. Może być pierwszym objawem i poprzedzać wystąpienie pełnoobjawowej choroby (zespół Sneddona, zanik wieloukładowy, zapalenie wielomięśniowe) lub występować w całym czasie trwania choroby (migrena). Zazwyczaj pojawia się w dłużej trwających procesach chorobowych (jamistość rdzenia, stwardnienie rozsiane, zespół cieśni nadgarstka, zespół otworu górnego klatki piersiowej). Obraz jest charakterystyczny, a rozpoznanie można postawić na podstawie dobrze zebranego wywiadu. Postępowanie terapeutyczne w zespole Raynauda polega na leczeniu choroby podstawowej oraz objawów skurczu naczyń. Leczenie operacyjne stosowane jest rzadko i zalecane jedynie w przypadku zmian troficznych oraz znacznego zaawansowania objawów

Raynaud’s phenomenon is a vasospastic disorder characterized by sudden, well distinguishable pallor and subsequently cyanosis and redness of fingers, toes, less frequently of nose and ears, accompanied by pain and numbness. It may appear as standalone symptom (Raynaud’s disease) or in course of other disease as an accompanying symptom (Raynaud’s syndrome). In most cases Raynaud’s phenomenon accompanies connective tissue disorders, but it is also often seen during neurological illness. It is never, however, a dominant symptom. It may be the first symptom to appear and precedes full-blown disease (Sneddon’s syndrome, multiple system atrophy, polymyositis) or it may occur during the whole course of the disease (migraine). It is usually present during long-lasting diseases (syringomyelia, multiple sclerosis, carpal tunnel syndrome, thoracic outlet syndrome). The clinical picture is distinct and diagnosis can be made on basis of a well-conducted assessment of medical history. Management of Raynaud’s phenomenon includes treatment of the primary disease as well as treatment of vessel constriction. Surgical treatment is rarely advised and then only in cases of trophic changes and severely advanced symptoms.

Refine search results

1 Logopedia Silesiana

1 Medical Review

1 Bigos K.

1 Brola W.

1 Fudala M.

1 Kalużny K.

1 2020

1 2013

Search results

Dynamika ustępowania zaburzeń afatycznych u chorego po udarze mózgu

Zespół Raynauda w chorobach neurologicznych