Search results

1

Ikonoklazm i jego argumentacja przeciwko kultowi obrazów w ostatnim z chrystologicznych sporów chrześcijańskiej starożytności

100%

Pyc M.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2012

|

issue 1

23-36

XX

Escalating in the eighth century in the east heretical defied the trend of iconoclasm in the Church adopted the worship images. In this article, is shown argumentation iconoclasts deny veneration of icons. In their view, it can not be reconciled with a genuine faith and practice, accompanied by numerous abuses, is a departure from the old Christian tradition. Binding remained for them the Old Testament prohibition „Thou shalt not do any image” (Ex 20,4). Significant impact on their views were: the idea of „image consubstantial” negative attitude towards the matter and give its ugly head in iconoclasm echo of origenism. Proved to be decisive Christological argument, leading to accusations of supporters of Nestorianism and Monophysitism.

2

Ikonoklazm i jego argu¬mentacja przeciwko kultowi obrazów w ostatnim z chrystologicznych sporów chrześcijańskiej starożytności

100%

Pyc M.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2012

|

issue 1

23-36

EN

Escalating in the eighth century in the east heretical defied the trend of iconoclasm in the Church adopted the worship images. In this article, is shown argumentation iconoclasts deny veneration of icons. In their view, it can not be reconciled with a genuine faith and practice, accompanied by numerous abuses, is a departure from the old Christian tradition. Binding remained for them the Old Testament prohibition „Thou shalt not do any image” (Ex 20,4). Significant impact on their views were: the idea of „image consubstantial” negative attitude towards the matter and give its ugly head in iconoclasm echo of origenism. Proved to be decisive Christological argument, leading to accusations of supporters of Nestorianism and Monophysitism.

3

Imágenes devocionales en las iglesias misioneras jesuitas de Mojos (Bolivia), a la luz de los inventarios de la época de expulsión

72%

Kubiak E.

Sztuka Ameryki Łacińskiej

|

2020

|

issue 10

39-73

PL

W artykule zostały zaprezentowane trzy typy przedstawień, które odnaleźć można w momencie wygnania jezuitów w kościołach misyjnych zakonu znajdujących się w regionie Mojos w Boliwii. Pierwszą grupę stanowią wizerunki dewocyjne typowe dla Kościoła Katolickiego powstające w epoce po Soborze Trydenckim, są to przedstawienia Matki Boskiej, Chrystusa, świętych oraz sceny biblijne. Na drugą grupę składają się wizerunki postaci związanych z zakonem jezuitów. Do trzeciej grupy zaś należą przedstawienia i wezwania typowe dla obszaru Wicekrólestwa Peru jak Señor de los Temblores, Virgen de Cocharcas i Nuestra Señora de Belén (z Cusco). Jako podstawa do określenia wszystkich wezwań posłużyły inwentarze z 1767 r. przechowywane w Sucre w Archivo y Biblioteca Nacional de Bolivia (ABNB, sygnatura: M y Ch, Vol. 1, I i M y Ch, Vol. 1, III) oraz relacje z epoki, w których można odnaleźć zarówno informacje o samych przedstawieniach jak i ich oprawie związanej z kultem wizerunków. W części podsumowania prezentowane obiekty zostały przedstawione w szerszym kontekście, zarówno peruwiańskim, amerykańskim jak i europejskim.

EN

The article presents three types of representations that may be found at the time of the Jesuits’ exile in mission churches of the order in the Mojos region of Bolivia. The fi rst group comprises devotional images typical of the Catholic Church, created in the post-Tridentine period; these are representations of Our Lady, Christ, Saints and biblical scenes. The second group consists of representations of fi gures associated with the Jesuit Order. While the third group includes representations and titles typical of the Viceroyalty of Peru, such as Señor de los Temblores, Virgen de Cocharcas and Nuestra Señora de Belén (from Cusco). All the titles have been determined on the basis of the inventories of 1767, stored in Sucre in Archivo y Biblioteca Nacional de Bolivia (ABNB, signature: M y Ch, GRM, vol. 1, I and My Ch, GRM, vol. 1, III) and accounts from that period, which contain both information about the representations themselves and their frames associated with worship of the effi gies. In the summary part, the objects concerned are presented in a broader context, both Peruvian, American and European one.

4

Asamblaż w asamblażu: O performatywności ikon kompozytowych w kontekście liturgicznym i muzealnym

58%

Zaprzalska D.

Pamiętnik Teatralny

|

2022

|

vol. 71

|

issue 4

EN

This article analyzes the performativity of two composite icons in liturgical and museum contexts. Their unusual form, consisting of two panels combined as one work of art, is interpreted as an assemblage, following Victor I. Stoichita use of the term. Moreover, the multivalency of the term assemblage is used to present the icons as part of dynamic social assemblages by applying the theoretical perspective of assemblage theory. It becomes crucial in seeing them as active agents in the assemblages of humans and non-humans as well as understanding the potential of this unusual form and the way they function in various relations with other works of art, institutions, and people. Applying the categories of assemblage and performative icon to the analysis of two examples of composite icons, the article characterizes the influence of assemblage form on the veneration and presentation of icons. Focusing on the issue of performativity, agency, and affordance made it possible to highlight the dynamics of the assemblage form and the icon itself. Depending on the context-the performances in which it participates and the assemblages of which it becomes a part-the icon can be perceived as a work of art and/or a devotional image that transcends the realm of artistic values. The article also reflects on the assemblage nature of the icon research and study process.

PL

Artykuł stanowi analizę performatywności dwóch ikon kompozytowych w kontekście liturgicznym i w kontekście muzealnym. Ich niezwykła forma polegająca na połączeniu dwóch paneli w jedno dzieło sztuki jest interpretowana jako asamblaż – w ślad za użyciem tego terminu przez Victora I. Stoichitę. Jednocześnie autorka akcentuje wieloznaczność tego terminu i korzysta z teorii asamblażu jako narzędzia interpretacyjnego, by ukazać funkcjonowanie ikon w ramach asamblaży społecznych. W perspektywie tej teorii można analizować aktywne uczestnictwo ikon kompozytowych w asamblażach ludzi i nie-ludzi oraz sprawczy potencjał tkwiący w ich niezwykłej formie, by pogłębić rozumienie ich funkcjonowania w relacjach z innymi dziełami sztuki, instytucjami, ludźmi. Dzięki zastosowaniu kategorii asamblażu i ikony performatywnej do analizy dwóch przykładów ikon kompozytowych w artykule scharakteryzowano wpływ asamblażowej formy na kult i prezentację obrazów. Skupienie się na kwestii performatywności pozwoliło uwydatnić dynamikę formy asamblażowej i ikony samej w sobie. W zależności od kontekstu – performansów, w których uczestniczy, a także asamblaży, których staje się częścią – ikona będzie dziełem sztuki i/lub obrazem dewocyjnym, który przekracza sferę wartości artystycznych. W artykule poddano także refleksji asamblażowy charakter procesu badania ikon.

Refine search results

2 Colloquia Theologica Ottoniana

1 Pamiętnik Teatralny

1 Sztuka Ameryki Łacińskiej

2 Pyc M.

1 Kubiak E.

1 Zaprzalska D.

1 2022

1 2020

2 2012

Ikonoklazm i jego argumentacja przeciwko kultowi obrazów w ostatnim z chrystologicznych sporów chrześcijańskiej starożytności

Ikonoklazm i jego argu¬mentacja przeciwko kultowi obrazów w ostatnim z chrystologicznych sporów chrześcijańskiej starożytności

Imágenes devocionales en las iglesias misioneras jesuitas de Mojos (Bolivia), a la luz de los inventarios de la época de expulsión

Asamblaż w asamblażu: O performatywności ikon kompozytowych w kontekście liturgicznym i muzealnym