Search results

1

O naukowych i filozoficznych implikacjach problemu brakującej masy

100%

Pabjan T.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2014

|

issue 54

5-37

PL

The article deals with the so called missing mass problem which during the last three decades has become one of the most serious difficulties in physics. There is some strong empirical evidence that the Universe contains not only matter that can be seen (by telescopes or radio telescopes) but the huge quantities of the unseen matter as well. The ordinary matter known to physics is but a small part of all matter the Universe is composed of. The missing mass is supposed to be in the form of the dark matter and the dark energy. In the paper the arguments in favor of the existence of these two entities are outlined, and some scientific as well as philosophical implications of the missing mass problem are discussed. It is argued that all the proposed solutions of this problem lead to serious changes in the scientific and philosophical worldview.

2

Possibility of gradual rips of the Universe structures

100%

Jacyna-Onyszkiewicz Z.

Nauka

|

2009

|

issue 2

PL

According to a recently published data obtained by the space probe WMAP, as much as 72% of the Universe energy density is the dark energy of the state equation parameter w from – 1.29 to – 0.75. The dark energy of w < – 1 has been named the phantom dark energy as this value w implies the breaking of the Universe structures in a finite time tR. The phantom dark energy rips apart the Milky Way, the solar system, the Earth and ultimately the molecules and atoms of which we are composed, before the time tR.

3

Bezradnost metodologie kosmologie?

86%

Havlík V.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2015

|

vol. 63

|

issue 2

247-266

EN

This paper deals with the testing capabilities of the modern methodology of science in the specific problem area of cosmology. I propose to monitor the responses of selected competing methodologies (Kuhn, Lakatos) on two questions: 1) To what extent are modern methodologies able to cope with the problem area as a descriptive task? and 2) to what extent are modern methodologies able to cope with the problem area as a prescriptive task? In both cases it appears that the tested methodologies find themselves in a quandary when trying to submit answers. The conclusion of the article attempts to show that this quandary remains, in a certain form. However, this does not mean that methodology should give up its fundamental role, ie. the role of being a heuristics in achieving knowledge

4

Przypadkowy Wszechświat: kryzys wiary w nauce

58%

Lightman A. P.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2012

|

vol. 9

255-267

PL

Historię nauki można postrzegać jako proces przemiany zjawisk niegdyś uważanych za przypadkowe w zjawiska pojmowalne w kategoriach fundamentalnych przyczyn i zasad. Ten długi i interesujący trend może dobiec końca. Spektakularny rozwój kosmologii sprawił, że niektórzy czołowi fizycy przyjęli pogląd, zgodnie z którym nasz Wszechświat jest tylko jednym z olbrzymiej liczby wszechświatów o bardzo różnych własnościach, a część najbardziej podstawowych cech naszego konkretnego Wszechświata jest zwyczajnie przypadkowa - jak losowy wynik rzutu kosmiczną kostką. W takim wypadku nie ma nadziei, że kiedykolwiek wyjaśnimy cechy naszego Wszechświata w kategoriach fundamentalnych przyczyn i zasad.

EN

The history of science can be viewed as the recasting of phenomena that were once thought to be accidents as phenomena that can be understood in terms of fundamental causes and principles.This long and appealing trend may be coming to an end. Dramatic developments in cosmological findings and thought have led some of the world’s premier physicists to propose that our universe is only one of an enormous number of universes with wildly varying properties, and that some of the most basic features of our particular universe are indeed mere accidents — a random throw of the cosmic dice. In which case, there is no hope of ever explaining our universe’s features in terms of fundamental causes and principles.

5

Kreacjonizm młodej Ziemi a koncepcja Big Bangu. Poglądy Johna Hartnetta z konstruktywistycznej i eksternalistycznej perspektywy

44%

Jodkowski K.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2015

|

vol. 12

37-79

PL

Dr John G. Hartnett, fizyk posiadający publikacje w czasopismach naukowych głównego nurtu, jest kreacjonistą młodej Ziemi i mocno sprzeciwia się teorii Big Bangu. Uważa on, że rozszerzania się przestrzeni, o czym mówi ta teoria, nie wykrywa się w laboratoriach. Wątpi on także, czy tak zwane promieniowanie tła ma kosmiczny charakter. Skłania się ku hipotezom, że promieniowanie to ma lokalne źródło. Także popularne w ostatnich latach idee ciemnej materii i ciemnej energii wydają mu się niewiarygodne. Uważa, że mają one ten sam status metodologiczny, co powstała w połowie dziewiętnastego wieku idea planety Vulcan. Hipotezy ciemnej materii i ciemnej energii mają uratować aktualnie utrzymywane teorie przed niezgodnością z uzyskanymi danymi obserwacyjnymi. W opinii Hartnetta wszystkie kłopotliwe dane empiryczne wyjaśnia Carmeliego teoria grawitacji bez odwoływania się jednak do takich fikcyjnych bytów jak ciemna materia i ciemna energia. Dr Hartnett przedstawia także wszystkie standardowe argumenty przeciwko idei kosmicznej inflacji na początku istnienia Wszechświata: nie istnieje mechanizm ani zapoczątkowania jej, ani później zatrzymania. Poglądy Hartnetta są ilustracją dla argumentów autora na rzecz konstruktywistycznego i eksternalistycznego rozumienia nauki. Przedmiotem teorii naukowej jest pewien konstrukt, a nie obiektywna rzeczywistość. Nauki nie można też pojmować jako neutralnego wysiłku poznawczego, gdyż jest ona mocno zależna od różnych presupozycji i czynników, w tym także o nienaukowym charakterze. Główną presupozycją jest tu tak zwany epistemiczny układ odniesienia.

EN

Dr John G. Hartnett, a physicist with publications in mainstream science journals, is a young-Earth creationist who very fiercely opposes the Big Bang theory on a few levels. He claims that the expansion of space, needed by the theory, is not detectable in laboratories. He also expresses his doubts on the real nature of the cosmic background radiation, and is inclined to advocate that this radiation has a local source. Also, the ideas of dark matter and dark energy, so popular in the recent years, seem to him unreliable. For Hartnett, the abovementioned ideas have the same methodological status as the infamous idea of the planet Vulcan, created in the middle of the 19th century. Dark matter and dark energy are posited in order to save accepted theories that are incompatible with observational data. Hartnett claims that Carmeli’s theory of gravitation explains all the troublesome data without calling upon such fictitious entities as dark matter and dark energy. Dr Hartnett also presents all standard arguments against the idea of cosmic inflation in the beginning of the Universe: there is no mechanism of triggering and stopping the inflation. Hartnett’s views illustrate the author’s arguments for the constructivist and externalist understanding of science. A constructed entity, rather than the objective reality, is the subject of any scientific theory. Science need not be understood as a neutral research effort, because it is deeply dependent on various presuppositions and factors, including non-scientific ones. The so-called epistemic framework is the main presupposition here.

Refine search results

2 Filozoficzne Aspekty Genezy

1 Filosofický časopis (Philosophical Journal)

1 Nauka

1 Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

1 Havlík V.

1 Jacyna-Onyszkiewicz Z.

1 Jodkowski K.

1 Lightman A. P.

1 Pabjan T.

2 2015

1 2014

1 2012

1 2009

O naukowych i filozoficznych implikacjach problemu brakującej masy

Possibility of gradual rips of the Universe structures

Bezradnost metodologie kosmologie?

Przypadkowy Wszechświat: kryzys wiary w nauce

Kreacjonizm młodej Ziemi a koncepcja Big Bangu. Poglądy Johna Hartnetta z konstruktywistycznej i eksternalistycznej perspektywy