Search results

1

Tendencje prywatyzacji prawa karnego a ujmowanie społecznej szkodliwości jako podstawy kryminalizacji

100%

Gruszecka D.

Nowa kodyfikacja prawa karnego

|

2017

|

vol. 43

131-151

EN

In the changing social reality, the classic scheme of criminal liability with its characteristic relationship between the state and the parties involved no longer meets the needs of effective but fair response to the criminal acts. Consequently, the object of the scientific and legislative debate becomes the phenomenon of privatisation (also called in the literature the civilization phenomenon) of criminal law. With the acceptance of the assumption that the basis for the criminalisation of any conduct must be its social harmfulness, the paper concerns the problem of the impact which re-evaluation of the role of the state and the concept of discourse and restorative justice have on the above mentioned criterion. The author tries to demonstrate that these phenomena and introduction to the criminal law elements of private law must be reflected also with respect to the understanding and evaluation of social harmfulness.

2

Criminalisation of Beggars: the Causes and Consequences of the Phenomenon

86%

Klaus W.

Contemporary Central and East European Law

|

2019

|

issue 1 (133)

132-141

EN

All authorities desire to control various aspects of their subjects’ lives. Those in power claim to do it in the name of protecting the peace and safety of all citizens. For one of groups perceived to be the most dangerous is the one whose members evade formal or informal social control – they do not work, do not have a family or are estranged from them, they have no permanent home. Therefore, to make sure that no one is out of the reach of governmental control, criminal law is utilised against them and whole ways of life, and the everyday behaviours of vagrants and homeless people began to be criminalised. And this process is still ongoing. The law thus punishes a person for their personal identity, and not for specific improper or harmful behaviour undertaken by them. In this paper I would like to analyse the problem of criminalisation of beggars throughout Polish history, and present how it impacted (and still impacts) upon the lives of the poorest and the most excluded parts of Polish society.

3

Wpływ przepisów prawa Unii Europejskiej o badaniach klinicznych produktów leczniczych na polskie prawo karne

86%

Gałązka M.

Forum Prawnicze

|

2020

|

issue 2 (58)

56–75

EN

The article raises the question of the influence of the EU clinical trials of medicinal products legislation on the Polish criminal law. Although this issue does not fall within the scope of the Article 83 of the Treaty on Functioning of the European Union, its significant importance results from the expected beginning of application of the Regulation No. 536/2014 of the European Parliament and of the Council of 16 April 2014 on clinical trials on medicinal products for human use, and repealing Directive 2001/20/EC. The impact of the EU legislation on member states’ criminal law in the field of clinical trials is based on the principle of pri- macy. Three directions of this impact can be distinguished concerning Regulation No. 536/2014. The first is the exclusion of the unlawfulness of the acts prohibited by the chapter 19 of the Polish Criminal Code within the scope of the prerequisites for the admissibility of clinical trials. The second is the de facto depenalisation of the behaviors described by in Article 126a (1) (3–5) of Pharmaceutical Act. The indicated two effects may take place ex lege with the beginning of application of Regulation No. 536/2014, if there is no change in the Polish law beforehand. The realisation of the third direction depends on the decision of the Polish legislator, who is required to introduce effective, proportionate and dissuasive penalties applicable to infringements of the Regulation No. 536/2014. The type of these measures is left to the discretion of the member states, but the current legal situation combined with the principle of assimilation prompts us to suppose that the choice of criminal penalties will be sustained.

4

Disinformation in Cyberspace. Introduction to Discussion on Criminalisation Possibilities

86%

Ciesielski M.

Cybersecurity and Law

|

2024

|

vol. 11

|

issue 1

185-199

EN

Disinformation is a phenomenon that has always accompanied humankind. The objective of disinformation is not only to mislead specified addressees – social groups, interest groups, public opinion, or whole societies – but also to yield the expected results in the form of social response. Cyberspace, where all the weaknesses of the infosphere are converged, generating significant vulnerabilities to disinformation, has a growing influence on creating social circumstances. All the more so that, in cyberspace, we are dealing not only with the transfer of information decoded from computer data but also with reflecting, complementing and creating entirely new social interactions, social relationships and individual contacts. This paper aims to introduce readers to the analysis of social and legal conditions concerning the possibility of criminalising disinformation in cyberspace effectively. It outlines the general conceptual framework and places it in the social and legal dimensions. The research problem being addressed in this paper is as follows: How can instances of disinformation in cyberspace be identified in the context of criteria of a prohibited act?

5

Margizens. Exclusion and state violence towards the Romanian Roma community in Poland

72%

Klaus W.

Archiwum Kryminologii

|

2021

|

issue XLIII/2

63-89

PL

Społeczność rumuńskich Romów jest obecna w większych polskich miastach od początku lat 90. XX wieku. Chociaż ich pobyt uważany był za czasowy, okazało się, że niektórzy przedstawiciele tej grupy mieszkają w Polsce od ponad 20 lat. Przez większość tego czasu byli oni jednak niewidoczni dla polskich władz. Pojawiali się w orbicie ich spojrzenia jedynie sporadycznie i przede wszystkim w związku z próbami usunięcia ich – czy to wydalenia z Polski, czy też eksmisji z zajmowanej przez nich przestrzeni. W niniejszym tekście chciałbym opisać sytuację rumuńskich Romów mieszkających w jednym z polskich miast – we Wrocławiu. Na ich przykładzie chcę pokazać sposoby wykluczania przedstawicieli tej społeczności zarówno ze społeczeństwa jako całości, jak i z przestrzeni publicznej. Opiszę proces marginalizacji rumuńskich Romów (jako przykład działań antyromskich), jak również używannie przepisów prawnokarnych do dyscyplinowania członków tej społeczności i korygowania ich zachowań – tych które polskie społeczeństwo uznało za niewłaściwe lub których po prostu nie chce oglądać. Pokażę zatem, jak wygląda proces wykluczania Romów z zarówno z przestrzeni publicznej, jak i z prywatnej (czy półpublicznej), podam przykłady uprzedzeń oraz przemocy motywowanej ksenofobią, której sprawcami są przedstawiciele polskiego społeczeństwa, opiszę także generalny brak wsparcia dla Romów – ze strony społeczeństwa, instytucji publicznych czy policji. Wszystkie te praktyki i działania prowadzą do pozbawienia przedstawicieli pochodzącej z Rumunii społeczności romskiej mieszkających we Wrocławiu poczucia bezpieczeństwa, bowiem policjanci są przez nich postrzegani (oraz zachowują się) raczej jako oprawcy, którzy przeganiają ich z publicznych miejsc, w których żebrzą, nakładają na nich grzywny oraz konfiskują pieniądze zarobione na ulicy. Jednocze śnienie zapewniają żadnej ochrony przed ksenofobiczną przemocą ze strony społeczeństwa – czy też, by być bardziej precyzyjnym, uznali, że nie będą występowali w roli osób strzegących tę społeczność. Wzmożona kontrola oraz przemoc ze strony przedstawicieli instytucji publicznych wobec społeczności rumuńskich Romów wynika z postrzegania ich (i naznaczenia ich) jako nie-członków społeczności, jako obcych, wobec których mogą być stosowane inne zasady niż w stosunku do przedstawicieli polskiego społeczeństwa.

EN

A Romanian Roma community has been present in the largest Polish cities since the beginning of the 1990s. Although their presence was initially perceived as temporary, some members of this group have now been living in Poland for more than 20 years. However, for much of that time they have been invisible to the authorities, with only occasional exposure, and the main reasons for intervention were an attempt to remove them from the country, or from territory they were living on. In this paper, I would like to describe the situation of Romanian Roma in one Polish city, Wrocław. On their example I present different levels of exclusion from the community and space, describe the process of marginalisation (as a part of anti-Roma practices), as well as the tendency to use criminal law to discipline behaviours which society considers to be inappropriate and which it does not want to see. I’m thus presenting problems of evictions from public and private spaces, cases of prejudice followed by xenophobic attacks performed by representatives of Polish society and general lack of support neither from the general public, social institutions or police. Those practices lead to dep ravation of sense of security of the Roma population in Wrocław as police officers are perceived by them (and behaves) rather as oppressors who chase beggars away, fine them and confiscate money they earned on the street. And they fail in protection Roma community against xenophobic violence form the host society – or to be more precise they decided to abdicate from this role. The control of and state’s violence against the Roma community is made possible by labelling them as non-members of society, as strangers – persons to whom we can apply different rules than to ourselves.

6

Karalność przygotowania do zabójstwa człowieka

72%

Bek D.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2020

|

vol. 12

|

issue 4

32-49

EN

The inspiration behind the article is the two new provisions of the Polish Criminal Code, penalising the up to now unpunished behaviour leading up to murder, introduced by means of the Act of 13 June 2019 on the Amendment of the Act – Criminal Code and Certain Other Acts. Despite the doubts regarding the constitutionality of the act in question, it is reasonable to look into the mechanism of preparation to murder and contract killing, if only because of the fact that these solutions may return in further draft amendments to the Criminal Code. The analysed provisions has given rise to a more general reflection on the legitimacy of penalisation of preparation to murder in the light of contemporary indications of the theory of criminalisation. The discussion also features remarks on the already functioning types of prohibited acts, used, among others, to criminalise acts undertaken at the stage of preparation to murder. The conclusions have led to a demand for the adoption of a provision sanctioning an incomplete variant of preparation to murder and for a total abandonment of separate criminalisation of contract killing.

PL

Inspiracją dla napisania artykułu stały się dwa nowe przepisy kodeksu karnego penalizujące niekaralne dotąd zachowania na przedpolu zabójstwa wprowadzone ustawą z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. Mimo decyzji Trybunału Konstytucyjnego o niekonstytucyjności ustawy warto pochylić się nad konstrukcją przygotowania do zabójstwa i odpłatnego przyjęcia zlecenia zabicia człowieka, już choćby z tego względu, że rozwiązania te mogą powrócić w kolejnych projektach nowelizacji kodeksu karnego. Analizowane przepisy dały asumpt do ogólniejszej refleksji na temat zasadności penalizacji przygotowania do zabójstwa w świetle współczesnych wskazań teorii kryminalizacji. Rozważania zostały uzupełnione o uwagi dotyczące funkcjonujących już obecnie typów czynów zabronionych służących między innymi kryminalizacji zachowań podejmowanych na etapie przygotowania do zabójstwa. Wnioski doprowadziły do sformułowania postulatu wprowadzenia przepisu sankcjonującego niecałkowitą odmianę przygotowania do zabójstwa oraz zupełnej rezygnacji z odrębnego kryminalizowania przyjęcia zlecenia zabójstwa.

7

Uzasadnianie kryminalizacji na wybranych przykładach przepisów pozakodeksowego prawa karnego sensu largo

72%

Oleksy K.

Studia Iuridica

|

2017

|

vol. 69

99-114

PL

The axiological fundaments of criminalisation of certain human behaviours are set out in the Constitution of the Republic of Poland. Their application is problematic, especially in the case of crimes and petty offences regulated outside of the Criminal Code and the Code of Petty Offences. The analysis of the examples of such criminal offences, touching in particular the commercial activity, brings to the conclusion that the prinicples of criminalisation used by the Polish legislative power are unclear. The parliament does not provide the courts and administration with any motives of its decisions, which may hinder the proper application of law. Such situation encourages the jurisprudence to propose different procedural schemes for the decision on criminalisation.

8

Nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w trzy lata po jej wejściu w życie – raport z praktyki stosowania

72%

Kubaszewski P., Człowieka H. F. P., p.kubaszewski@hfhr.org.pl

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2016

|

vol. 76

PL

Niniejsze opracowanie stanowi próbę oceny, jak w praktyce funkcjonują instytucje wprowadzone nowelizacją ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 1 kwietnia 2011 r. Najważniejszą zmianą nowelizacji było dodanie do ustawy art. 62a, dającego prokuratorowi oraz sądowi możliwość umorzenia postępowania karnego wobec sprawcy posiadającego nieznaczne ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych, przeznaczonych na jego własny użytek. Ponadto, nowelizacja rozszerzyła katalog alternatywnych środków o charakterze leczniczym, realizując zasadę „leczyć zamiast karać”. Raport sporządzony został na podstawie wszelkich dostępnych danych statystycznych, przekazanych przez: sądy, Prokuraturę Generalną i – przede wszystkim – Ministerstwo Sprawiedliwości. W ramach prac nad raportem przeprowadzone zostały także wywiady z praktykami stosującymi przepisy nowelizacji (policjantem, prokuratorem i adwokatem) oraz przedstawicielką Ministerstwa Sprawiedliwości. Przedstawione dane statystyczne wskazują, że liczba umorzeń spraw o posiadanie narkotyków, w tym umorzeń na podstawie art. 62a u.p.n., jest wciąż stosunkowo mała. Głównym postulatem płynącym z niniejszego raportu jest zatem konieczność opracowania przez Prokuratora Generalnego stosownych wartości granicznych dla poszczególnych substancji psychoaktywnych, definiujących pojęcie ich „nieznacznej ilości”.

EN

This study is an attempt to evaluate how the institutions, established by the amendment to the Act on prevention of drug abuse of 1 April 2011, perform in practice. The most important change to the act amended was the addition of Article 62a to the Act. This Article gives a prosecutor and court an option to discontinue criminal proceedings against individuals in possession of small amounts of intoxicants and psychotropic substances intended for private use. Furthermore, the amendment extended a scope of alternative medicinal substances implementing the principle of “treat rather than punish”. The report was compiled basing on any available statistical data provided by: courts, the Prosecution General and most of all by the Ministry of Justice. During the work on the report, a few interviews were done with the people who apply the provisions of the amended act (a policeman, a prosecutor and an advocate) and with a representative of the Ministry of Justice. The presented statistical data show that the number of discontinued proceedings connected with drug possession including those ones discontinued under Article 62a, is still relatively small. The main requirement arising from this report is the necessity for the Prosecutor General’s Office to develop proper limit values for individual psychoactive substances defining the notion of “small amounts”.

9

Криминализация нарушения права на защиту как средство его обеспечения (опыт национального нормотворчества)

58%

Zhytnyi O., Spiridonov M., Vasyliev A.

Przegląd Europejski

|

2021

|

vol. 1

191-199

EN

The opportunity of admission of the right to defence as an independent object of criminal law protection is analysed in this article. Such opportunity has been considered with the reference to the procedural, constitutional, international law and European aspects of the value of this right. The system-structural, dialectical and comparative methods, as well as the axiological (value) approach were chosen as a methodology for the implementation of the research task. The potential models of criminalisation of violation of the right to defence have been identified as a result.

RU

Аннотация B статье рассматривается возможность признания права на защиту самостоятельным объектом уголовно-правовой охраны с учетом процессуальных, конституционных, международно-правовых и общеевропейских аспектов его ценности. В качестве методологического инструментария для реализации исследовательской задачи выбраны системно-структурный, диалектический и компаративный методы, а также аксиологический (ценностный) подход. В результате исследования выявлены возможные модели криминализации нарушений права на защиту.

10

“I am not waiting for money. I just want vindication and a basic apology”. Policies of “rehabilitation” of the Pomaks from Blagoevgrad region after the fall of the communist regime

58%

Pashova A., Vodenicharov P.

Historia Slavorum Occidentis

|

2023

|

issue 4(39)

76-94

EN

In 1991, Bulgaria adopted the Law on Civil and Political Rehabilitation of Persons Repressed under Communism. The law came into force only in 1993 and continued until 1996. The article critically analyses the law and points out its undemocratic character in relation to the Pomaks, victims of the violant assimilation, the so called “revival” process. The Ordinance to the Law puts the victims in the position of seeking proof of innocence from the same repressive authorities that persecuted and killed them. The approved, but mostly rejected Decisions of the Municipal, District and Central Commissions, are analyzed and kept in the State Archive – Blagoevgrad (SAB) and Central State Archive – Sofia (CSA). The article traces the tendency of the Commissions to reject applications for rehabilitation of Pomaks, affected by the worst cases of murder and imprisonment during the name change.

11

Nadając znaczenie prawom - Alona Harela koncepcja obowiązku konstytucyjnej kryminalizacji

58%

Peno M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2022

|

issue 1 (65)

283-294

PL

W artykule zostaną przedstawione koncepcje izraelskiego filozofa Alona Harela odnoszące się do kwestii nieinstrumentalnego uzasadnienia prawa, w tym prawa karnego. Ważnym aspektem rozważań Harela jest argumentacja za obowiązkiem kryminalizacji czynów naruszających podstawowe prawa i wolności. Obowiązek ten powinien być wyrażony w konstytucji, niejako symetrycznie do treści konstytucyjnych praw i wolności. Tłem rozważań jest wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 22 października 2020 r. wydany w sprawie K 1/20. W artykule zarysowana zostanie argumentacja (za Alonem Harelem) przemawiająca za uznaniem, że niezależnie od kwestii społeczno-etycznych czy światopoglądowych, rozstrzygnięcie Trybunału jest uzasadnione z uwagi na dobro nie tylko poszczególnych jednostek, ale i systemu prawnego oraz jego wartości.

EN

The article will present the concepts of the Israeli philosopher Alon Harel relating to the issue of non-instrumental justification of law, including criminal law. An important aspect of Harel’s considerations is the obligation to criminalize acts that violate fundamental rights and freedoms. This duty should be expressed in the constitution, symmetrically to the content of constitutional rights and freedoms. The background to the considerations is the judgment of the Constitutional Tribunal of 22 October 2020 issued in case K 1/20. The article will outline the line of argumentation (following Alon Harel) in favor of the recognition that regardless of socio-ethical or philosophical issues, the Tribunal’s decision was necessary for the good not only of individual individuals, but also of the legal system.

12

Криминализация нарушения права на защиту как средство его обеспечения (опыт национального нормотворчества)

58%

Zhytnyi O., Spiridonov M., Vasyliev A.

Przegląd Europejski

|

2021

|

issue 1(59)

191-199

RU

B статье рассматривается возможность признания права на защиту самостоятельным объектом уголовно-правовой охраны с учетом процессуальных, конституционных, международно-правовых и общеевропейских аспектов его ценности. В качестве методологического инструментария для реализации исследовательской задачи выбраны системно-структурный, диалектический и компаративный методы, а также аксиологический (ценностный) подход. В результате исследования выявлены возможные модели криминализации нарушений права на защиту.

EN

The opportunity of admission of the right to defence as an independent object of criminal law protection is analysed in this article. Such opportunity has been considered with the reference to the procedural, constitutional, international law and European aspects of the value of this right. The system-structural, dialectical and comparative methods, as well as the axiological (value) approach were chosen as a methodology for the implementation of the research task. The potential models of criminalisation of violation of the right to defence have been identified as a result.

13

DEKRYMINALIZACJA POSIADANIA I UŻYWANIA NARKOTYKÓW WEDŁUG DOUGLASA HUSAKA. PERSPEKTYWA POLSKA

51%

Wyciechowski-Kuchta G.

Zeszyty Prawnicze

|

2018

|

vol. 18

|

issue 3

47-86

EN

This paper presents Douglas Husak’s theory of criminalisation, which claims to be the normative standard for the construction of criminal regulations. I examine Professor Husak’s work in scholarship and journalism to show the practical application of his theory as regards the prohibition on drug possession and use. In the second part of the paper I present the Polish legal doctrine on the theory of criminalisation and compare it to Husak’s theory. My article concludes with an analysis of the judgment handed down by the Polish Constitutional Tribunal, in which the Constitutional Court expressed its position on the criminalisation of the possession and cultivation of marihuana, which I discuss in the light of Husak’s postulates on this issue.

PL

Artykuł przedstawia teorię kryminalizacji Douglasa Husaka, która aspiruje do bycia normatywnym miernikiem zasadności regulacji prawnokarnych. W przeglądzie dorobku naukowego i publicystycznego profesora Husaka ukazane jest, jak konkretyzuje się ona w przypadku zakazu posiadania i zażywania narkotyków. W drugiej części artykułu przedstawione są dokonania polskiej doktryny na tym polu oraz przeprowadzona jest analiza porównawcza teorii Husaka i polskiej nauki. Artykuł zwieńczony jest omówieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego dotyczącego kryminalizacji posiadania oraz uprawy marihuany w świetle postulatów amerykańskiego naukowca.

Refine search results

Tendencje prywatyzacji prawa karnego a ujmowanie społecznej szkodliwości jako podstawy kryminalizacji

Criminalisation of Beggars: the Causes and Consequences of the Phenomenon

Wpływ przepisów prawa Unii Europejskiej o badaniach klinicznych produktów leczniczych na polskie prawo karne

Disinformation in Cyberspace. Introduction to Discussion on Criminalisation Possibilities

Margizens. Exclusion and state violence towards the Romanian Roma community in Poland

Karalność przygotowania do zabójstwa człowieka

Uzasadnianie kryminalizacji na wybranych przykładach przepisów pozakodeksowego prawa karnego sensu largo

Nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w trzy lata po jej wejściu w życie – raport z praktyki stosowania

Криминализация нарушения права на защиту как средство его обеспечения (опыт национального нормотворчества)

“I am not waiting for money. I just want vindication and a basic apology”. Policies of “rehabilitation” of the Pomaks from Blagoevgrad region after the fall of the communist regime

Nadając znaczenie prawom - Alona Harela koncepcja obowiązku konstytucyjnej kryminalizacji

Криминализация нарушения права на защиту как средство его обеспечения (опыт национального нормотворчества)

DEKRYMINALIZACJA POSIADANIA I UŻYWANIA NARKOTYKÓW WEDŁUG DOUGLASA HUSAKA. PERSPEKTYWA POLSKA