Search results

1

Ograniczona względami ekonomicznymi dostępność świadczeń zdrowotnych a naruszenie przez lekarza reguł ostrożności

100%

Dąbek A.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

|

2016

|

issue 6

PL

Odpowiedzialność karną lekarza łączy się powszechnie z problematyką błędu medycznego, choć właściwie odpowiada on nie za sam błąd medyczny, jako że prawo karne nie zna przestępstwa polegającego na popełnieniu błędu medycznego, ale za ewentualne jego skutki, które mogą być kwalifikowane jako nieumyślne spowodowanie śmierci, nieumyślne spowodowanie ciężkiego, średniego albo lekkiego uszczerbku na zdrowiu bądź nieumyślne narażenie na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Nie można oczywiście wykluczyć wystąpienia sytuacji, w której lekarz swoim zachowaniem zrealizowałby znamiona typu umyślnego, jednakże na potrzeby niniejszej publikacji przyjęto, że co do zasady lekarz działa w celu ratowania dóbr prawnych, jakimi są życie i zdrowie pacjenta, nie zaś z zamiarem narażenia ich na niebezpieczeństwo bądź naruszenia, a ewentualne negatywne skutki dla życia i pacjenta, powstałe w miejsce lub obok zamierzonego stanu rzeczy, nie są przez niego objęte umyślnością. Kluczowym warunkiem uznania, że czyn popełniony został nieumyślnie jest ustalenie, że sprawca naruszył reguły ostrożnego postępowania, wymagane w danych okolicznościach. W odniesieniu do zawodu lekarza na pierwszy plan wysuwa się wśród nich wymóg stosowania się do wskazań aktualnej wiedzy medycznej. Autorka przekłada ten obowiązek na grunt realiów systemu ochrony zdrowia i rozważa, jaki wpływ na jego niedopełnienie mają okoliczności ograniczonej względami ekonomicznymi dostępności świadczeń zdrowotnych oraz w jaki sposób niedostatek środków finansowych może rzutować na naruszenie przez lekarza reguł ostrożnego postępowania, o których mowa w art. 9 § 2 Kodeksu karnego.

EN

Criminal liability of a physician is commonly connected with the issue of medical error. However, precisely speaking a doctor is not liable for the medical error itself since the criminal law does not provide for that type of criminal offence, but for its potential consequences which may be qualified as manslaughter, unintentional causing of serious, average or light detriment to the health or unintentional exposure to danger of loss of life or grievous bodily harm. One cannot exclude the occurrence of situations when a doctor by his behaviour fulfils the features of intentional crime, however for the purposes of this paper, it is reasonable to assume that generally a physician intents to protect personal interests, such as life and health of a patient, and does not act with the intention to infringe them or expose them to danger, and any plausible negative consequences for life and health of a patient which arise from or as a result of a given situation are not deliberate. A key condition indicating that the act has been committed unintentionally is the fact that the perpetrator infringed the precautionary measures required under particular circumstances. With respect to the physician the requirement to act in accordance with the actual medical knowledge seems to play a key role. The author contrasts this obligation with the system of health protection and discusses how the economically limited health care benefits influence the failure to comply with it, as well as how the shortage of financial resources may impact on the breach by a doctor of the precautionary measures stipulated in art. 9 § 2 of the Criminal Code.

2

Sumienność lekarza a odmowa udzielenia świadczenia zdrowotnego niezgodnego z sumieniem

80%

Haberko J.

Forum Teologiczne

|

2014

|

vol. 15

83-96

PL

Artykuł prezentuje zakres wymaganej od lekarza sumienności w sytuacji udzielania przez niego świadczeń zdrowotnych. Na sumienność, czyli staranność lekarza składa się postępowanie zgodne ze sztuką wykonywania zawodu uwzględniające aktualną wiedzę medyczną. Przedmiotem rozważań jest analiza lekarskiej powinności określonej w art. 4 kodeksu etyki lekarskiej w związku z art. 4 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Powinność ta polega na nakazie sumiennego postępowania w zgodzie z sumieniem konkretnego lekarza. Sumienność tę należy widzieć także w sytuacji, w której lekarz powołuje się na niezgodność działań z jego własnym sumieniem. Autorka analizuje zakres aktualnej wiedzy medycznej, na podstawie której określa się standard wykonywania zawodu lekarza i jego sumienność w relacji z pacjentem. Od wpisania świadczenia w standard aktualnej wiedzy medycznej zależy dopuszczalność odmowy i charakter przesłanek uzasadniających odmowę i jej prawny charakter. Rozważania koncentrują się zatem wokół odpowiedzi na pytanie czy inaczej należy w świetle obowiązującego prawa traktować przypadki odmowy udzielenia świadczenia zdrowotnego, gdy stanowi ono przejaw standardu wykonywania zawodu i jest zgodne z aktualną wiedzą medyczną a inaczej w sytuacji, gdy świadczenie nie jest zaliczane do standardu sztuki wykonywania zawodu. Autorka określa zakres sumienności lekarza w sytuacji powołania się przez niego na klauzulę sumienia w związku z niezgodnością udzielanego świadczenia z sumieniem.

EN

This paper presents the required range of medical conscientiousness in the case of health services. Physician’s conscientiousness means proceeding in accordance with the art of the profession and current medical knowledge. The subject of discussion is an analysis of medical duties set out in Art. 4 of the Code of Medical Ethics in conjunction with Art. 4 of the Act on the Professions of Doctor and Dentist. Duty means acting in accordance with his conscience as a doctor. Conscientiousness should be seen as a situation in which the doctor refers to the incompatibility of the activities with his own conscience. The author analyses the current medical knowledge which determines the standard of medicine practice and his conscientiousness in relation to the patient. The refusal by a physician of a procedure depends on whether it is included in the current medical knowledge. The text answers the question of whether cases of refusal of health services, when they are examples of standard practice and are consistent with current medical knowledge, should be treated differently from cases when they lack such a character. The author defines the scope of a conscientious doctor in the case of a conscience clause.

DE

Der Artikel präsentiert den Umfang der von einem Arzt geforderten Gewissenhaftigkeit in der Situation, in der er einem Patienten die gesundheitlichen Leistungen zukommen lässt. Unter Gewissenhaftigkeit, d.h. Sorgfalt, verstehen wir eine mit den Standards des Arztberufs zu vereinbarende Handlungsweise des Arztes, welche das aktuelle medizinische Wissen miteinschließt. Den Gegenstand der Ausführungen bildet die Analyse der ärztlichen Verpflichtungen, die im Art. 4 des Kodexes der ärztlichen Ethik in Verbindung mit dem Art. 4 des Gesetzes über den Beruf des Arztes sowie des Zahnarztes formuliert ist. Sie bestehen in der medizinischen Sorgfalt sowie im Handeln gemäß dem Gewissen des Arztes. Die Sorgfalt lässt sich auch in einer Situation erblicken, in der der Arzt zum Gewissensvorbehalt greift. Die Autorin des Artikels analysiert den Umfang des aktuellen medizinischen Wissens, anhand deren der Standard der Ausübung des Arztberufes und die Sorgfalt des Arztes gegenüber dem Patienten bestimmt werden. Die Zulässigkeit des Gewissensvorbehalts sowie der Charakter der Gründe des Vorbehalts und ihr rechtlicher Stand werden nämlich von der Bestimmung einer ärztlichen Handlung als zum Standard des gegenwärtigen medizinischen Wissens zugehörig abhängen. Die Analysen konzentrieren sich also auf die Antwort auf die Frage, ob man die zwei Situationen unterschiedlich betrachten muss: eine, wenn es die Verweigerung einer zum medizinischen Standard gehörenden Leistung betrifft, und eine andere, wo die seitens des Patienten erwartete Leistung nicht zu den Standards der ärztlichen Kunst zugezählt wird. Die Autorin bestimmt den Umfang der ärztlichen Sorgfalt in einer Situation, in der er die Gewissensklausel in Anspruch nimmt, also im Falle des Konfliktes zwischen dem Willen des Patienten und dem Urteil des Gewissens des Arztes.

3

Zasady postępowania w praktyce lekarskiej

51%

Michalska-Sieniawska D.

Themis Polska Nova

|

2016

|

issue 1(10)

105-115

EN

The incrising demand for regulating social relations which are becoming more complicated is an efect of developing civilization, including in it the level of protection of human rights in XXI century. Standarization is a synonym of the nowadys developing world economy. Apart of the legal rules there are other regulation systems like moral standards, ethical standards, deontological norms or customs. These regulation systems are the complementary systems to the law regulations. Their origin is the natural law. Deontological principles mostly are legally binding like planty of ethical standards in medicine. The reason of the legal power of ethics in medicine is libility for human life. Code of Medical Ethics is also the source of legal norms in medical law. The most important legal norm for medical practice is the doctor’s obligation to treat patients acording to the current medical knowledge. Besides doctors should conduct their practice in a socially acceptable way as working in a profession of public trust.

Refine search results

1 Forum Teologiczne

1 Themis Polska Nova

1 Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

1 Dąbek A.

1 Haberko J.

1 Michalska-Sieniawska D.

2 2016

1 2014

Ograniczona względami ekonomicznymi dostępność świadczeń zdrowotnych a naruszenie przez lekarza reguł ostrożności

Sumienność lekarza a odmowa udzielenia świadczenia zdrowotnego niezgodnego z sumieniem

Zasady postępowania w praktyce lekarskiej