Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  deficyt demokratyczny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
“Taking ideas seriously” means not only to consider their causal and constitutive role in the study of social phenomena, but also to analyse how and why certain ideas gain or lose prominence within political institutions and discourses. One approach to these issues builds upon the notion of policy paradigms, which influence the results of policy-making process by shaping the political actors’ understanding of problems that need to be solved and limiting available policy options. This article attempts to show how the ability to modernise the EU governance within the paradigm of European integration heading towards “an ever closer union among the peoples of Europe” has been called into question by the crisis which began in 2008. Two potential new paradigms of integration are considered: first one suggests controlled disintegration and differentiation of EU structures, second one proposes a reinterpretation of federalism as a way to reconsolidate the Union. Poważne traktowanie idei w badaniach politologicznych wymaga nie tylko uwzględniania ich jako czynników sprawczych lub stanowiących, lecz również analizowania przyczyn i mechanizmów słabnięcia jednych i wzmacniania się innych idei obecnych w instytucjach i dyskursach politycznych. Jednym z podejść do tych kwestii jest koncepcja „paradygmatów polityki”, które kształtują postrzeganie koniecznych do rozwiązania problemów przez aktorów uczestniczących w procesie decydowania politycznego oraz ograniczają dostępne opcje działania. W ten sposób wpływają one na ostateczny kształt realizowanych polityk. Niniejszy artykuł ukazuje jak kryzys, który rozpoczął się w 2008 r., poddał w wątpliwość możliwość modernizacji UE w ramach paradygmatu integracji europejskiej zmierzającej ku „coraz ściślejszemu związkowi między narodami Europy”. Wskazano w nim dwa potencjalne nowe paradygmaty integracji: pierwszy – oparty na kontrolowanej dezintegracji i zróżnicowaniu struktur UE, drugi – sugerujący reinterpretację federalizmu jako drogę ku ponownej konsolidacji Unii.
EN
The article attempts to answer the question about the role that the European Citizens’ Initiative (ECI) plays in reducing the democratic deficit of the Union. The effectiveness of this institution has been analysed using the example of the Minority SafePack – a proposal to adopt amendments that would serve to ensure greater protection of the rights of national and linguistic minorities and to strengthen cultural and linguistic diversity in the EU. The text analyses the reasons why the Commission took a negative stance. On the one hand, the subject matter of the proposal itself is one of them. The European Union, in its justification, states that it has no competence in relation to many of the proposals contained the initiative. In addition, there is also a general reluctance of the EU to deal with minority problems, mainly due to the fact that they involve issues that are sensitive to the Member States, such as national identity and linguistic diversity. On the other hand, the rejection of the proposal is an expression of a general tendency. The Commission is very sceptical about applications submitted under the ECI, refusing to register them to a prohibitive extent. This state of affairs certainly does not allow the ECI to be described as an effective tool that contributes to the reduction of the democratic deficit in the EU.
PL
Przedmiotem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o rolę, jaką w zmniejszeniu deficytu demokratycznego Unii odgrywa europejska inicjatywa obywatelska (EIO). Efektywność tej instytucji została poddana analizie na przykładzie wniosku dotyczącego przyjęcia zmian, które miałby służyć zapewnieniu szerszej ochrony praw mniejszości narodowych i językowych oraz wzmocnieniu różnorodności kulturowej i językowej w UE – Minority SafePack. W tekście dokonana została analiza przyczyn, które skłoniły Komisję do zajęcia negatywnego stanowiska. Z jednej strony należy do nich sama tematyka wniosku. Unia Europejska w uzasadnieniu odmowy jego przyjęcia podaje, że w stosunku do wielu z zawartych w nim propozycji nie ma kompetencji. Ponadto zauważalna jest także ogólna niechęć UE do zajmowania się problemami mniejszości, wynikająca przede wszystkim z faktu, że dotykają one kwestii o newralgicznym charakterze dla państw członkowskich, jak np. tożsamość narodowa, różnorodność językowa. Z drugiej zaś – odrzucenie wniosku stanowi wyraz ogólnej tendencji. Komisja jest bardzo sceptyczna wobec wniosków składanych w ramach EIO, odmawiając im w przewarzającej mierze rejestracji. Taki stan rzeczy z pewnością nie pozwala na mówienie o efektywności EIO jako narzędzia przyczyniającego się do zmniejszenia deficytu demokratycznego w UE.
Facta Simonidis
|
2021
|
vol. 14
|
issue 1
75-90
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza konsekwencji konstrukcji mandatu członka Europejskiego Komitetu Regionów. Aby nim zostać, należy sprawować demokratyczny mandat na poziomie lokalnym lub regionalnym. Taki stan rzeczy powinien prowadzić to zmniejszenia dystansu między Unią Europejską a jej obywatelami, a tym samym do zmniejszenia deficytu demokratycznego. Zależy to jednak od rzeczywistego modelu funkcjonowania Europejskiego Komitetu Regionów. W praktyce można go określić bardziej jako technokratyczny, aniżeli demokratyczny, co jest istotnym paradoksem. Zaprezentowane wnioski oparte są na badaniu empirycznym Autora.
EN
The aim of the present paper is to analyse the consequences of the construction of membership in the European Committee of the Regions. To be a member of this body, one must have a democratic mandate at a local or regional level. This should bring the citizens closer to the European Union and therefore, reduce the democratic deficit. However, it all depends on the actual model of the functioning of the European Committee of the Regions. In practice, it can be described as technocratic rather democratic, which is a great paradox. Such a conclusion has been drawn on the basis of the author’s own empirical research.
PL
Artykuł poświęcony jest ukazaniu trudności jakie napotyka społeczność międzynarodowa przy uruchomieniu mechanizmu interwencji humanitarnej w sytuacji masowych naruszeń praw człowieka. Punktem wyjściowym do rozważań nad zjawiskiem interwencji humanitarnej jest przybliżenie jego pojęcia. Badania nad konfliktami wykazały istnienie zależności pomiędzy pragmatyzmem politycznym, a realizacją przez państwa zobowiązań zasady odpowiedzialności za ochronę. Rozważania prowadzą do wniosku, iż społeczność międzynarodowa uchyla się od stosowania interwencji humanitarnej, a decyzje o jej rozpoczęciu uzależnione są od pojawienia się wielu sprzyjających czynników geopolitycznych.
EN
The article uncovers the challenges of international organizations related to an installment of humanitarian intervention mechanism in the case of gross violation of human rights. The starting point of analysis is the explanation of the fundamentals of those conditions. The examination of conflicts showed the relationship between political pragmatism and the implementation of commitments by the state’s “responsibility to protect" principle. The analysis brings conclusion that the international community fails to comply with humanitarian intervention because the decisions of its commencement depends on the appearance of many favorable geopolitical factors.
PL
Poważne traktowanie idei w badaniach politologicznych wymaga nie tylko uwzględniania ich jako czynników sprawczych lub stanowiących, lecz również analizowania przyczyn i mechanizmów słabnięcia jednych i wzmacniania się innych idei obecnych w instytucjach i dyskursach politycznych. Jednym z podejść do tych kwestii jest koncepcja „paradygmatów polityki”, które kształtują postrzeganie koniecznych do rozwiązania problemów przez aktorów uczestniczących w procesie decydowania politycznego oraz ograniczają dostępne opcje działania. W ten sposób wpływają one na ostateczny kształt realizowanych polityk. Niniejszy artykuł ukazuje jak kryzys, który rozpoczął się w 2008 r., poddał w wątpliwość możliwość modernizacji UE w ramach paradygmatu integracji europejskiej zmierzającej ku „coraz ściślejszemu związkowi między narodami Europy”. Wskazano w nim dwa potencjalne nowe paradygmaty integracji: pierwszy – oparty na kontrolowanej dezintegracji i zróżnicowaniu struktur UE, drugi – sugerujący reinterpretację federalizmu jako drogę ku ponownej konsolidacji Unii.
EN
“Taking ideas seriously” means not only to consider their causal and constitutive role in the study of social phenomena, but also to analyse how and why certain ideas gain or lose prominence within political institutions and discourses. One approach to these issues builds upon the notion of policy paradigms, which influence the results of policy-making process by shaping the political actors’ understanding of problems that need to be solved and limiting available policy options. This article attempts to show how the ability to modernise the EU governance within the paradigm of European integration heading towards “an ever closer union among the peoples of Europe” has been called into question by the crisis which began in 2008. Two potential new paradigms of integration are considered: first one suggests controlled disintegration and differentiation of EU structures, second one proposes a reinterpretation of federalism as a way to reconsolidate the Union.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.