Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 14

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  constitutional order
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

The protection of internal security and constitutional order as exemplified by the tasks and activity of the Internal Security Agency – a critical analysis of de lege lata and de lege ferenda regulations

100%
Rosicki R.
Przegląd Politologiczny
|
2014
|
issue 3
107-118
PL
Głównym celem artykułu jest przedstawienie problematyki ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego i porządku konstytucyjnego przez pryzmat zadań i działań Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Polsce. W tekście przedstawiono kilka pytań: (1)W jakim stopniu brak szczegółowego określenia zakresu działalności ABW wpływa na instrumentalne wykorzystanie tej służby specjalnej? (2) Czy dość ogólne regulacje prawne, w zakresie zadań ABW, wpływają na niższą efektywność działania tej służby specjalnej? (3) Czy niewłaściwy sposób regulacji kwestii związanych z zadaniami ABW wynika z niskiego poziomu legislacji polskiego legislatora, czy może z chęci pozostawienia służbom specjalnym dość dużej swobody działania? W związku z pytaniami przedstawiono następujące stwierdzenia: (1) wybrane i analizowane rozwiązania prawne nie zmieniają zbytnio, zakresu stosowania “specjalnych środków”, takich jak kontrola operacyjna czy dostęp do danych telekomunikacyjnych. W art. 3 Projektu z 2014 r. znajduje się zbyt wiele zwrotów niedookreślonych oraz zwrotów, których definicji legalnych trudno szukać w polskim ustawodawstwie; (2) słusznie ograniczono zadania ABW w zakresie chociażby przestępczości narkotykowej, jednakowoż w innych wypadkach w zakresie działań ABW w zasadzie niewiele się zmienia, a nakierowanie na określony rodzaj zagrożeń i przestępstw będzie “decyzją polityczną” Szefa ABW, jak i Ministra Spraw Wewnętrznych; (3) część chybionych rozwiązań jest wynikiem niskiej “kultury legislacyjnej”, w tym wypadku na poziomie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Możliwe, że uchybienia są wynikiem pospiesznych prac nad projektami, jednakowoż prace te mają zawsze “wymiar polityczny”. W tworzeniu rozwiązań na pewno dużą rolę odegrały interesy samych służb i interes państwa.
EN
The main objective of the paper is to present the issues of the protection of internal security and constitutional order in view of the tasks and activities of the Internal Security Agency in Poland. The author of the text seeks answers to the following questions. (1) To what extent does the lack of clear-cut frames for the ISA’s activity influence the instrumental use of this agency? (2) Do over-generalised legal regulations on the ISA’s activities lead to poorer efficiency of this agency’s operations? (3) Does faulty regulation related to the ISA’s range of activities result from inadequacies in Polish legislation, or maybe from the intention to endow the special services with greater freedom of action? In reference to the above questions, the author puts forward the following theses: (1) the selected and analysed legal instruments exert an infinitesimal influence on the scope of the application of “special measures”, such as the operational control or access to telecommunications data. Art. 3 of the Bill of 2014 contains too many vague terms or expressions whose legal definitions are missing from Polish legislation; (2) it seems reasonable that the range of the ISA’s activities has been restricted, e.g. as regards drug-related crime. However, other areas of the ISA’s interest have witnessed few changes, and its impromptu involvement with specific threats and offences is left to the ‘political decision’ of the Head of the ISA and the Minister of the Interior; (3) the impractical solutions are partly a result of an inadequate ‘legislative culture’, in this case, at the level of the Ministry of the Interior. This shortcoming might be the result of excessive haste during work on the Bill; nevertheless, such works always carry a political load, which means that the interests of the services themselves, as well as of the state, played an enormous role in this project.
2
Publication available in full text mode
Content available

The Sources of Election Law in the System of Sources o f Constitutional Law in the Republic of Belarus

99%
Artemev S. Y., Xiaonan H., Yigong L.
Studia Politologiczne
|
2015
|
vol. 36
250-267
EN
Constitutional law forms positive legal aspect of constitutionalism. Election law is often seen as a sub-branch of the constitutional law and, at the same time, embodies (to a different degree) ideas of democracy. Correlation between democracy and constitutionalism is one of the most debating questions in contemporary legal science. It seems worth examining how this controversy exerts influence on the system of sources of election law as a part of a bigger system of constitutional law in the case of the Republic of Belarus.
3
Publication available in full text mode
Content available

Konstytucyjne prawo do oporu w Europie. Opracowanie prawnoporównawcze

85%
Skowron R. T.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2023
|
issue 3(73)
37-48
EN
The purpose of the article is an analysis of the right to resistance present in European constitutions, mainly in Central and Eastern Europe. The author defines the concept, indicates its origins, provides its classification and explains reasons justifying contemporary shape of this institution in fundamental laws of European states. The author, applying comparative method (according to the procedure of K. Zweigert and H. Kötza), as well as formal-dogmatic and functional methods as auxiliary means, offers a systematic summary of the results achieved due to the comparison and delivers a critical assessment of such results. The result of the research proves that the right to resistance may be deducted and conceptualized from the principle of a democratic state of law contained in the Polish constitution.
PL
Celem tekstu jest analiza konstytucyjnego prawa do oporu zawartego w ustawach zasadniczych państw europejskich, głównie w Europie Środkowej i Wschodniej. Autor definiuje pojęcie prawa do oporu, wskazuje na pochodzenie tego zjawiska, dokonuje jego klasyfikacji oraz wskazuje na przyczyny leżące u podstaw pojawienia się tej instytucji we współczesnych europejskich konstytucjach. Autor posługując się metodą prawnoporównawczą (w procedurze K. Zweigerta i H. Kötza), oraz wspomagająco metodami formalno-dogmatyczną i funkcjonalną, dokonuje systematyki uzyskanych wskutek porównania rezultatów i poddaje je krytycznej ocenie. Wynikiem prowadzonych badań jest wniosek, iż prawo do oporu może być wywiedzione z zawartej w polskiej konstytucji zasady demokratycznego państwa prawnego.
4
Content available remote

W poszukiwaniu władzy stabilizującej porządek konstytucyjny (część II)

85%
Bożek M.
Przegląd Sejmowy
|
2019
|
issue 2(151)
7–38
EN
In modern constitutionalism, the systemic stabilization is represented in its two aspects. It is the primary systemic value of the constitutional order as a whole, guaranteeing the realisation of other values. In this context, it is most often understood as constitutionality and efficiency of the constitutional order. Systemic stabilization may also be regarded as a separate legal sphere of the state’s activity, i.e., in this case the activity of organs of the state, whose purpose is to guarantee the constitutionality and efficiency of the constitutional order. As a separate sphere of the state’s activity, it may only be distinguished within a parliamentary system. This is due to the specific form of the principle of separation of powers. Among various state organs capable of exercising this legal sphere, head of state and constitutional court are most often listed. However, as proven by the analysis of the manner of fashioning the office of the head of state in the parliamentary system, stabilization of the constitutional order may at most be regarded as one of its systemic functions. The core of the head of state’s activity in this model of governance is representing the state in its external relations and before the society. Hence a thesis may be formulated, that in a parliamentary system, head of state is a separate power — the representing power (authority). Most arguments are in favour of vesting a constitutional court with systemic stabilization as a separate legal sphere of activity. The activity of a constitutional court displays numerous particular features that can not be assigned to the classic powers in the state. In a parliamentary system, a constitutional court is a holder of a separate state power–power stabilizing the constitutional order. At the same time, this does not preclude its legal status of a judicial organ.
5
Content available remote

Status prawnoustrojowy Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Zarys problemu na tle rozwiązań konstytucyjnych i ustawowych

85%
Bożek M.
Przegląd Sejmowy
|
2014
|
issue 3(122)
77-106
XX
The main objective of this article is to systematize the knowledge of the place occupied, and the role played, in the structure of government administration by the head of the Internal Security Agency. The author examines legal solutions allowing to characterize the legal status of the head of the Internal Security Agency as a body performing tasks arising from the functions of the State and as the entity in charge of a part of government administration capable to perform these tasks. According to the author, this objective requires presentation of the constitutional and statutory provisions relating to the position of Head of the Internal Security Agency and characterization of powers which he/she may use in order to implement his/her tasks. The article provides a survey of the constitutional solutions that determine the status of the Head of the Internal Security Agency as central government administration body. In this context, the author shows the relations between the Head of the Internal Security Agency and the Prime Minister, to whom he/she is subordinate and who oversees the activities of the Internal Security Agency. He also provides an analysis of the principles of organization and management of the substantive work of the Agency. From this analysis it clearly follows that the Head of the Agency has to play at least some of the key roles in the “governmental” system of the State security. On the one hand, it accounts for an important aspect of national security, which is the “internal security” and “protection of the constitutional order”. On the other hand, the head of the Internal Security Agency has the authority to initiate certain specifi c activities of the Agency in fulfi llment of its tasks. His/her scope of competences include also assessment of performance of the Agency’s functionaries in the context of their offi cial operations. Moreover, he/she is responsible for implementation of important duties in rendering information to constitutional organs of the executive and to parliament.
6
Content available remote

W poszukiwaniu władzy stabilizującej porządek konstytucyjny (część I)

85%
Bożek M.
Przegląd Sejmowy
|
2018
|
issue 5(148)
7–22
EN
The idea of guaranteeing the systemic stabilization has been part of the history of political thought since the ancient times. Moreover, it had found its formal expression in the specific systemic institutions in the ancient Rome. Nowadays it is considered a fundamental constitutional problem. Searching for organs capable of realizing the task of stabilization has become increasingly more important along with the popularization of the doctrine of separation of powers. From the very beginning, a view had been formulated deeming the division of powers into the three classic ones — the legislative, the executive and the judiciary — insuffi cient. In the doctrine attempts have been made to distinguish a separate state authority whose role would be to stabilize the system. Threefold search has been conducted. One idea was to vest the task in the head of state — firstly, the monarch, then also the president. Another involved constitutional courts as organs most predestined to fulfil the task of stabilizing the constitutional order. Some saw the second chamber of parliament fi t for the role of the system stabilizer.
7
Publication available in full text mode
Content available

Rzeczpospolita Polska dobrem wspólnym wszystkich obywateli

80%
Trzciński J.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2018
|
vol. 80
|
issue 1
23-31
EN
The aim of this article is to propose a methodology for research into the constitutional principle of the common good (Article 1 of the Polish Constitution). The author takes the view that the basic condition for the recognition of a state as a common good is to ensure that the rights, freedoms and duties of an individual are shaped in such a way as to ensure that the individual’s constitutional rights can be exercised. The laws that constitute the essence of the institutions of the freedom and rights within the concept of the common good include: human dignity, equality in law, the principle of social justice, the principle of social solidarity, the right to a trial. The minimum requirements for authorities to pursue the common good are that public institutions act efficiently and fairly in the interest of society. Common good is a derivative of the concept of state regarding both, the concept of freedom and individual rights, and the organisational side of thestate. On the constitutional level, the common good is not reduced to the issue of the limitation of individual freedoms and rights as compared to the public (State) interest. This issue should also be noted at the political level, the State’s constitutional order, whether accepted or not by the citizens.The concept of the common good is not only associated with the citizen’s duties towards the state, but also with the state’s duties towards the citizen. The closest context in which Article 1 of the Constitution should be read is Article 2 of the Constitution (the principle of a democratic state governed by law), since the two, taken together, define the Republic of Poland as a state.
PL
Celem artykułu jest zaproponowanie metodologii badań nad konstytucyjną zasadą dobra wspólnego (art. 1 Konstytucji RP). Autor stoi na stanowisku, że podstawowym warunkiem uznania państwa za dobro wspólne jest takie ukształtowanie instytucji praw, wolności i obowiązków jednostki, które zapewni jednostce realizację przyznanych jej konstytucyjnie praw. Prawami stanowiącymi o istocie instytucji wolności i praw w ramach koncepcji dobra wspólnego są: godność ludzka, równość w prawie, zasada sprawiedliwości społecznej, zasada solidaryzmu społecznego, prawo do sądu. Minimalne postulaty realizacji dobra wspólnego przez organy władzy polegają na tym, że instytucje publiczne mają działać sprawnie i sprawiedliwie w interesie społeczeństwa. Dobro wspólne jest pochodną koncepcji państwa zarówno w płaszczyźnie koncepcji wolności i praw jednostki, jak i w płaszczyźnie organizacyjnej państwa. Na płaszczyźnie konstytucyjnej dobro wspólne nie redukuje się do zagadnienia ograniczenia wolności i praw jednostki w zestawieniu z interesem publicznym (państwa). Zagadnienie to należy widzieć także w płaszczyźnie ustrojowej, w płaszczyźnie ładu konstytucyjnego, akceptowanego lub nie przez obywateli. Z pojęciem dobra wspólnego łączą się nie tylko obowiązki obywatela wobec państwa, ale i obowiązki państwa wobec obywatela. Najbliższym kontekstem, w którym art. 1 Konstytucji powinien być czytany, jest art. 2 Konstytucji (zasada demokratycznego państwa prawnego), razem wzięte bowiem definiują Rzeczpospolitą Polską jako państwo.
8
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ prezydenta Václava Havla na czechosłowacki i czeski porządek prawny w latach 1989–2003

71%
Święch W.
Acta Politica Polonica
|
2017
|
vol. 39
|
issue 1
67-77
EN
The main purpose of this article is to present the views of Václav Havel (1936–2011) in the field of law and main principles of the democratic state. Havel was critical of the legal system in Czechoslovakia in the years 1948–1989. After the Velvet Revolution, the former dissident found himself in a new role. As president of the country had become the guardian of maintance of the supreme principles of the democratic state. He also aimed at ensuring that the law was comprehensible and clear for every citizen.
PL
Głównym celem artykułu jest przedstawienie poglądów Václava Havla (1936–2011) w zakresie prawa oraz naczelnych zasad demokratycznego państwa prawa. Havel był krytyczny wobec systemu prawnego obowiązującego w Czechosłowacji w latach 1948–1989. Po Aksamitnej Rewolucji były dysydent znalazł się w nowej roli. Jako prezydent kraju stał na straży zachowania naczelnych zasad demokratycznego państwa prawa. Dążył także do tego, aby prawo było zrozumiałe i przejrzyste dla każdego obywatela.
9
Content available remote

Przewrót konstytucyjny na Ukrainie w 2014 roku. Analiza konstytucyjno-prawna

71%
Kowalski G.
Przegląd Sejmowy
|
2018
|
issue 1(144)
31–60
EN
The article brings up issues of the change of the constitutional order in Ukraine in February 2014. For that reason the normative acts passed during that period by Verkhovna Rada of Ukraine (concerning the change of constitutional order) are discussed, in particular: (a) the Act of February 21st, 2014 on Restoring Specifi c Provisions of the Constitution of Ukraine, (b) Resolution of February 22nd, 2014 and (c) Resolution of February 24th, 2014. Detailed analysis of Ukrainian parliament’s acts mentioned above (including the reasons for their adoption) in the light of the Constitution legally binding at that time, judicial decisions of the Constitutional Court of Ukraine and literature, leads to the conclusion that the change of constitutional order in Ukraine occurred in a manner inconsistent with the Basic Law of Ukraine, primarily in violation of the principles of: supremacy of Constitution, separation of powers, legality of operation of State authorities and independence of the judiciary, and ban on state power usurpation. This analysis proves an assumption made in the article that Verkhovna Rada of Ukraine introduced amendments to the constitutional order unlawfully.
10
Publication available in full text mode
Content available

Praworządność: idea demokratycznego państwa prawa czy legalnej korupcji?

57%
Walczak W.
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
|
2021
|
vol. t. 4
|
issue 1 (7)
156-204
EN
The article presents multi-threaded and critical issues concerning the broad perception and understanding of the rule of law in decision-making processes tied to the exercise of public authority. At the beginning, attention is drawn to the fact that ongoing discussions and disputes on the rule of law, which have been conducted for five years, focus on selected problematic aspects, and come down only to the perception of threats to the independence of the Polish judiciary. Further, the paper discusses the essence of the rule of law in the theory of Polish law (Article 2 of the Constitution of the Republic of Poland) and clarifies the meaning of the rule of law in provisions of the Community Law which relate to values listed in Article 2 of the EU Treaty. The rule of law is also examined in the context of decision-making processes. The paper presents the essence and objectives of legal corruption, whereas – in conclusions – it formulates 10 general and universal attributes of the rule of law related to management practices. These attributes bring us closer to the proper understanding of the essence of unpunished forms of corruption. Finally, it is explained that current discussions about the rule of law are connected to the judgment of the Court of Justice of the European Union from 2 March 2021, which creates legal structures that allow domestic courts to ignore the Polish constitutional order.
PL
W artykule przedstawiono wielowątkowe i krytyczne analizy dotyczące szerokiego postrzegania i rozumienia praworządności w procesach decyzyjnych związanych ze sprawowaniem władzy publicznej. Na wstępie zwrócono uwagę na fakt, że toczne od pięciu lat dyskusje i spory na temat rządów prawa, koncentrują się na wybranych aspektach problemowych i sprowadzają się wyłącznie do postrzegania zagrożeń dla niezależności polskiego sądownictwa. W dalszej części pracy omówiono istotę praworządności w teorii polskiego prawa – art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także wyjaśniono rozumienie praworządności w świetle przepisów prawa wspólnotowego, które odnoszą się do wartości wpisanych do art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej. Następne rozważania i wnikliwe analizy poświęcono praworządności w kontekście procesów decyzyjnych, a także wyjaśniono istotę i cele legalnej korupcji. W podsumowaniu sformułowano 10 ogólnych i uniwersalnych atrybutów praworządności, mających swoje odzwierciedlenie w praktyce zarządzania, które znaczącą przybliżają do właściwego zrozumienia niekaralnych form korupcji. Na koniec wyjaśniono, że aktualne dyskusje na temat praworządności mają związek z wyrokiem TSUE z 2 marca 2021 r., który tworzy struktury prawne pozwalające sądom na ignorowanie polskiego porządku konstytucyjnego.
11
Publication available in full text mode
Content available

Změny Ústavy České republiky

57%
Jirásek J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2018
|
vol. 84
63-73
PL
Konstytucja Republiki Czeskiej została uchwalona 16 grudnia 1992 r. Regulacja stosunków konstytucyjnych w Republice Czeskiej jest również uregulowana w ustawach konstytucyjnych, które w art. 112 Konstytucji określane są jako część „porządku konstytucyjnego”. Od 1993 roku konstytucję nowelizowano dziewięciokrotnie, zgłoszono również wiele in­nych projektów ustaw konstytucyjnych dotyczących zmian w konstytucji, które jednak nie zostały uchwalone.
EN
The Constitution of the Czech Republic was approved on 16th december 1992. The regulation of the constitutional relations in the Czech Republic is includedin more constitutional laws, which are called in the Constitution in Article 112 „constitutional order“. Since 1993 the Constitution was changed 9, besides there were presented many other proposals of the constitutional laws for changes of the Constitution, which failed to approve.
12
Publication available in full text mode
Content available

The Intergenerational Equity Dimension of the “Green Deal” Emphasised by the Order of the German Federal Constitutional Court of March 24, 2021

50%
Gajda S.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2021
|
issue 6 (64)
201-210
PL
Dnia 24 marca 2021 r. I Senat Niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego orzekł, że część Federalnej Ustawy o zmianach klimatu z 12 grudnia 2019 r. (Federalny Dziennik Ustaw Dz.U. I, s. 2513) należy uznać za sprzeczną z ustawą zasadniczą. Podstawowym powodem jego konkluzji było niepodjęcie przez ustawodawcę federalnego i rząd federalny odpowiednich i perspektywicznie wystarczających środków w celu zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych (głównie CO2). Trybunał dokonał interpretacji art. 20a Ustawy Zasadniczej, zgodnie z zasadą sprawiedliwości międzypokoleniowej. Zakotwiczając swoje rozumowanie w tej koncepcji, Trybunał skierował się na niejasną i kontrowersyjną drogę. Przyjęte w jego orzeczeniu podejście może służyć wzmocnieniu radykalnych zmian politycznych, ale z drugiej strony może też osłabić dążenie do zielonej zmiany.
EN
On March 24, 2021, the First Senate of The German Federal Constitutional Court issued that part of the Federal Climate Change Act of December 12, 2019 (Federal Law Gazette I, p. 2513) must be deemed contrary to Basic Law. The fundamental reason underlying his conclusion was the failure of the federal legislator and the Federal Government to take suitable and prospectively sufficient measures to decrease greenhouse gasses (predominantly CO2) emissions. The Tribunal interpreted Art. 20a of the Basic Law, in conformity with the principle of intergenerational equity. By anchoring his reasoning in that concept, the Tribunal turned into an unclear and controversial path. It may serve to enhance radical political changes. However, on the other hand, it may also undermine the green change.
13
Publication available in full text mode
Content available

The Constitutional Grounds for the Implementation of the “Green Deal” in the Republic of Poland

50%
Gajda S.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2020
|
issue 6 (58)
449-459
EN
Dynamic changes in the European climate policy are aimed at a drastic reduction of CO2 emissions. The Union’s policy has several social, economic, and political consequences. Therefore, it is subject to assessment from the perspective of the legal order, including the constitutional order of the Member States. Therefore, a question arises as to the compliance of the “Green Deal” policy with the Polish constitution. It can be very troublesome to answer them positively. The EU policy is not only implemented in the interest of the whole world, and its effectiveness is uncertain, if only due to the need for cooperation of the entire international community. An additional challenge may be the quite evident departure from the principle of sustainable development in favor of climate protection. Although the given questions are troublesome, they deserve attention and noticing an apparent collision.
PL
Dynamiczne zmiany w europejskiej polityce klimatycznej, zmierzają do drastycznego ograniczenia emisji CO2. Polityka Unii rodzi szereg konsekwencji społecznych, gospodarczych i politycznych. Podlega w związku z tym ocenie z perspektywy porządku prawnego, w tym porządku konstytucyjnego Państw Członkowskich. Pojawia się w związku z tym pytanie o zgodność polityki „Zielonego Ładu” z polską konstytucją. Pozytywna odpowiedź na nie może być bardzo kłopotliwa. Unijna polityka nie tylko jest realizowana w interesie całego świata, a jej skuteczność jest niepewna, choćby z uwagi na konieczność współdziałania całej społeczności międzynarodowej. Dodatkowym wyzwaniem może okazać się dość ewidentne odejście od zasady zrównoważonego rozwoju na rzecz ochrony klimatu. Powyższe pytania pomimo, iż są kłopotliwe zasługują za uwagę i dostrzeżenie wyraźnej kolizji.
14
Content available remote

Částečná neplatnost právního jednání v českém právním řádu

36%
Bělohlávek A. J.
Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)
|
2021
|
vol. 160
|
issue 4
233-260
EN
Partial invalidity of legal acts is in the Czech law set in Section 576 Civil Code. This provision stipulates specific conditions under which this procedure is applicable, more precisely under which conditions a legal act is invalid in its entirety, instead of partially. However, full invalidation often significantly impacts legal certainty and reasonable expectations of the parties. Therefore this construct is to be applied with maximum caution and only in the uttermost cases in which the application of only partial invalidity due to different reasons is not possible. This contribution has the ambition to clarify the fundamental principles of the concept of partial invalidity and to compare it with the past legislation, as well as with selected foreign laws. The aim of this contribution is also to focus on problematic application of this procedure stemming from theoretical considerations and using practical examples. Problems with this phenomenon relate especially to the practice of the Supreme Court of the Czech Republic, which is not judicially consistent in this area. The author has the ambitions to explain why the Czech law as well as foreign laws and international legal environment increasingly lean towards partial invalidity.
CS
Částečnou neplatnost právního jednání v tuzemském právu upravuje § 576 o. z., který stanoví konkrétní podmínky, za kterých je tohoto postupu možno využít, respektive za jakých podmínek je zapotřebí preferovat na základě neplatnosti určité jednotliviny neplatnost celého právního jednání. Zneplatnění celého právního jednání má ovšem mnohdy velké dopady na právní jistotu a rozumná očekávání stran, a tudíž by s tímto konstruktem mělo být zacházeno maximálně opatrně a využíván by měl být ve skutečně krajních případech, kdy použití pouze částečné neplatnosti není z nejrůznějších důvodů namístě. Tento text má tak za cíl jednak objasnit základní principy institutu částečné neplatnosti a tyto porovnat s minulou právní úpravou, stejně tak jako s vybranými zahraničními právními řády, a zároveň na základě těchto teoretických východisek poukázat na problematické uplatnění tohoto postupu na příkladech z praxe. Problémy s tímto fenoménem jsou spojeny zejména s rozhodovací praxí Nejvyššího soudu České republiky, který v dané oblasti není judikatorně souladný. Autor má tímto článkem zejména ambice vysvětlit, proč se český právní řád, stejně jako jiné právní řády a mezinárodní prostředí, čím dál více kloní k upřednostňování částečné neplatnosti.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.