Search results

1

Notariusz jako instytucja obowiązana w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (omówienie niektórych zagadnień)

100%

Kędzierski M.

Studia Prawnicze KUL

|

2020

|

issue 1

165-195

EN

There is no doubt that notaries should be one of the obligated institutions within the meaning of Act on Counteracting Money Laundering and Financing Terrorism. The tasks imposed on the obligated institutions are not limited only to reporting certain information, but they also include taking preventive actions that make it impossible to commit an offense under article 165a or 299 of the Criminal Code. Such a task also rests with notaries in regard to their status based not only on IV DAML and the 1 March 2018 Act on Counteracting Money Laundering and Financing Terrorism but also on the final of the FATF guidelines. The 1 March 2018 Act on Counteracting Money Laundering and Financing Terrorism has adopted a more rational model of cooperation between notaries and the General Inspector (subject/subject) in relation to the previous solutions. Granting a power of attorney by a current notary to a person employed in a law firm without the rights of a notary public, e.g. an employee (without the right to perform notarial activities) does not exempt from the duties and liability of the notary himself on the basis of the 1 March 2018 Act on Counteracting Money Laundering and Financing Terrorism finance regulations. To the contrary, the problems of responsibility and duties remain based on the action of the appointed notary’s deputy in the absence of a notary public. Thus, one should consider whether the scope of being an obligated institution should not extend to the deputy notary as well, since this occupation owns and exercises a number of powers identical to the activities of the notary himself and in a unique situation (article 21-1 the Law on Notarial), it operates „like a notary public”. This issue, due to the lack of national option, should be in compliance with EU regulations.

PL

Jedną z instytucji obowiązanych zobligowanych do przekazywania informacji na rzecz Generalnego Inspektora Informacji Finansowej o podejrzeniu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu jest notariusz. Nowa ustawa z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (nUoP) nie przewidziała jako instytucji obowiązanej zastępcy notariusza. Instytucja ta została wprowadzona do ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie w art. 76. W niektórych sytuacjach zastępca notarialny wykonuje zadania „jak notariusz”, tym samym powinien być również zobligowany do wykonywania obowiązków określonych w nUoP. Nie oznacza to jednak, że w tej sytuacji pozostaje on także „instytucją obowiązaną w rozumieniu nUoP”. Ta swoista dysfunkcja pomiędzy wskazanymi przepisami, powodująca niepewność sytuacji prawnej oraz lukę w systemie AML/CFT, wymusza potrzebę ujednolicenia rozwiązań i ustanowienia również zastępcy notarialnego – instytucją obowiązaną.

2

Współpraca Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z Generalnym Inspektorem Informacji Finansowej na podstawie przepisów nowej ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu

100%

Kędzierski M. A.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2020

|

vol. 12

|

issue 22

120-143

PL

Ustawa z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu utrzymała wcześniejszy model współpracy pomiędzy Generalnym Inspektorem Informacji Finansowej a Agencją Bezpieczeństwa Wewnętrznego, ale trochę go zmodyfikowała. Nie ulega wątpliwości, że GIIF i szef ABW muszą ze sobą współpracować przy przeciwdziałaniu zarówno legalizowaniu przestępczych dochodów, jak i wykorzystywaniu środków na cele związane z działalnością terrorystyczną. Celem twórców modelu zawartego we wspomnianej ustawie było udoskonalenie dotychczasowych rozwiązań obowiązujących w relacji GIIF–ABW, jak również zwiększenie jego skuteczności. Jednym z mankamentów tego modelu jest brak uprawnień GIIF do realizowania czynności operacyjno-rozpoznawczych, co jednak nie ogranicza sprawnego funkcjonowania polskich jednostek analityki finansowej przy współpracy z ABW. Relacje pomiędzy GIIF a ABW powinny uwzględniać ochronę informacji niejawnych i informacji finansowych przed podmiotami trzecimi. Utrzymanie głównych założeń wcześniejszego modelu współpracy wskazuje, że jest on zgodny z celami realizowanymi przez obydwa podmioty i nie został oceniony jako nieskuteczny pod kątem ścigania przestępstw określonych w art. 299 i 165a kk. Niemniej jednak należałoby dokonać zmian w ustawie o działaniach antyterrorystycznych i przepisach wykonawczych przez umieszczenie GIIF wśród podmiotów współpracujących z ABW w przypadku incydentów o charakterze terrorystycznym.

EN

The Act of March 1, 2018 on Counteracting Money Laundering and Terrorism Financing left a prior model of cooperation between the General Inspector and the Internal Security Agency, slightly modifying it. There is no doubt that both organs, ie the GIIF (the General Inspector for Financial Information) and the Head of the Internal Security Agency must cooperate with each other both in the area of counteracting the legalization of criminal income and the use of funds for purposes related to terrorist activities. The presented model, in the assumptions of the authors of the Act, was to improve the existing solutions in the GIIF–ABW relationship and increase its effectiveness. One of the shortcomings is the lack of the GIIF’s powers to perform operational and reconnaissance activities, but this issue does not limit the smooth functioning of PJAF (Polish Financial Intelligence Uniting) cooperation with the Internal Security Agency. Nevertheless, mutual relations should take into third parties. Leaving the current model of cooperation in its structural assumptions indicates that it remains in compliance with the objectives pursued by both entities and has not been assessed as ineffective from the point of view of prosecution of offenses set forth in art. 299 and 165a k.k. (the Penal Code). Nevertheless, it would be necessary to amend the Act on Counter-Terrorism and Implementing Provisions by including in the catalog of entities cooperating with the Internal Security Agency regarding terrorist incidents – GIIF.

3

Przestępstwo prania brudnych pieniędzy w ujęciu komparatystycznym. Rozważania porównawczoprawne na tle porządków prawnych wybranych państw europejskich, azjatyckich oraz kontynentu amerykańskiego

75%

Szwarnowski W.

Studenckie Zeszyty Naukowe

|

2017

|

vol. 20

|

issue 32

EN

The purpose of this paper is to expound the reasons for systematic growth of the money laundering crime, as well as its variations and chosen aspects of the attempt stadial form. Regardless of legal culture perspective, the complex of features required as an element of analyzed offence is, as a rule, comparable or at least similar. Hitherto a numerous of normative regulations at national and supranational level has been presented and implemented. Thoughtful, consistent and intransigent legal strategy of anti-money laundering in different countries (e.g. in the Republic of India or in the People’s Republic of Bangladesh) resulted in a noticeable reduction of the scope of the described practice. Of all the twelve analyzed countries, in the author’s assessment, the best anti-money laundering legal solutions characterized the Kingdom of Norway. Partially, beyond the outstanding substantive law, this favorable position was achieved thanks to mixed character of Norway’s legal culture. In addition, the complex of features of analyzed offence is not too narrow or too wide. In the Norwegian penal code there is no question of superfluous casuistry. On the other side, author contrasted anti-money laundering legislation of the Russian Federation and of the Ukraine. The Russian and Ukrainian legislation in subject of criminal law is erratic, the complex of features required as an element of analyzed offence is too wide and what more, a numerous groups of entities are excluded from the action of specified provisions of positive law. Thus, the Russian Federation is gradually becoming a central entity of European money laundering issue.

PL

W niniejszym artykule została poruszona przekrojowo, w ujęciu prawnoporównawczym, problematyka tzw. prania brudnych pieniędzy (money laundering) jako jednego z szeregu przestępstw przeciwko obrotowi gospodarczemu. Rozważania zaprezentowano na tle różnych, odmiennych względem siebie, systemów ochrony obrotu gospodarczego. Spektrum analizy obejmuje swym zakresem takie państwa, jak: Stany Zjednoczone Ameryki Północnej, Republika Islandii, Konfederacja Szwajcarska, Republika Austrii, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Federalna Niemiec, Królestwo Szwecji, Królestwo Norwegii, Federacja Rosyjska, Ukraina, Republika Indii, Ludowa Republika Bangladeszu. Punkt odniesienia stanowią unormowania prawne przeciwdziałające zjawisku prania brudnych pieniędzy, mające charakter prawa pozytywnego w Rzeczypospolitej Polskiej.

RU

Цель данной статьи - изложить причины систематического роста преступности отмывания денег, а также ее вариации и выбранные аспекты стадийной формы. Независимо от юридической культуры, комплекс признаков, требуемый в качестве элементов анализируемого преступления, как правило, сопоставим или по крайней мере схож. До настоящего времени было представлено и реализовано множество нормативных положений: на национальном и наднациональном уровнях. В результате, последовательная и непримиримая правовая стратегия борьбы с отмыванием денег в разных странах (например, в Республике Индия или в Народной Республике Бангладеш) привела к заметному сокращению масштабов описанной практики. Из всех двенадцати проанализированных стран, по оценке автора, лучшие правовые решения по борьбе с отмыванием денег характеризуют Королевство Норвегии. Частично, помимо выдающегося материального права, эта благоприятная позиция была достигнута благодаря смешанному характеру правовой культуры Норвегии. Кроме того, комплекс нормативных признаков анализируемого преступления не является слишком узким или слишком широким. В норвежском уголовном кодексе не возникает вопроса о чрезмерной казуистике. С другой стороны, автор противопоставил законодательства по противодействию отмыванию денег, являющиеся действующими правами в Российской Федерации и на Украине. Российское и украинское законодательство по уголовному праву является неустойчивым, комплекс нормативных признаков, требуемый в качестве элементов анализируемого преступления, кажется быть слишком широк и, что более того, многочисленные группы юридических лиц есть исключены из действия указанных положений позитивного права. Таким образом, Российская Федерация постепенно становится центральным субъектом европейского отмывания денег.

Refine search results

1 Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

1 Studenckie Zeszyty Naukowe

1 Studia Prawnicze KUL

1 Kędzierski M.

1 Kędzierski M. A.

1 Szwarnowski W.

1 2021

1 2020

1 2017

Notariusz jako instytucja obowiązana w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (omówienie niektórych zagadnień)

Współpraca Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z Generalnym Inspektorem Informacji Finansowej na podstawie przepisów nowej ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu

Przestępstwo prania brudnych pieniędzy w ujęciu komparatystycznym. Rozważania porównawczoprawne na tle porządków prawnych wybranych państw europejskich, azjatyckich oraz kontynentu amerykańskiego