Search results

1

Dobre obyczaje i zasady współżycia społecznego w prawie spółek handlowych

100%

Kopaczyńska-Pieczniak K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

|

2016

|

vol. 63

|

issue 2

EN

Both the general clause of rules of social conduct and the one of good practices apply in corporate relations – both internal and external ones. However, in internal relations of commercial companies, these clauses are accounted for to the same extent the provisions of the civil code are applied due to the nature of the legal relation of a commercial company (Art 2 of the Code of Commercial Companies). The diversity of opinions concerning the essence of both clauses results from the presence of indeterminate phrases in them. What is indicated in both cases is the reference to, primarily, moral and social norms, honesty and decency.The specific concurrence of general rules of social conduct and good practices in the relations of commercial companies occurs when the same aspect is subject to appraisal in different companies, applying one or the other clause. This is the consequence of the civil code applying mainly the clause of rules of social conduct whereas the code of commercial companies – the one of good practices, and the definition of the mutual relation of both codes as the one of lex generalis – lex specialis (Art. 2 of the Code of Commercial Companies). Such a concurrence of both clauses is primarily present on two planes: the appraisal of the scope of the freedom of contract in forming contracts of commercial companies (Art. 3 of the Code of Commercial Companies) and actions against company resolutions.It seems that it needs to be adopted that as regards the code of commercial companies the clause of “good practices” is equivalent to the one of ‘rules of social conduct’ that is present in the Civil Code. Due to the wide scope of application of these clauses, it seems most justified to recognise that they establish a certain model of appropriate honest and decent conduct in human relations. They can be seen as a kind of a conglomerate of social norms of various origin, that is norms that can be justified on moral, social, organisational or even economic grounds.

PL

W stosunkach spółek handlowych – zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych – znajduje zastosowanie klauzula generalna zasad współżycia społecznego i klauzula dobrych obyczajów. W stosunkach wewnętrznych spółek handlowych klauzule te jednak podlegają uwzględnieniu w takim zakresie, w jakim przepisy kodeksu cywilnego stosuje się z uwagi na naturę stosunku prawnego spółki handlowej (art. 2 k.s.h.). Rozbieżności poglądów dotyczących istoty obu klauzul są konsekwencją występowania w nich zwrotów niedookreślonych. W obu przypadkach wskazuje się na odesłanie przede wszystkim do norm moralnych, obyczajowych, uczciwości, przyzwoitości.Specyficzny zbieg (konkurencja) klauzul generalnych zasad współżycia społecznego i dobrych obyczajów w stosunkach spółek handlowych występuje w przypadkach, gdy ten sam ich aspekt podlega ocenie w różnych spółkach przy wykorzystaniu jednej lub drugiej klauzuli. Stanowi to konsekwencję posługiwania się przez kodeks cywilny przede wszystkim klauzulą zasad współżycia społecznego, a przez kodeks spółek handlowych – klauzulą dobrych obyczajów oraz ujęcia wzajemnej relacji tych kodeksów jako lex generalis – lex specialis (art. 2 k.s.h.). Taka konkurencja obu klauzul jest widoczna przede wszystkim w dwóch płaszczyznach: oceny zakresu swobody umów przy kształtowaniu umowy spółki handlowej (art. 3 k.s.h.) oraz zaskarżania uchwał zgromadzeń w spółkach kapitałowych.Wydaje się, że na gruncie kodeksu spółek handlowych należy przyjąć, że klauzula „dobre obyczaje” jest odpowiednikiem klauzuli „zasady współżycia społecznego”, występującej w kodeksie cywilnym. Ze względu na szeroki zakres stosowania tych klauzul najbardziej uzasadnione wydaje się uznanie, że wyznaczają one pewien model właściwego, uczciwego postępowania w stosunkach międzyludzkich. Można je uznać za pewien konglomerat norm społecznych o zróżnicowanej proweniencji, zarówno mających uzasadnienie moralne, jak i obyczajowe, organizacyjne czy nawet ekonomiczne.

2

Granice podmiotowe zapisu na sąd polubowny zawartego w umowie, której stroną jest osobowa spółka handlowa

84%

Malinowska-Woźniak K.

Acta Iuris Stetinensis

|

2016

|

issue Acta Iuris nr 16

PL

W praktyce spółek prawa handlowego poddanie sporu pod rozstrzygnięcie sądu polubownego może nastąpić w dwóch sytuacjach. Po pierwsze, na podstawie umowy stron, w której wskazany zostanie przedmiot sporu lub stosunek prawny, z którego spór wyniknął lub może wyniknąć. Po drugie, wiążący spółkę oraz jej wspólników zapis na sąd polubowny dotyczący sporów ze stosunku spółki może zostać zamieszczony w umowie (statucie) spółki handlowej. Zagadnienie statutowej klauzuli arbitrażowej poddano szczegółowej analizie w licznych opracowaniach naukowych. Wątpliwości interpretacyjne pojawiają się jednak również na tle zakresu podmiotowego oraz przedmiotowego zapisu na sąd polubowny zawieranego w umowie, której stroną jest spółka. W niniejszym opracowaniu podjęto zatem próbę analizy przypadków, w których zakres podmiotowy skutków zapisu na sąd polubowny ulega rozszerzeniu, a w szczególności spróbowano odpowiedzieć na pytanie, czy zapis zawarty w umowie, której stroną jest spółka osobowa, ulega rozszerzeniu na wspólników tej spółki, ponoszących odpowiedzialność za zobowiązania spółki.

EN

In the course of the company’s operations submitting a dispute for settlement to an arbitration court may occur in the following two circumstances. Firstly, the parties may conclude an agreement specifying the matter at issue or the legal relationship from which a dispute arose or could arise. Secondly, an arbitration clause in the articles of association of a commercial company concerning disputes arising from company relationships is binding on the company and its shareholders. Problems connected with the issue statutory arbitration clause has been detailed analyzed in the literature. However interpretational doubts occur also in connection with objective and subjective scope of arbitration clause situated in the agreement concluded by a company. In this paper had been made an attempt to analyze cases in which the objective scope of an arbitration clause expands, in particular to answer a question whether arbitration clause situated in the agreement concluded by a company extends and includes the members of a company who held responsibility for the company’s assets.

3

Ewolucja unormowań dominacji nad spółką handlową

73%

Nita-Jagielski G.

Studia Prawnicze

|

2019

|

issue 3 (219)

37-72

EN

The situation that another organizational entity is obtaining a dominant position over a commercial company is a serious challenge to law. The legislator in different regulatory areas is facing the problem how to define this state and what legal consequences to attribute to it. In this article an attempt is made to examine the development of the regulations on the domination over commercial companies. The analysis includes Polish law regulations starting from the first references of domination from the beginning of the 1990s to the present. The research will concern the definitions of domination and its consequences in the most important fields of law, taking into account the following changes in this respect. The purpose of research is first of all the analysis of the development of regulations with the aim to establish in which direction they are evolving, next, an attempt is made to organize various concepts, in particular to establish whether different definitions of domination are adequate to the needs on the ground of individual laws (acts), or whether it would be reasonable to harmonize the definition of domination.

PL

Sytuacja, w której pozycję dominującą nad spółką handlową uzyskuje inna jednostka organizacyjna, to poważne wyzwanie dla prawa. Ustawodawca w różnych obszarach regulacyjnych staje przed problemem, jak ten stan ująć (zdefiniować) i jakie mu przypisać konsekwencje prawne. W artykule podjęta zostanie próba zbadania rozwoju unormowań dominacji nad spółkami handlowymi. Analizą objęte zostaną regulacje prawa polskiego począwszy od pierwszych unormowań dominacji z początku lat 90. XX w. do chwili obecnej. Badania dotyczyć będą ujęć definicyjnych dominacji i jej skutków w najważniejszych dziedzinach prawa, z uwzględnieniem następujących w tym zakresie zmian. Celem badań jest przede wszystkim analiza rozwoju regulacji, z perspektywą ustalenia, w jakim kierunku ewoluują, próba uporządkowania różnorodnych ujęć, a zwłaszcza stwierdzenia, czy różne ujęcia (definicje) dominacji są adekwatne do potrzeb na gruncie poszczególnych ustaw, czy też zasadne byłoby ujednolicenie definicji dominacji.

Refine search results

1 Acta Iuris Stetinensis

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

1 Studia Prawnicze

1 Kopaczyńska-Pieczniak K.

1 Malinowska-Woźniak K.

1 Nita-Jagielski G.

1 2019

2 2016

Dobre obyczaje i zasady współżycia społecznego w prawie spółek handlowych

Granice podmiotowe zapisu na sąd polubowny zawartego w umowie, której stroną jest osobowa spółka handlowa

Ewolucja unormowań dominacji nad spółką handlową