Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: cult of images

Sort By:

Limit search:

Wcielenie jako argument na rzecz obrony kultu obrazów w "Trzech mowach apologoetycznych przeciwko tym, którzy odrzucają świete" obrazy św. Jana Damasceńskiego

100%

Feliga P.

Studia Pelplińskie

2018

vol. 52

125-140

John of Damascus was one of the first Christian thinkers who shaped the theology of images. His thought was born in the difficult historical circumstances of iconoclasm. Therefore, he was not always able to stand up to the task. On the other hand, it was Saint John who first gave sound arguments for worshiping the images. The basic source of knowledge about John of Damascus’ teaching on the icons are his Three Treatises on the Divine Images. On this basis, I begin with the main area of iconoclastic controversy which is the Old-Testament prohibition of images. John shows the purpose of this prohibition and claims that it has a relative character. Through the Incarnation of God it loses its validity. Then I present the Damascene’s arguments for the possibility of presenting the images of God after the Incarnation and for the quasi-sacramental role of matter – redeemed and filled with grace. In the final part I show how the author extends his arguments also to the images of Mary and other saints.

Teologia ikony Jana Damasceńskiego narodziła się w warunkach pierwszego ikonoklazmu. Damasceńczyk pierwszy zdefiniował obraz jako przedmiot kultu i podał wiele przekonujących argumentów na rzecz oddawania im czci. Podstawowym źródłem wiedzy są tu Trzy mowy apologetyczne przeciwko tym, którzy odrzucają święte obrazy. Na ich podstawie przedstawiam najpierw główny obszar kontrowersji ikonoklastycznej, jakim jest starotestamentowy zakaz tworzenia obrazów. Jan pokazuje tu cel i względność tego zakazu – kresem jego obowiązywania okazuje się wcielenie Boga. Następnie prezentuję argumenty Damasceńczyka za możliwością przedstawiania obrazów Boga po Wcieleniu oraz za quasi-sakramentalną rolą materii. Na koniec pokazuję, jak autor rozszerza swoją apologię również na obrazy Maryi i świętych.

La théologie de l’image entre les musulmans et les chrétiens syriaques - melkites, monophysites et nestoriens

59%

Jurasz I.

Nurt SVD

2016

issue 1

260-298

La question d’image reste un sujet sensible dans le dialogue entre les chrétiens et les musulmans. Pour l’aborder, l’article commence par une courte présentation des principales caractéristiques de l’attitude des musulmans à l’égard des images et de l’art en général. Afin de brosser un tableau assez complet des réactions chrétiennes à cette attitude, l’article présente les textes écrits par les auteurs chrétiens qui représentent les trois traditions syriaques: les melkites, les syriaques occidentaux (monophysites) et les orientaux (nestoriens). Les auteurs syriaques ont élaboré des théologies de l’image peu connues, mais particulièrement originales. Leurs réponses reflètent un éventail des conceptions chrétiennes de l’image, héritées du judaïsme, élaborées au long des confrontations avec le polythéisme anthropomorphe des Grecs et à partir du 8e siècle soumises à des vérifications théologiques par la crise de l’iconoclasme byzantin. Cet héritage théologique est déployé en faveur du culte des images, mais de manière la mieux adaptée qui soit à l’interlocuteur musulman et avec toujours une plus grande connaissance de l’islam.

The place of paintings and other works of art in religion have always been a thorny issue in the Christian-Muslim dialogue. The first part of this article presents a general overview of the Muslims' stance on the cult of images. The second part offers a broad array of Christian responses to it, as expressed by the writers of the Christian-Syriac traditions: Melchites, Western Syrians (Monophysites) and Eastern Syrians (Nestorians). Their theology of the image - sadly still little known - solidly based on the core Christian believes, enhanced by certain Judaistic elements, challenged by the anthropomorphic polytheism of the Greeks, and tried in the furnace of the theological discourse during the troubled times of the iconoclastic controversies, is immensely rich and meaningful. They speak in favour of the cult of images, though postulate a measure of caution in their application in the liturgy. Their manner of presenting their arguments betrays a good knowledge of Islam and is geared towards accommodating the potential apprehensions of their Muslim counterparts.

Postrzeganie obrazu (i dzieł sztuki jako takich) jest trudnym tematem w dialogu chrześcijańsko-muzułmańskim. Podejmując tę kwestię, autorka najpierw ogólnie prezentuje stanowisko muzułmanów wobec kultu obrazów. Następnie ukazuje szerokie spektrum reakcji wybranych teologów chrześcijańskich na taką percepcję kultu wizerunków. Wybór autorów chrześcijańskich ogranicza się do trzech tradycji syryjskich: melchickiej, syryjskiej zachodniej (monofizyci) oraz syryjskiej wschodniej (nestorianie). Autorzy ci reprezentują bogatą i zróżnicowaną chrześcijańską koncepcję obrazu, która ciągle pozostaje mało znana. Ich teologiczna koncepcja obrazu - od początku naznaczona elementami zaczerpniętymi z judaizmu - wypracowana została w konfrontacji z antropomorficznym politeizmem Greków, a następnie poddana teologicznej krytyce w epoce ikonoklazmu bizantyjskiego. Wspomniana teologia, wykazująca znajomość islamu oraz zdolność pozyskania sobie muzułmańskiego interlokutora, pozostaje przychylna kultowi obrazów, mimo pewnych zastrzeżeń natury teologicznej oraz specyficznej koncepcji roli obrazów w liturgii.

Refine search results

1 Nurt SVD

1 Studia Pelplińskie

1 Feliga P.

1 Jurasz I.

1 2018

1 2016

Search results

Wcielenie jako argument na rzecz obrony kultu obrazów w "Trzech mowach apologoetycznych przeciwko tym, którzy odrzucają świete" obrazy św. Jana Damasceńskiego

La théologie de l’image entre les musulmans et les chrétiens syriaques - melkites, monophysites et nestoriens