Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 22

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  convicted
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1

Kryteria, funkcje i zakres nadzoru penitencjarnego. Uwagi na tle ogólnych pojęć kontroli i nadzoru

100%
Kalisz T.
Nowa kodyfikacja prawa karnego
|
2013
|
vol. 29
125 - 145
EN
Judicial penitentiary supervision is one of many precautionary measures applied to corrections institutions, securing their proper, specifically lawful, operation. Books of authority on law of punishment infliction hold that penitentiary supervision is an instrument of control and supervision, used with respect to liberty deprivation means. In the discussion aimed at defining penitentiary supervision, one must raise the issues of the scope of supervision and its legal criteria. The tasks so defined make up a conceptual framework and bring to the fore the axiological foundations of the institution in question. This operation, apart from its theoretical value, makes it possible to bring order to and describe in greater detail particular measures provided for within penitentiary supervision. This, in turn, may improve its functioning in the longer term.
2
Publication available in full text mode
Content available

Zatrudnienie skazanych w świetle danych statystycznych na przykładzie Zakładu Karnego w Inowrocławiu w latach 2011-2015

86%
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
|
2016
|
vol. 12
|
issue 3
90-103
PL
Celem wykonania kary pozbawienia wolności jest wzbudzenie w skazanym woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw. Dla osiągnięcia tego celu stosuje się szereg środków oddziaływań resocjalizacyjnych, wśród których na pierwszym miejscu wymienia się pracę, zwłaszcza taką, która sprzyja zdobywaniu odpowiednich kwalifikacji zawodowych. Zgodnie z art. 121 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego skazanemu zapewnia się w miarę możliwości świadczenie pracy, ponieważ jako pozbawiony wolności nie może tej pracy sam znaleźć. Zatrudnienie skazanych jest korzystne zarówno dla samych skazanych, jak i dla pracodawców. Ogromne znaczenie mają także względy resocjalizacyjne. W artykule zaprezentowano analizę poziomu zatrudnienia skazanych w Zakładzie Karnym w Inowrocławiu w latach 2011-2015. Autorka dokonała przeglądu poszczególnych kategorii zatrudnienia skazanych, a także wskazała na zarysowujące się w tym zakresie kierunki zmian.
EN
The aim of the imprisonment penalty is to arouse the willingness of cooperation of the convict in order to shape the preferable social attitudes. To achieve this goal a number of rehabilitation means are applied. The priority here is an employment which helps to acquire professional qualifications. If possible, the convict is provided a workplace because as a liberty deprived person, he is unable to do it personally, in accordance to Rule 121§ 1 of Penal Code. Employing the convicts is profitable for both sides; the convicts and the employers. Additionally, rehabilitation reasons are also significant. This article presents the analysis of the level of the convicts employment in Penitentiary in Inowrocław between 2011-2015. The author surveyed the individual categories of the convicts employment and mentioned the new directions of changes in this area.
3
Publication available in full text mode
Content available

Edukacja przywięzienna w perspektywie czasowej. Wybrane zagadnienia

86%
Pierzchała K.
Kwartalnik Pedagogiczny
|
2020
|
vol. 65(1 (255))
99-115
PL
Education in prison conditions is mostly focused on resocialization. In Poland, imprisonment also aims to educate and motivate people to lead a generally acceptable lifestyle. To achieve this, penitentiary institutions use appropriate educational measures by means of which changes in the personality of the convict are created. One of such methods is the introduction of education. In order to facilitate the selection of the educational content for the school’s didactic and educational tasks, it is necessary to make the inclusion of learning objectives more concrete and operational. By definition, prison schools help convicts in intellectual transformation as well as arousing interests. They are also helpful in building positive personal qualities, deepening competences in the field of ability to behave in difficult situations, etc. Education allows the convict to obtain professional and life maturity, and also teaches competition and teamwork. teamwork. Apart from scientific requirements about choosing appropriate educational content there are also some program concepts such as pedagogical theories about selecting the content of education.
4

Modele adaptacji skazanych do warunków więziennych - wyniki badań własnych

86%
Kanarek-Lizik D.
Resocjalizacja Polska
|
2013
|
issue 4/2013
193-213
PL
Skazani, którzy trafiają do jednostek penitencjarnych w celu odbycia kary pozbawienia wolności stają przed koniecznością dokonania wyboru odpowiedniej techniki (modelu) radzenia sobie z dolegliwościami sytuacji więziennej, a jednocześnie sposobu zmniejszania rozbieżności pomiędzy środowiskiem zamkniętym, a światem zewnętrznym. Aby poznać te techniki skonstruowano kwestionariusz dotyczący modelu adaptacji skazanych do warunków więziennych w oparciu o wyszczególnione przez E. Goffmana typy przystosowania tj. wycofanie, bunt, zadomowienie, zimną kalkulację i konwersję. W artykule zaprezentowano wyniki badań własnych dotyczące modeli adaptacji skazanych do warunków więziennych. Badaniami objęto recydywistów penitencjarnych oraz dorosłych pierwszy raz odbywających karę pozbawienia wolności.
EN
Convicted who are sent to penitentiary, units in order to serve a sentence of imprisonment, are obliged to choose a proper technique (model) of coping with the imprisonment discomfort and the way of minimizing discrepancy between the restricted and the outer world at the same time. In order to know these techniques, there has been a special questionnaire written which applies to a model of adopting the convicted to the imprisonment conditions. This questionnaire is based on the types of adaptations enumerated by E. Goffman and these are withdrawal, rebellion, settling down, cold calculation and conversion. In this article I introduced the results of my own research that concern the models of adopting the convicted to the imprisonment conditions. The survey included recidivists and the adults who serve a sentence of imprisonment for the first time.
5

Karnoprawna regulacja nieodpłatnego zatrudniania osób pozbawionych wolności

86%
Nawrocki M.
Acta Iuris Stetinensis
|
2015
|
issue Acta Iuris nr 12
PL
Niniejszy artykuł poświęcono problematyce nieodpłatnego zatrudnienia osób pozbawionych wolności. Mimo że zatrudnienie skazanych było regulowane już w okresie dwudziestolecia międzywojennego (§ 179 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 czerwca 1931 r. w sprawie regulaminu więziennego ), a następnie w Kodeksie karnym wykonawczym z 1969 roku (m.in. pod postacią art. 49 § 4 i 5 k.k.w.), to obecna kodyfikacja nie rozwiązuje wszystkich narosłych przez lata problemów, a w pewnym sensie generuje nowe. Bodaj najistotniejszą kwestią jest brak wystarczającej liczby miejsc pracy dla skazanych, którzy chętnie podjęliby zatrudnienie. W związku z tym pod znakiem zapytania stoi model wychowawczego oddziaływania i resocjalizacji przez pracę.
EN
This article is devoted to the problem of unpaid employment of persons deprived of their liberty. Although the employment of convicts was already regulated in the interwar period (§ 179 regulation of the Minister of Justice of 20 June 1931 concerning prison regulations), and then in the Executive Penal Code of 1969 (including the form of art. 49 § 4 and 5 of the Executive Penal Code), current codification does not solve all the problems accrued over the years, and in some sense generates new. Perhaps the most important flaw is the lack of a sufficient number of jobs for convicts who would like to work. Therefore, a question mark is a model of educative influence and rehabilitation through work.
6
Publication available in full text mode
Content available

Oddziaływania poprzez nauczanie w resocjalizacji penitencjarnej

86%
KORONA K.
Edukacja-Technika-Informatyka
|
2019
|
vol. 10
|
issue 1
291-294
PL
Celem artykułu jest omówienie zagadnienia resocjalizacji poprzez naukę w warunkach izolacji więziennej, uwzględniając aktualne podstawy prawne. Skazani doceniają wartość kształcenia, jednak zapotrzebowanie na naukę w zakładzie karnym spada na rzecz rosnącej popularności kursów. Korzyści związane z kontynuowaniem nauki przemawiają za potrzebą dalszej eksploracji tego zagadnienia i podjęciem prób zminimalizowania powstałych dysproporcji, aby zapobiec dalszej marginalizacji tego ważnego środka oddziaływania na skazanych.
EN
The aim of this paperis to discuss the issue of rehabilitation by learning in penitentiary isolation, taking into account current legal provisions. The convicts appreciate the value of learning, however the need for learning in a penitentiary institution is decreasing in favour of a growing popularity of courses. The benefits related to learning are favourable for the need of further exploration of that issue and making attempts in order to minimise the existing disproportions, in order to avoid further marginalisation of this very important means of influencing the convicts.
7
Publication available in full text mode
Content available

Przestępczość młodocianych w latach 1951-1957 na podstawie statystyki sądowej

75%
Jasiński J.
Archiwum Kryminologii
|
1960
|
issue I
241-295
EN
The Polish criminal law treats everybody who has completed his or her seventeenth year as an ,,adult" and does not provide for any separate principles of responsibility, nor for the possibility of applying any special means with regard to young adults, i.e. persons in the transition age between minority and full adult age. The Department of Criminology of the Institute of Legal sciences has, in the course of its investigation concerning the delinquency of juveniles (up to 17 years of age) and of young adults, singled out  offenders between the seventeenth and the twentieth year of age, and carried out research on the problem of the forms which their delinquency assumed in the light of judicial statistics. During the period under investigation the total number of persons age 17 to 20 among the whole population of Poland amounted to an approximate figure of between 1 800 000 and 1 900 000 persons, including from 910 000 to 960 000 men and from 900 000 to 960 000 women (the total of Poland’s population aged over 17 amounted to from 16 600 000 to 19 000 000 people, of whom between 7 700 000 and 9 200 000 were men, and between 8 900 000 and 9 800 000 – women). The materials of judicial statistics on the basis of which our calculations have been compiled proceed from the summing up of the records entered on special cards made by the law-courts in the event of their having convicted an accused person, and with regard to every person convicted by the law-court in question for a felony or a misdemeanor , i.e. for acts provided for in the 1932 Criminal Code, still in force, or else in special criminal statutes, and for which the penalty is one of more than three months custody or a fine of more than 4500 zlotys. The above-mentioned cards, after the use has been made of them for statistical purposes, are preserved in the record of convicts in order to make possible the establishment of any previous delinquency of an apprehended offender. Because of the law-courts frequent failing to send such cards to the Register of Convicts, recourse has been had to another source of information concerning convictions, namely judicial reports' which have yielded data making it possible to go in for an approximate estimation of the actual number of all the persons convicted by the law-courts, and being over the age of 17. The diminution of the number of persons convicted in 1953 as compared with 1952 is a result of the carrying out of the Amnesty Act of the end of 1952, while that of 1957 as compared with 1955 seems to be connected to a considerable extent, with the very serious increase, within the year 1957, of the number of criminal cases awaiting to be tried by the courts. During the 1951 to 1957 period the rate of convictions pronounced against adults increased by 19 per cent, while the corresponding figure for young adults was 26 per cent. The delinquency coefficients quoted above show that in 1951 one out of each 64 young adult inhabitants of Poland was convicted by the law-courts, while in 1957 it was one out of every 57. If we take into consideration all the convicted persons adults and juveniles together, it will appear that in the years 1951 to 1957 persons aged under 17 years (juveniles) constituted between 9 and 16 per cent of the total of persons convicted by the courts; persons aged under 21 (juveniles and. young adults together) - from 21 to 27 per cent; persons under 25 years of age - from 34 to 40 per cent, and persons under 30 years of age - between 53 and 57 per cent. The convicted persons aged 17 to 29 formed a group comprising from 46 to 48 per cent of the total of convicted persons in every single year of the 1951 to 1957 period, so that the age of nearly one in every two convicted persons was comprised within the limits of from 17 to 29 years. The researched number of delinquency coefficients provide us with an appropriate knowledge of the rate of convictions of young adults as compared with further age groups of convicted adults, as well as of the differences in the rate of convictions of men and women. Thus the rate of convictions in the pre-war period (1937) was considerably higher than in the years 1951 to 1957. Particularly big differences, yielding coefficients nearly twice as high, can be noticed with regard to men aged 17 to 20, 21 to 24 and 25 to 29. On the other hand, the rate of convictions of women in 1937 very closely approximated the present-day rate. In the years 1951 to 1957 the amount of young adults delinquency coefficients for men towered high above the coefficients for the remaining age groups (the only exception can be recorded in 1957, with regard to the 25 to 29 years age group). It ought, however, to be emphasized that the coefficients for the 21 to 24 years age group for men are somewhat lower than they ought to be, since they have been calculated for all men within the above age limit while in a reality number of them who were then doing military service would be tried by courts-martial, the sentences of which have not been taken into consideration in the present contribution. Among women (similarly as in 1937) the highest rate of convictions was that for women aged 21 to 24, while the coefficients for young adults were lower than those for the 30 to 39 of age group. The mutual relation between the number of convicted men and women has undergone a considerable change as compared with the pre-war period; this change was most clearly marked in the initial years of the 1951 to 1957 period; it consisted in a diminution of the difference between the number of men and women convicted. In the years 1951 to 1957 the highest rate of convictions of young adult offenders (incidentally the same was true of juveniles as well) was shown by the two largest cities, Warsaw and Łódź, the voivodeships of the Western Territories and the most urbanized and industrialized area in the whole of the country - the voivodeship of Katowice. The information quoted so far was based on the estimative evaluation of the actual number of persons convicted, which we have mentioned above. Since an analogous estimation of the data concerning the kinds of offences committed by the persons convicted in the years 1951 to 1957 seemed too risky, in discussing the information concerning them we have relied directly upon the calculations furnished in the conviction cards made by the law-courts. Young adults delinquency seems to be considerably less differentiated than that of adults: first and foremost, offences property, and then against life and health, constitute those acts for which nearly three out of every four young adults punished by the courts in the years 1951 to 1957 were convicted. Apart from these two categories, it was only the offences against documents, in practice consisting mostly in remaking or forging various kinds of certificates and others documents, that young adults were more numerously represented than adults as a total. The percentage of persons convicted for offences against property among the several age groups of convicts clearly diminished as we passed from the younger to the older age groups. Among the older group of juveniles they still constituted 83 per cent, while among young adults – a mere 50.9 per cent. In the case of convictions for offences against life and health the opposite was true, while such offenders were most numerous among young adults (as much as 22.5 per cent of all the persons convicted in this group), while among the groups of adults nearest in age they were already somewhat less numerous. Speaking of the most important differences in the structure of the delinquency of young adults men and women, it may be worth while to note the fact that among women aged 17 to 20 there were relatively fewer convictions  for offences against social property that among men of the same groups, and rather more convictions for offences against individual property; similarly, there were several times less convictions among women of the same age for offences against life and health, authorities and offices, as well as against morals, while women were several times more frequently convicted for offences against documents.   The most important changes in the structure of young adults delinquency in the course of the 1951 to 1957 period were: a diminution of the share of those convicted for offences against property (60.4 per cent in 1951 and 58.3 per cent in 1952 – as against 52.2 per cent in 1955 and 50.9 per cent in 1957), and a very considerable increase of the percentage of young adults convicted for offences against life and health (from 11.8 per cent in 1951 and 15.1 per cent in 1952  - to 20.2 per cent in 1955 and 22.5 per cent in 1957). The latter change is attributed, first and foremost, to an increase in the activities of the police in pursuing such offences. Among the young adults convicted for offences against property (whether social or individual) the tremendous majority consisted of persons convicted for theft (92 per cent and 74 per cent respectively). In 1957 394 young adults were convicted for robbery (out of a total of 1004 persons convicted for the same offence). On the other hand, among the persons convicted for such offences as the receiving of stolen goods (a total of 5457 persons in 1957) there were relatively very few young adults (522 persons), similarly as in the case of convictions for fraud (119 young adults as against 1225 adult persons convicted in 1957). About 28 per cent of all the young adults convicted in 1957 for offences against life and health were prosecuted for infringement of bodily inviolability (1620 persons), 28 per cent for inflicting slight bodily harm (1655 persons). Nearly one out of every three young adults (31 per cent, 1857 persons) convicted for offences against life and health in 1957 was convicted for participation in a brawl (if he used a dangerous tool or else if the result was death or grievous injury to the body). Within the same year 38 young adults were convicted of murder and manslaughter, out of a total number of 263 adults, 10 young adults of infanticide, out of a total number of 31 adults, and 51 young adults of unintentionally causing death, out of a total number of 333 adults. Out of a total of 134 young adults convicted for sexual offences in 1957 there were 55 who had committed immoral acts with juveniles under 15 years of age, 64 were convicted for rape, 1 for incest, 8 for various forms of abetting to prostitution and deriving profits from it, and 6 for various other offences included in this group.
8

The perspective of the quality of life of the killer – a critical discussion on the importance of the multicontextuality of experience

72%
Żeromska- Charlińska J.
Resocjalizacja Polska
|
2017
|
issue 14/2017
161–175
EN
The author discusses the subject of the convicted person’s aging, revealing the sense of his duality: age advancement and prison isolation. Discussions on attempts to promote the fuzzy idea of care for the elderly in today’s prisons are worrying. The aim of the research was to provide a vision of needs, corresponding to the real circumstances of the seniors from the perspective of their narrative. The subject of exploration was the phenomenon of a specific perception and experience of time by the prisoners, in particular, feedback events. The intention of the researcher was to separate out what had been unnoticeable so far. The text presents an analysis of the biography of the person whose life has been marked by moments of crisis, interpreted by including them in the story of life breakthroughs. In view of the described background, an additional “frame” clarifying the intentions of the hermeneut was an epiphany as a unique experience, an original one, dividing the life of a senior into “before” and “after”, “then” and “now”.
PL
Autorka porusza problematykę starzenia się skazanego, odsłaniając sens jego dualności: zaawansowanie wiekowe i izolację więzienną. Dyskusje dotyczące prób propagowania rozmytej idei troski o współcześnie funkcjonujących starszych w zakładach karnych budzą niepokój. Celem badań była wizja potrzeb, odpowiadających realnym uwarunkowaniom seniora z perspektywy jego narracji. Przedmiotem eksploracji natomiast było zjawisko specyficznego postrzegania i przeżywania czasu przez osadzonego, w szczególności zdarzeń zwrotnych. Intencją badaczki było wyodrębnienie tego, co było dotychczas niedostrzegalne. Tekst ukazuje analizę biografii osoby, w życiu której pojawiły się momenty kryzysowe, interpretowane poprzez włączenie ich w fabułę historii o życiowych przełomach. Wobec opisanego tła, dodatkową „ramą” doprecyzowującą intencje hermeneuty była zastosowana epifania jako doświadczenie jedyne w sobie, oryginalne, dzielące życie seniora na „przed” i „po”, na „wtedy” i „teraz”.
9

Rodzina w percepcji i ocenie osób odbywających karę pozbawienia wolności

72%
Chańko – Kraszewska A.
Resocjalizacja Polska
|
2018
|
issue 15/2018
163-181
PL
Definiując rodzinę jako system powiązanych elementów, pozostających ze sobą we wzajemnych relacjach, zakłada się, iż zrozumienie poszczególnych jej części nie jest możliwe w odseparowaniu od całości. Rozerwanie więzi przez izolację jednego z jej członków, doprowadza do zaburzeń systemu i konieczności przeorganizowania go. Jeśli jednostka zostaje umieszczona w instytucji penitencjarnej, skazana jest na długotrwałe wykluczenie ze swojej rodziny, co w konsekwencji prowadzi do rozregulowania systemu, a nawet - w sytuacji nieumiejętności poradzenia sobie ze zmianą - rozpadu rodziny.
EN
Defining a family as a system of related elements that are in mutual relations with each other, it is assumed that understanding its individual parts is not possible in separation from the whole. Breaking the bond by isolating one of its members leads to system disturbances and the need to reorganize it. If the unit is placed in a penitentiary institution, it is condemned to long-term exclusion from its family, which in turn leads to dysregulation of the system, and even - in the situation of inability to cope with change - the break-up of the family.
10

Rola funkcjonariuszy Służby Więziennej w procesie resocjalizacji osadzonych

72%
Wojciechowski L.
Roczniki Pedagogiczne
|
2019
|
vol. 11(47)
|
issue Numer specjalny
489-506
PL
W niniejszym artykule opisano i oceniono rolę funkcjonariuszy Służby Więziennej w procesie resocjalizacji osadzonych na przykładzie oddziaływań prowadzonych w trzech jednostkach penitencjarnych Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Lublinie. Analizie została poddana działalność najstarszej jednostki w okręgu, jaką jest Zakład Karny w Białej Podlaskiej, najnowszej w Polsce – Zakład Karny w Opolu Lubelskim, oraz największej w okręgu – Areszt Śledczy w Lublinie. Zakres opracowania ograniczono do realizacji zagadnień związanych z zatrudnieniem, nauczaniem, realizacją zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych oraz sposobów kontaktowania się z rodziną i światem zewnętrznym, a także prowadzeniem programów resocjalizacyjno-terapeutycznych. Przedstawione dane pozwoliły na sformułowanie wniosków w zakresie kierunków rozwoju procesu resocjalizacji i udziału w nim funkcjonariuszy Służby Więziennej.
EN
This article describes and assesses the role of Prison Guard officers in the rehabilitation of prisoners on the example of interactions carried out in three penitentiary units of the District Inspectorate of the Prison Service in Lublin. The analysis includes the activities of: the oldest unit in the district, which is the Prison in Biała Podlaska, the newest in Poland – the Prison in Opole Lubelskie and the largest in the district – Detention Center in Lublin. The scope of the study was limited to the implementation of issues related to employment, teaching, implementation of cultural and educational activities and sports and ways of contacting the family and the outside world as well as the implementation of rehabilitation and therapeutic programs. The presented data allowed to formulate conclusions regarding the directions of the development of the rehabilitation process and the participation of officers of the Prison Service in it.
11
Publication available in full text mode
Content available

Socjoterapia w resocjalizacji osób nieprzystosowanych społecznie

72%
KORONA K.
Edukacja-Technika-Informatyka
|
2019
|
vol. 10
|
issue 1
280-283
PL
W artykule poruszona została problematyka socjoterapii w pracy z osobami nieprzystosowanymi społecznie, ze szczególnym zwróceniem uwagi na możliwości jej wykorzystania w pracy ze skazanymi w warunkach izolacji więziennej. Wychodząc od definicji socjoterapii, przypomniany został jej rodowód – praca z osobami dorosłymi oraz zaproponowany nowy koncept jej zastosowania.
EN
The paper touches upon the issue of sociotherapy in working with socially maladjusted people, with a particular focus on the possibilities of using sociotherapy with convicts serving their penalty in prison isolation. Starting with the definition of sociotherapy, we recall its origins – working with adults and proposed new concept of its usage.
12
Publication available in full text mode
Content available

The Issue of the Execution of the Penalty of Restriction of Liberty in the Form of Deduction of Part of the Remuneration

72%
Baran-Wesołowska B.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2022
|
vol. 4(XXII)
195-207
PL
Artykuł przedstawia problematykę związaną z wykonaniem kary ograniczenia wolności w formie potrącenia z wynagrodzenia. Analizie został poddany aspekt pojęciowy, podmiotowy, a także problematyka wybranych zagadnień proceduralnych.
EN
The article presents the issues related to the execution of the penalty of restriction of liberty in the form of a deduction from the remuneration. The publication analyses the notional and subjective aspects, as well as selected procedural issues.
13

Family in perception and in opinion of persons serving prison sentences

72%
Chańko – Kraszewska A.
Resocjalizacja Polska
|
2018
|
issue 15/2018
155-173
EN
Defining a family as a system of related elements that are in mutual relations with each other, it is assumed that understanding its individual parts is not possible in separation from the whole. Breaking the bond by isolating one of its members leads to system disturbances and the need to reorganize it. If the unit is placed in a penitentiary institution, it is condemned to long-term exclusion from its family, which in turn leads to dysregulation of the system, and even - in the situation of inability to cope with change - the break-up of the family.
PL
Definiując rodzinę jako system powiązanych elementów, pozostających ze sobą we wzajemnych relacjach, zakłada się, iż zrozumienie poszczególnych jej części nie jest możliwe w odseparowaniu od całości. Rozerwanie więzi przez izolację jednego z jej członków, doprowadza do zaburzeń systemu i konieczności przeorganizowania go. Jeśli jednostka zostaje umieszczona w instytucji penitencjarnej, skazana jest na długotrwałe wykluczenie ze swojej rodziny, co w konsekwencji prowadzi do rozregulowania systemu, a nawet - w sytuacji nieumiejętności poradzenia sobie ze zmianą - rozpadu rodziny.
14

Perspektywa jakości życia zabójcy – krytyczna dyskusja znaczenia wielokontekstualności doświadczeń

72%
Żeromska- Charlińska J.
Resocjalizacja Polska
|
2017
|
issue 14/2017
171–185
PL
Autorka porusza problematykę starzenia się skazanego, odsłaniając sens jego dualności: zaawansowanie wiekowe i izolację więzienną. Dyskusje dotyczące prób propagowania rozmytej idei troski o współcześnie funkcjonujących starszych w zakładach karnych budzą niepokój. Celem badań była wizja potrzeb, odpowiadających realnym uwarunkowaniom seniora z perspektywy jego narracji. Przedmiotem eksploracji natomiast było zjawisko specyficznego postrzegania i przeżywania czasu przez osadzonego, w szczególności zdarzeń zwrotnych. Intencją badaczki było wyodrębnienie tego, co było dotychczas niedostrzegalne. Tekst ukazuje analizę biografii osoby, w życiu której pojawiły się momenty kryzysowe, interpretowane poprzez włączenie ich w fabułę historii o życiowych przełomach. Wobec opisanego tła, dodatkową „ramą” doprecyzowującą intencje hermeneuty była zastosowana epifania jako doświadczenie jedyne w sobie, oryginalne, dzielące życie seniora na „przed” i „po”, na „wtedy” i „teraz”.
EN
The author discusses the subject of the convicted person’s aging, revealing the sense of his duality: age advancement and prison isolation. Discussions on attempts to promote the fuzzy idea of care for the elderly in today’s prisons are worrying. The aim of the research was to provide a vision of needs, corresponding to the real circumstances of the seniors from the perspective of their narrative. The subject of exploration was the phenomenon of a specific perception and experience of time by the prisoners, in particular, feedback events. The intention of the researcher was to separate out what had been unnoticeable so far. The text presents an analysis of the biography of the person whose life has been marked by moments of crisis, interpreted by including them in the story of life breakthroughs. In view of the described background, an additional “frame” clarifying the intentions of the hermeneut was an epiphany as a unique experience, an original one, dividing the life of a senior into “before” and “after”, “then” and “now”.
15
Publication available in full text mode
Content available

Wsparcie procesu readaptacji społecznej skazanych na przykładzie programu „Teatr, Mama, Tata i Ja”

62%
Dąbrowska A., Kusztal J., Turczyk M.
Archiwum Kryminologii
|
2019
|
issue XLI/2
335-363
EN
The article presents an innovative programme for the re-adaptation of inmates confined in correctional facilities which focusses on building and consolidating their bonds with their children. In Poland, contemporary social rehabilitation programmes are based on measures listed in the Polish Executive Penal Code of 1998 (Executive Penal Code, 1997, Art. 67 § 3). Apart from studying, working, cultural and educational activities, and therapeutic interventions, the Code also mentions contact with family members and relatives. These rehabilitation programmes include the right of convicts, under international and national law, to maintain contact with their families, while methodologically they are compliant with the most current cognitive-behavioural approach to therapy and corrective measures. They also draw on the multi-systemic approach, in a general sense. In the context of safeguarding children’s rights, contact between parents and children is the responsibility of the parents, but in the case of prisoners it is the responsibility of the correctional institution to ensure that prisoners can exercise their rights while serving a custodial sentence. The article takes advantage of the methodologies of document analysis and participant observation. It discusses the programme for the social re-adaptation of prisoners, which involves encouraging and consolidating relationships between parents and children while maintaining a focus on particular rehabilitation objectives, resocialisation methods, and outcome evaluation.
PL
Celem artykułu jest prezentacja innowacyjnego programu readaptacji skazanych w zakładzie karnym nakierowanego na budowanie i wzmacnianie więzi z dziećmi. Program „Teatr, Mama, Tata i Ja” realizowany jest od 2015 r. do chwili obecnej przez zespół Teatru Lalki i Aktora „Kubuś” i pracowników Aresztu Śledczego w Kielcach dla osób odbywających karę pozbawienia wolności. Współczesne programy resocjalizacji wykorzystują podstawowe środki resocjalizacji wymienione w polskim Kodeksie karnym wykonawczym z 1998 r. Obok nauki, pracy, zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych oraz oddziaływań terapeutycznych regulacje prawne wskazują na kontakty z rodziną i osobami bliskimi. Programy te uwzględniają prawo skazanych do utrzymywania kontaktów z rodziną na mocy prawa międzynarodowego i krajowego, a w zakresie metodycznym są adekwatne do najbardziej aktualnego podejścia kognitywno-behawioralnego w terapii (cognitive-behavioural therapy) i działaniach korekcyjnych. Realizacja kontaktów dzieci z rodzicami jest obowiązkiem rodziców w kontekście zabezpieczenia praw dziecka, a po stronie instytucji korekcyjnej leży obowiązek zapewnienia skazanym realizacji ich praw w czasie odbywania kary pozbawienia wolności. Artykuł ma charakter empiryczny, wykorzystuje bowiem metody analizy dokumentów oraz obserwacji uczestniczącej.
16
Publication available in full text mode
Content available

Sieć, czyli kompleksowe instytucjonalne wsparcie osób opuszczających zakłady karne

58%
Miłkowska G., Sobański S.
Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses
|
2017
|
vol. 18
131-144
PL
Readaptacja osób opuszczających zakłady karne jest jednym z najbardziej poruszających problemów społecznych, a jednocześnie jednym z najrzadziej podejmowanych, wręcz wstydliwym. Nadal w świadomości społecznej były skazany to ktoś „gorszy”, zagrażający bezpieczeństwu publicznemu, z pewnością nieuczciwy, skłonny do dalszych przestępstw. A jednocześnie wiemy, że wiele osób opuszczających zakłady karne wymaga naszej pomocy, ponieważ nie mają swojego miejsca bądź nie chcą wracać do środowiska patologicznego, w którym żyli przed popełnieniem przestępstwa. Ich powrotność do przestępstwa często wynika z niemocy i bezradności, z braku pracy, mieszkania, braku pomocy i wsparcia ze strony wielu służb i instytucji do tego powołanych. W prezentowanym artykule wskazano na możliwości budowania sieci wsparcia, mającej na celu ponowne przysposobienie jednostek wykluczonych społecznie. Projekt oparty został na rozpoznaniu, zrozumieniu i konstruktywnym wykorzystaniu zasobów lokalnych w readaptacji osób opuszczających zakłady karne. Przedstawiona propozycja rozwiązań opiera się na kooperacji powszechnie znanych instytucji i środowiska lokalnego. W proponowanym projekcie uwzględnia się również działania na rzecz zmiany postaw społecznych, kształtowania społecznej odpowiedzialności, niezbędnych do budowania rozwiązań systemowych.
EN
One of the most evocative and embarrassing social problem, which is tackled very rarely, is the readaptation of people who get out of prison. Still, in the social awareness an ex-convict/ a former prisoner is perceived as a person who threats public security, someone who is worse, surely dishonest, and with a predisposition to further crimes. Nevertheless, we know that ex –convicts need our support, because they do not have their own place, or do not want to return to a pathological background in which they had lived before they committed the offense. They commit crimes again /re-offend for many reasons, such as impotence and helplessness, the lack of job opportunities and housing, but above all it is a result of the lack of proper assistance from a number of departments and institutions whose task it is. The article puts emphasis on the possibility of building a network of support, aimed at the re-adoption of the socially excluded individuals. The project is based on the recognition, understanding and constructive use of local resources in the process of the readaptation of people who get out of prisons. The proposal of solutions consists of the cooperation of well-known institutions and the local environment. The project which is presented concentrates also on actions taken in order to change social attitudes, forming social responsibility which is essential to build a systemic solutions.
17
Publication available in full text mode
Content available

Praca ze skazanymi z perspektywy modelu społeczno-przestrzennego

58%
Fidelus A. H.
Forum Pedagogiczne
|
2017
|
vol. 7
|
issue 1
37-48
EN
Social rehabilitation of former prisoners has been set in the spotlight of both scientists, practitioners and a significant part of the population. The approach that dominates in contemporary theoretical reflection and methodological contexts concerning rehabilitation work is the indeterministic approach, remaining mostly in the mainstream of cognitive and interactionist vision of man and society. Modern activity connected with rehabilitation is inspired by sociology, pedagogy of culture, psychology and pedagogy of creativity, cognitive psychology, personalistic pedagogy, heuristics, phenomenological approaches which derive from that field. This article attempts to use the socio-spatial model in the inclusive rehabilitation process. Practical remarks resulting from the presented reflections were interpreted in relation to former prisoners. This results from the experience of the author of the text, who is leading a research in the group of convicted persons. However, the issues analyzed in the study can be used in the practice of inclusive rehabilitation towards all people needing assistance and support in a particular social space.
PL
Resocjalizacja osób mających za sobą doświadczenie kary pozbawienia wolności to kwestia od lat pozostająca w centrum zainteresowania zarówno naukowców, praktyków, jak i znaczącej części społeczeństwa. We współczesnej teoretycznej refleksji i metodycznych kontekstach pracy resocjalizacyjnej dominuje podejście indeterministyczne, pozostające głównie w nurcie kognitywnej i interakcjonistycznej wizji człowieka i społeczeństwa. Szczególnie wywodzące się z tej przestrzeni socjologia, pedagogika kultury, psychologia i pedagogika twórczości, psychologia poznawcza, pedagogika personalistyczna, heurystyka, podejście fenomenologiczne – inspirują współczesną działalność resocjalizacyjną. W niniejszym artykule podjęto próbę wykorzystania modelu społeczno-przestrzennego w procesie resocjalizacji inkluzyjnej. Praktyczne uwagi wynikające z zaprezentowanych refleksji zostały zinterpretowane w odniesieniu do osób mających za sobą pobyt w izolacji więziennej. Wynika to z doświadczeń autorki tekstu prowadzącej badania w grupie osób skazanych. Niewątpliwie jednak analizowane w opracowaniu kwestie w całej rozciągłości mogą być wykorzystywane w praktyce resocjalizacji inkluzyjnej, w odniesieniu do wszystkich osób wymagających pomocy i wsparcia w określonej przestrzeni społecznej.
18

Badania własne korelacji zmiennych pracy skazanego w kontekście procesu resocjalizacji penitencjarnej

58%
Woźniak A.
Roczniki Pedagogiczne
|
2019
|
vol. 11(47)
|
issue Numer specjalny
525-538
PL
W ujęciu polskiego prawa karnego i wykonawczego do resocjalizacji osób odbywających sankcje izolacyjne zalicza się: pracę, nauczanie, zajęcia kulturalno-oświatowe i sportowe, podtrzymywanie kontaktów z rodziną i światem zewnętrznym, nagrody i kary dyscyplinarne oraz nowe środki i metody oddziaływania na skazanych. Celem przedmiotowego przedsięwzięcia naukowego było zbadanie i ustalenie korelacji zmiennych, jakie towarzyszą skazanym w czasie podejmowanej pracy, w kontekście resocjalizacji penitencjarnej. Analizę badań przeprowadzono na podstawie wyników badań własnych, uzyskanych w sondażu diagnostycznym, przy wykorzystaniu metodologii modelowania regresji liniowej, pozwalającej na wyliczenie współzależności zmiennych, testowanie ich istotności i interpretacji wyników. Za zmienne przyjęto resocjalizację skazanych, pracę, zachowanie wobec współwięźniów oraz utrzymanie rodziny. Otrzymane wyniki powinny pozwolić na potwierdzenie znanej zależności, w której zachodzi korelacja: Praca → człowiek → relacje → skuteczność.
EN
In terms of Polish criminal law, the rehabilitation of people taking isolation sanctions includes: work, teaching, cultural-educational and sporting activities, maintaining contact with the family and the outside world, awards and disciplinary punishments as well as new means and methods of influencing the convicts. The aim of the present scientific undertaking was to investigate and establish the correlation of variables that accompany the convicts during the undertaken work, in the context of penitentiary resocialization. The analysis of the research was based on the results of own research, obtained in a diagnostic survey, using the linear regression modelling methodology, allowing the calculation of the interdependencies of variables, testing their significance and interpretation of results. Behind the variables, rehabilitation of convicts, work, behaviour towards fellow prisoners and family maintenance were taken. The results obtained should allow to confirm the known relationship in which correlation occurs: Work → human → relations → effectiveness.
19
Publication available in full text mode
Content available

The needs of the children, whose fathers were imprisoned

58%
Misiuk A.
Studia Gdańskie
|
2020
|
vol. 47
259-270
PL
Wychowywanie się w rodzinie dysfunkcyjnej oraz osadzenie jednego z rodziców powoduje u dzieci negatywne konsekwencje rozwojowe. W niniejszym artykule autorka opisała historie pięciu kilkunastoletnich chłopaków, wychowanków Salezjańskiego Ośrodka Wychowawczego, których rodzice zostali skazani na karę pozbawienia wolności. Przedstawiła ich wspomnienia z okresu, gdy ojciec został skazany, sytuacje, których w związku z tym doświadczali oraz uczucia, które im towarzyszyły. Na podstawie wywiadów przeprowadzonych z chłopcami wskazała, jakie ich potrzeby rozwojowe nie zostały w pełni zaspokojone, wymieniając wśród nich bezpieczeństwo, akceptację, wsparcie i kontakt. Opisane w podsumowaniu założenia prewencyjnego systemu wychowawczego stosowanego w Salezjańskim Ośrodku Wychowawczym stanowią wskazanie, w jaki sposób pracujący tam wychowawcy starają się pomóc zaspokoić potrzeby dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, w tym dzieci osadzonych.
EN
Growing up in a dysfunctional family and imprisoning one of the parents causes negative consequences in child’s development. This article describes five stories of teenage boys, pupils in the Salesian Youth Centre, whose parents were sentenced to imprisonment. The author presented their childhood memories when their fathers were convicted and situations they experienced as well as emotions that accompanied them. On the basis of the interviews with the boys, the author also indicated which of their development needs were not fully met, including safety, acceptance, support and contact. In the summary the author discussed elements of the educational system used in the Salesian Youth Centre, with an indication of how the educators' actions can impact and help meet the needs of the children from dysfunctional families, including children of prisoners.
20
Publication available in full text mode
Content available

Personalistyczny wymiar pracy ludzkiej, jako wyznacznik resocjalizacji kobiet, na przykładzie własnych badań

51%
Pierzchała K., Kulik P.
Roczniki Pedagogiczne
|
2022
|
vol. 14
|
issue 3
61-86
EN
Personalism is giving the event a personal character, directed at the upbringing of a person, and resocialization is a transformation of that person, directed towards freedom, performing social roles, by striving for autonomous and free decision-making. In order to identify the essence of human work in a personalistic area, there is a need to pay special attention to the subject of the problem, which is man, his humanity, a way of understanding reality and the whole world. The essence of work should have a “human face”, work should be satisfying for convicts. The main goal of the research is to learn about the possibility of using work in the social rehabilitation process of convicted women, learning the personalistic dimension of the impact of this work on social rehabilitation.
PL
Personalizm to nadanie zdarzeniu charakteru osobistego, skierowanego na wychowanie osoby, a resocjalizacja to przemiana tej osoby, skierowana w stronę wolności, pełnienia ról społecznych poprzez dążenie do autonomicznego i wolnego decydowania. Zamierzając zidentyfikować w personalistycznym obszarze istotę pracy ludzkiej istnieje potrzeba zwrócenia szczególnej uwagi na podmiot problemu, którym jest człowiek, jego człowieczeństwo, sposób na pojmowanie rzeczywistości i całego świata. Istota pracy powinna posiadać „ludzkie oblicze”, praca powinna być dla skazanych satysfakcjonującą. Zasadniczym celem badań było poznanie możliwości zastosowania pracy w procesie resocjalizacyjnym skazanych kobiet, ukazując personalistyczny wymiar wpływu tej pracy na resocjalizację.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.