Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: determinanty wzrostu

Sort By:

Limit search:

Adam Smith pomylił się. To nie egoistyczne jednostki, lecz silne wspólnoty powodują szybszy rozwój ekonomiczny

100%

Maziarz M.

Ogrody Nauk i Sztuk

2015

issue 5

388-399

Zgodnie z dwiema najpopularniejszymi teoriami filozoficznymi poznanie relacji przyczynowej można sprowadzić do (1) zbadania mechanizmów zachodzących pomiędzy zmiennymi (jak mówią zwolennicy realizmu przyczynowego) lub (2) analizy korelacji zachodzącej pomiędzy zmiennymi (za czym opowiadają się filozofowie kontynuujący tradycję Hume’a). W badaniach zastosowano obie metody w celu odpowiedzi na pytanie, czy istnieje relacja przyczyna – skutek pomiędzy wymiarem kultury indywidualizm-wspólnotowość oraz tempem rozwoju ekonomicznego. Przeprowadzona analiza wykazała, że zorientowanie społeczeństwa na wspólnoty powoduje szybszy wzrost gospodarczy.

According to the two most popular philosophical theories of causality, there are two ways of recognizing such relations: (1) by understanding mechanisms and processes between variables (in pursuance of causal realism) or (2) by correlation analysis (because, as Hume wrote, it is impossible to cognize the causal relationship itself). I applied these two methods to answer the question - if there is a cause-and-effect relationship between one of the cultural dimensions, namely individualism-collectivism and the rate of economic growth. This study, conducted on a group of EU countries shows that more collectivistic countries develop faster.

Kontrowersje wokół ekonomii i ekonomistów

51%

Kowalczyk S.

Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie

2018

vol. 48

issue 3

9-22

Economics, like other sciences, is met with critical remarks and polemics from other areas of knowledge related to their findings and achievements. However, what distinguishes the critical trend towards economics and economists, especially in recent years, is special. It is characterized first of all by the exceptional intensity of critics, often taking the form of an attack, depreciating the status of economics as a science, and secondly, more and more frequent critical comments from the economists themselves. These issues are the subject of this article. The author tries to identify the main reasons for these critical remarks, he is considering the reality of the economic crisis and the sources of weakening the social prestige of economists. In conclusion, the actions necessary to reverse these trends that are unfavor-able for economics and economists are outlined.

Ekonomia, podobnie jak i inne nauki, spotyka się z uwagami krytycznymi oraz polemikami ze strony innych dziedzin wiedzy, odnoszonymi do ich ustaleń i osiągnięć. Jednak to co wyróżnia krytyczny nurt pod adresem ekonomii oraz ekonomistów, zwłaszcza w ostatnich latach, jest szczególne. Charakteryzuje go po pierwsze, wyjątkowa intensywność krytyki, przybierającej często wręcz znamiona ataku deprecjonującego status ekonomii jako nauki oraz po drugie, coraz częstsze uwagi krytyczne pochodzące od samych ekonomistów. Zagadnienia te są przedmiotem niniejszego artykułu. Autor stara się zidentyfikować główne przyczyny tych krytycznych uwag, zastanawia się nad realnością kryzysu ekonomii i źródłami osłabienia prestiżu społecznego ekonomistów. W konkluzji stara się nakreślić działania niezbędne do odwrócenia tych niekorzystnych dla ekonomii i ekonomistów tendencji.

Refine search results

1 Kwartalnik Nauk o Przedsiębiorstwie

1 Ogrody Nauk i Sztuk

1 Kowalczyk S.

1 Maziarz M.

1 2018

1 2015

Search results

Adam Smith pomylił się. To nie egoistyczne jednostki, lecz silne wspólnoty powodują szybszy rozwój ekonomiczny

Kontrowersje wokół ekonomii i ekonomistów