Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 16

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ciężar dowodu
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
100%
PL
Przedmiotem opracowania jest ciężar dowodu w holenderskim prawie pracy, omawiany zarówno z punku widzenia prawa materialnego, jak i procesowego. Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 150 WBR (holenderski Kodeks postępowania cywilnego) stronę, która wywodzi konsekwencje z powoływanych przez siebie faktów lub praw, obarcza ciężar ich udowodnienia, chyba że reguły szczególne lub wymogi racjonalności i uczciwości powodują inne rozłożenie ciężaru dowodu. Pracodawca i pracownik muszą się zachowywać tak, jak przystoi na racjonalnego i uczciwego pracodawcę oraz racjonalnego i uczciwego pracownika. Ciężar dowodu może, za sprawą szczególnych regulacji, obarczać powoda lub pozwanego, ale może także być przerzucany pomiędzy nimi w trakcie postępowania, jako rezultat przedłożenia określonych dowodów. Sądy przejawiają wysoki stopień „społecznej wrażliwości” – są gotowe przerzucać ciężar dowodu w postępowaniu na pracodawców.
EN
The subject of the study is the burden of proof in Dutch employment law discussed from both procedural and substantive law viewpoint. Article 150 of WBR states that the burden of proof of facts or rights is on the party that invokes legal consequences resulting from those facts or rights, unless there are special rules or requirements of reasonableness and fairness that involve a different burden of proof. The employer and the employee must behave as befits a reasonable and fair employer and a reasonable and fair employee. The burden of proof may - due to specific provisions - be on the claimant or on the defendant; however it may even be shifted between them during the proceedings as a result of submitted evidence. Courts show a high degree of "social sensitivity" – they are ready to reverse the burden of proof during the proceedings to the employers' side.
PL
Przedmiotem niniejszej glosy jest analiza wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 12 maja 2022 r. (XVII AmA 61/21). Wyrok ten został wydane na skutek apelacji wniesionej przez Agorę od decyzji Prezesa UOKiK (DKK-1/2021) zakazującej koncentracji polegającej na przejęciu kontroli nad Eurozet przez Agorę. Wyrok ten jest ciekawy zwłaszcza ze względu na jego dogłębną analizę przesłanek występowania kolektywnej pozycji dominującej, skutków skoordynowanych oraz ciężaru dowodu w sprawach z zakresu prawa konkurencji, a w szczególności kontroli koncentracji. Glosa w dużej mierze aprobująco odnosi się do wywodu SOKiK w sprawie oraz z uznaniem ocenia klarowność i kompleksowość uzasadnienia, w ramach którego SOKiK nie uchylał się od dokonania kompleksowej analizy o charakterze ekonomicznym i rynkowym.
EN
The collection of evidence in cases involving the application of anti-avoidance clauses has its own peculiarities in view of the objective of proving the existence of the grounds for establishing tax avoidance. The starting point for establishing the so-called burden of proof should be the principle of objective truth and the ex officio principle. The duty of proof lies with the tax authority, which has the tools to discharge these obligations, not only those arising from national law, but also those arising from EU law. The possibilities given to a party to the proceedings to propose a correct action instead of the abusive action or to indicate the economic purpose of the action do not constitute a breach of this principle, but rather confirm it. On the other hand, it is a breach of the principle of objective truth to equate the duty of due diligence on the part of the paying agents with an obligation to make findings, or even legal assessments, as to whether a taxpayer has engaged in abusive conduct.
PL
Gromadzenie dowodów w sprawach, w których wchodzi w grę zastosowanie klauzul antyabuzywnych, ma swoją specyfikę ze względu na cel w postaci wykazania zaistnienia przesłanek pozwalających na stwierdzenie unikania opodatkowania. Punktem wyjścia do ustalenia tzw. ciężaru dowodu powinny być zasada prawdy obiektywnej i zasada oficjalności postępowania. Obowiązek dowodzenia leży po stronie organu podatkowego, który ma narzędzia pozwalające na wywiązanie się z tych obowiązków, nie tylko te wynikające z prawa krajowego, lecz także unijnego. Nie stanowią wyłomu w tej zasadzie, a wręcz potwierdzają ją, przyznane stronie postępowania możliwości proponowania czynności odpowiedniej zamiast czynności stanowiącej nadużycie czy też wskazywanie celów ekonomicznych czynności. Za wyłom w zasadzie prawdy obiektywnej należy natomiast uznać utożsamianie obowiązku dochowania należytej staranności przez płatników z obowiązkiem dokonywania ustaleń, a wręcz dokonywania ocen prawnych, czy podatnik nie dokonał czynności abuzywn ej.
PL
Jedną z możliwości dochodzenia roszczeń wynikających ze stosunków zatrudnienia jest sądowe rozwiązywanie spraw. Rozstrzygnięcie sprawy przed sądem jest jednocześnie rozstrzygnięciem o roszczeniach przysługujących powodowi, które musi być poprzedzone przeprowadzeniem postępowania dowodowego. W sprawach pracowniczych pozostaje ono szczególnie skomplikowane i rozbudowane z uwagi na wielość faktów występujących w tych kategoriach spraw pracowniczych i to, że świadkowie pozostają w relacjach prawnych i faktycznych. Celem opracowania jest zatem ukazanie niektórych aspektów procesowych wskazujących na specyfikę postępowania dowodowego w sprawach mobbingowych i dyskryminacyjnych. Autorka odnosi się do ogólnych reguł procesu dotyczących ciężaru dowodu, albowiem zarówno w zakresie zarzutu podejmowania przez pracodawcę mobbingu, jak też przy zarzucie działań dyskryminujących pracownika, to na pracowniku spoczywa obowiązek dowodowy w zakresie wskazania okoliczności, które uzasadniałby roszczenie oparte na tych zarzutach. Ponadto autorka omawia charakter postępowania dowodowego w sprawach pracowniczych, z jego specyfiką, która charakteryzuje się znacznym odformalizowaniem. Autorka analizuje również poszczególne środki dowodowe, to jest dowód z dokumentu, dowód z opinii biegłego sądowego czy też inne źródła dowodowe, o których mowa w art. 308 k.p.c.
EN
One of the possibilities of pursuing claims arising from employment is the judicial resolution of cases. Judgment in court is a decision on the claims of the party, which must be preceded by the taking of evidence. The evidentiary proceedings are particularly complicated and extensive due to the multiplicity of facts occurring in these categories of employee cases as well as the fact that the witnesses remain in legal and factual relations. The aim of the study is to present some of the procedural aspects related to the evidentiary proceedings in mobbing and discriminatory cases. The author refers to the general rules of the process regarding the rules of proof, because the employee has the burden of proof in the scope of indicating circumstances that would justify a claim based on mobbing and discrimination. The author discusses the nature of evidence proceedings in employee cases, with its specificity, which is characterized by considerable deformalization. The author also analyzes the types of evidence, such as documentary evidence, evidence from the expert’s opinion, or other sources of evidence referred to in Article 308 of the Code of Civil Procedure.
5
Publication available in full text mode
Content available

Proof of Causation in Tort Cases

63%
EN
The article addresses the problem of uncertainty over causation in tort cases. It reveals the interconnection between burden of proof and standard of proof. The author provides a comparative overview of approaches to standard of proof in common law and civil law systems. It is argued that while in common law there are two different standards viz: beyond-reasonable-doubt-standard for criminal cases and balanceof-probabilities standard for civil cases in civil law system there is only one standard applicable both to criminal and civil cases. With comparative analysis in the background the article also reveals the peculiarities of Ukrainian law in the respect of the issue raised. The problem is approached in a pragmatic manner: using a hypothetical case the author models practical outcomes entailed by each of the approaches being applied to the case. Eventually the conclusion is made that there are four ways of coping with uncertainty over causation: (1) to reverse the burden of proof; (2) to calibrate the standard of proof for certain cases; (3) to recognize the very creation of the abnormal risk as a compensable damage; and (4) to multiply damage plaintiff sustained by the probability factor indicating the likelihood of the damage being actually caused by the defendant.
PL
Komentowany wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie porusza istotny problem związany z domniemaniami dokumentu prywatnego. Domniemania prawne łączące się z dokumentami prywatnymi (art. 253 k.p.c.), czyli domniemanie, że zawarte w doku-mencie oświadczenie pochodzi od osoby, która go podpisała (art. 245 k.p.c.), a także domniemanie autentyczności dokumentu (art. 253 k.p.c.) są wzruszalne i można je pod¬ważać za pomocą wszelkich środków dowodowych. W glosie poruszono także zagadnienie ciężaru dowodu w przypadku podniesie¬nia zarzutu sfałszowania podpisu znajdującego się na dokumencie, omawiając sytuacje, kiedy ciężar ten spoczywa na osobie chcącej skorzystać z dokumentu, a kiedy na osobie zaprzeczającej. Poruszono także kwestię aktywności dowodowej strony i konsekwencji zaniechań w tym zakresie. Wyjaśniono, że ciężar dowodu nie jest zależny od pozycji, jaką strona zajmuje w procesie cywilnym. Jest niezależny od tego, czy określony pod¬miot występuje po stronie powodowej, czy pozwanej, wiąże się on bowiem z obowiąz¬kiem dowodzenia tych okoliczności, które stanowią podstawę przysługującego okre¬ślonemu podmiotowi prawa. W istocie jest to „obowiązek” rozumiany jako potrzeba przytaczania dowodów przez stronę w jej własnym interesie. W komentowanym orzeczeniu autor porusza nadto problematykę kontradykto¬ryjności polskiego procesu cywilnego, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji, gdy stronę reprezentował profesjonalny pełnomocnik, oraz zagadnienie dopuszczalności po-woływania przed sądem drugiej instancji nowych faktów i dowodów oraz ograniczenia obowiązujące w tym zakresie.
EN
The commented judgment of the court of appeal raises an important issue con-cerning presumptions of a private document. The presumptions of law associated with private documents (Art. 253 CCP), that is a presumption that a statement contained in a document comes from the person who signed it (Art. 245 CCP), as well as the presump¬tion of authenticity of the document (Art. 253 CCP) are rebuttable and can be contested by any means of proof. The commentary also discusses the issue of the burden of proof in the case of rais¬ing an objection of falsification of signatures contained in the document, while discuss¬ing situations when the burden of responsibility lies on the person intending to use the document, and when it does so on the denying person. Also, the issue of activity of the party in terms of evidence is touched upon as well as consequences of inaction in this regard. It was explained that the burden of proof is not dependent on the position that the party takes in the civil suit. This is independent of whet her a given entity is the claimant or the defendant, as it involves the obligation to demonstrate the circumstances that form the basis for a right conferred on a given entity. In fact, it is an “obligation” understood as the need to produce evidence by a party in their own interest. In the commented judgment the author also raises issues of the adversarial nature of Polish civil procedure, with particular emphasis on the situation when the party is represented by a professional representative, and the issue of admissibility of producing new facts and evidence before the court of second instance and of restrictions in place in this regard.
EN
The paper is a review of a monograph published by Wolters Kluwer Publishing House by Małgorzata Żbikowska on the burden of proof in the Polish criminal trial. The review positively evaluates the choice of the topic as well as the work’s structure. The integrative character is the work’s strongest attribute. On the one hand, considerations have been set within the framework of methodologically organised assumptions, on the other hand, there has been a comprehensive use of the General Theory of Law findings. The most knowledgeable are the parts of the book that contain discussion on approaches of the burden of proof in Polish criminal law. However, some critical remarks were formulated against the background of the conclusions put forward by the author regarding the use of the concept of constitutive rules. Moreover, the main thesis of the work was criticised, according to which the burden of proof is a constitutive rule, being a rule under which it is determined who bears the consequences of failing to provide or defective performance of evidence. The claim that the burden of proof is a legal rule and not a praxeological one has also been assessed with criticism.
PL
Artykuł ma charakter recenzyjny. Stanowi on odniesienie do monografii opublikowanej przez Wydawnictwo Wolters Kluwer, autorstwa dr Małgorzaty Żbikowskiej, pt. „Ciężar dowodu w polskim procesie karnym”. W recenzji pozytywnie oceniono wybór tematu, a także układ monografii. Największe walory recenzowanej pracy to integracyjny charakter, wyrażający się w osadzeniu rozważań w ramach metodologicznie uporządkowanych założeń oraz obszerne korzystanie z ustaleń ogólnej teorii prawa. Najcenniejsze poznawczo są porządkujące rozważania dotyczące ujęć ciężaru dowodu w polskiej procesualistyce karnej. Pewne uwagi krytyczne sformułowane zostały na tle konkluzji wysuwanych przez autorkę pod kątem wykorzystania koncepcji reguł konstytutywnych, a także głównej tezy pracy, polegającej na tym, że ciężarem dowodu jest reguła konstytutywna, tj. reguła, na mocy której określa się, kto ponosi konsekwencje nieprzeprowadzenia lub wadliwego przeprowadzenia dowodu. Krytycznie oceniono także twierdzenie, że reguła ciężaru dowodu jest regułą prawną, nie zaś prakseologiczną.
EN
Cause-and-effect relationship is one of the premises of a provider's liability for a hospital-acquired infection. However, the evidentiary difficulties involved in dealing with the damage caused to a patient by a hospital infection are both important and still pose an issue. The legislator has adopted a precise definition in which hospital infection remains in a functional and adequate cause-and-effect relationship with the provision of medical care. In a civil process, the injured person must be able to prove and establish a causal link between the fault of the subject and the injury. In medical trials, the court may, after considering the circumstances of the case, acknowledge probability to be sufficiently high, without requiring a strict and certain proof of how the organism was infected, because such proof is often impossible to obtain for biological reasons. Therefore, if there is no possibility to prove the cause-and-effect relationship between infection and the damage in the form of disease progression, as a result of the present state of medical knowledge, it should be considered at the level of Art. 6 and Art. 361 paragraph 1 of the Civil Code. The above limitations of the evidence and the nature of the cases in which they occur also result in a specific displacement of the burden of proof. In the case of unrealistic strict requirements, the means by which the infection has entered the body, if the defendant claims that, despite the established condition, the infection is from other sources, the burden of proof is shifted to the defendant, that is, the therapeutic agent.
PL
wiązek przyczynowo-skutkowy jest jedną z przesłanek odpowiedzialności świadczeniodawcy za zakażenie szpitalne. Jednakże trudności dowodowe występujące w sprawach o naprawienie szkody wyrządzonej pacjentowi z powodu zakażenia szpitalnego stanowią ważną, a zarazem wciąż problematyczną kwestię. Ustawodawca przyjął precyzyjną definicję, w myśl której zakażenie szpitalne pozostaje w funkcjonalnym i adekwatnym związku przyczynowo-skutkowym z udzielaniem świadczenia medycznego. W procesie cywilnym to poszkodowany musi uprawdopodobnić i udowodnić powstanie związku przyczynowego między winą podmiotu leczniczego a zaistniałą szkodą. W procesach medycznych sąd może, po rozważeniu całokształtu okoliczności sprawy, uznać za wystarczający wysoki stopień prawdopodobieństwa, nie wymagając ścisłego i pewnego udowodnienia, jaką drogą organizm został zainfekowany, taki bowiem dowód – ze względu na właściwości procesów biologicznych – często nie jest możliwy do przeprowadzenia. Zatem jeżeli brak możliwości ścisłego udowodnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy zakażeniem a szkodą w postaci rozwoju choroby, będący wynikiem obecnego stanu wiedzy medycznej, winien zostać rozważony na płaszczyźnie art. 6 i art. 361 § 1 k.c. Powyższe ograniczenia dowodowe i charakter spraw, w których występują, skutkują także swoistym przemieszczeniem ciężaru dowodu. W przypadku nierealnego wymogu ścisłego udogodnienia, jakimi drogami infekcja przedostała się do organizmu, jeżeli strona pozwana twierdzi, iż mimo ustalonego stanu rzeczy infekcja pochodzi z innych źródeł, ciężar dowodu przesuwa się na pozwanego, czyli podmiot leczniczy.
EN
The commented judgement concerns the burden of proof in the civil procedure against a former employee accused of revealing a business secret. In Supreme Court, opinion employee should prove that in his business activity does not make use of former employer business secrets. This opinion should not be accepted. On the other hand, the court’s opinion concerning the relation between the prohibition on competition and duty of respecting business secret, as well as the scope of application to the employee’s time limitation regarding confidentiality, which was enforced before the 4th of September 2018, should be approved.
PL
Komentowane orzeczenie dotyczy rozkładu ciężaru dowodu w postępowaniu cywilnym wytoczonym przeciwko byłemu pracownikowi w związku z zarzutem ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa. Zdaniem Sądu Najwyższego to pracownik powinien wykazać, że w podjętej działalności gospodarczej nie wykorzystuje przysługującej byłemu pracodawcy tajemnicy przedsiębiorstwa. Pogląd ten należy ocenić krytycznie. Natomiast na pozytywną ocenę zasługują rozważania sądu dotyczące relacji pomiędzy zakazem konkurencji a obowiązkiem zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa oraz zakresu stosowania wobec pracowników obowiązującego przed dniem 4 września 2018 r. czasowego ograniczenia obowiązku poufności.
PL
Zagadnienie opłat za przyjęcie towaru do sprzedaży (tzw. opłaty półkowe, slotting allowances, slotting fees) budzi ciągle wiele wątpliwości i sporów. Autor niniejszego artykułu śledząc orzeczenia, jakie zapadły w tej kategorii spraw, omawia najważniejsze problemy, jakie pojawiły się na tym tle. Spośród nich wymienić można problem granic swobody kontraktowej w kontekście czynu nieuczciwej konkurencji z art. 15 ust. 1 pkt 4 uznk, przejawy utrudniania dostępu do rynku oraz charakter tej przesłanki w dotychczasowym orzecznictwie, a także związany z tym zagadnieniem problem rozkładu ciężaru dowodu, ekwiwalentność świadczeń sieci handlowych na rzecz współpracujących przedsiębiorców, czy też charakter prawny rabatów i premii pieniężnych funkcjonujących w relacjach sieci handlowe dostawcy. Zagadnienia te omówione zostały przy uwzględnieniu stanowiska doktryny oraz praktyki obrotu gospodarczego w omawianym segmencie rynku. Takie, dość szerokie potraktowanie każdego z tych problemów pozwoliło na odniesienie się do zapadłych orzeczeń sądowych i zasadności zawartych w nich tez. Autor nie unika również głosu krytycznego wszędzie tam, gdzie kierunek przyjęty w orzeczeniach wymaga zdaniem autora ponownego przemyślenia i ewentualnej rewizji.
EN
Slotting allowances or slotting fees still generate many doubts and disputes. On the basis on existing jurisprudence, discussed here are the most important problems which appeared in Poland in this field. Mentioned among them are: limits of the freedom of contract in the context of Article 15(1)(4) of the Combating Unfair Competition Act; symptoms of market access limitation and the character of this prerequisite in jurisprudence; burden of proof; equivalency of benefits provided by retail chains to cooperating entrepreneurs; legal character of rebates and bonuses applied in relations between suppliers and retail chains. These issues are discussed in light of doctrinal views and business practice. This rather wide treatment of each of these problems makes it possible to comment on the noted judgments and the correctness of their final verdict.
PL
Artykuł analizuje aspekty dowodowe w postępowaniach prowadzonych przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: Prezes UOKiK) na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi. Powyższe aspekty, w tym podstawowa kwestia rozkładu ciężaru dowodu w ramach postępowania administracyjnego stają się obecnie bardzo istotne ze względu na surową politykę egzekwowania przepisów o przewadze kontraktowej i stale zaostrzającą się penalizację praktyk przedsiębiorców objętych przedmiotową regulacją. Ważne jest zagwarantowanie przestrzegania zasady, która obarcza Prezesa UOKiK ciężarem wykazania naruszenia i wyklucza jednocześnie negatywne konsekwencje dla przedsiębiorcy w sytuacji, w której organ administracyjny temu zadaniu nie sprosta. Powyższe założenia skonfrontowano następnie z praktyką, uwzględniając rozstrzygnięcia Prezesa UOKiK. Z analizy tej wynika, że stosowne standardy nie są w pełni przestrzegane, co przejawia się między innymi zastępowaniem ustalonych empirycznie faktów daleko idącymi domniemaniami. Artykuł zwraca również uwagę na praktykę wyciągania konsekwencji w stosunku do przedsiębiorców w przypadku braku dostarczania dowodów, co przekłada się na formułowanie tez przeciwnych do tych, które są podnoszone przez przedsiębiorcę.
PL
Ostania duża nowelizacja Kodeksu postępowania karnego wprowadziła wiele zmian do działu V traktującego o dowodach. Zmiany te nie ominęły również rozdziału 22 zawierającego regulacje dotyczące biegłych, specjalistów i tłumaczy. Nie są one szczególnie istotne, ale w powiązaniu ze zmianami zawartymi w części ogólnej procedury karnej, w tym zasady ciężaru dowodu, procesu dowodzenia, znowelizowanej reguły in dubio pro reo, swoistego rodzaju prekluzji dowodowej i in. nabierają szczególnego znaczenia. Tym też zagadnieniom poświęcona została niniejsza publikacja, zwłaszcza że proces karny obejmuje nie tylko wymierzanie kary, lecz, a raczej przede wszystkim, dochodzenie do prawdy materialnej. Obecnie coraz częściej zachodzi konieczność korzystania przez organy procesowe z pomocy biegłych i specjalistów. Tak samo strony nie mogą pozostać obojętne na ogromny postęp, dosłownie we wszystkich dziedzinach wiedzy, toteż korzystanie z pomocy ekspertów staje się i dla nich koniecznością.
EN
The last big revision of the code of criminal procedure introduced many changes to chapter V of the Code of Criminal Procedure dealing with evidence. These changes also did not circunvent Chapter 22 containing regulations regarding experts, professionals and translators. They are not particularly important, but in conjunction with any changes in the generał part of criminal procedure, including the rules on burden of proof, probative process, amended rules regarding the benefit of the doubt, probative preclusion and others, acquire special importance. This was also the basie issues of this publication, especially since a criminal trial is not devoted exclusively to sentencing, but rather, above all, reaching the materiał truth. Now, increasingly, it is necessary to use procedural authorities with the help of experts and specialists. Likewise, the parties cannot remain indifferent to the huge improvement, in all fields of knowledge, and therefore the use of expert assistance becomes a necessity for them.
PL
W dniu 12 lipca 2017 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 grudnia 2016 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi. Ustawa ta wprowadza do porządku prawnego nową instytucję zakazu nieuczciwego wykorzystywania przewagi kontraktowej nabywcy względem dostawcy oraz dostawcy względem nabywcy produktów rolnych lub spożywczych. Niniejszy artykuł został poświęcony analizie przesłanek stwierdzenia istnienia przewagi kontraktowej w relacji dostawca – nabywca, to jest braku wystarczających i faktycznych możliwości zbycia (nabycia) produktów rolnych lub spożywczych do innych nabywców (od innych dostawców), a także znacznej dysproporcji ekonomicznej pomiędzy kontrahentami. Przesłanki te budzą poważne wątpliwości interpretacyjne, a możliwość ich zastosowania w praktyce rodzi wiele pytań. Autorzy niniejszego artykułu analizują je zatem pod kątem językowym oraz systemowym, uwzględniając przy tym koncepcje powstałe na gruncie pokrewnego prawa ochrony konkurencji. W artykule nakreślono również kontekst międzynarodowy, wskazując na wybrane pokrewne rozwiązania przyjęte w ustawodawstwach krajów Unii Europejskiej.
EN
The new Act on the unfair use of contractual advantage entered into force on 12 July 2017. This new law introduces into Polish legal system a completely new institution prohibiting the unfair use of contractual advantage in relations between the purchaser and the supplier. The article describes the statutory conditions of the existence of a contractual advantage within the meaning of the Act - which are the absence of sufficient (“wystarczających”) and real (“faktycznych”) opportunities to sell (purchase) agricultural or food products to other purchasers (from other suppliers), as well as significant economic disparity between contractors. The authors of the article analyze above mentioned statutory conditions, using literal and functional interpretation, supported with legal concepts arising from closely related competition law. The article also outlines the international context.
PL
Zagadnienie opłat za przyjęcie towaru do sprzedaży (tzw. opłaty półkowe, slotting allowances, slotting fees) budzi ciągle wiele wątpliwości i sporów. Autor niniejszego artykułu śledząc orzeczenia, jakie zapadły w tej kategorii spraw, omawia najważniejsze problemy, jakie pojawiły się na tym tle. Spośród nich wymienić można problem granic swobody kontraktowej w kontekście czynu nieuczciwej konkurencji z art. 15 ust. 1 pkt 4 uznk, przejawy utrudniania dostępu do rynku oraz charakter tej przesłanki w dotychczasowym orzecznictwie, a także związany z tym zagadnieniem problem rozkładu ciężaru dowodu, ekwiwalentność świadczeń sieci handlowych na rzecz współpracujących przedsiębiorców, czy też charakter prawny rabatów i premii pieniężnych funkcjonujących w relacjach sieci handlowe dostawcy. Zagadnienia te omówione zostały przy uwzględnieniu stanowiska doktryny oraz praktyki obrotu gospodarczego w omawianym segmencie rynku. Takie, dość szerokie potraktowanie każdego z tych problemów pozwoliło na odniesienie się do zapadłych orzeczeń sądowych i zasadności zawartych w nich tez. Autor nie unika również głosu krytycznego wszędzie tam, gdzie kierunek przyjęty w orzeczeniach wymaga zdaniem autora ponownego przemyślenia i ewentualnej rewizji.
EN
The issue of slotting allowances or slotting fees still causes many doubts and disputes. This article discusses the most important problems which appeared in light of a number of Polish judgments in this type of cases. Mentioned among them can be the boundaries of freedom of contract in the context of Article 15(1)(4) of the Unfair Competition Act 1993 on symptoms of limitations of access to the market and the character of this prerequisite in jurisprudence as well as a number of issues connected thereto such as burden of proof, equivalency of benefit provided by retail-chains to cooperating suppliers and the legal character of rebates and bonuses in relations between them. These issues are discussed in the context of the attitudes of the doctrine and business practice in this economic field. This rather wide treatment of each of these problems makes it possible to comment on the chosen judgments including their correctness. The Author did not avoid to present a critical voice in this debate wherever he believed that the direction taken in a given judgment demands rethinking and possible revision.
PL
Ciężar dowodu: stopień dowodu w postępowaniu sądowym. Doświadczenia Łotwy
EN
The article is an attempt to answer the question about the validity of shifting the burden of proof to the taxpayer in the case of proceedings regarding undisclosed income. Attention was paid to the analysis of both applicable legal provisions, as well as the views of legal doctrine and their implications in the jurisprudence of administrative courts, the Constitutional Tribunal and the Supreme Administrative Court. One of the fundamental questions is whether it is possible to prove and learn the truth in these proceedings, taking into account the shift of the burden of proof to the taxpayer. Civil law implications (Article 6 of the Civil Code) and their impact on tax proceedings are also important issues.
PL
Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o zasadność przeniesienia ciężaru dowodu na podatnika w przypadku postępowania dotyczącego dochodów nieujawnionych. Uwagę poświęcono zarówno analizie obowiązujących przepisów prawnych, jak i poglądom doktryny prawa oraz ich implikacjom w orzecznictwie sądów administracyjnych, Trybunału Konstytucyjnego (TK) i Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA). Jedno z zasadniczych pytań brzmi: czy istnieje możliwość dowiedzenia i poznania prawdy w tym postępowaniu, jeśli weźmie się pod uwagę przeniesienie ciężaru dowodu na podatnika? Istotnymi zagadnieniami są również implikacje cywilnoprawne (art. 6 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny1) i ich wpływ na postępowanie podatkowe.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.