Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: communicative potential

Sort By:

Limit search:

ВИВЧЕННЯ РІВНЯ ОСОБИСТІСНОЇ АДАПТАЦІЇ УЧНІВ 7-Х КЛАСІВ СЕРЕДНЬОЇ ЗАГАЛЬНООСВІТНЬОЇ ШКОЛИ

100%

Міхєєв А., Міхєєва Г.

Педагогічні науки: теорія, історія, інноваційні технології

2015

issue 9(53)

354-362

The article highlights results of a study of personal adaptation of students of 7th grade of secondary school through the use of multi-level personal questionnaire to the definition of indicators of neuro-psychological resistance, behavioral regulation, communicative capacity, moral and ethical normativity and predisposition to deviant behavior. It was shown that students of 7th grade are with satisfactory adaptation to the educational and professional environment, with low emotional stability, with possibilities of correction and relatively non-conflict. In students of 7th grade there is a wide range of neuro-psychological resistance to adverse mental and physical stress and stress factors - from a possible breakdown in certain types of training activities under the influence of stress factors or physical activity to a sufficient level of tolerance to the action of stress factors. In seventh graders there are typical average communication skills with the adequate assessment of their role in the team and they can easily adapt to the conditions of staff, have adequate attitude to criticism and the possibility of behavior correction. The level of moral and ethical normativity of 7th grade pupils shows their desire to adhere to generally accepted standards of behavior and ethics, and compliance with collective interests and sufficient cohesion. In general, pupils of 7th grades are not inclined to show deviant behaviors, adequately build relationships with others as peers and older, relatively non-aggressive and adhere to general rules of behavior. In 7th grade pupils there is found quite satisfactory adaptation, the success of which depends on external environmental conditions, with low resistance and low emotional conflict. These students require constant monitoring and adjustment measures by both parents and teachers. This is consistent with the physiological and psychological indicators inherent to this adolescent period of life – 12-13 years.

„Nieustanna aktualizacja”. O wątku metakrytycznym w pismach Michała Głowińskiego

86%

Uniłowski K.

Pamiętnik Literacki

2019

vol. 110

issue 4

33-50

Komunikologiczne ukierunkowanie prac Michała Głowińskiego zdecydowało o tym, że literatura nie jest w nich rozumiana wyłącznie jako zbiór tekstów o szczególnych właściwościach. Jako fakt kulturowy konstytuuje się ona w toku recepcji, która ma charakter historyczny i społeczny. Stąd wynika znacząca rola krytyki jako instancji operującej specyficznym (w nomenklaturze Głowińskiego – estetycznym) stylu odbioru, a ponadto współdecydującej o sposobie rozumienia literatury w danym okresie historycznym (Style odbioru, 1977). W ważnej monografii „Ekspresja i empatia” (1997) badacz wskazał na najważniejsze cechy dyskursu krytycznoliterackiego doby Młodej Polski. Pojęcie dyskursu zostało tu wykorzystane zgodnie z tradycją rodzimej lingwistyki tekstu. Niemniej, Głowiński mocno podkreślił historyczny charakter dyskursu młodopolskiej krytyki jako pewnej praktyki tekstotwórczej. Jej właściwości (ekspresywizm, mimetyzm krytyczny, „reguła minimum terminologicznego”, „mowa pozornie zależna w krytyce” itd.) były zarazem konkretną, historyczną realizacją szerszej dyrektywy, zgodnie z którą powinnością nowoczesnej (sensu largo) krytyki jest „nieustanna aktualizacja” potencjału komunikacyjnego, jaki recenzent odnajduje w komentowanych dziełach. Z tego powodu dokonania krytyki z przełomu XIX i XX wieku urastają w polskiej tradycji do rangi arcywzoru nowoczesnej krytyki radykalnej, która dążyłaby do wzmożenia, intensyfikacji, aktualizacji potencjału literatury, a także swojego własnego. Trwałą inspiracją dla myślenia Głowińskiego o krytyce okazał się krótki szkic Ostapa Ortwina „Samoistność krytyki literackiej” (1934). Głowiński wielokrotnie odwoływał się do znalezionej w nim formuły, zgodnie z którą „krytyka problematyzuje literaturę” nie tylko po to, by ją redefiniować, ale również po to, by rozwijać własny dyskurs.

Communicological direction of Michał Głowiński’s papers is responsible for the fact that literature is understood not only as a collection of texts with distinct features. As a cultural fact it is constructed in the reception process which is of historical and social character. A result of this is a significant role of criticism, an instance operating in a specific (in Głowiński’s view, aesthetic) style of reception, as well as an element which partakes in the mode of understanding literature in a given historical period (“Style odbioru” <”Styles of Reception”>, 1977). In an important monograph “Ekspresja i empatia” (“Expression and Empathy”) (1997) Głowiński pinpoints the most vital features of Young Poland’s literary-critical discourse. He uses the term “discourse” in accordance with the tradition of native text linguistics. Nevertheless, the researcher strongly emphasizes the historical dimension of Young Poland’s critical discourse as a text-producing practice. Its properties, namely expressiveness, critical mimesis, “principle of terminological minimum,” and “free indirect speech in criticism,” etc. become at the same time a concrete realization of a broader directive according to which the task of modern (sensu largo) criticism is “constant actualisation” of the communicative potential that the reviewer finds in the texts he comments on. It is for this reason that the achievements of the criticism at the turn of the 19th and 20th c. in the Polish tradition become a specimen of the modern radical criticism which strives to strengthen, intensify, and actualise both the literary potential and that of its own. Głowiński’s firm inspiration for his thinking about criticism was Ostap Ortwin’s 1934 short sketch “Samoistność krytyki literackiej” (“Intrinsic Literary Criticism”). Głowiński many a times referred to the formula from the sketch according to which “criticism problematizes literature” not only to redefine it, but also to develop its own discourse.

Refine search results

1 Pamiętnik Literacki

1 Педагогічні науки: теорія, історія, інноваційні технології

1 Uniłowski K.

1 Міхєєв А.

1 Міхєєва Г.

1 2019

1 2015

Search results

ВИВЧЕННЯ РІВНЯ ОСОБИСТІСНОЇ АДАПТАЦІЇ УЧНІВ 7-Х КЛАСІВ СЕРЕДНЬОЇ ЗАГАЛЬНООСВІТНЬОЇ ШКОЛИ

„Nieustanna aktualizacja”. O wątku metakrytycznym w pismach Michała Głowińskiego