Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: coping in socially difficult situations

Sort By:

Limit search:

Ryzyko dysleksji a strategie radzenia sobie w sytuacjach trudnych społecznie przez dzieci w młodszym wieku szkolnym

100%

Kowaluk-Romanek M. A.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

2019

vol. 38

issue 3

Own conducted studies complement the empirical approach to children's coping with difficult situations. Their aim was to answer the question whether and how the risk of dyslexia affects coping in socially difficult situations by younger school-aged children. The study covered 64 pupils from grades 2 and 3 of elementary schools in the lubelskie province. The core group was made up of pupils with diagnosed risk of dyslexia, and the comparative group was made up of their peers not having specific problems with learning. The studies revealed that there are statistically significant differences in the area of two scales: cooperation and avoidance. Children with a risk of dyslexia in socially difficult situations use the cooperation strategy definitely less seldom than their peers. Instead of an effective strategy of coping in stressful situations, they exhibit various defence methods not focused on resolving and overcoming the problem. An avoidance strategy predominates in this case. In comparison to their peers they definitely more frequently not take steps aimed at resolving a difficult situation. Children with a risk of dyslexia as well as children without learning difficulties use ineffective strategies of coping in difficult situations such as aggression and yielding with similar frequency.

Przeprowadzone badania własne wpisują się w nurt doniesień empirycznych dotyczących radzenia sobie w sytuacjach trudnych przez dzieci. Ich celem była próba odpowiedzi na pytanie, czy i w jaki sposób ryzyko dysleksji wpływa na radzenie sobie w sytuacjach trudnych społecznie przez dzieci w młodszym wieku szkolnym. Badaniami objęto 64 uczniów klas II i III szkół podstawowych województwa lubelskiego. Grupę podstawową stanowili uczniowie ze zdiagnozowanym ryzykiem dysleksji, porównawczą zaś – ich rówieśnicy niemający specyficznych trudności w uczeniu się. Badania wykazały, że między grupami zachodzą różnice istotne statystycznie w obrębie dwóch skal: współpraca i unikanie. Dzieci ryzyka dysleksji w sytuacjach trudnych społecznie zdecydowanie rzadziej niż ich rówieśnicy stosują strategię współpracy. Zamiast efektywnej strategii radzenia sobie w sytuacjach stresowych pojawiają się u nich różnorodne – nieukierunkowane na rozwiązanie i przezwyciężenie problemu – sposoby obrony. Dominuje u nich strategia unikania. W porównaniu z rówieśnikami zdecydowanie częściej nie podejmują działań zmierzających do rozwiązania sytuacji trudnej. Dzieci ryzyka dysleksji oraz dzieci bez trudności w uczeniu się z podobną częstotliwością stosują nieefektywne strategie radzenia sobie w sytuacjach trudnych, takie jak: agresja i uleganie.

Refine search results

1 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

1 Kowaluk-Romanek M. A.

1 2019

Search results

Ryzyko dysleksji a strategie radzenia sobie w sytuacjach trudnych społecznie przez dzieci w młodszym wieku szkolnym