Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  climate catastrophe
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

„Próba generalna” współ-odczuwania z nie-ludźmi w opowiadaniu Olgi Tokarczuk

100%
Kamiński S.
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
|
2022
|
issue 15
82-94
EN
The work reflects Olga Tokarczuk’s short story Dress Rehearsal which deals with the topic of apocalypse, climatic catastrophe, and climate change. The article is a part of a scientific work, which is a master’s thesis dealing with the complex issue of the subjectivity of animals and nature, as well as the common environment and post-environment, and the study of the relationship between humans and non-humans. In the work, the Nobel Prize winner comes under the influence of a ‘world-creator’ and an ‘intense observer’, thus human relations can be complicated in times of the end of the world and how human attitudes towards animals and the world change. This time of the end, marked by Giorgio Agamben with the messianic era, allows for a certain non-action towards reality, and empathy and compassion begin being a remedy for centuries of objectification of other beings.
2
Publication available in full text mode
Content available

Ekowidmontologia jako strategia lektury. Studium przypadku „Kości, które nosisz w kieszeni” Łukasza Barysa

100%
Michalski M. A.
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
|
2022
|
issue 15
51-63
EN
The article is an attempt to reflect on the relationship between the subject and the environment in a state of crisis on example of the novel by Łukasz Barys entitled The Bones You Carry in Your Pocket. The author proposes a psychoanalytic reading strategy, the main theme of which are ‘spectres’ (Derrida) associated with the traumogenic relationship between the ‘I’ and nature. Be text analyses climate catastrophe in the context of hyperobject theory (Morton) and their entanglement in local structure.
3
Publication available in full text mode
Content available

Dziecko w katastrofie klimatycznej – świadek, ofiara, aktywista

86%
Figura M.
Paidia i Literatura
|
2022
|
issue 4
1-16
EN
Małgorzata Figura’s article is an attempt to capture the social roles of children when faced with the threat of the impending climate catastrophe. The introduction aims to draw attention to the need to give the floor to young people who can alert the public to changes taking place in the world. This necessity is stressed by researchers who represent children’s studies and who emphasize the importance of children’s perspective in literature and in scientific and social discourses. Figura’s analysis of selected literary texts allows us to see this turn towards the child, which at the same time is also the child’s turn towards nature.
4
Publication available in full text mode
Content available

To nie jest sprawa dla detektywa: opowieści o pandemii jako hiperobiekcie

86%
Sugiera M.
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
|
2022
|
issue 14
21-37
EN
Taking as its starting point Timothy Morton’s theory of hyperobjects, the article posits pandemic conceptualized as a hyperobject as a useful approach to recently published novels on pandemic which has been fabulated in the context of climate change. The article comes back to Priscilla Wald’s Contagious (2008) which bagged the inadequacy of outbreak narratives premised on detective logic to narrate epidemics in our century already in 2008 in order to support the author’s claim by offering a close reading of three recent novels – Stephen King’s „The Stand” (1990), Lawrence Wright’s „The End of October” (2021), and Oana Aristide’s „Under the Blue” (2021). Each of the novels not only depicts its fictional pandemic as a kind of hyperobject but also searches for an adequate way of fabulating this phenomenon beyond human perspective and scale.
5
Publication available in full text mode
Content available

Antropocen dyskursywizowany czyli jak nie mówić o katastrofie klimatycznej

72%
Kluba A.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
|
2023
|
vol. 11
87-96
EN
The anthropocene, as an object of academic discourse, becomes just another object of anthropocentric categoresis. The increasing theoretical content has no chance of achieving a significant transformation of thinking in sufficient time for it to play a relevant role in counteracting planetary degradation. Does the implicit self‑knowledge of this rapidly spreading discourse – and its frequent fatalism – predict this inability? Or maybe more: does it, in fact, remain sceptical about the chances of such counteraction, declaring a kind of catastrophic scenario? I formulate my doubts from the perspective of a literary and communication theoretician and an activist in the Extinction Rebellion movement.
PL
Antropocen jako przedmiot akademickiego dyskursu staje się jeszcze jednym obiektem antropcentrycznej kategorezy. Narastająca treść teoretyczna nie ma szans wpłynąć zasadniczo na przebudowę myślenia w czasie wystarczającym, aby odegrała istotną rolę w przeciwdziałaniu degradacji planety. Czy niejawna samowiedza wzbierającego gwałtownie dyskursu – i jego coraz częstszy fatalizm – tę niemożność przewiduje? A może więcej: w istocie pozostaje sceptyczna wobec szans na takie przeciwdziałanie, dekretując niejako katastroficzny scenariusz? Swoje wątpliwości formułuję z perspektywy teoretyczki literatury i komunikacji, a zarazem aktywistki ruchu Extinction Rebellion.
6
Publication available in full text mode
Content available

Katastrofa klimatyczna non-fiction

72%
Ochwat M.
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
|
2020
|
vol. 109
|
issue 2
204-218
EN
This article seeks to explore the shifting public awareness of climate change and its consequences, and answer the question about the relationship between climate and culture, particularly in terms of representability of climate change and its disastrous impact in non-fiction literature. Researchers and authors point to a new role of the humanities in emphasising environmental challenges and sustainable development, but also criticising anthropogenic impact on the environment. The latter should be particularly exposed, that is effectively depicted by literature, so as to exercise constant pressure and promote pro-environmental activities. This is the context in which the author analyses Filip Springer’s series of articles on climate change in Poland (in the regions of Pomerania, Silesia, the Noteć River, in Warsaw and the Biebrza National Park), published in the monthly Pismo. Magazyn Opinii. Springer keeps a record of signs and symptoms of climate crisis, thus helping us to visualise its apocalyptic effects in the future in terms of people’s well-being, safety and stability, both in Poland and in the world.
7
Publication available in full text mode
Content available

Uniknięcie katastrofy klimatycznej wciąż realne

58%
Ważniewski P.
Unia Europejska.pl
|
2017
|
issue 2
28-37
PL
Do 2013 roku światowe emisje GHG szybko rosły, jednak długonie można było osiągnąć powszechnego porozumienia o ich ograniczeniu. Od 2014 roku sytuacja zaczęła się zmieniać. W roku tym tempo wzrostu emisji uległo zdecydowanemu spowolnieniu, a w dwu kolejnych latach całkowitemu zahamowaniu. Ponadto na konferencji COP w Paryżu w grudniu 2015 roku przyjęto pierwsze powszechne porozumienie o ich ograniczaniu. Optymizmem napawa też przyspieszenie poprawy efektywności energetycznej oraz utrzymujący się już ponad dekadę bardzo szybki rozwój odnawialnych źródeł energii i elektromobilności. Energetyka słoneczna i wiatrowa stały się bowiem konkurencyjne wobec energetyki wykorzystującej paliwa kopalne. Nasilenie groźnych zjawisk klimatycznych, a także akcje informacyjne w środkach masowego przekazu powoli powodują zmiany w świadomości społecznej, zwiększają gotowość ponoszenia kosztów na rzecz ochrony środowiska. Powyższe korzystne tendencje dają nadzieję, że ludzkość uniknie katastrofy klimatycznej. O ile decyzja prezydenta Trumpa o wycofaniu Stanów Zjednoczonych z porozumienia paryskiego nie będzie miała takiego znaczenia, jak można by sądzić na podstawie wielkości amerykańskiej gospodarki i jej udziału w światowej emisji CO2, to niepokoi powolność procesów zmiany świadomości i postaw społecznych oraz wzrostu zrozumienia dla niskoemisyjnej transformacji i ekonomii umiaru.
EN
Until 2013, global greenhouse gas emissions grew quickly; however, for a long time it was not possible to reach agreement to offset them. However, from 2014, the situation began to change. That year the growth rate of emissions notably slowed down, and in the next two years totally hampered. In addition, at the COP Conference in Paris in December 2015 the first global agreement on the reduction of GHG emissions was adopted. Improving energy efficiency and lasting more than a decade the rapid development of renewable energy sources and electromobility also offer some grounds for optimism. In fact, solar energy and wind energy have become competitive to energy using fossil fuels. The intensity of severe climatic events, as well as information in the mass media, slowly cause changes in public awareness, increase the willingness to bear the cost of environmental protection. These favourable trends allow to believe that humanity may avoid climate catastrophe.
8
Publication available in full text mode
Content available

Planować w skali planetarnej

58%
Owczarek M.
Praktyka Teoretyczna
|
2021
|
vol. 41
|
issue 3
137-157
EN
The purpose of this paper is to introduce the theory and practice of Benjamin Bratton. His statement that “we look out into space, and from space back down to Earth to orient what planetarity should mean” indicate a two key aspects of his thought, which I discuss along with their political consequences. The first one is the recognition of planetary-scale computation as the condition for the possibility of phenomena such as climate catastrophe. The second one is the analysis of the planetary-scale means of production and the spaces of sovereignty they create. To achieve this, Bratton constructs a model of The Stack. Thinking about the future of politics, he speculates about two possible scenarios: neofeudalism and neocommunism. Inspired by his work, I formulate two necessary conditions of the rational politics of the future: the reorientation of planetary-scale computation to other purposes than a profit, and the rescaling of planning in both time and space. Elaborating on the first results of The Terraforming programme enables us to glimpse the possibility of an egalitarian and universal future through concrete projects.
PL
Celem tego artykułu jest wprowadzenie do teorii i praktyki projektowej Benjamina Brattona. Jego słowa, że „patrzymy w przestrzeń kosmiczną i z niej z powrotem na Ziemię, żeby zrozumieć co powinna znaczyć planetarność”, wskazują na dwa kluczowe aspekty jego myśli, które omówię wraz z ich politycznymi konsekwencjami. Pierwszy polega na rozpoznaniu roli aparatów obliczeniowych jako warunku możliwości takich zjawisk jak kryzys klimatyczny. Drugi polega na opisie planetarnych środków produkcji oraz wytwarzanych przez nie przestrzeni suwerenności w ramach koncepcji Stosu. Rozważając politykę przyszłości, Bratton wyróżnia neokomunizm oraz neofeudalizm jako prawdopodobne scenariusze. Inspirując się jego myślą, formułuję dwa warunki konieczne racjonalnej polityki przyszłości: reorientację planetarnych aparatów obliczeniowych ku innym celom niż zysk i przeskalowanie planowania zarówno w czasie, jak i w przestrzeni. Omówienie pierwszych wyników programu badawczego The Terraforming pozwoli zobaczyć przez konkretne wizje działań w skali planetarnej możliwości egalitarnej i uniwersalnej polityczności.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.