Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  credo
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Credo i kultura. Rzeczywistość wiary w dobie postmodernizmu

100%
Laddach A.
Studia Pelplińskie
|
2014
|
vol. 47
207-216
PL
Przeżywany w Kościele rzymskokatolickim rok wiary zwrócił uwagę na jej rolę. Zestawienie refleksji na ten temat oraz określenie funkcji kultury prowadzi do interesujących wniosków: po pierwsze wiara, podobnie jak kultura, wpisuje się w potrzebę ludzkiego samookreślenia; po drugie, procesualne postrzeganie ludzkiego życia domaga się określenia wzajemnych oddziaływań między credo i kulturą. Następnie autorka artykułu stawia pytanie o kształt dwóch omawianych zjawisk w kontekście rzeczywistości ponowoczesnej, czyli czasów obecnych, aby w dalszej części zastanowić się nad ich przyszłością. W zakończeniu podsumowuje, iż wiara jako taka jest wpisana w człowieczeństwo. Zmianie mogą ulec jedynie przedmioty wiary. Natomiast kultura – także postmodernistyczna – wciąż pozostaje żywym, dynamicznym aktem kreacji.
2
Publication available in full text mode
Content available

Eklezjalny sens Roku Wiary w świetle nauczania Papieża Jana Pawła VI i Benedykta XVI

86%
Żmudziński M.
Studia Elbląskie
|
2014
|
vol. 15
129-139
EN
It is necessary to stress that for the Church, on the one hand understood as an institution and on the other hand as a human community, faith is a primary factor of its identity and its existence in history. It is faith that allows to see the theological dimension of ecclesial life, that indicates the Divine genesis of the Church and its redeeming mission. In a most general sense faith is perceived in this context as a response of a man and the whole community to God’s call, focused on the event of Jesus Christ. The revelation and salvation done in Him is for the Church the only credible criterion of the mission of evangelisation. Unfortunately, faith is a dynamic reality which can develop, yet it can also give in to degradation. The "Year of Faith" experienced in the Church in 1967 and 2013, analogically to Jubilee Years, was to dynamise the religious life of believers and answer the questions which trouble the membersof the Church. The solemn credo and the postulate of new evangelisation will remain the most important symbols of this time.
3
Publication available in full text mode
Content available

Bóg Stwórca i stworzenie w orzeczeniach soborów starożytnych i średniowiecznych

58%
Nawracała T.
Teologia w Polsce
|
2016
|
vol. 10
|
issue 2
97-112
EN
Faith in God as the Creator of heaven and earth from the beginning has been included into the deposit of faith, proclaimed by the Church. God who saves the world by His only-begotten Son, is also the principium of all available entities. Their diversity and interconnectedness reveal the wealth of creative works of the only God, but also the mutual relationship of entities among one another. They all are similar to one another not by the similarity in nature, but the similarity in the act of creation. This article tries to show how the form of the confession of faith in God the Creator was changing in the documents of the Ecumenical Councils. Texts in the form of confessions of faith, which always contain some reference to the Creator and the creation, have a special place in those documents. The analysis of these statements shows how the Church Creed has been clarified and deepened over the centuries.
PL
Wiara w Boga jako stworzyciela nieba i ziemi od początku wpisana jest w depozyt wiary głoszonej przez Kościół. Bóg, który zbawia świat przez swego jednorodnego Syna, jest także principium wszystkich istniejących bytów. Ich różnorodność oraz wzajemne powiązania odsłaniają bogactwo dzieła stwórczego jedynego Boga, a także wzajemne powiązanie bytów między sobą. Wszystkie są do siebie podobne nie przez podobieństwo w naturze, ale przez podobieństwo w akcie stworzenia. Niniejszy artykuł próbuje pokazać, jak zmieniała się forma wypowiadania wiary w Boga Stwórcę w dokumentach soborów powszechnych. Szczególne miejsce zajmują w nich teksty w formie wyznań wiary, które zawsze zawierają wzmiankę o Stwórcy i stworzeniu. Analiza tych wypowiedzi pokazuje, jak na przestrzeni wieków eklezjalne Credo ulegało doprecyzowaniu i pogłębieniu.
4
Publication available in full text mode
Content available

The attitude of the pro-Arian bishops towards the emperor in the period of reception of the Nicene Christology (325-381)

58%
Kashchuk O.
Vox Patrum
|
2014
|
vol. 61
137-155
PL
Sobór Nicejski nie położył kresu kontrowersji ariańskiej. Po soborze nastą­pił długi okres walki o recepcję chrystologii nicejskiej. Kontrowersja stała się przedmiotem zainteresowania cesarza, ponieważ postrzegano ją jako zagrożenie dla jedności cesarstwa. Z tego powodu zwyczaj ingerowania cesarza w sprawy kościelne stawał się coraz częstszy i nawet dotyczył nauki Kościoła. Taka sy­tuacja wywołała reakcję biskupów i stała się okazją do określenia roli cesarza w Kościele. W IV w. istniały dwa główne stanowiska w tej kwestii – biskupów proariańskich i antyariańskich. Głównym celem artykułu było ukazanie stanowi­ska biskupów proariańskich wobec cesarza. Analiza źródeł historycznych i lite­ratury wykazała, że ich postawa wobec cesarza nie była ani bezwzględnym pod­porządkowaniem się ani całkowitą niezależnością. Ich model stosunków między Kościołem a państwem został zainspirowany przez Euzebiusza z Cezarei, który przeniósł na grunt chrześcijański antyczną, hellenistyczną teorię polityczną oraz hebrajską koncepcję władcy. W kontekście antycznych idei cesarz jako żywe prawo posiadał szczególną rolę w Kościele. Przejawiała się ona szczególnie na synodach. Biskupi proariańscy dopuścili cesarza do interweniowania nawet w sferę kościelnej doktryny. Ich postawa wobec cesarza znacznie różniła się od modelu wypracowanego w dobie przednicejskiej. Z drugiej jednak strony bisku­pi proariańscy starali się dochować wierności Tradycji Kościoła. Z tego powodu nie mogli uznać cesarza za jego głowę. Zakończenie kontrowersji ariańskiej nie uwolniło Kościoła od zależności od cesarza. Kościół Wschodni w okresie recepcji Credo Nicejskiego został niejako zaprogramowany pod kątem uzależnienia od ce­sarza. W ten sposób postawa proariańskich biskupów legła u podstaw przyszłego bizantyńskiego cezaropapizmu.
5
Publication available in full text mode
Content available

Wiara w Jezusa Zmartwychwstałego według Benedykta XVI

58%
Kowalczyk M.
Roczniki Teologii Dogmatycznej
|
2012
|
vol. 4
63-71
EN
The author discusses the notion of Christ's Resurrection as presented by Benedict XVI, who has created a synthetic and in-depth account of the Resurrection on the basis of phenomenological, historical and dogmatic exegesis of the relevant biblical texts. The Pope presents the denominational and the narrative tradition related to the faith in the Risen Jesus, pointing out to the centrality of the Resurrection for Christianity and for the world. Benedict XVI definitely refutes the dichotomy introduced by liberal theology between „the historical and the theological Jesus”. The Pope strives to show us that believing in the Resurrection also means recognizing it cognitively as a fact, and in this way it is part of our knowledge.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.