Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  confession of faith
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Rola Rachab w zajęciu ziemi obiecanej (Joz 2,1-24)

100%
Kot A.
Verbum Vitae
|
2011
|
vol. 19
65-87
EN
The article deals with one of the women presented in the Deuteronomistic History, namely, Rahab, the harlot. The essay contains some necessary elements of the literary analysis which introduce the reader into the preliminary understanding of the text. The central part of the study, which is the exegesis of the dialogs, purports to show the importance of Rahab's actions for the conquest of the Promised Land. The special object of the author's interest are the deeds of the woman including her profession of faith (2:9-11) which is the pivotal point of the analyzed section. The article proves that, besides guarding the spies' way of escape, Rahab's role consists in confirming the words of God before Israel and in stressing his power to put them into effect. Thanks to such an incentive the Israelites are able to enter the Promised Land.
PL
Artykuł omawia jedną z kobiet opisanych w Historii Deuteronomistycznej, mianowicie nierządnicę Rachab. Opracowanie zawiera pewne konieczne elementy analizy literackiej, które wprowadzają czytelnika w podstawowe rozumienie tekstu. Część zasadnicza artykułu to egzegeza wystepujących w historii dialogów, której celem jest ukazanie wagi czynów Rachab dla zdobycia Ziemi Obiecanej. Szczególnym obiektem zainteresowania autorki są czyny kobiety zawierające w sobie wyznanie wiary (2,9-11), będące momentem zwrotnym w analizowanej sekcji. Artykuł dowodzi, że poza zabezpieczeniem drogi ucieczki szpiegów, rola Rachab polega na potwierdzeniu Bożych słów przed Izraelem i podkreśleniu mocy Boga, które jest w stanie je wypełnić. Dzięki takiej motywacji Izraelici są w stanie wejść do Ziemi Obiecanej.
2
Publication available in full text mode
Content available

Paschalna wiara apostoła Tomasza (J 20,24-29)

100%
Florczyk Ł. G.
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
|
2020
|
vol. 40
|
issue 2
25-52
EN
John the evangelist presented various dimensions of faith in the risen Jesus in his work. The beloved disciple believed after he had seen an empty tomb, in which only the linen clothes and the face cloth had been left (John 20:8). Mary Magdalene believed after the glorified Christ, whom she had earlier confused with the gardener, had spoken to her (John 20:14-16). The disciples believed when they saw their risen Master and His wounds (John 20:20). Thomas got rid of his doubts and believed because of the encounter with Jesus, who allowed him not only to see but also to touch His hands and side (John 20:24-28). Finally, there are also those who did not see Jesus and His spectacular signs, and yet believed in Him (John 20:29). This article presents a detailed analysis of the pericope of the meeting between the risen Christ and Thomas (John 20:24-29). This was a breakthrough moment in the apostle’s life and it was associated with two types of transition: from doubt to mature faith and from the conditions imposed on Jesus to a strong confession of faith: „My Lord and my God!”
PL
Ewangelista Jan zaprezentował w swoim dziele różne wymiary wiary w zmartwychwstałego Jezusa. Umiłowany uczeń uwierzył po zobaczeniu pustego grobu, w którym pozostały tylko płótna i chusta (J 20,8). Maria Magdalena uwierzyła po tym, jak przemówił do niej uwielbiony Chrystus, którego wcześniej pomyliła z ogrodnikiem (J 20,14-16). Uczniowie uwierzyli wówczas, gdy ujrzeli swego zmartwychwstałego Mistrzai Jego rany (J 20,20). Tomasz wyzbył się swych wątpliwości i uwierzył pod wpływem spotkania z Jezusem, który pozwolił mu nie tylko oglądać, lecz również dotknąć swych rąk i boku (J 20,24-28). Wreszcie są też i tacy, którzy nie widzieli Jezusa i Jego spektakularnych znaków, a jednak w Niego uwierzyli (J 20,29). Niniejszy artykuł prezentuje szczegółową analizę perykopy J 20,24-29, w której jest mowa o spotkaniu zmartwychwstałego Chrystusa z Tomaszem. Był to przełomowy moment w życiu apostoła, który wiązał się z dwoma rodzajami przejścia: od wątpliwości do wiary dojrzałej oraz od warunków stawianych Jezusowi do mocnego wyznania wiary: „Pan mój i Bóg mój!”
3
Publication available in full text mode
Content available

Bóg Stwórca i stworzenie w orzeczeniach soborów starożytnych i średniowiecznych

80%
Nawracała T.
Teologia w Polsce
|
2016
|
vol. 10
|
issue 2
97-112
EN
Faith in God as the Creator of heaven and earth from the beginning has been included into the deposit of faith, proclaimed by the Church. God who saves the world by His only-begotten Son, is also the principium of all available entities. Their diversity and interconnectedness reveal the wealth of creative works of the only God, but also the mutual relationship of entities among one another. They all are similar to one another not by the similarity in nature, but the similarity in the act of creation. This article tries to show how the form of the confession of faith in God the Creator was changing in the documents of the Ecumenical Councils. Texts in the form of confessions of faith, which always contain some reference to the Creator and the creation, have a special place in those documents. The analysis of these statements shows how the Church Creed has been clarified and deepened over the centuries.
PL
Wiara w Boga jako stworzyciela nieba i ziemi od początku wpisana jest w depozyt wiary głoszonej przez Kościół. Bóg, który zbawia świat przez swego jednorodnego Syna, jest także principium wszystkich istniejących bytów. Ich różnorodność oraz wzajemne powiązania odsłaniają bogactwo dzieła stwórczego jedynego Boga, a także wzajemne powiązanie bytów między sobą. Wszystkie są do siebie podobne nie przez podobieństwo w naturze, ale przez podobieństwo w akcie stworzenia. Niniejszy artykuł próbuje pokazać, jak zmieniała się forma wypowiadania wiary w Boga Stwórcę w dokumentach soborów powszechnych. Szczególne miejsce zajmują w nich teksty w formie wyznań wiary, które zawsze zawierają wzmiankę o Stwórcy i stworzeniu. Analiza tych wypowiedzi pokazuje, jak na przestrzeni wieków eklezjalne Credo ulegało doprecyzowaniu i pogłębieniu.
4
Content available remote

Kategorizace mluvních aktů řeči víry

80%
Fajmon B.
Studia theologica
|
2014
|
vol. 1
182-195
EN
Briggs’ analysis of the confession “Jesus is Lord” implicitly indicates the limitations of Searle’s categorization of speech acts. In an attempt to classify the confession of faith according to Searle’s categorization, the theologically relevant properties of confession remain blurred. The main area of our interest is “faith discourse”, defined by means of the concept of “pneumatic intentionality”, which functions as a theological supplement to Searle’s intentionality of mind. In this article, we aim at establishing the categorization of speech acts of faith discourse on the basis of their transformative and communicative dimensions.
5
Publication available in full text mode
Content available

„Błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia” (por. Łk 1,48). Muzyczne implikacje kultu maryjnego na przykładzie Stabat Mater G.P. da Palestriny

80%
Kaczorowski R.
Studia Gdańskie
|
2017
|
issue 40
73-87
PL
Niniejszy artykuł poświęcony jest motetowi Stabat Mater, autorstwa renesansowego kompozytora Giovanniego Pierluigiego da Palestriny. Utwór ten w mistrzowski sposób pokazuje prowadzenie dwuchórowej ośmiogłosowej faktury, gdzie jednocześnie zachowana zostaje istotna dbałość o wyrazistość śpiewanego tekstu. W ten sposób omawiany utwór jest przykładem motetu, który odegrał znaczącą rolę w wykształceniu tzw. stylu kościelnego, zwanego z czasem stylem palestrinowskim. Stabat Mater Palestriny to również przykład, w jaki sposób muzyczna kompozycja może stać się osobistym wyznaniem wiary jego twórcy.
EN
This study is devoted to the motet Stabat Mater,,created by the Renaissance composer Giovanni Pierluigi da Palestrina. This work is a masterly composition for two choirs and eight voices, with remarkable attention paid to the distinctiveness of the text sung. In this way the discussed artwork is an example of a motet which played a significant role in the formation of the “ecclesiastical style”, later called Palestrina motet style. The Stabat Mater of Palestrina is also an example of how a musical composition can become its creator’s personal confession of faith.
6
Publication available in full text mode
Content available

Bóg Stwórca i stworzenie w orzeczeniach Soborów starożytnych i średniowiecznych

80%
Nawracała T.
Teologia w Polsce
|
2016
|
vol. 10
|
issue 2
97-112
PL
Wiara w Boga jako stworzyciela nieba i ziemi od początku wpisana jest w depozyt wiary głoszonej przez Kościół. Bóg, który zbawia świat przez swego jednorodnego Syna, jest także principium wszystkich istniejących bytów. Ich różnorodność oraz wzajemne powiązania odsłaniają bogactwo dzieła stwórczego jedynego Boga, a także wzajemne powiązanie bytów między sobą. Wszystkie są do siebie podobne nie przez podobieństwo w naturze, ale przez podobieństwo w akcie stworzenia. Niniejszy artykuł próbuje pokazać, jak zmieniała się forma wypowiadania wiary w Boga Stwórcę w dokumentach soborów powszechnych. Szczególne miejsce zajmują w nich teksty w formie wyznań wiary, które zawsze zawierają wzmiankę o Stwórcy i stworzeniu. Analiza tych wypowiedzi pokazuje, jak na przestrzeni wieków eklezjalne Credo ulegało doprecyzowaniu i pogłębieniu.
EN
Faith in God as the Creator of heaven and earth from the beginning has been included into the deposit of faith, proclaimed by the Church. God who saves the world by His only-begotten Son, is also the principium of all available entities. Their diversity and interconnectedness reveal the wealth of creative works of the only God, but also the mutual relationship of entities among one another. They all are similar to one another not by the similarity in nature, but the similarity in the act of creation. This article tries to show how the form of the confession of faith in God the Creator was changing in the documents of the Ecumenical Councils. Texts in the form of confessions of faith, which always contain some reference to the Creator and the creation, have a special place in those documents. The analysis of these statements shows how the Church Creed has been clarifi ed and deepened over the centuries.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.