Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  corrective justice
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

The Scope of Corrective Justice in Aristotle’s Ethics

100%
Galewicz W.
Peitho. Examina Antiqua
|
2017
|
vol. 8
|
issue 1
289-308
EN
The task of corrective justice in Aristotle’s ethics is the rectification of harms or injuries resulting from voluntary or involuntary interactions between persons. However, the scope of this form of justice is not clear. In its widest conception it would include all harms done to a person against her will and without her fault. According to a narrower conception, instead, it is only an injury caused by an unjust or wrongful action that requires compensation. But in fact Aristotle distinguishes several concepts of unjust action. As a result, the narrower conception appears in various versions which are discussed in this paper.
2
Publication available in full text mode
Content available

Corrective Justice, Freedom of Contract, and the European Contract Law

92%
Osmola S.
Avant
|
2019
|
vol. 10
|
issue 1
159-171
EN
Freedom of contract and corrective justice are considered to be the basic principles governing contract law. However, many contemporary legal orders implement various policy goals into private law. The regulatory private law of the European Union is the most striking example of such a trend. This article aims at reconciling the corrective justice theory of private law and the principle of freedom of contract with the regulatory dimension of the EU law. The main argument is that the meaning of the concept of harm, one that is crucial to the principle of corrective justice, should be understood broadly so that it can transform the corrective justice theory from a monistic one into a pluralistic one.
3
Publication available in full text mode
Content available

Mediacja jako narzędzie rozstrzygania sporów w prawie o wykroczeniach

66%
Liżyńska K., Płońska A.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2018
|
vol. 80
|
issue 2
49-59
EN
Mediation as an institution for the settlement of disputes under petty offences law is a relatively new concept. However, given the nature of petty offences and the degree of the social harm they cause, it is gaining in importance as an amicable dispute resolution alternative to court proceedings in which conflicts between the petty offence perpetrator and the victim can be resolved. This article aims at presenting mediation as a modernised approach to the philosophy of responsibility for committing a petty offence, based on the idea of corrective justice from the victim’s perspective.
PL
Mediacja jako instytucja rozstrzygania sporów na gruncie prawa o wykroczeniach jest stosunkowo nowa. Niemniej z uwagi na specyfikę wykroczeń i ich stopień społecznej szkodliwości zyskuje na znaczeniu jako alternatywny dla postępowania sądowego sposób rozwiązywania konfliktów pomiędzy sprawcą wykroczenia a pokrzywdzonym. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie mediacji jako unowocześnionego spojrzenia na filozofię odpowiedzialności za popełnienie wykroczenia opartego na idei sprawiedliwości naprawczej z punktu widzenia pokrzywdzonego.
4
Publication available in full text mode
Content available

Mediation and Fairness of the Decision to Resolve the Dispute

58%
Dziedziak W.
Studia Iuridica Lublinensia
|
2018
|
vol. 27
|
issue 3
EN
The article discusses the issue of fairness of the decision to resolve a dispute in mediation. The discussion concerns mediation in civil cases. In civil law relations, referring to Aristotle’s classical distinction of distributive justice (iustitia distributiva) and corrective justice (iustitia commutativa), which is the starting point of any serious discussion of justice, it is corrective justice (iustitia commutativa) that is meant here. The author indicates the obstacles to the fairness of the decision to resolve a dispute in mediation, which are mainly the problems involving the findings of fact and the substance of the settlement. Moreover, the article discusses the issue of procedural justice whose norms (rules) are not implemented in mediation proceedings. In conclusion, the author claims that the essence of mediation in civil cases is not the pursuit of justice. Mediation does not assume that the resolution is to be fair, that is not the point here. It is emphasized, however, that the institution of mediation is necessary and has its advantages, but currently the practical importance of this form of dispute resolution in the Polish legal system is little.
PL
W artykule podjęto zagadnienie sprawiedliwości decyzji rozwiązującej spór w mediacji. Rozważania dotyczą mediacji w sprawach cywilnych. W stosunkach cywilnoprawnych, nawiązując do klasycznego rozróżnienia Arystotelesa, które jest punktem wyjścia wszelkich poważnych rozważań o sprawiedliwości, na sprawiedliwość rozdzielczą (iustitia distributiva) i sprawiedliwość wyrównawczą, chodzi o sprawiedliwość wyrównawczą (iustitia commutativa). Autor wskazuje przeszkody, jakie pojawiają się, by można było mówić o sprawiedliwości decyzji rozwiązującej spór w mediacji. Dotyczą one w szczególności problemu ustaleń faktycznych oraz istoty ugody. W artykule podjęto ponadto zagadnienie sprawiedliwości proceduralnej, której normy (reguły) w postępowaniu mediacyjnym nie są realizowane. W konkluzji autor stwierdza, że istotą mediacji w sprawach cywilnych nie jest dążenie do sprawiedliwości; w mediacji nie zakłada się, że rozwiązanie ma być sprawiedliwe, nie o to chodzi. Podkreślono jednakże, iż instytucja mediacji jest potrzebna, ma zalety, jest ważna – niemniej aktualnie praktyczne znaczenie tej formy rozwiązywania sporów w polskim systemie prawnym jest niewielkie.
5

Wolność i prawo a ideał wzajemnej życzliwości

47%
Peno M.
Acta Iuris Stetinensis
|
2016
|
issue Acta Iuris nr 15
PL
Celem artykułu jest próba wykazania, że prawo nie wyklucza wolności. Ramy rozważań o wolności, wspólnocie i prawie wyznaczane są przez określoną, tj. oświeceniową, tradycję intelektualną. W artykule analizie poddane zostają dwa rodzaje wspólnot, które wyróżnia E.J. Weinrib. Pierwsza wspólnota byłaby zunifikowana na wzór państwa Platona. Drugi rodzaj wspólnot (zakorzeniony w myśli Arystotelesa) miałby cechować się istnieniem życzliwych relacji między zachowującymi znaczny stopień autonomii jednostkami. W państwie Platona nie ma prawa, a w państwie Arystotelesa prawo ma organizować wspólnotę opartą na ćwiczeniu cnót i wzajemnej życzliwości. Który model pozostawia więcej wolności obywatelom? Prawo nie stoi w opozycji do wolności indywidualnej, gdy obywatele nie pragną tego prawa naruszać (prawo może nawet narzucać określoną moralność). Jednak państwo wolność ogranicza, gdy brakuje przestrzeni dla krytyki tego państwa, choćby było to państwo i prawo minimalne (w duchu liberalnym). W tym sensie państwo liberalne może mocniej ingerować w poczucie wolności niźli państwo paternalistyczne.
EN
The aim of this paper is to demonstrate that the law does not exclude liberty. The scope of considerations over the liberty, community and law is determined by a specified, i.e. Enlightenment-based intellectual tradition. The article analyses two types of communities distinguished by E.J. Weinrib. The first community would be unified just as the Plato’s state was. The second type of communities (rooted in Aristotelian thought) would be characterised by the existence of positive relationship between the individuals who retain a significant degree of autonomy. In Plato’s state there is no law and in Aristotle’s state the law is supposed to organise a community based on training the virtues and kindness towards one another. Which model leaves more liberty to the citizens? Law does not stand in opposition to individual liberty when the citizens are not willing to break the law (law can even impose certain moral rules). However, the state limits liberty when there is no space for criticising the state even if the state and the law were minimal (in the liberal spirit). In that sense, the liberal state may interfere in liberty stronger than the paternalistic state.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.