Search results

1

La scrittura della decolonizzazione: José María Arguedas

100%

Giordano R.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2011

|

issue 4

65-76

PL

This paper is aimed at analysing the mechanism of choosing the literary language in some writings of José María Arguedas. The author made this choice according to several perspectives: cultural, political and emotional

2

Slow Food Terra Madre: A Novel Pathway to Achieving Indigenous Australian Food Sovereignty?

88%

Kruk-Buchowska Z.

Anglica. An International Journal of English Studies

|

2021

|

issue 30(1)

21-34

EN

The aim of this paper is to analyse the participation of Indigenous Australians in Slow Food International’s 2018 Salone del Gusto-Terra Madre meeting in Turin, Italy. Slow Food is a global grassroots organisation created to promote local food cultures and traditions, and the organisation’s Terra Madre network highlights the urgent need to pro- tect the food-production systems of Indigenous peoples, valuing their holistic approach and recognising them as custodians of biodiversity. By creating a platform for Indigenous peoples to meet and discuss their challenges and ideas, and by putting Indigenous knowl- edges and stewardship of the environment at the centre of discussions about tackling glob- al environmental challenges, the organisation encourages its Indigenous members to work toward food sovereignty in their respective countries as well as on an international level.

3

History and identity across small islands: a Caribbean and a personal journey

75%

Baldacchino G.

Miscellanea Geographica. Regional Studies on Development

|

2013

|

vol. 17

|

issue 2

5-11

EN

This paper is largely autobiographical: I chart my own intellectual journey across the history, culture and identity of so-called `small` islands, with a special reference to the Caribbean. To do so, I reflect on my own forays into literature that discussed Caribbean history and culture; my own research experience in Barbados in connection with my doctoral research; and coming up to the present with insights that have emerged in the pursuit of an island studies imagination in my professional work. The paper concludes with a calling, and a justification, for the pursuit of island studies.

4

British Colonial Education and the Rise of Nationalism in Malaya: Tracing the Route of the Merdeka1 Generation in Adibah Amin’s This End of the Rainbow

75%

Ganesan K.

Anglica. An International Journal of English Studies

|

2016

|

issue 25/1

233-253

EN

Frantz Fanon in The Wretched of the Earth (1961) asserted the importance of colonial education for the emergence of “native intellectuals” who will be able to represent the masses and participate in the national agenda against colonisation. Likewise Benedict Anderson’s Imagined Communities (1983) draws attention to a secondary school in West Africa during French colonialism that offered colonial education to the local boys who eventually became nationalist leaders. Both Fanon and Anderson opined that colonial education was vital for the emergence of an elite indigenous group who possessed the key to mobilise the masses, contributing to the rise in nationalism. With the emergence of the Subaltern Studies in South Asia, the significance of the elite group and the ways non-elite members of a nation have been represented in nationalist discourses have been highly debated. This paper examines the relationship between British colonial education and the rise of nationalism in This End of the Rainbow (2006), a Malaysian life-writing in English by Adibah Amin, a female writer of Malay ethnic origin. Also, this paper looks at how as a nationalist writing, the narrative has deployed colonial education to distinguish the elites as decolonising agents from the masses, placing the latter at the margin as the subalterns.

5

Koncepcje ustroju politycznego w kolonialnej Gwinei Hiszpańskiej i w niepodległej Gwinei Równikowej

75%

Kruze P.

Afryka

|

2018

|

issue 47

51-70

EN

The decolonisation process of Equatorial Guinea had a unique character. It proceeded gradually and peacefully, which gave hope that the Guinean political elites were well-prepared to assume power. The article analyses changes in the political status of Spanish sub-Saharan territories and compares the concepts of the Guinean political system presented by African political activists with projects prepared by the government in Madrid. The author draws attention to the political diversity of ethnic and social groups in Equatorial Guinea, the actions undertaken by the African political parties, various standpoints of the Spanish ministries and the international position of Spain.

6

Kolonializm, kolonizacja i dekolonizacja w filozofii wychowania Paulo Freirego

63%

Stańczyk P.

Kultura i Edukacja

|

2017

|

issue 3(117)

58-73

EN

This article aims at reconstruction of crucial for pedagogy of emancipation notions associated with colonisation and decolonisation. This objective includes both literally and metaphor meanings of colonisation and decolonisation used by P. Freire in his philosophy of education. Thus I will present modified by P. Freire conception of closed society as a relic of colonial society and I will also present his notion of colonisation and decolonisation of minds as an objective action for basic literacy during decolonisation processes in Africa in the seventies. The main reason of such purpose of this text is that colonisation is the crucial point and the main cause of emancipation in Freire’s conception of social movements in general and popular education in particular. On the other hand decolonisation is an archetypal form of emancipation, thus taking into account present social inequalities theory of P. Freire is still totally valid.

7

East Timor 1974–1975. End of Portuguese rule

63%

Kubiak K.

Studia Maritima

|

2021

|

vol. 34

185-202

EN

East Timor (Port. Timor-Leste) was the most peripheral part of the territories under the authority of Lisbon in relation to the metropolis. Due to a series of turbulent historical and political events, the Portuguese had been able to retain first their influence and then power over this area for more than four centuries. The article is a study of a special case in the history of colonialism, namely, the withdrawal of Portugal from East Timor. A historical outline of Lusitanian rule over the eastern part of the island as well as the phenomena and processes that had led to the actual abandonment of this dependent territory by the metropolis are presented. In the more detailed layer, the author highlights the nautical dimensions of the conflict resulting from the location of Timor and its distance from both the metropolis and regional administrative and political centres.

PL

Timor Wschodni (port. Timor-Leste) był najbardziej peryferyjną w stosunku do metropolii częścią terytoriów pozostających pod władzą Lizbony. Na skutek szczególnego splotu oko- liczności historycznych i politycznych turbulencji, Portugalczycy zdołali zachować najpierw wpływy a potem władzę nad tym obszarem przez ponad cztery stulecia. Artykuł stanowi studium szczególnego przypadku w historii kolonializmu, jakim było wycofanie się Portugalii z Timoru. Przedstawiono rys historyczny luzytańskiego władztwa nad wschodnią częścią wyspy oraz zjawiska i procesy, które doprowadziły do faktycznego porzucenia przez metropolię terytorium zależnego. W warstwie szczegółowej autor eksponuje nautyczny wy- miarach konfliktu wynikający z położenia Timoru i jego oddalenia zarówno od metropolii, jak i regionalnych centrów administracyjno-politycznych.

8

Polska Rzeczpospolita Ludowa a Trzeci Świat. Przełom z roku 1956

63%

Tebinka J.

Pamięć i Sprawiedliwość

|

2023

|

vol. 41

|

issue 1

13-25

EN

Except for the Korean War and the Indochina conflict, during the Stalinist period, the non-European scene was of little interest to Warsaw. Political changes in Moscow and Warsaw in 1956 led to the political and economic opening of the PRL to non-communist Third World countries. It was considered a priority in Warsaw, in line with USSR policy, to develop good relations with India, Myanmar, Egypt and Afghanistan, followed by Syria and Indonesia. The rise in the international standing of PRL as a result of October 1956 facilitated Warsaw’s contacts with Third World countries, most of which were not interested in “building socialism” in its Soviet version, but wanted economic and military aid from the Kremlin. Support for national liberation movements in the colonies was one of the foreign policy goals of PRL. Władysław Gomułka, however, was pragmatic when it came to establishing contacts with countries in Asia, Latin America and Africa, and restrained in terms of providing them with economic aid.

PL

W okresie stalinowskim scena pozaeuropejska nie była przedmiotem większego zainteresowania Warszawy, poza wojną koreańską i konfliktem indochińskim. Zmiany polityczne w Moskwie i w Warszawie w 1956 r. przyniosły polityczne i gospodarcze otwarcie PRL na niekomunistyczne kraje Trzeciego Świata. Za priorytet uznano w Warszawie, zgodnie z polityką ZSRR, rozwijanie dobrych stosunków z Indiami, Birmą, Egiptem i Afganistanem, a w drugiej kolejności z Syrią i Indonezją. Wzrost pozycji międzynarodowej PRL w wyniku Października ’56 ułatwiał Warszawie kontakty z krajami Trzeciego Świata, które w większości nie były zainteresowane „budowaniem socjalizmu” w wydaniu sowieckim, natomiast chciały uzyskać od Kremla pomoc gospodarczą i wojskową. Wsparcie dla ruchów narodowowyzwoleńczych w koloniach było jednym z celów polityki zagranicznej PRL. Władysław Gomułka wykazywał się jednak pragmatyzmem, jeśli chodzi o nawiązywanie kontaktów z państwami Azji, Ameryki Łacińskiej i Afryki, był też powściągliwy w udzielaniu im pomocy gospodarczej.

9

The post-colonial turn and the modernist architecture in Africa

63%

Ciarkowski B.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2015

|

vol. XVII (XXVI)

239-249

EN

Modernism as a trend in architecture is rarely associated with the colonial policy of the European powers. Nevertheless it was one of the tools of the "Western" expansion in Africa, simultaneously a constructive and a destructive force. It was a reflection of the changes in the modern world and at the same time it led to an unavoidable break with the local identity and tradition. “The Year of Africa" (1960), when as many as 17 states proclaimed independence, paradoxically did not bring any radical changes in architectonic solutions. Public facilities were still constructed according to "Western" modernist convention. Political dependence of the new countries on their respective "mother states" has been to a significant degree reduced and sometimes even broken. At the same time their relations on the level of architecture have remained almost unchanged, thereby pushing the "periphery" to the role of a "province". Critical analysis of the effects of colonialism merges post-colonialism with neo-colonialism, understood as control exercised by the metropolis over the decolonised peripheries.

PL

Modernizm jako nurt w architekturze rzadko bywa łączony z polityką kolonialną europejskich mocarstw. Tymczasem stał się on jednym z narzędzi ekspansji „Zachodu” w krajach afrykańskich. Była siłą budującą i niszczącą zarazem. Stanowiła odzwierciedlenie przemian współczesnego świata, a jednocześnie prowadziła do nieuchronnego zerwania z lokalną tożsamością i tradycją. „Rok Afryki” (1960) kiedy to niepodległość proklamowało aż 17 państw, paradoksalnie nie przyniósł radykalnych zmian w obszarze rozwiązań architektonicznych. Obiekty publiczne nadal wznoszone były w „zachodniej”, modernistycznej konwencji. Polityczna zależność od „kraju-matki” została w znacznym stopniu zredukowana, a niekiedy całkowicie zerwana. Równocześnie związki na płaszczyźnie architektury pozostały niemal niezmienne, spychając tym samym „peryferie” do roli „prowincji”. Krytyczna analiza skutków kolonializmu łączy post-kolonializm z neokolonializmem rozumianym jako kontrola sprawowana przez metropolię nad zdekolonializowanymi peryferiami.

10

Non-contextual teaching of sensitive topics focusing on cultural diversity in polish schools

63%

Markowska-Manista U.

Rocznik Lubuski

|

2021

|

vol. 47

|

issue 1

141-156

PL

Celem niniejszego artykułu jest uchwycenie specyfiki i zasadności bezkontekstowego nauczania tematów drażliwych z uwzględnieniem rosnącej różnorodności kulturowej w polskich szkołach. Termin „nauczanie bezkontekstowe” oznacza naukę o różnorodności kulturowej w szkołach, które przez długi czas nie były, ale z czasem stają się coraz bardziej kulturowo zróżnicowane. Z jednej strony, artykuł poświęcony jest asymetrii szkolnej związanej z programami nauczania. Z drugiej opisuje potrzeby zróżnicowanych grup uczniów i nauczycieli związane z dekolonizacją treści edukacyjnych w coraz bardziej zróżnicowanym świecie. Ze względu na ograniczoną ilość miejsca artykuł jest jedynie próbą zasygnalizowania pewnych istotnych dla omawianego tematu kwestii, które mogą stanowić punkt wyjścia do dalszych analiz i refleksji nad koniecznością dekolonizacji szkolnych programów nauczania.

EN

The aim of this article is to capture the specifics and validity of non-contextual teaching of sensitive topics focusing on the increasing cultural diversity in Polish schools. The term ’non-contextual teaching’ refers to teaching about cultural diversity in schools which were non-diverse for a long period of time, but are becoming increasingly culturally diverse. On the one hand, the paper looks at school asymmetries related to school curricula. On the other hand, it describes the needs of diverse groups of students and teachers connected with the decolonisation of educational content in the increasingly diversified world. Due to the limited space available in the paper, the article is only an attempt at signalling certain issues important for the subject at hand that can be a point of departure for further analysis and reflection about the necessity to decolonise school curricula.

11

Afrykańskie wojny Portugalczyków 1961–1975

51%

Kubiak K.

Pamięć i Sprawiedliwość

|

2019

|

issue 34

316-339

PL

Portugalia, będąca krajem relatywnie ubogim, zapóźnionym pod względem rozwoju i słabym demograficznie, podjęła w latach 1961–1965 gigantyczny wysiłek utrzymania swego imperium zamorskiego. Był to zamysł anachroniczny, sprzeczny z powszechnie już akceptowaną ideą politycznej dekolonizacji. Można nawet postawić tezę, że broniąc terytoriów zamorskich, Portugalia, mimo że formalnie pozostawała częścią Zachodu (czego przejawem było członkostwo w Sojuszu Północnoatlantyckim), mentalnie wyszła z jego obrębu. Na równi z wojnami kolonialnymi przyczyniło się do tego utrzymywanie patriarchalnej, niedemokratycznej formy rządów, które to fenomeny były ze sobą ściśle powiązane. Stworzone przez Antonia de Oliveira Salazara „Nowe Państwo”nie mogło wszak istnieć bez obszarów zależnych, zwanych Zamorzem, gdyż sprawowanie władzy nad nimi było jednym z fundamentów ideologii legitymizującej władzę premiera dyktatora. W artykule naszkicowano relacje między salazarowskim państwem a obszarami zamorskimi w wymiarze polityczno-ideologiczno-emocjonalnym, upatrując w tym jednego z zasadniczych elementów, które doprowadziły do wybuchu wojen afrykańskich i długiego ich trwania. Nakreślono również przebieg działań wojskowych na wszystkich teatrach afrykańskich, wskazując, iż powszechny pobór i trwająca cztery lata służba wojskowa (z tego dwa lata w koloniach) były tym doświadczeniem emancypacyjnym, które przeobraziło społeczeństwo portugalskie w stopniu umożliwiającym obalenie dyktatury. Rozważania podsumowuje zestawienie portugalskich strat oraz kalendarium uzyskiwania niepodległości przez terytoria zależne.

EN

Portugal, a relatively poor, backward and demographically weak country, made an enormous effort in 1961–1965 to retain its overseas empire. It was an anachronistic idea, conflicting with the then commonly accepted idea of political decolonisation. An argument can be made that, by protecting its overseas territories, Portugal, while formally remaining part of the West (symbolised by its NATO membership), psychologically transcended its scope. Together with the colonial wars, its patriarchal, non-democratic form of government contributed to such a situation, and the phenomena were closely correlated. Antonio de Oliveira Salazar’s New State could not have existed without dependent territories, called the Overseas, because ruling them was one of the foundations of the ideology legitimising the power of the prime minister-dictator. The article discusses the relations among the Salazar state and its overseas territories in the political-ideological-emotional dimension, viewing them as one of the essential elements which led to the outbreak of the African wars and their long duration. The course of military campaigns in all African theatres is also presented, suggesting that the compulsory conscription and 4-year military service (including 2 years in the colonies) provided an emancipating experience which transformed Portuguese society to the extent that they were able to topple the dictatorship. The discussion is summed up by a summary of Portuguese losses and the timeline of gaining independence by the dependent territories.

12

Polsko-belgijska „wojna” o Kongo (1960–1963)

51%

Pasztor M.

Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały

|

2019

|

issue 17

PL

W artykule przedstawiono relacje polsko-belgijskie w latach 1960–1963 wpisujące się w zimnowojenne zmagania między dwoma blokami. Na kontaktach między Warszawą a Brukselą w tym okresie zdecydowanie zaważył największy powojenny konflikt na kontynencie afrykańskim, jakim była „wojna o Kongo”. Rozgorzała ona po zrzuceniu belgijskiego jarzma kolonialnego i ogłoszeniu formalnej niepodległości (30 czerwca 1960 r.) przez ten kraj. Poparcie polityczne udzielane przez ZSRR i inne kraje obozu (w tym PRL) nacjonaliście Patrice’owi Lumumbie, a po jego śmierci jego komunistycznym poplecznikom, zaopatrywanym w przemycaną przez te państwa broń, doprowadziło nie tylko do wzmożenia wojny domowej w Kongu, ale też przyczyniło się do pogorszenia atmosfery na arenie międzynarodowej. Jej efektem był m.in. impas w relacjach polsko-belgijskich i praktyczne zamrożenie kontaktów nie tylko politycznych, ale gospodarczych i kulturalnych, trwające aż do roku 1963.

EN

The article presents the Polish-Belgian relations in 1960–1963 being part of the Cold War struggle between the two blocks. The contacts between Warsaw and Brussels in this period were definitely influenced by the largest post-war conflict on the African continent, which was the “war for Congo” which broke out after the fall of the Belgian colonial yoke and the declaration of formal independence (30 June 1960) by this country. Political support provided by the USSR and other countries of the communist block (including the Polish People’s Republic) for nationalist Patrice Lumumba, and after his death for his communist henchmen who were supplied with weapons smuggled through the camp countries, not only intensified the civil war in Congo, but also contributed to deterioration of international relations. Its effect was, among others, the deadlock in Polish-Belgian relations and the practical freezing of not only political but economic and cultural contacts lasting until 1963.

13

Statuy pod gilotynę

51%

Darmas M.

Stan Rzeczy

|

2020

|

issue 2(19) Pomniki

241-260

PL

Tekst jest wieloaspektową analizą – ekonomiczną, symboliczną i ideologiczną – dewastacji pomników białych postaci historycznych, jak Józefina de Beauharnais czy Victor Schœlcher, do których doszło latem 2020 roku we francuskich departamentach zamorskich. Przemoc, rasizm, logika skruchy, elementy rewolucyjne wskazują na istotny kryzys V Republiki i – być może – zapowiedź nowego ładu. W tekście pojawia się również hipoteza, że akty wandalizmu wpisują się w ogólnoświatową tendencję odrzucania przeszłości kolonialnej.

EN

This text is a multi-faceted analysis – economic, symbolic, and ideological – of the destruction of monuments commemorating white historical figures such as Josephine de Beauharnais and Victor Schœlcher in the summer of 2020 in French overseas departments. Violence, racism, the logics of repentance, and revolutionary elements indicate the existence of a significant crisis in the Fifth Republic and, perhaps, announce a new order. The text also contains the hypothesis that acts of vandalism are part of the global tendency to reject the colonial past.

Refine search results

La scrittura della decolonizzazione: José María Arguedas

Slow Food Terra Madre: A Novel Pathway to Achieving Indigenous Australian Food Sovereignty?

History and identity across small islands: a Caribbean and a personal journey

British Colonial Education and the Rise of Nationalism in Malaya: Tracing the Route of the Merdeka1 Generation in Adibah Amin’s This End of the Rainbow

Koncepcje ustroju politycznego w kolonialnej Gwinei Hiszpańskiej i w niepodległej Gwinei Równikowej

Kolonializm, kolonizacja i dekolonizacja w filozofii wychowania Paulo Freirego

East Timor 1974–1975. End of Portuguese rule

Polska Rzeczpospolita Ludowa a Trzeci Świat. Przełom z roku 1956

The post-colonial turn and the modernist architecture in Africa

Non-contextual teaching of sensitive topics focusing on cultural diversity in polish schools

Afrykańskie wojny Portugalczyków 1961–1975

Polsko-belgijska „wojna” o Kongo (1960–1963)

Statuy pod gilotynę