Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  diagnoza prenatalna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Prenatal diagnosis enables the detection of abnormalities in fetal development during the early stages of pregnancy. A disproportion between diagnostic and therapeutic possibilities seems a key feature of prenatal diagnosis. Unfortunately, prenatal diagnosis represents a type of secondary prevention. The therapeutic possibilities of existing malformation (intrauterine therapy of fetus) are limited. Termination of the pregnancy is one medical procedure implemented in the case of severe, lethal congenital malformations (Peller et al. 2004; Palomaki et al. 1996). On the basis of their study, Lalor and Begley (Lalor et al. 2008) proposed a model of events taking place between the decision upon undergoing prenatal examination and adaptation to the existence of severe, lethal congenital malformation of the fetus. The process includes four phases: Decision upon prenatal examination; Shock (diagnosis); Understanding of the diagnosis; and Adaptation. Irrespective of the decision upon pregnancy outcome,this situation is referred to as a „life-changing experience”. !e role of the relationship with healthcare providers is worth emphasizing, and particularly the need for their acceptance of maternal decisions, and the continuation of visits to one specialist.
PL
Diagnostyka prenatalna umożliwia wykrycie zaburzeń w rozwoju płodu na bardzo wczesnym etapie ciąży. Wydaje się, że wartą podkreślenia cechą charakterystyczną diagnostyki prenatalnej jest dysproporcja pomiędzy możliwościami diagnostycznymi a możliwościami terapeutycznymi. Niestety, diagnostyka prenatalna ma charakter profilaktyki wtórnej. Dostępne metody leczenia istniejącej już wady (terapia wewnątrzmaciczna płodu) są ograniczone. Jedną z procedur medycznych wdrażanych w przypadku istnienia u płodu ciężkiej, nieuleczalnej wady wrodzonej jest przedwczesne ukończenie ciąży (terminacja ciąży) (Peller i in. 2004; Palomaki i in. 1996). Lalor i Begle, (Lalor i in. 2008), na podstawie badań własnych, zaproponowały model procesu od momentu podjęcia decyzji o poddaniu się badaniu prenatalnemu do adaptacji po stwierdzeniu u płodu ciężkiej, nieuleczalnej wady wrodzonej. Proces obejmuje cztery fazy: podjęcie decyzji o poddaniu się badaniu prenatalnemu; szok (diagnozę); pojmowanie znaczenia diagnozy; adaptację. Niezależnie od rodzaju podjętej decyzji odnośnie losów ciąży sytuacja ta jest określana jako „wydarzenie, które zmieniło życie”. Podkreślane jest znaczenie relacji z udzielającymi świadczeń medycznych, w szczególności potrzeba akceptacji podjętej decyzji oraz kontynuowanie spotkań z jednym specjalistą. Każda z faz składa się z następujących po sobie wydarzeń – na ich przebieg ma wpływ nie tylko sama kobieta, ale także zajmujący się nią zespół – momenty kluczowe, takie jak reakcja na diagnozę czy podjęcie decyzji o losach ciąży oraz późniejszy proces adaptacji i nadawania znaczenia temu wydarzeniu w dużym stopniu są związane ze sposobem przekazania informacji o stanie płodu i przyszłych rokowaniach.
PL
W artykule przedstawiono materiał empiryczny, który pozwala na zarysowanie sytuacji współczesnych kobiet doświadczających trudnego macierzyństwa w porównaniu z kobietami sprzed dwudziestu lat opisanymi przez Małgorzatę Kościelską (1998). W badaniach jakościowych wzięło udział 18 kobiet, które doświadczyły trudnego macierzyństwa związanego z niepomyślną diagnozą prenatalną, wynikającą z niepełnosprawności, choroby genetycznej lub wady wrodzonej. Wykorzystano autobiograficzny wywiad narracyjny Fritza Schützego. Analiza treści wypowiedzi respondentek ujawnia ich troskę nie tylko o stan zdrowia i rozwój fizyczny dziecka, lecz również o jego dobrostan psychiczny. Diagnoza wad wrodzonych i genetycznych anomalii nie hamuje rozwoju więzi emocjonalnej matki z dzieckiem. Kobiety bardziej świadomie niż latach 90. ubiegłego wieku poddają się badaniom prenatalnym. Chociaż czują lęk przed takimi badaniami, to bardziej martwią się o stan zdrowia dziecka niż o porzucenie przez męża. Ich motywacja do poddania się badaniom prenatalnym wynika z chęci szybkiego zaradzenia nieprawidłowościom rozwojowym. Możliwość przeprowadzenia zabiegu terminacji ciąży powoduje wiele skrajnych emocji i wątpliwości natury moralnej. Połowa przebadanych kobiet pozytywnie ocenia pomoc w ramach grup wsparcia i porad na forach internetowych, natomiast rzadko otrzymuje instytucjonalne wsparcie psychologiczne (5 osób na 18 badanych). Większość kobiet podkreśla ostracyzm społeczny. Mimo upływu 20 lat od publikacji książki Trudne macierzyństwo Małgorzaty Kościelskiej (1998), rozwoju nowych technologii, medycyny, transformacji społeczno-ustrojowej sytuacja matek oczekujących narodzin dziecka oraz doświadczających niepomyślnej diagnozy nie zmieniła się diametralnie i wymaga podjęcia wielu zmian systemowych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.