Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 41

first rewind previous Page / 3 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  decyzja administracyjna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
Cybersecurity and Law
|
2021
|
vol. 6
|
issue 2
167-178
PL
Służba zawodowa w wojsku wymaga szczególnych predyspozycji zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Jest to związane ze szczególnym rodzajem zadań stojących przed siłami zbrojnymi. Organami powołanymi do weryfikacji przydatności do zawodowej służby wojskowej pod kątem psychicznym i fizycznym są wojskowe komisje lekarskie. Komisje te wydają orzeczenia przyznające odpowiednią kategorię zdolności do pełnienia takiej służby
PL
Dostęp do niektórych rodzajów broni, w tym przede wszystkim do broni palnej, jest objęty w Polsce reglamentacją, na którą składają się wymogi określone w ustawie o broni i amunicji oraz procedura. Poszczególne organy Policji, jako podmioty administracji publicznej, są uprawnione do wydawania (w ramach czynności administracyjno-porządkowych) decyzji administracyjnych, m.in. pozwolenia na broń. Działalność w tym zakresie ma ogromne znaczenie dla społeczeństwa z uwagi na kontrolę nad użytkownikami broni oraz samą bronią używaną przez osoby fi zyczne w kraju. W ostatnich latach w Polsce rośnie zainteresowanie bronią, o czym świadczą policyjne statystyki. Dążenia oraz potrzeby jednostek są w tym zakresie zróżnicowane. Celem systemu reglamentacji dostępu do broni jest więc kontrola nad posiadaczami broni w ramach ogólnie pojętego bezpieczeństwa innych osób oraz porządku publicznego.
PL
Niniejszy artykuł został w całości poświęcony problematy-ce zwolnienia ze służby na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o Policji. Zwolnienie na tej podstawie prawnej wymaga uprzedniego wydania wobec policjanta orzeczenia przez komisję lekarską, która stwierdza całkowitą niezdolność do służby w Policji. Musi być to orzeczenie ostateczne. Wydanie ostatecznego orzeczenia wymaga od przełożonego właściwego w sprawach osobowych przed zwolnieniem ze służby w Policji zwolnienia policjanta od zajęć służbowych. W okresie zwolnienia od zajęć służbowych policjant zachowuje prawo do pełnego uposażenia mimo niewykonywania przez niego czynności służbowych.
PL
Pozwolenie na broń jest decyzją administracyjną, której uzyskanie po spełnieniu odpowiednich przesłanek określonych w Ustawie o broni i amunicji 1 umożliwia obywatelowi uzyskanie dostępu do broni. Jedną z obligatoryjnych do spełnienia przesłanek zdefiniowanych w tej ustawie jest odpowiedni stan zdrowia kandydata na posiadacza broni. Chodzi tu zarówno o zdrowie w znaczeniu zdrowia fizycznego, jak i o zdrowie psychiczne. Artykuł omawia charakter prawny instytucji dostępu do broni w aspekcie spełnienia przez stronę przesłanki odpowiedniego stanu zdrowia, kryteria dyskwalifikujące ten stan oraz procedurę postępowania z kandydatem/posiadaczem broni, wobec którego zachodzi podejrzenie, że winien zostać wykluczony z możliwości jej posiadania
EN
A gun permit is an administrative decision which, once the relevant conditions set out in the Act on arms and ammunition are met, enables citizens to gain access to weapons. One of the obligatory conditions defined in the Act is the appropriate health condition of a potential weapon owner. This includes both their physical and mental health. This paper discusses the legal character of the institution of access to weapons in the respect of meeting the condition of the candidate’s appropriate health, the disqualifying criteria and the procedure for dealing with the candidate/possessor of a weapon suspected of being excluded from the possibility of possessing it.
EN
This article concerns the analysis of whether the indication of an incomplete date of an administrative decision by a tax authority constitutes a qualified defect, obliging the administrative court to declare the contested act invalid. A correct individual administrative act should comply with both substantive law and procedural law. Any violation of these regulations should be assessed as issuing a defective administrative act. A defective administrative decision may therefore be of substantive and procedural nature. The concept of defectiveness of an administrative act is based on the theory of defect gradation connected with the variety of sanctions. The authors are critical of the judgment of the Voivodeship Administrative Court in Warsaw of 17 January 2019 (VIII SA / Wa 824/18), deeming, following the doctrine, that the defectiveness affected by a tax authority’s decision was not a grave, qualified violation of procedural law, which would require the sanction of nullity. The defect in the contested decision, as perceived by the Court, should be removed in one of the procedures for rectifying the decision as an insignificant defect that does not affect the resolution of an individual’s case (in terms of both substantive and procedural law). As a result, the Court was obliged to resolve the case on its merits. The authors of the study use the analytical research method, based in particular on administrative literature and jurisprudence.
PL
Przedmiotowa glosa jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy wskazanie niepełnej daty wydania decyzji administracyjnej przez organ podatkowy stanowi wadę kwalifikowaną, obligującą sąd administracyjny do stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu. Prawidłowy indywidualny akt administracyjny powinien być zgodny zarówno z przepisami prawa materialnego, jak i prawa procesowego. Każde naruszenie tych regulacji musi być ocenianie jako wydanie wadliwego aktu administracyjnego. Wadliwość decyzji administracyjnej może mieć zatem charakter materialnoprawny, lecz także procesowy. Koncepcja wadliwości aktu administracyjnego opiera się na teorii gradacji wad powiązanej z różnorodnością sankcji. Autorzy krytycznie odnoszą się do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2019 roku, sygn. VIII SA/Wa 824/18, uznając, w ślad za utrwaloną doktryną prawa procesowego, że wadliwość, którą dotknięta była decyzja organu podatkowego, nie miała charakteru ciężkiego, kwalifikowanego naruszenia prawa procesowego, co wymagałoby zastosowania sankcji nieważności. Dostrzeżona przez Sąd wada zaskarżonej decyzji powinna zostać usunięta w jednym z trybów rektyfikacji decyzji jako wada nieistotna, niemająca wpływu na rozstrzygnięcie sprawy jednostki (w ujęciu materialnoprawnym oraz procesowym). W konsekwencji Sąd był zobligowany do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Autorzy w opracowaniu posługują się metodą badawczą analityczną, bazując w szczególności na piśmiennictwie oraz orzecznictwie sądowoadministracyjnym.
EN
Research institutes are filled into widely understood science system in Poland. They are organizational units separated organizationally and financially – having legal personality. Activities of a institute is based on the statute and its organs include: director and science council which adopts resolutions in important matters related to institute tasks. The resolutions of science council of research institute are subject of supervision of competent minister who, in the course of supervisory interference can repeal in part or entirely the resolution of the council. The supervision on legislative activity of science councils of research institutes is expressed in forms of administrative decision which is a subject to review by means of a reconsideration of the case and by a court-administrative complaint. The only criterion of supervision on science council resolutions of research institutes is the legality – compliance with universally applicable law and the statute of the institute. Legality is also the point of reference during verification of supervisory decisions over the resolutions of scientific councils, whether in administrative procedure or juridical control. In the latter case, the supervisory authority may exercise the right of self-control.
PL
Instytuty badawcze wpisują się w szeroko pojęty system nauki w Polsce. Są jednostkami organizacyjnymi wyodrębnionym organizacyjnie i finansowo – posiadającymi osobowość prawną. Działalność instytutu opiera się na statucie, zaś do jego organów należą: dyrektor i rada naukowa, która podejmuje uchwały w istotnych sprawach związanych z działalnością instytutu. Uchwały rady naukowej instytutu badawczego podlegają nadzorowi właściwego ministra, który w ramach ingerencji nadzorczej może uchylić w części lub w całości uchwałę rady. Nadzór nad działalnością uchwałodawczą rad naukowych instytutów badawczych wyraża się w formie decyzji administracyjnej, która podlega weryfikacji w trybie ponownego rozpatrzenia sprawy oraz w trybie skargi sądowoadministracyjnej. Jedynym kryterium nadzoru nad uchwałami rad naukowych instytutów badawczych jest legalność – zgodność z powszechnie obowiązującym prawem oraz statutem instytutu. Legalność jest także punktem odniesienia przy weryfikacji decyzji nadzorczych nad uchwałami rad naukowych, czy to w trybie administracyjnym czy to w trybie sądowej kontroli. W tym ostatnim wypadku organ nadzoru może skorzystać z uprawnienia samokontrolnego.            
EN
In view of more stringent restrictions on the acquisition of agricultural property, including the basic principle according to which the purchaser of agricultural property can only be an individual farmer and legally binding exceptions to that rule have a very limited scope, the possibility of acquiring the agricultural property with the permission of the Agency’s President in many cases is the only viable way. Therefore, the stringency of the accepted solutions concerning the acquisition of agricultural property was, at the same time, the reason for introducing the solution which would mitigate this stringency. However, the particular solutions concerning the permission of the Agency’s President to acquire agricultural property may raise a number of doubts. They concern, in particular, statutory prerequisites for obtaining such permission.
PL
Wobec wprowadzonych rygorystycznych ograniczeń dotyczących nabywania nieruchomości rolnych – w tym podstawowej zasady, zgodnie z którą nabywcą nieruchomości rolnej może być wyłącznie rolnik indywidualny, a ustawowe wyjątki od tej zasady mają bardzo ograniczony zakres – możliwość nabycia nieruchomości rolnej za zgodą Prezesa Agencji Nieruchomości Rolnych stanowi w wielu przypadkach jedyną możliwą drogę. Rygoryzm przyjętych rozwiązań w zakresie nabywania nieruchomości rolnych stanowił tym samym przyczynę wprowadzenia rozwiązania, które ma ten rygoryzm nieco łagodzić. Natomiast wiele wątpliwości mogą budzić poszczególne rozwiązania dotyczące uzyskania zgody Prezesa ANR na nabycie nieruchomości rolnej. Szczególnie dotyczą one przesłanek ustawowych, od spełnienia których zależy, czy taka zgoda zostanie wydana.
EN
Despite the fact that waiving the imposition of a fine is of discretionary nature, its application requires the administrative body to undertake ex officio actions aimed at establishing the existence of premises justifying the use of this legal institution. Their construction proves that the intention of the legislator was to emphasise its uniqueness. Therefore, only if an important interest of the trader of a sensitive good or the public interest is established in a given case, it is possible to refrain from imposing a fine.
PL
W celu zapobiegania szerzeniu się zakażeń i chorób zakaźnych, osoby chore na chorobę zakaźną albo osoby podejrzane o zachorowanie na chorobę zakaźną mogą podlegać obowiązkowej hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych. Decyzję o odbyciu kwarantanny organ sanitarny wydaje w sytuacji, gdy poweźmie informację, że osoba była narażona na chorobę zakaźną. Fakt ten potwierdzony zostaje w ramach tzw. dochodzenia epidemiologicznego. Jest to postępowanie niesformalizowane w stopniu właściwym dla procedury jurysdykcyjnej, organ podejmuje określone prawem czynności, w tym wydaje decyzję o kwarantannie, na podstawie posiadanych przez siebie danych i informacji oraz w oparciu o wiedzę medyczną i wytyczne organu wyższego stopnia, mając na uwadze przede wszystkim interes społeczny, jakim jest ochrona zdrowia publicznego. Decyzja o nałożeniu kwarantanny jest decyzją deklaratoryjną.
EN
The National Labour Inspectorate, being a state supervision body for the observance of labour law, has at its disposal various forms of action, including the form of administrative decisions containing orders and prohibitions. The evolution of the legislation on the competence of the National Labour Inspectorate clearly indicates that these activities were introduced in particular for the occupational safety and health sphere, which constitutes the core of labour protection. This is evidenced by the need for the legislator to maximize the protection of the highest goods that are the life and health of the persons carrying out the work. The occupational health and safety (OSH) regulations of the National Labour Inspectorate should be understood broadly. These are primarily provisions stemming from labour law, but also from other branches of law (mainly substantive administrative law), if their ratio legis relates to the sphere of OSH. Administrative decisions on OSH can also be based on the principles of OSH, which are non-regulatory rules resulting from life experience and the achievements of science and technology. These decisions, usually of declaratory character, are mainly preventive, enforcing the provision of healthcare for the people who work. These decisions are addressed not only to employers but also to those who employ on a different basis than the employment relationship.
PL
Niniejszy artykuł został w całości poświęcony problematyce wymogów formalnych oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania. Kwestionowanie rozstrzygnięć organów władzy publicznej jest charakterystycznym elementem porządku prawnego w demokratycznym państwie prawnym. Środkiem umożliwiającym taką weryfikację jest odwołanie. W niektórych jednak przypadkach decyzja jest zgodna z wolą strony, której dotyczy. Instrumentem służącym przyspieszeniu osiągnięcia celu, jakim jest wykonanie decyzji, jest prawo do zrzeczenia się odwołania. Zrzeczenie się odwołania przez stronę może skutkować tym, że decyzja stanie się ostateczna oraz prawomocna. W artykule omówiono konstrukcję prawną zawartą w art. 127a ustawy z 14 czerwca 1960 r. — Kodeks postępowania administracyjnego i zwrócono uwagę na wymogi formalne oświadczenia o zrzeczeniu się odwołania, ponieważ tylko prawidłowe oświadczenie o zrzeczeniu się odwołania może być prawnie skuteczne.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2021
|
vol. 31
|
issue 1
27-42
EN
The article is entirely devoted to the issues related to the dismission from the service in the Police based on the Art. 41 (2) (4) Act on the Police. This provision conditions the dismission of a police officer from the fact of acquiring the right to a pension due to reaching 30 years of retirement service. Therefore, the prerequisite for the application of this legal ground for dismission from service was discussed. However, the decision in this respect is of a discretionary nature. Thus, it requires taking into account both the public interest and the legitimate interest of the party. Therefore, the limit of administrative discretion justifying the decision to dismiss on this legal ground was indicated.
PL
Niniejszy artykuł został w całości poświęcony problematyce zwolnienia ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 4 ustawy o Policji. Przepis ten warunkuje zwolnienie policjanta od faktu nabycia przez niego prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej. Omówiono zatem przesłankę umożliwiającą zastosowanie tej podstawy zwolnienia ze służby. Decyzja w tym zakresie ma jednak charakter uznaniowy. Wymaga zatem uwzględnienia zarówno interesu społecznego, jak i słusznego interesu strony. Wskazano wobec tego na granicę uznania administracyjnego uzasadniającego podjęcie decyzji o zwolnieniu na tej podstawie prawnej.
PL
Artykuł dotyczy podstaw udzielania zezwolenia na prowadzenie działalności na rynku finansowym w kontekście polityki bezpieczeństwa państwa. Dokonano wyjaśnienia roli decyzji administracyjnej w procesie oraz analizie poddano tryb postepowania przed Komisją Nadzoru Finansowego. Dokonano także charakterystyki zasad ograniczających działalność Komisji Nadzoru Finansowego oraz kluczowych aspektów zezwolenia na prowadzenie działalności na rynku finansowym i wymogów ostrożnościowych.
EN
The article analyzes the basis for issuing a permit to conduct business activity on the financial market in the context of the national security policy. In this paper the role of the administrative decision is explained and the mode of proceedings by the Polish Financial Supervision Authority is analysed. Additionally, the principles restricting the functioning of the Polish Financial Supervision Authority as well as the key aspects of licensing to conduct business activity on the financial market and prudence requirements are characterised.
EN
The problem of the expropriation brings many specific issues as well as practical and theoretical. Taking into the consideration the field of law, which analyses that particular issues, it is significant that in case of the expropriation, it comes to the relation between the constitutional, civil and administrative law. The aim of that article is to describe particular elements of the expropriation decision as the example of administrative decision. The article also reveals the influence of those regulations on components and forms of the decision of the expropriation.
PL
Problematyka wywłaszczenia niesie za sobą bardzo wiele zagadnień szczegółowych, istotnych zarówno z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia. Mając na uwadze obszar regulacji prawnych, które zajmują się tą tematyką, zauważyć należy, iż w przypadku wywłaszczenia dochodzi do styku i wzajemnego przenikania się regulacji w sferze prawa konstytucyjnego, cywilnego, jak i administracyjnego. Dlatego celem niniejszego artykułu stało się omówienie poszczególnych elementów decyzji wywłaszczeniowej, jako przykładu decyzji administracyjnej, ze wskazaniem powiązań i wpływu powyższych regulacji na jej kształt i elementy składowe.
PL
Niniejszy tekst stanowi praktyczną analizę przepisów ustawy o ochronie przyrody w zakresie wymierzania administracyjnej kary pieniężnej za usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia, ze szczególnym uwzględnieniem orzecznictwa sądów administracyjnych. Odniesiono się w nim do podmiotów, na które potencjalnie kara może zostać nałożona, obowiązku dowodowego organu w tym zakresie oraz trybu nakładania kar.
EN
This text is a practical analysis of the provisions of the Nature Conservation Act in the administration of administrative monetary penalties for the removal of trees and shrubs without the required permit with special emphasis on the case-law of the administrative courts. The document addresses to the entities that have the potential penalty may be imposed, the burden of proof in this respect authority and the procedure penalties.
EN
The paper presents the process of developing the concept of administrative discretion. The author cites diverse views of the doctrine of administrative law, applying them to the problems of legal practice. He attempts to unify the views in order to identify the most comprehensive and acceptable concept of administrative discretion. He discusses the issues concerning the boundaries of administrative discretion, and the process of making and justifying discretionary decisions. He points out to errors made by public administration agencies in the application of law and identifies the differences between a discretionary decision and a mandatory decision.
PL
W artykule przedstawiono proces kształtowania się pojęcia uznania administracyjnego. Autor przytacza poglądy doktryny prawa administracyjnego, odnosząc je do problemów praktyki stosowania prawa. Podejmuje próbę ujednolicenia poglądów w celu odnalezienia najbardziej powszechnego i akceptowalnego rozumienia uznania administracyjnego. Omawia zagadnienia dotyczące granic uznania administracyjnego, procesu ich podejmowania i wydawania oraz uzasadniania decyzji uznaniowych. Wskazuje na błędy organów administracji publicznej w procesie stosowania prawa i odpowiada na pytanie jakie różnice występują pomiędzy decyzją uznaniową, a decyzją związaną.
PL
Artykuł poświęcony jest kwestii wadliwości decyzji administracyjnej, która ma miejsce wtedy, gdy decyzja nie jest zgodna z wymogami przewidzianymi prawem. Można wyróżnić kilka typów wad, a najpoważniejszą jest ta powodująca jej nieważność. Nieważną decyzję można zdefiniować jako nieistniejącą: jest to prawnie nieistotny skutek działania organu administracyjnego. Ponieważ nieważna decyzja z prawnego punktu widzenia nie istnieje, nie wywołuje też jakichkolwiek skutków publicznoprawnych; nikt nie jest obowiązany do poszanowania nieważnej decyzji i jej przestrzegania. Artykuł odnosi się szczególnie do istoty i natury nieważności decyzji oraz przyczyn nieważności. Autorka przyczyny te przedstawia, odwołując się do konkretnych przykładów z praktyki. Uwagę poświęca również procesowi prowadzącemu do usunięcia nieistniejącej decyzji ze sfery prawnej. Skoro nieważna decyzja administracyjna nie istnieje, nie może być ani zmieniona, ani uchylona, zatem jedyną właściwą procedurą jest autorytatywne stwierdzenie nieważności takiej decyzji. Artykuł koncentruje się na wskazaniu, kiedy nieważność decyzji może zostać stwierdzona bezpośrednio przez władze administracyjne, a kiedy przez sądy. Podnosi również kwestię konsekwencji prawnych nieważności, w tym zagadnienie szkód spowodowanych przez akty nieważne. Powyższe problemy są analizowane głównie w odniesieniu do Republiki Czeskiej, ale celem opracowania jest przedstawienie także rozwiązań dotyczących nieważności decyzji przyjętych w niektórych innych krajach europejskich. Kwestia nieważności jest rozważana zarówno w kategoriach aktualnej legislacji, jak również doktryny i praktyki orzeczniczej. Autorka ukazuje najbardziej poważne braki w obecnym ustawodawstwie czeskim związane z kwestią nieważności decyzji administracyjnych oraz formułuje w tym zakresie postulaty de lege ferenda.
EN
This article focuses on the defect of an administrative decision occuring when a decision does not comply with the binding legal requirements. Several types of defect may be distinguished, of which the one that results in a declaration of nullity is the most serious. An invalid decision may be defined as non-existing or having a legally immaterial effect of an action of an administrative body. From the legal point of view an invalid decision is non-existent and as such does not lead to any legal consequences. Neither is an entity obliged to respect, observe or follow an invalid decision. In this article, the essence and nature of an invalid decision and the reasons for invalidity are analysed based on actual cases. The process leading to a removal of a nonexistent decision from the legal sphere is also discussed. Since an invalid decision does not exist and cannot be reversed or repealed, the only procedure left is declaration of its nullity. The analysis focuses on establishing when the nullity of a decision may be declared by administrative bodies, and when such declaration requires a court decision. Legal consequences of an invalid decision being enforced and the harm caused thereby are also discussed. The above issues are analysed primarily with regards to the Czech Republic although the aim of the article has also been to present solutions adopted in some other European states. Some major deficiencies concerning the invalidity of administrative decisions in the Czech Republic have been identified as well, followed by some de lege ferenda postulates.
EN
The issue of the passage of time and its impact on an administrative act is extremely important for administrative law. This issue is related to the durability of an administrative decision, which a public administration defines the rights and obligations of individual entities in specific cases. In the doctrine of administrative law, the concept of correct decision is adopted as a decision that meets all the conditions required by law, including that it was issued in compliance with procedural standards. Compliance with the rules of procedural law is guaranteed by the institution of reopening administrative proceedings, the structure of which is based on procedural and substantive deadlines. Procedural deadlines, which determine the possibility of initiating the proceedings itself, and substantive deadlines, which condition the elimination from the legal market of a final decision issued in violation of procedural law norms. The article presents the problems of the indicated terms and problems related to them.
PL
Kwestia upływu czasu i jego wpływu na akt administracyjny ma niezwykle istotne znaczenie dla prawa administracyjnego. Zagadnienie to związane jest z trwałością decyzji administracyjnej, którą organ administracji publicznej określa prawa i obowiązki indywidualnych podmiotów w konkretnych sprawach. W doktrynie prawa administracyjnego pod pojęciem decyzji prawidłowej przyjmuje się decyzję, która spełnia wszystkie wymagane przepisami prawa warunki, w tym została wydana z zachowaniem norm procesowych. Gwarancję przestrzegania norm prawa procesowego stanowi instytucja wznowienia postępowania administracyjnego, której konstrukcja oparta została na terminach procesowych i materialnych. Terminach procesowych, które determinują możliwość wszczęcia samego postępowania, oraz materialnych, które warunkują eliminację z obrotu prawnego ostatecznej decyzji wydanej z naruszeniem norm prawa procesowego. Artykuł przedstawia problematykę wskazanych terminów oraz problemy z nimi związane.
PL
Od 2013 do 2016 roku wiele rad gminy podjęło uchwały na podstawie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.)1 upoważniające - najczęściej - spółki komunalne do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej dotyczących gospodarowania odpadami komunalnymi. W ostatnim czasie w orzecznictwie sądów administracyjnych pojawiać zaczęły się jednak rozbieżności dotyczące dopuszczalności przekazywania na podstawie art. 39 ust. 4 u.s.g. kompetencji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) do określenia w drodze decyzji administracyjnej, o której mowa w art. 6o ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej: u.u.c.p)2 wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
EN
From 2013 to 2016, many municipal councils passed resolutions pursuant to art. 39 paragraph. 4 of the Law on Local Self-Government to the utility companies to handle individual cases in the field of public administration concerning the management of municipal waste. Recently, the case law of the administrative courts began to appear discrepancies regarding the admissibility of the transfer on the basis of Article. 39 paragraph. 4 u.s.g. the competence of the mayor to determine by administrative decision referred to in Article. 6o paragraph. 1 of the Act on maintaining cleanliness and order in municipalities the fee for municipal waste management.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2018
|
vol. 61
|
issue 4
91-104
EN
The study has been devoted to the issues of consensual forms of administrative-legal actions replacing or supplementing administrative decisions. The first part of considerations deals with the consensual forms which are the alternative legal forms of disposing of the administrative matters. The alternativity of these forms lies in the choice of the legal form of administrative matter disposing, the priority of using the consensual form and the subsidiarity of the administrative decision or in the legal possibility of replacing (substitution) the already issued decision with the consensual form. The second part of the analysis was focused on the normative solutions establishing the competence bases for the complementing or even concretizing of the administrative decision content by means of the consensual forms of the administrative authorities and private entities actions.  
PL
Opracowanie zostało poświęcone problematyce konsensualnych form działań organów administracji publicznej lub podmiotów prywatnych, które zastępują lub uzupełniają decyzje administracyjne. W pierwszej części rozważań analizie poddano konsensualne formy działań administracyjnoprawnych stanowiących alternatywne formy prawne załatwiania spraw administracyjnych. Alternatywność tego rodzaju form polega na możliwości wyboru formy prawnej załatwienia sprawy administracyjnej, pierwszeństwie użycia formy konsensualnej i subsydiarności decyzji administracyjnej albo możliwości zastąpienia (substytucji) już wydanej decyzji administracyjnej przez określony typ formy konsensualnej. W części drugiej analizy omówiono i poddano teoretycznej ocenie rozwiązania normatywne ustanawiające podstawy kompetencyjne do uzupełniania lub nawet konkretyzowania treści decyzji administracyjnych za pośrednictwem uprzednich lub następczych konsensualnych form działania organów administracji publicznej oraz podmiotów spoza systemu administracji publicznej.
PL
Artykuł dotyczy kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne decyzji wydanych przez organy administracji publicznej na podstawie upoważnienia do uznania administracyjnego. Autor przedstawia dorobek doktryny prawa administracyjnego oraz orzecznictwo sądów administracyjnych wskazując w szczególności na aktualne poglądy. Autor zastanawia się nad samą dopuszczalnością kontroli decyzji uznaniowej. Wskazuje na różnice i podobieństwa decyzji związanej i decyzji uznaniowej. Odpowiada na pytania: czy dopuszczalne jest przeprowadzenie kontroli decyzji uznaniowej przez sąd administracyjny na podstawie kryterium celowości? Czy też sąd może brać pod uwagę tylko kryterium legalności? Podstawowe wnioski artykułu to brak różnic pomiędzy decyzją związaną, a decyzją uznaniową w zakresie kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne, dopuszczenie kryterium celowości, gdy kryterium to wynika z przepisów upoważniających organ do wdania decyzji uznaniowych oraz spostrzeżenie, że sądy administracyjne w coraz większym stopniu rozciągają pojemność kontroli co do zgodności z prawem, tak żeby obejmowała ona również sprawdzenie słuszności wydanej decyzji uznaniowej.
EN
The article concerns the criteria of review adopted by administrative courts to examine decisions issued by public authorities at their administrative discretion. The author presents views of legal commentators and judicial decisions with respect to administrative law and the case law of administrative courts, specifically investigating the current views. The author reflects on whether it is essentially admissible to review a discretionary decision. He also shows the differences and similarities between a mandatory decision and a discretionary decision and answers the following question: is it admissible to review a discretionary decision by an administrative court on the basis of the criterion of expediency or is the court only authorized to consider the criterion of legality? According to the main conclusions of the article there are no differences between a mandatory decision and a discretionary decision as far as the review by the administrative courts is concerned; the criterion of expediency is permitted if such a criterion emanates from the regulations empowering the authority to make discretionary decisions; it has also been observed that administrative courts increasingly expand the review capacity to ensure compliance with law, so that any such review could also be used to verify the correctness of the discretionary decision which has been issued.
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.