Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: cosmic imaginary

Sort By:

Limit search:

W krainie Ulro. Religijne wyobrażenia o kosmosie i człowieku wobec naukowego obrazu świata

100%

Scovil J.

Stan Rzeczy

2020

issue 1(18) Herezja

133-154

Artykuł porusza zagadnienie wpływu spopularyzowanych ustaleń nauk ścisłych na funkcjonujące w obrębie cywilizacji zachodniej wyobrażenia o kosmosie i o człowieku przed nowożytną rewolucją naukową kształtowane w przeważającej mierze przez religię chrześcijańską. Autor omawia najpierw zaczerpnięte z Ziemi Ulro Czesława Miłosza pojęcie „światopoglądu naukowego”, opisujące potoczny sposób postrzegania rzeczywistości, opierający się na daleko posuniętym zaufaniu do możliwości wyjaśniających nauki i powiązany z Weberowskim pojęciem „odczarowania świata”. Następnie przedstawia zarys historyczny procesu rozchodzenia się wizji rzeczywistości ukształtowanej na łonie religii chrześcijańskiej z prawdami nowożytnych nauk przyrodniczych, a także opisuje najbardziej fundamentalne z przemian zbiorowych wyobrażeń o kosmosie, do jakich to rozejście doprowadziło. Na koniec autor omawia wpływ, jaki powyższe przemiany wywarły na wyobrażenie człowieka o sobie samym, odwołując się m.in. do twórczości Samuela Becketta i Williama Blake’a.

This article discusses the influence of popularised findings of the natural sciences on Western images of the cosmos and the human being, which before the modern scientific revolution were shaped mostly by the Christian religion. The author first analyses the notion of a “scientific worldview” in Czesław Miłosz’s The Land of Ulro, which describes a common way of perceiving reality that is based on a profound trust in the explanatory capacity of science and is linked to the Weberian notion of the “disenchantment of the world.” The author then presents a historical outline of the growing distance between the vision of reality shaped by Christian religion and the truths of the modern natural sciences; he describes the most fundamental changes in the vision of the cosmos caused by this separation. Finally, he discusses the influence of these changes on the human being’s image of himself, referring, inter alia, to the work of Samuel Beckett and William Blake.

Podwodne, kosmiczne, duchowe. Miasta rosyjskie a sfera publiczna w filmach skandynawskich dokumentalistów

80%

Mrozewicz A. E.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

2013

vol. 12

issue 21

173-192

The article discusses three documentaries made since 2000 by Scandinavian filmmakers: the Finnish director Marja Pensala’s The Eclipse of the Soul (2000) and two films by Danish authors: Boris Bertram’s Tankograd (2010) and Ada Bligaard Søby’s The Naked of Saint Petersburg (2010). All the films are portraits of Russian cities and their residents. In my study, I draw on concepts such as the “Russian soul”, private/public and bytie (the spiritual being)/byt (the daily grind), which, as I argue, are important aspects of all three films, and at the same time, useful tools for their analysis. Common to these documentaries is the fact that the authors direct their attention to the asymmetrical relation between the state’s position of power and its largely powerless citizens. The constitutive element of a city as such – being a public space, i.e. a space to which all people should have equal access and rights – appears largely distorted. As a consequence, the residents escape from their stark reality to create alternative, imaginary spaces – be it a lost paradise, like the underwater city of Mologa in Pensala’s film, a cosmic heterotopia, like the space of art in Bertram’s Tankograd, or a spiritual universe, like in Søby’s short documentary. In all these films, the directors’ point of reference – their cultural perspective – is emphasized as a filter, through which the Russian reality is perceived.

Underwater, cosmic, spiritual. Russian cities in Scandinavian documentaries The article discusses three documentaries made since 2000 by Scandinavian filmmakers: the Finnish director Marja Pensala’s The Eclipse of the Soul (2000) and two films by Danish authors: Boris Bertram’s Tankograd (2010) and Ada Bligaard Søby’s The Naked of Saint Petersburg (2010). All the films are portraits of Russian cities and their residents. In my study, I draw on concepts such as the “Russian soul”, private/public and bytie (the spiritual being)/byt (the daily grind), which, as I argue, are important aspects of all three films, and at the same time, useful tools for their analysis. Common to these documentaries is the fact that the authors direct their attention to the asymmetrical relation between the state’s position of power and its largely powerless citizens. The constitutive element of a city as such – being a public space, i.e. a space to which all people should have equal access and rights – appears largely distorted. As a consequence, the residents escape from their stark reality to create alternative, imaginary spaces – be it a lost paradise, like the underwater city of Mologa in Pensala’s film, a cosmic heterotopia, like the space of art in Bertram’s Tankograd, or a spiritual universe, like in Søby’s short documentary. In all these films, the directors’ point of reference – their cultural perspective – is emphasized as a filter, through which the Russian reality is perceived. Artykuł omawia trzy skandynawskie filmy dokumentalne: Zaćmienie duszy (2000) fińskiej reżyserki Marji Pensali, Tankograd (2010) autorstwa Duńczyka Borisa Bertrama oraz Nadzy z Petersburga (2010) w reżyserii duńskiej twórczyni Ady Bligaard Søby. Każdy z dokumentów to portret wybranego miasta w Rosji i jego mieszkańców. Odwołując się do koncepcji takich jak „rosyjska dusza”, bytie/byt oraz sfera publiczna/prywatna, istotnych dla samych filmów i stanowiących zarazem narzędzie analizy i refleksji, artykuł podejmuje przedstawiony przez skandynawskich twórców problem asymetrycznej relacji między skupioną w rękach państwa władzą a zwykłymi obywatelami. Sfera publiczna konstytuująca miasto, do której obywatele powinni mieć w miarę możliwości równy dostęp, jawi się w omawianych dokumentach jako wysoce skrępowana. Bohaterowie filmów tworzą w konsekwencji własne, wyobrażone przestrzenie: dokument Pensali ukazuje zatopione miasto Mołogę przekształcone poprzez pracę pamięci w utracony raj, w filmie Bertrama przestrzeń sztuki przetworzona zostaje w kosmiczną heterotopię, a w portrecie Ady Søby wędrówki po Petersburgu w towarzystwie jego mieszkańca obrazują metropolię jako duchowe uniwersum. W każdym z dokumentów twórcy zwracają uwagę odbiorców na kulturowe filtry, dzielące ich od portretowanej rosyjskiej rzeczywistości.

Refine search results

1 Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

1 Stan Rzeczy

1 Mrozewicz A. E.

1 Scovil J.

1 2020

1 2013

Search results

W krainie Ulro. Religijne wyobrażenia o kosmosie i człowieku wobec naukowego obrazu świata

Podwodne, kosmiczne, duchowe. Miasta rosyjskie a sfera publiczna w filmach skandynawskich dokumentalistów