Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: contemporary public art

Sort By:

Limit search:

Architekci i urbaniści wobec współczesnych interwencji artystycznych w przestrzeni publicznej – badanie opinii warszawskiego środowiska zawodowego

100%

Wróbel M.

Architectus

2019

issue 4(60)

135-145

W spotkaniu architektury, współczesnej sztuki publicznej i street artu doświadczyć można napięć wywołujących konflikt pomiędzy poszczególnymi aktorami mającymi udział w kształtowaniu przestrzeni miejskiej. W artykule przedstawiono wyniki badania mającego na celu poznanie opinii środowiska zawodowego architektów i urbanistów w sprawie współczesnej sztuki publicznej, ze szczególnym uwzględnieniem interwencji artystycznych (również nielegalnych) ingerujących w dzieła architektury. Wgląd w poglądy środowiska może być pretekstem do budowania lepszego dialogu i porozumienia pomiędzy środowiskiem architektów i urbanistów oraz artystów celem ochrony i kształtowania urody i użyteczności krajobrazu miejskiego.

The meeting of architecture, contemporary public art, and street art can provoke tensions and conflicts between different actors that are involved in creation of the cityscape. The article presents the results of a survey conducted among professional architects and urban planners in order to identify their opinion on the contemporary public art with particular emphasis on the artistic interventions (also illegal) that interfere with the works of architecture. Insight into the opinion of this professional circle can be a pretext for building a better dialogue and understanding between architects, urban planners, and artists working in the city space.

The Muslim Question in a Polish City: A Critical Analysis of Joanna Rajkowska’s Minaret (2009) and the Use of the City Space

80%

Marasli E.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

2016

vol. XVIII (XXVII)

145-159

The structural transformation of the Habermasian public sphere from the salons to the streets is directly related to understanding the boundaries of the city and the dynamics among its inhabitants today. The process of “transnationalization” via the mass media results in further “deterritorialization”, which brings with it the ambivalence of locality and universality within the same city. As the “counter-publics” continue to lack material means to rational-critical debate in envisioning the links between the city and its inhabitants, questions remain on what institutional arrangements can best facilitate participatory parity among the citizens. Joanna Rajkowska’s Minaret (2009-2011) bears a critical relationship to the city of Poznań as a site of play upon heritage, time-space relations, as well as religion. Who is the city really for – the inhabitant, the investor… the artist? Following Lefebvre’s definition and work conducted by such organizations as the UN-Habitat (2005), “the right to the city” suggests that all urban dwellers are equal participants. Does Rajkowska’s Minaret employ the best means that can ignite counter-public mobilization for Muslim minorities in Poznań, or does it simply make itself a victim to the postmodern Other?

Strukturalna transformacja Habermasowskiej sfery publicznej z salonów na ulice jest bezpośrednio związana ze zrozumieniem granic miasta i dynamiki zachodzącej pomiędzy jego mieszkańcami. Proces „transnacjonalizacji” poprzez mass media skutkuje dalszą „deterytorializacją”, która niesie ze sobą ambiwalencję jednoczesnej lokalności i uniwersalności w ramach jednego miasta. Ponieważ „kontr-publiczności” (counter-publics) nadal nie dysponują środkami materialnymi umożliwiającymi racjonalną i krytyczną debatę dotyczącą wizji łączących miasto i jego mieszkańców, pozostaje pytanie, jakie rozwiązania instytucjonalne mogą najsprawniej ułatwić zapewnienie mieszkańcom równego dostępu do uczestnictwa. W Minarecie Joanny Rajkowskiej (2009-2011) widać silne związki z Poznaniem jako miejscem gry dziedzictwem historycznym, relacjami czasu i przestrzeni, a także religią. Dla kogo jest miasto: dla mieszkańca, dla inwestora, czy… dla artysty? W myśl definicji Lefebre’a oraz działań podejmowanych przez takie organizacje, jak UN-Habitat (2005), „prawo do miasta” oznacza, że wszyscy mieszkańcy miasta są jego uczestnikami w równym stopniu. Czy Minaret Rajkowskiej używa najlepszych środków, które mogą zainicjować kontr-publiczną mobilizację mniejszości muzułmańskich w Poznaniu, czy też po prostu staje się ofiarą postmodernistycznego Innego?

Refine search results

1 Architectus

1 Art Inquiry. Recherches sur les arts

1 Marasli E.

1 Wróbel M.

1 2019

1 2016

Search results

Architekci i urbaniści wobec współczesnych interwencji artystycznych w przestrzeni publicznej – badanie opinii warszawskiego środowiska zawodowego

The Muslim Question in a Polish City: A Critical Analysis of Joanna Rajkowska’s Minaret (2009) and the Use of the City Space