Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: czasoprzestrzeń świata poetyckiego

Sort By:

Limit search:

Centralny punkt świata poetyckiego Juliana Przybosia: Notre Dame

100%

Obremski K.

Pamiętnik Literacki

2023

vol. 114

issue 1

73-83

W artykule autor podkreśla, że w dziele poetyckim Juliana Przybosia paryska katedra Notre Dame 4-krotnie stawała się pionową osią świata. To wyjątkowy punkt, ponieważ przecinają się w nim pozioma płaszczyzna ziemska i pionowa oś wszechświata – tak jak we śnie Jakuba. Następstwo przejścia przez drzwi świątyni wyrażają słowa: „Lecz zdjęło mnie z iglicy jak z haka Wnętrze – przerażenie”. Ono zaś jest fundamentalnym elementem numinosum. Znamiennym zwieńczeniem trwających cztery dekady zmagań Przybosia z najsłynniejszą gotycką katedrą Paryża wydaje się jego przynajmniej po części religijne bądź jedynie parareligijne wyznanie: „Samolotem pielgrzymowałem do Notre-Dame de Paris jak do Lourdes Piękna, co nigdy mnie nie zawiodło [...]”.

The author of the paper underscores that in Julian Przyboś’s piece Notre-Dame of Paris four times becomes the world’s vertical axis. It proves to be an exceptional crosspoint of the earth’s horizontal axis and the universe’s vertical axis, as in Jacob’s dream. The consequence of entering the temple through its door is expressed in the words: “The Interior pried me from the spire’s hook―in terror.” And the terror is a fundamental item of numinosum. A startling effect of the poet’s three-decade struggle with the most famous gothic cathedral of Paris seems to be his at least partially religious or only para-religious confession: “I made a plane pilgrimage to Notre-Dame de Paris as to The Beauty of Lourdes that never failed me [...].”

Refine search results

1 Pamiętnik Literacki

1 Obremski K.

1 2023

Search results

Centralny punkt świata poetyckiego Juliana Przybosia: Notre Dame