Search results

1

Ile kosztuje cisza?

100%

Strumidło Z.

Audiosfera. Koncepcje – Badania – Praktyki

|

2015

|

issue 1

52-61

EN

What is important for humans can also be noticed and utilized by today’s marketing industry. Capitalist economy seduces its customers, i.e. consumers, with increasing sophistication, offering ever newer or freshly presented products and services. Contemporary, holistic marketing employs knowledge about humans, whose need to valuate everything they perceive is an inherent feature. One way to persuade customers of a given offer’s uniqueness is to refer to a particular customer group’s system of values. Silence, although physically experienced, is primarily a cultural construct with strong references to axiology. As such, it can become a widely shared carrier for aesthetic or vital values. Along with such references to cultural values, it is sometimes used to build the economic value of a product or service. The article attempts to show these dependencies and explain how the sale of such a completely immaterial and difficult to normally describe phenomenon as silence might work.

2

Funkcja ciszy w wychowaniu do mediów

100%

Lepa A.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2009

|

vol. 18

177-184

EN

This paper addresses the question whether silence can be used as a means in the process of education for media reception, and if it does then in what sense. The term ‘function’ refers to ‘a special role’ that silence is to play in media pedagogy. The article emphasizes the importance of galenosphere, the layer of silence, as one of the components of the human social environment, along with logosphere, iconosphere and sonosphere. It is assumed that silence can be used in education for reception of media. Silence is part of the environment of a human being, and environment is regarded as one of the key factors in education. However, if silence is to be an active means in education for media reception, it should become a structured environment. Similarly, educational environment becomes a pedagogic environment because it is intentionally structured according to an accepted design.

3

Klasztor jako przykład planowania akustycznego na tle filozofii i teologii ciszy

100%

Krawczyk M.

Audiosfera. Koncepcje – Badania – Praktyki

|

2015

|

issue 2

55-67

EN

Monastery as an Example of Acoustic Design In my paper I am analyzing the acoustic design of space in cloistered monasteries of the Roman Catholic Church. I am showing the phenomenon of building monastic establishments far from the urban tissue in the context of the polyvalent concept of silence which Christian theology applies. In order to present the existential value of silence I am referring to figures of authority in the fields of philosophy (Plato, S. Kierkegaard, L. Wittgenstein), religion (Gnostic mythology, Meister Eckhart) and aesthetics (R. M. Schafer, J. Cage). Following different attempts to define the term “asceticism”, I am interpreting “acoustic asceticism” not as an attempt at sound annihilation but rather as a thoughtful ordering of the existing sonic environment. I am elaborating on various examples of acoustic restrictions in the form of vows of silence in hermit orders. I am presenting my analyses against the background of religious studies, which always see a moment of danger in the structure of the sacred. The sacred always requires a borderland between the sacred and the profane. The monks’ preoccupation with keeping silence is an example of that borderland at the acoustic level.

4

Silence and Human Development

88%

Olearczyk T.

Paedagogia Christiana

|

2020

|

vol. 1/45

53-64

EN

This article seeks to answer a fundamental question: What has made silence a scarce commodity, even though it is among the more important human needs? The impact of silence on human development over the course of a lifetime, and in relationships with others, is shown. The affirmative aspects of silence from an anthropological perspective, as a natural human need that contributes to the development of full humanity, is underlined. With this aim, the article clarifies the differences between silence in the sense of quiet hush, and in the sense of keeping quiet; and between solitude and loneliness. The paper concentrates on the positive influence of silence on personality development and purposely omits the negative aspects of silence, since they do not serve the integral development of the person – this issue needs a separate discussion.

PL

W artykule podjęto próbę odpowiedzi na fundamentalne pytanie: co sprawiło, że cisza stała się towarem deficytowym, choć jest jedną z ważnych potrzeb człowieka? Ukazano znaczenie, jakie ma cisza w rozwoju człowieka na różnych etapach jego życia oraz w relacjach z innymi. Zwrócono uwagę na afirmatywne aspekty ciszy w ujęciu antropologicznym, jako naturalnej potrzeby człowieka, służącej jego rozwojowi ku pełni człowieczeństwa. W tym celu starano się wyjaśnić różnice między ciszą i milczeniem, samotnością i osamotnieniem. W tekście skoncentrowano się na pozytywnych cechach ciszy i świadomie pominięto jej negatywne aspekty, które nie służą rozwojowi osobowości – to zagadnienie wymaga oddzielnego omówienia.

5

"Dopełnienie?... Go boli...?". "Czułość" Norwida, lekcja ciszy współczesnych

88%

Łukaszuk-Piekara M.

Colloquia Litteraria

|

2007

|

vol. 2

|

issue 1/2

193-199

6

Rola ciszy w estetyce Wandelweiser na przykładzie Melody, Silence na gitarę solo Michaela Pisaro

75%

Dolewka M.

Aspekty Muzyki

|

2020

|

issue 10

43-66

PL

Wandelweiser to powstały w 1992 roku międzynarodowy kolektyw kompozytorów twórczo rozwijających idee estetyczno-artystyczne Johna Cage’a, przede wszystkim jego koncepcję ciszy w muzyce. Jednym z przedstawicieli grupy, który dołączył do niej w pierwszych latach istnienia, jest amerykański kompozytor i gitarzysta Michael Pisaro (ur. 1961). Intensywne obcowanie z ciszą jako narzędziem kompozytorskim łączy się u niego z rozbudowaną refleksją teoretyczną. W niniejszym artykule usystematyzowane i skomentowane zostały wybrane wypowiedzi Pisaro dotyczące fenomenu ciszy, odnoszące się do relacji cisza–muzyka, cisza–dźwięk, cisza–przypadkowość. Wyróżniono także cechy jakościowe ciszy (obalające stereotyp pustki i neutralności ciszy), jej typologię (z absolutnym milczeniem umysłu jako najwyższą postacią) oraz sposoby oddziaływania na kompozytora, wykonawcę i słuchacza. Następnie przeanalizowana została rola ciszy w Melody, Silence (2012) na gitarę solo, z uwzględnieniem komentarza kompozytora zamieszczonego we wstępie partytury. Jak wykazano, cisza odnosi się już do samej aleatorycznej formy cyklu i lapidarnej struktury każdego z 12 elementów wchodzących w jego skład. Wymiar ciszy współtworzą także elementy dzieła muzycznego oraz faktura. Co istotne, mnogość ujęć ciszy w Melody, Silence zachodzi przy zanotowaniu przez kompozytora w partyturze zaledwie trzech pauz. W artykule zbadano również, na ile wiernie intencje kompozytora zrealizował jeden z wykonawców utworu, Cristián Alvear.

7

The Art of Participating in Silence

75%

Szyjkowska-Piotrowska A.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2018

|

vol. XX (XXIX)

75-82

EN

The purpose of the essay is to use associations related to silence in order to ascertain whether “participation/participation in silence” is in fact an oxymoron. First, the reflection focuseson the possible meanings of silence. The author proposes treating silence as a performative (non)act of speech. She then uses the criteria developed by J.L. Austin to demonstrate the performative and abstract (and therefore not narrative or descriptive) nature of silence. Secondly, the expression “participation in silence” is considered in the light of Aristotle's views on the individual-community axis. Finally, earlier reflections are used to identify the links between silence and art. John Cage's 4'33 is a selected example, though not the only one. It turns out that participation in silence is not an oxymoron.

PL

Artykuł w formie eseistycznej ma na celu użycie skojarzeń związanych z ciszą, aby sprawdzić czy „partycypacja/uczestnictwo w ciszy” w istocie jest oksymoronem. Najpierw tematem refleksji stają się możliwe znaczenia ciszy. Autorka proponuje traktowanie ciszy jako performatywnego (nie)aktu mowy. Używa następnie kryteriów wyłonionych przez J. L. Austina, aby ukazać performatywny i abstrakcyjny (a zatem nie narracyjny lub opisowy) charakter ciszy. W drugim rzędzie, wyrażenie „partycypacji w ciszy” zostaje przemyślane w świetle poglądów Arystotelesa dotyczących osi jednostka – wspólnota. Na końcu wcześniejsze refleksje zostają użyte do wydobycia powiązań ciszy ze sztuką. Wybranym – choć nie jednym – przykładem jest 4’33 Johna Cage’a. Okazuje się, że uczestniczenie w ciszy nie jest oksymoronem.

8

Jan Samotnik z Apamei, O modlitwie

75%

Szymczak T.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 74

147-156

PL

Tłumaczenie dzieła Jana Samotnika z Apamei, O modlitwie

9

Od Baudelaire’a do Mallarmégo. W poszukiwaniu ideału muzyczności

71%

Opiela-Mrozik A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2019

|

vol. 52

|

issue 1

275-289

EN

This article undertakes the topic of the evolution in perceiving the ideal of literary musicality among representatives of French symbolism, taking into account Baudelaire and Mallarmé. The former, who is considered to be the precursor of symbolism, used prosody and combined the arts and music to convey the metaphor of painting and poetry. On the other hand, in Mallarmé’s oeuvre, it is poetry that moves closer to music on the level of form. Next, the utilization of the acoustic aspect of text, which is characteristic of Verlaine, is degraded in René Ghil’s artificial system of verbal instrumentation. The work of Villiers de l’Isle Adam and Jules Laforgue shows that music-related topics are gradually set aside and the music theme is softened and gives way to silence. Silence itself is the best way that presents Mallarmé’s ideal of musicality as a silent concert that resonates in the reader’s mind.

PL

Artykuł podejmuje temat ewolucji w postrzeganiu ideału literackiej muzyczności wśród przedstawicieli francuskiego symbolizmu koncentrując uwagę zwłaszcza twórczość Baudelaire’a i Mallarmégo. Pierwszy z nich, uważany za prekursora symbolizmu, stosował prozodię, co można zaobserwować w jego twórczości łączącej różne sztuki i wykorzystującej tematy muzyczne do budowania metaforycznych ujęć malarstwa i poezji. Natomiast poezja Mallarmégo zbliża się do muzyki na poziomie formy. Wykorzystanie akustycznego aspektu tekstu, charakterystyczne dla poezji Verlaine, przechodzi przez sztuczny system instrumentacji słownej René Ghila. Z kolei, utwory Villiers de l’Isle Adama i Jules Laforgue’a pokazują, że tematy muzyczne są stopniowo marginalizowane, co otwiera drogę do milczenia. To zupełna cisza, która w najlepszy sposób przedstawia ideał muzyczności Mallarmégo jako cichy koncert, rozbrzmiewający w umyśle czytelnika.

10

Metafory ciszy w przekazach mediów audialnych podczas pandemii COVID-19

71%

Wójciszyn-Wasil A.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2021

|

vol. 12

|

issue 3

91-103

EN

Conceptualizing auditory experiences requires the use of metaphors. This paper proposes to analyze those metaphors in audio media messages, including both lexical and acoustic patterns. The category of synaesthetic metaphor is used and the concept of auditory metaphor specific to auditory media is introduced. The interpretative context for metaphorical representations of silence is the COVID-19 pandemic. The absence of noise becomes synonymous with loneliness, danger, death but also has positive connotations: peace or appreciation of everyday life. The use of non-verbal sounds enriches the media narrative of the pandemic in phonemic and semantic layers. The presented treatment of metaphor incorporates perspectives from media studies, sound studies, and cognitive linguistics.

PL

Konceptualizacja doświadczeń audialnych wymaga użycia metafor. Niniejszy artykuł proponuje ich analizę na podstawie przekazów mediów audialnych, co umożliwia badania zarówno na poziomie leksykalnym, jak i akustycznym. Wykorzystano kategorię metafory synestezyjnej oraz wprowadzono pojęcie metafory audialnej, specyficznej dla mediów dźwiękowych. Kontekstem interpretacyjnym metaforycznych reprezentacji ciszy jest pandemia COVID-19. Brak hałasu staje się synonimem samotności, zagrożenia, śmierci, ale ma także konotacje pozytywne: spokój czy dowartościowanie codzienności. Wykorzystanie odgłosów pozawerbalnych wzbogaca medialną narrację o pandemii w warstwie fonicznej i semantycznej. Przedstawione ujęcie metafory uwzględnia perspektywę medioznawczą, tak zwanych sound studies i językoznawstwa kognitywnego.

11

Milczenie Boga w Biblii Hebrajskiej

63%

Napora K.

Sympozjum

|

2019

|

issue 1(36)

11-30

PL

Autor podejmuje analizę biblijnego obrazu Boga, który milczy. Obraz ten stosunkowo rzadko pojawia się na kartach biblijnych, gdzie Bóg jest zazwyczaj tym, który mówi, który działa przez swoje potężne słowo. Autor omawia najpierw pokrótce semantykę milczenia w Biblii Hebrajskiej. W drugiej części prezentuje podjętą przez M. C. A. Korpel oraz J. C. de Moora próbę klasyfikacji przyczyn milczenia Boga. W ostatniej części koncentruje swoją uwagę na kilku tekstach, w których milczenie Boga, według klasyfikacji Korpel i de Moora, określa się jako niezrozumiałe; tekstach, w których milczenie to można odczytać jako wyzwanie, zaproszenie czy nawet formę komunikacji między Bogiem i człowiekiem.

EN

In this article the author analyzes the image of God who keeps silence. This image only rarely appear in the Bible, where God is usually presented as the One, who speaks; as the One who acts through his powerful word. In the first part the author shortly discusses semantic of silence in the Hebrew Bible. Then he presents an attempt of classification of reasons of God’s silence in the Bible and in the related Ancient Near Eastern Texts according to the model developed by M. C. A. Korpel and J. C. D. Moor in their influential book The Silent God. Finally, he focuses on some texts that according to the model presented by Korpel and Moor should classified as incomprehensible; the texts in which this silence could be considered a challenge, an invitation or even a form of a communication between God and human being.

12

Cisza w mediach audiowizualnych

63%

Sosnowska J.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2019

|

vol. 10

|

issue 4

93-107

PL

Cisza jest współcześnie najbardziej pożądanym zjawiskiem na świecie, a pojęcie ciszy zaczyna być przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin naukowych, stając się kategorią interdyscyplinarną. Artykuł jest próbą zebrania problematyki ciszy w mediach audialnych i wizualnych oraz wskazania obszarów, w których cisza jest lub może być wykorzystywana.

EN

Today, silence is the most desirable phenomenon in the world, and the concept of silence begins to be the subject of interest of many scientific disciplines, becoming an interdisciplinary category. The article is an attempt to gather silence in audio and visual media and to indicate areas where silence is or can be used.

13

Voicing the Maori issue: Patricia Grace’s Small Holes in the Silence: Short Stories

63%

Kroplewska E.

Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching

|

2017

|

issue 14/2

103-119

EN

Patricia Grace is one of the authors whose career began during the Maori Renaissance, attempting to voice the problems of Maori people. Similarly to her previous works, the short stories included in the collection Small Holes in the Silence: Short Stories provide an overview of the human condition in the contemporary world, with special attention paid to Maori society. Grace provides the readers with a glimpse of the lives of ordinary Maori people in precarious situations. Her stories are pervaded with silence. The use of omission and understatement is combined with the introduction of passive characters whose worlds are filled with the secret, the unknown or the void.

PL

Patricia Grace należy do autorów, których kariera rozpoczęła się podczas renesansu maoryskiego. Podobnie jak w przypadku wcześniejszych prac, opowiadania Patricii Grace opublikowane w zbiorze Small Holes in the Silence: Short Stories przedstawiają zarys kondycji człowieka we współczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem społeczności maoryskiej. Opowiadania napisane przez Grace przepełnione są ciszą. Użycie pominięcia i niedopowiedzenia splatają się z wprowadzeniem biernych postaci, których światy wypełnione są tym, co tajemnicze, nieznane lub puste. Grace pozwala czytelnikom rzucić okiem na życie zwykłych Maorysów znajdujących się w sytuacjach zagrożenia.

14

Upodobanie do ciszy: sytuowanie uważności we współczesnym kontekście

63%

Čapek S. M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2020

|

vol. 110

|

issue 3

12-23

EN

Drawing on qualitative methods and data, this paper considers mindfulness in the context of a broader socio-cultural interest in recovering silence in the contemporary experience. This is part of a wider project exploring a sociology of silence, particularly ‘active silence’ that is experienced as spacious and relational rather than empty. Although the author’s primary analytical framework is sociological, she incorporates scholarship from a range of fields such as acoustic ecology, communications, religious studies, and social and natural science research on meditation. Sociologically, she uses concepts from George Herbert Mead as well as ethnographies of meditation communities to generate insights into the symbolic significance of a silent pause, its connection to mindfulness, and the cultivation of an inclusive self. She discusses how a ‘post-Fordist’ capitalist marketplace shapes a taste for mindfulness, and identifies dilemmas that nonprofit mindfulness organisations face when operating in this context, including emerging tensions over mindfulness as a public good or a privatised resource reserved for elites. The author notes Zygmunt Bauman’s distinction between the pilgrim and the tourist, and considers its relevance to the experience of contemporary meditators. She also includes recent debates about mindfulness and social justice, privilege, white space, and online resources for cultivating mindfulness in cyberspace.

15

Holding Your Tongue: The New Language of Silence

63%

Fjeld T.

Paedagogia Christiana

|

2020

|

vol. 2/46

93-103

EN

Ingmar Bergman’s middle years – from the late 1950s to the early 1970s – were a period of great creativity, but also of irreparable destruction on a private and artistic level. This paper takes stock of a film immediately preceding his great international breakthrough (with Persona in 1966), namely The Silence (1962). Rendering, in Bergman’s own words, ‘God’s silence’, the film also thematises absence, wordlessness, and the void in at least three additional senses: showing a child’s entry into the Symbolic Order, The Silence demonstrates the absence that is constitutive of this passage; giving an account of a specific relation between a master and his apprentice, the film shows a concrete example of the wordlessness at the core of their communication. Moreover, as an attempt to seek out the paternal figure, the film demonstrates the necessary void at the core of the new order – a community governed by silent praise.

PL

Lata „środkowe” Ingmara Bergmana – od końca lat 50. do początku lat 70. XX wieku – były okresem wielkiej kreatywności, ale zarazem nieodwracalnej destrukcji na polu prywatnym i artystycznym. Niniejszy artykuł nawiązuje do filmu bezpośrednio poprzedzającego wielki międzynarodowy przełom artysty (filmem Persona w 1966 roku), a mianowicie do Ciszy (1962). Realizując, według słów Bergmana, „ciszę Bożą”, film ten podejmuje tematykę nieobecności, bezsłowności i pustki w co najmniej trzech dodatkowych znaczeniach: ukazując wejście dziecka do Porządku Symbolicznego, ukazuje nieobecność jako kluczową dla tego fragmentu; relacjonując specyficzną relację mistrza i ucznia, wskazuje na konkretny przykład bezsłowności leżącej u podstaw ich komunikacji; i wreszcie, podejmując próbę poszukiwania ojcowskiej figury, film odsłania konieczną pustkę jako zaczyn nowego porządku: wspólnoty rządzącej się niemą pochwałą.

16

Cisza w edukacji wczesnoszkolnej

63%

Nitecka-Walerych A.

Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

|

2021

|

vol. 13

|

issue 4

123-143

EN

The problems of this article oscillate around silence in education understood in two ways: as stagnation and unwillingness to take action within the framework of imposed conditions and as silence, in other words not dealing with certain problems, avoiding difficult issues. The first part is devoted to educational silence from a systemic point of view, while the second part, based on reports from student teaching practice, deals with the profile of an early education teacher, his/her work style, problems connected with the teaching profes-sion and, above all, with the areas neglected/overlooked in early education and an attempt to explain this phenomenon.

PL

Problematyka niniejszego artykułu oscyluje wokół ciszy w edukacji rozumianej w dwojaki sposób: jako stagnacja i niechęć do podejmowanie działań w ramach narzuconych uwarunkowań oraz jako milczenie, inaczej – niezajmowanie się pewnymi problemami, unikania spraw trudnych. Pierwsza część jest po-święcona ciszy edukacyjnej w ujęciu systemowym, druga, oparta na raportach ze studenckich praktyk pedagogicznych, dotyczy sylwetki nauczyciela wczesnej edukacji, stylu jego pracy, problemów związanych z wykonywaniem nauczycielskiego zawodu, a przede wszystkim obszarów pomijanych/zaniedba-nych w nauczaniu początkowym i próby wyjaśnienia tego zjawiska.

17

Dźwięk jako element produktu turystycznego na wybranych przykładach

63%

Rypiński M.

Turystyka Kulturowa

|

2013

|

issue 8

24-37

PL

Dźwięk powiązany z przestrzenią i czasem towarzyszy człowiekowi od zawsze. Odgłosy natury i cywilizacji, które towarzyszą codziennym obowiązkom, oraz muzyka, która może mieć moc łagodzenia obyczajów – to wrażenia słuchowe tak mocno związane z naszym życiem, iż przestają być zauważalne. Dźwięk kształtuje otoczenie, środowisko, a także nas samych. Turystyka trwale związana jest z dźwiękiem. Istnieje wiele rodzajów turystyki, która opiera się na dźwięku. Turystyka festiwalowa, religijna, obserwacja ptaków czy podróże po całym świecie w celu poznawania innych kultur, folkloru – to elementy, które kreuje, a także inspiruje, jako efekt wtórny dźwięk. W artykule przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych wśród respondentów o wykształceniu muzycznym oraz wśród przyszłych touroperatorów. Podstawowym celem badań była próba ustalenia, czym dla ankietowanych jest dźwięk w aktywności turystycznej, a także jak kojarzony jest z turystyką oraz z produktem turystycznym. Realizacja badań pozwoliła na określenie dwóch perspektyw odniesienia – muzycznej oraz turystycznej. Owe badania były swoistą konfrontacją osób pojmujących dźwięk w turystyce w sposób stricte muzykologiczny z respondentami nastawionymi przede wszystkim na turystykę i rekreację.

EN

Sound connected with space and time has been accompanying a man since the beginning of mankind. Noises of nature and civilization which accompany our daily activities, and music which is said to have the power of making people more benevolent towards each other – are auditory impressions so strongly connected with our lives that they have become imperceptible. Sound shapes our surroundings and environment, and also ourselves. Tourism has been abidingly connected with sound. There are many types of tourism which are based on sound. Festival tourism, religious tourism, bird watching or traveling around the world in order to become familiar with different cultures and folklore – are all the elements which are created and also inspired by sound as secondary effect. Tourism product and sound are the elements which are very close to each other due to the fact that they create one inextricable symbiosis providing us with recreation, strength recovery, as well as aesthetic experiences. This paper presents the results of study conducted among the respondents with music education and prospective tour operators. The main objective of the research was the attempt to determine what sound in tourism activity is for the respondents, and how it is associated with tourism and with tourism product. Completion of the study made it possible to determine two reference perspectives – music and tourist. This research is also a specific confrontation of individuals understanding sound in tourism in a stricte musicological way, with the respondents who are primarily oriented towards tourism and recreation.

18

„W lesie słów się zgubiłam” – o ciszy w poezji Antonia Colinasa i Zbigniewa Herberta

63%

Woźniak M. J., Uniwersytet Łódzki W. F., judytawo@gmail.com

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2015

|

vol. 30

|

issue 4

EN

The objective of this comparative article is to present the similarity of poetic concepts of Antonio Colinas and Zbigniew Herbert. The poets did not know each other, there are no traces of mutual influences to be found in their poetic output either, however, they both seemed to be equally connected with the Mediterranean culture. This article concentrates on the meaning of silence in their poetry seen as a necessary supplement to the art of words, hope for saving the sense from ambiguity and hubbub of words. Insufficiency of both the accessible language and silence inspires the poets to seek a form of expression that could satisfy human needs, “the unattainable language.” The search, between the word and silence, is manifested in the poetic works of Colinas and Herbert.

19

Dialektyka ciszy i milczenia

63%

Błaszczyk M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2020

|

vol. 108

|

issue 1

217-224

20

Cisza, "diminuendo" i "fermata" w muzyce poezji (na przykładzie Gerarda Manleya Hopkinsa)

63%

Borkowska E.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2016

|

issue 33

EN

Silence does not always mean the absence of sounds; contrariwise, as in Heidegger, it is charged with sonority which, as in Hopkins, “erupts” with the symphony of sounds. Hopkins’s poem "The Wreck of the Deutschland" (1875) was written after seven years of silence that preceded the poet’s entering the Society of Jesus. He destroyed all poems he had written before 1875 when he was requested by the rector of the college where he studied to write something about the wreck of the ship off the shores of the North Sea when "five Franciscan nuns drowned between midnight and morning of December 7th, 1875.” He responded to the challenge and in thirty-five stanza masterpiece which presented one of the biggest poetic elegies of Victorian England. All Hopkins’s poems are not only a polyphony of sounds articulated in Sprung Rhythm but also the moments of silence, as in The Windhover in which the description of Nature in the octet is divided from the sestet by the caesura of the rest or pause (fermata in music) or the pianissimo followed by meditation on Christ’s passion. The “grammar of creation” in poetry and music has its own rules; usually the invocation of the poem is a loud symphony of sound which progressively tends to fall silent in the final code of the poem or the musical piece. Silence is usually associated with the contemplation of Sacrum but also with the time of creation in the poet’s (composer’s) mind; each poem (or a musical work) is a kind of “spiritual exercise" (Loyola) which is practiced until the final diminuendo that reduces force and loudness of sound to the quietness of death.

PL

Artykuł "Cisza, 'diminuendo' i 'fermata' w muzyce poezji (na przykładzie Gerarda Manleya Hopkinsa)" jest próbą opisania znaczenia dźwięków i ciszy w poezji i muzyce, gdyż właśnie w tych sztukach ich wzajemna współpraca odgrywa wielką rolę. Cisza to nie tylko znużenie artysty i odpoczynek spowodowany ustaniem dźwięków, ale wymowa tego, co niesłyszalne, gdyż glosy ciszy bywają bardziej wymowne niż nieobecność dźwięków. Artykuł jest apologią nieco innej ciszy niż pragnie tego kanadyjski kompozytor R.Murray Schafer; mowa tutaj o tych dźwiękach lub takiej ciszy, którą proklamuje angielski poeta G.M. Hopkins (1844-1889). Hopkins wręcz nakazuje czytelnikowi, by "czytał jego poezję uchem". Tak więc poezja to z jednej strony wymowna muzyka, a z drugiej strony "fermata ciszy", w czasie której albo dojrzewa znaczenie (instress), albo poeta sygnalizuje, iż zmienia retorykę w kierunku kontemplacji. Mamy zatem w poezji dźwięki, ciszę, przemilczanie (Szymborska), rytm (wybuchowy, Sprung Rhythm jak u Hopkinsa), który często jest niemal najważniejszym środkiem wyrażania językowego, ale także całe sekwencje dźwięków, które wyłaniają się z ciszy, jak u T.S. Eliota, i tworzą muzykę języka. Słowa-dźwięki są żywe, w ciągłym ruchu, "napięte, pękają", ciągłe rozedrgane, nie potrafią "znieruchomieć", jak to ujmuje poeta. Poeta nadaje imiona rzeczom, ale stale pozostawia coś, co nie zostanie nigdy nazwane, co ukrywa sie w cieniu ciszy metafory, pozostaje niedopowiedziane lub całkiem niewypowiedziane. Słowa-dźwięki giną w mrokach refleksji i kontemplacji i dlatego medytacje Hopkinsa wedle "ćwiczeń duchowych" Ignacego Loyoli nabierają znaczenia jako rezultat przemyślenia w ciszy. Cisza i pamięć łączą sie ze sobą, gdy nieobecność dźwięku otwiera głębokie pokłady przypominania i owocuje poetyckim wyznaniem. U Hopkinsa cisza zostaje "wypowiedziana" poprzez "niesłyszalny glos muzyki duchowej". Ów moment w biografii poety zbiega się z przejściem od ciszy do dźwięku, swoistej konwersji nie tylko ku wierze, ale nade wszystko w sztuce tworzenia, gdy przerywa ciszę, by skomponować największe swe dzieło "Katastrofa statku Deutschland". W finale pozostaje jednak cisza, pożegnanie z dźwiękiem przy "przejściu zapory" (Tennyson), gdy dźwięk zamiera (diminuendo) i poeta może usłyszeć głos Ciszy.

Refine search results

Ile kosztuje cisza?

Funkcja ciszy w wychowaniu do mediów

Klasztor jako przykład planowania akustycznego na tle filozofii i teologii ciszy

Silence and Human Development

"Dopełnienie?... Go boli...?". "Czułość" Norwida, lekcja ciszy współczesnych

Rola ciszy w estetyce Wandelweiser na przykładzie Melody, Silence na gitarę solo Michaela Pisaro

The Art of Participating in Silence

Jan Samotnik z Apamei, O modlitwie

Od Baudelaire’a do Mallarmégo. W poszukiwaniu ideału muzyczności

Metafory ciszy w przekazach mediów audialnych podczas pandemii COVID-19

Milczenie Boga w Biblii Hebrajskiej

Cisza w mediach audiowizualnych

Voicing the Maori issue: Patricia Grace’s Small Holes in the Silence: Short Stories

Upodobanie do ciszy: sytuowanie uważności we współczesnym kontekście

Holding Your Tongue: The New Language of Silence

Cisza w edukacji wczesnoszkolnej

Dźwięk jako element produktu turystycznego na wybranych przykładach

„W lesie słów się zgubiłam” – o ciszy w poezji Antonia Colinasa i Zbigniewa Herberta

Dialektyka ciszy i milczenia

Cisza, "diminuendo" i "fermata" w muzyce poezji (na przykładzie Gerarda Manleya Hopkinsa)