Search results

1

The (Non)Memory of “Ethnic Childhood” as a Dimension of Cultural Heritage

100%

Kożyczkowska A.

Kultura i Edukacja

|

2023

|

issue 4(142)

9-22

EN

Today, ethnic minorities have entered the second wave of emancipation. They are fighting for the right to cultural autonomy, the right to have their own past, history and social memory. The aim of the article is to learn how ethnic minorities “recover” lost social memory in the area of childhood memory and how they work to create ethnic identity again. The text is composed of four parts. The first presents selected aspects of childhood culture. The second is presents Pierre Nora’s concept of memory. The third is presents the results of research on selected ethnic literary texts (Kashubian and Silesian). The author’s conducted semantic and structural analyzes (in the approach of Roland Barthes and Paul Ricoeur). The analyzes allowed us to recognize ethnic childhood as a space of existential suffering and a time of loss of ethnic identity. The answer – in childhood and adulthood – are specific identity strategies. they are aids in constructing a new ethnic identity. The fourth part is Summary and reflection closing the text.

2

Cultural Autonomy for Minorities in the Baltic States, Ukraine, and the Russian Federation: A Dead Letter

86%

Yupsanis A.

Polish Yearbook of International Law

|

2016

|

vol. 36

109-135

EN

One of the direct results of the collapse of the former USSR was the emergence of centrifugal ethnic minority nationalisms, which posed a threat to the stability of the then newly-established (or restored in the case of the Baltic democracies) states. In this context, one of the mechanisms introduced by the leading elites in several countries (e.g. Latvia, Ukraine, Estonia, the Russian Federation) in order to address the minority diversity issue, ensure stability, and gain international support (in the case of the Baltic states) was a cultural autonomy scheme, which has its origins in the ideas of the late 19th century Austro-Marxist school of thought. This model was successfully implemented once in the past, in inter-war Estonia. However, its modern application, even in cases when it does not just remain on paper (such as in Latvia and Ukraine), seems to serve other motives (e.g. a restitutional framework in Estonia, control of the non-titular minority elites in Russia) rather than the satisfaction of minority cultural needs, thus making cultural autonomy a dead letter.

3

Ochrona praw mniejszości etnicznych w Finlandii. Kazus Saamów

72%

Serzhanova V.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2022

|

issue 1 (65)

233-244

PL

Autonomia kulturowa Rdzennego Regionu Saamów w obrębie Finlandii stanowi przykład statusu autonomicznego, powstałego w oparciu o kryterium odrębności etnicznej, językowej i kulturowej tubylczej ludności Lapónczyków zamieszkujących północne terytoria państwa. Ma na celu ochronę ich podstawowych praw i wolności oraz własnego dziedzictwa kulturowego, w tym zagrożonych wymarciem języków saamskich. Cel niniejszego opracowania stanowi analiza prawna statusu autonomii kulturowej samorządu Rdzennego Regionu Saamów. Przedmiot opracowania obejmuje egzegezę postanowień Ustawy zasadniczej Finlandii z 1999 r. i stosownej ustawy oraz praktyki funkcjonowania tego regionu w obrębie państwa.

EN

The cultural autonomy of the Indigenous Sami Region within Finland is an example of autonomous status, based on the criterion of ethnic, linguistic and cultural distinctiveness of the indigenous Sami people living in the Northern territories of the state. It aims to protect their fundamental rights and freedoms and their own cultural heritage, including the endangered Sami languages. The aim of this study is the legal analysis of the cultural autonomy status of the Indigenous Sami Region self-government. The subject of the study includes the exegesis of the provisions of the Finnish Basic Law of 1999 and the relevant statute, as well as the practice of the region functioning within the state.

4

Rivalry for influence between the Catholic Church and political regimes in the Lithuanian education system in 1918–1940

72%

Mačiulis D.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2023

|

vol. 120

289-310

PL

W okresie międzywojennym XX wieku w Litwie kształtował się narodowy system edukacji. Kościół katolicki starał się aktywnie uczestniczyć w jego tworzeniu, aby utrwalić zasady organizacji swojego systemu szkolnictwa. Władze państwowe w Litwie międzywojennej dążyły do stworzenia jednolitego narodowego systemu edukacji, a celem Kościoła katolickiego było, aby tworzony system odpowiadał jego założeniom w tej dziedzinie. W artykule zanalizowano jak Kościół katolicki i władze polityczne rywalizowały o dominujące wpływy w dziedzinie edukacji w Litwie w okresie międzywojennym (1918-1940). Stwierdzono, że walka o wpływy najdobitniej przejawiała się na polu szkolnictwa średniego (wyższego niż podstawowe), ponieważ pozycja Kościoła katolickiego była tu najsilniejsza: katolickie towarzystwa oświatowe miały sieć szkół prywatnych. Kościół katolicki i broniący jego pozycji chrześcijańscy demokraci stali na stanowisku, że dla katolickich dzieci odpowiednia jest tylko szkoła wyznaniowa, która pielęgnuje ducha chrześcijańskiego. Dlatego żądano od państwa finansowania prywatnych szkół, które spełniają ideały edukacyjne społeczeństwa katolickiego. Katoliccy działacze społeczni i politycy chadecji proponowali wprowadzenie do systemu edukacji zasady autonomii kulturalnej, która gwarantowałaby finansowanie prywatnych szkół katolickich. W okresie parlamentaryzmu litewskiego (przed zamachem stanu z 17 grudnia 1926 roku) stanowisko Kościoła katolickiego w dziedzinie edukacji najmocniej kolidowało z poglądami lewicowych sił politycznych, które dążyły do powierzenia państwu prawa do określania ideałów wychowawczych. Idea szkoły wyznaniowej była przedstawicielom lewicy obca – uważali ją za wewnętrzną sprawę wspólnoty wyznaniowej, a wprowadzenie obowiązkowej nauki religii w szkołach stało w sprzeczności z podstawowymi wartościami lewicowymi. Narodowcy, którzy doszli do władzy w wyniku zamachu stanu z 17 grudnia 1926 roku kierowali się zasadą, że monopol na edukację musi być w rękach państwa – tylko ono ma wyłączne prawo do kształcenia swoich obywateli. Poglądy te znalazły odzwierciedlenie w przeprowadzonej w połowie lat trzydziestych reformie, wskutek czego nie tylko ujednolicono system edukacyjny aż do szkoły wyższej, ale także pokazano niezłomny kurs polityczny władzy w kierunku monopolizacji przestrzeni edukacyjnej w rękach państwa. Doprowadziło to rząd narodowców do konfliktu z Kościołem katolickim, który broniąc swoich praw, domagał się realizacji zasady autonomii kulturalnej w systemie szkolnictwa. Władze dążyły do zmonopolizowania edukacji w rękach państwa i zasadniczo zakończyły ten proces w 1938 roku, uchwalając nową Konstytucję Litwy.

EN

In the interwar period of the 20th century, the formation of the national education system took place in Lithuania. The Catholic Church sought to actively participate in the creation of this system in order to consolidate the principles of the organization of its educational system. The political regimes in interwar Lithuania sought to create a unified national education system, and the Catholic Church sought to make the educational system in line with its principles in the field of education. The article reviews how the Catholic Church and political regimes competed for dominant influence in the field of education in Lithuania during the interwar period (1918–1940). It is said that the struggle for influence in youth education was most clearly manifested in the field of secondary education (higher than primary education), because the position of the Catholic Church in this field was the strongest: Catholic educational societies had created a network of private schools. The Catholic Church and the Christian Democrats defending its position held the view that only a confessional school that nurtures the Christian spirit is suitable for Catholic children. Therefore, the state is required to finance private Catholic schools that meet the educational ideals of Catholic society. Catholic public figures and Christian Democrat politicians proposed to implement the principle of cultural autonomy in the country’s education system, which would guarantee the financing of private Catholic schools. During the period of Lithuanian parliamentarism (before the coup d’état of December 17, 1926), the position of the Catholic Church in the field of education clashed most strongly with the viewpoint of left-wing political forces. The leftist political forces sought to entrust the state with the right to determine educational ideals. The idea of a denominational school was alien to the left wing – they considered it an internal concern of the religious community itself, and the introduction of compulsory religious education in schools contradicted the fundamental values of the left-wing activists. After December 17, 1926 the nationalist political regime, established during the coup d’état, was guided by the rule that the monopoly of education must be in the hands of the state – only it has the exclusive right to educate its citizens. These attitudes were reflected in the education reform carried out in the mid-forties, which not only unified the educational chain up to high school, but also demonstrated the government’s unwavering political course towards the monopolization of the educational system. The monopolization of education by the state brought the nationalist government into conflict with the Catholic Church, which, defending its rights in the education system, demanded the implementation of the principle of cultural autonomy. The government sought to monopolize education and ended this process in 1938, the year the new Constitution of Lithuania was adopted.

Refine search results

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Kultura i Edukacja

1 Polish Yearbook of International Law

1 Przegląd Prawa Konstytucyjnego

1 Kożyczkowska A.

1 Mačiulis D.

1 Serzhanova V.

1 Yupsanis A.

2 2023

1 2022

1 2017

The (Non)Memory of “Ethnic Childhood” as a Dimension of Cultural Heritage

Cultural Autonomy for Minorities in the Baltic States, Ukraine, and the Russian Federation: A Dead Letter

Ochrona praw mniejszości etnicznych w Finlandii. Kazus Saamów

Rivalry for influence between the Catholic Church and political regimes in the Lithuanian education system in 1918–1940