Search results

1

Miejsca zapalne. Przestrzenie wojenne Leopolda Buczkowskiego

100%

Libich M.

Pamiętnik Literacki

|

2022

|

vol. 113

|

issue 4

9-35

PL

Artykuł jest próbą rekonstrukcji skomplikowanej biografii wojennej Leopolda Buczkowskiego, która pozostaje dziś najsłabiej opracowanym okresem jego życia. Posługując się dostępnymi źródłami, w szczególności ustaleniami Justyny Staroń, Zygmunta Trziszki, Jana Tomkowskiego i Hanny Kirchner, a także wypowiedziami samego pisarza, autor szkicu odtwarza życie Buczkowskiego do wybuchu drugiej wojny światowej – dzieje kampanii wrześniowej, lata spędzone we wsi Podkamień, działalność konspiracyjną, udział w powstaniu warszawskim – oraz po wojnie, kiedy to powstawał i ukończony został Czarny potok. Pytając o niejasne miejsca w życiorysie Buczkowskiego, autor próbuje ustalić najprawdopodobniejszą wersję wydarzeń i wskazuje na te zagadnienia, którym należałoby w przyszłości poświęcić więcej uwagi.

EN

The paper attempts to reconstruct Leopold Buczkowski’s complicated war biography, which today remains the least penetrated period of his life. Resorting to the available sources, especially the ascertainments by Justyna Staroń, Zygmunt Trziszka, Jan Tomkowski, and Hanna Kirchner, as well as including Buczkowski’s own statements, the author of the sketch reconstructs the life of Buczkowski until the outbreak of the World War II: the history of September campaign of 1939, the years he spent in the village Podkamień, conspiracy, participation in the Warsaw Uprising, as well as after the war when he produced and completed “Czarny potok” (“Black Torrent”). Questioning for the unclear places in Buczkowski’s life, the author strives to restore the most probable train of events and points at those issues that deserve closer attention in future studies.

2

Błądzenie Gézy Csátha: między autobiografizmem, fikcją a autoanalizą

100%

Chmurski M.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2019

|

vol. 13

|

issue 2

73-85

EN

The article scrutinizes how autobiographism, fiction and autoanalysis crisscross in the psychoanalytical study Elmebetegségek psychikus mechanizmusa (On the psychic mechanisms of mental illnesses) by the Hungarian writer and psychiatrist Géza Csáth (1887–1919) in the light of his diary and Carl Gustav Jung’s doctoral thesis.

PL

W artykule poddano analizie splot autobiografizmu, fikcji i autoanalizy w studium psychoanalitycznym O psychicznych mechanizmach chorób umysłowych węgierskiego pisarza i psychiatry Gézy Csátha (1887–1919) w świetle jego zapisków dziennikowych oraz rozprawy doktorskiej Carla Gustava Junga.

3

Księga fundacyj klasztorów karmelitanek bosych prowincyjej polskiej Ducha Świętego – projekt historiograficzny, artystyczny, literacki i niezwykła książka rękopiśmienna krakowskich zakonnic z początku XVIII wieku

80%

Nowicka-Struska A.

Facta Simonidis

|

2022

|

vol. 15

|

issue 2

11-27

EN

The article discusses issues such as the authorship, structure, purpose, artistic binding, and overall idea of the 17th-century historiographic manuscript Księga fundacyj klasztorów karmelitanek bosych prowincyjej polskiej Ducha Świętego, kept in the Library of the Discalced Carmelites in Cracow, file No. 255. The monastic historiography of the Discalced Carmelites is a unique phenomenon in the writing of the Old Polish era. The chronicles were written in simple, colloquial language, far from sophisticated erudition, and their authors passionately reported on the most important events in the life of the convent. Their relations are an example of domestic diarism featuring a collective protagonist. The initial parts of the chronicle, the so-called “little chronicles” or “brief descriptions of foundations,” had an elevated and solemn character. The manuscript discussed in the article is a collection of all the “short descriptions,” i.e. the introductory parts of the conventual chronicles of Carmelite foundations in Poland and Lithuania, written up to 1725. Manuscript No. 255 is one of the most beautiful manuscripts preserved in the collection of the Discalced Carmelite nuns in Cracow. All the elements of the manuscript prove that it was designed as a comprehensive, unique manuscript book, combining diverse graphic and printmaking techniques with foundational texts crucial to monastic identity. The analysis of the manuscript reveals the manuscript’s relations with other manuscripts from the Library of the Discalced Carmelites and European Teresian texts (Vita Effigiata Della Serafica Vergine S[aint] Teresa di Gesù, 1670). When designing the book, the author of the manuscript used poetic texts on the title page and frontispiece. The manuscript contains brief descriptions of the foundation of the convents in the order of their creation. Various elements of the manuscript make it possible to determine the time of its creation and its author, as well as the process of creation and the purpose of the work. The beautiful codex shows the ambitions of the convent and reflects the passion of the author.

PL

W artykule omówione są zagadnienia, takie jak: autorstwo, struktura, cel spisania, oprawa artystyczna i całościowa idea, związane z historiograficznym rękopisem XVII-wiecznych karmelitanek bosych: Księga fundacyj klasztorów karmelitanek bosych prowincyjej polskiej Ducha Świętego, znajdującym się w Bibliotece Karmelitanek Bosych w Krakowie, sygn. nr 255. Historiografia zakonna karmelitanek bosych jest w skali piśmiennictwa polskiego epoki staropolskiej wyjątkowym zjawiskiem. Kobiece kroniki pisane były prostym, potocznym i dalekim od wyrafinowanej erudycji językiem, a ich autorki z pasją relacjonowały najważniejsze wydarzenia domowe. Ich zapiski stanowią przykład pamiętnikarstwa domowego, którego bohaterem była zbiorowość. Początkowe części kronik, tzw. małe kroniki, czy krótkie opisania fundacyj miały podniosły i uroczysty charakter. Manuskrypt omawiany w artykule jest zbiorem wszystkich powstałych do 1725 roku kronikarskich „krótkich opisań”, czyli wstępnych części kronik konwentualnych fundacji karmelitańskich w Polsce i na Litwie. Rękopis nr 255 należy do najpiękniejszych manuskryptów zachowanych w zbiorach karmelitanek bosych w Krakowie. Wszystkie elementy rękopisu zdradzają, że został on zaprojektowany jako całościowa, wyjątkowa książka rękopiśmienna, łącząca zróżnicowane techniki graficzne i drukraskie z kluczowymi dla tożsamości zakonnej tekstami założycielskimi. Analiza rękopisu pokazuje zależności manuskryptu z innymi rękopisami z Biblioteki Karmelitanek Bosych i europejskimi tekstami terezjańskimi (Vita effigiata della serafica vergine s[ancta] Teresa di Gesu 1670). Autorka rękopisu projektując książkę, posłużyła się na stronie tytułowej i frontyspisie tekstami poetyckimi. Manuskrypt zawiera krótkie opisy fundacji klasztorów bosaczek w porządku ich powstawania. Różne elementy rękopisu pozwalają wskazać czas jego powstania i twórczynię tej książki, a także proces powstawania i cel pracy. Rękopis ukazuje ambicje twórczyni, środowiska zakonnego i pasję autorki tego pięknego kodeksu.

Refine search results

1 Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

1 Facta Simonidis

1 Pamiętnik Literacki

1 Chmurski M.

1 Libich M.

1 Nowicka-Struska A.

2 2022

1 2019

Miejsca zapalne. Przestrzenie wojenne Leopolda Buczkowskiego

Błądzenie Gézy Csátha: między autobiografizmem, fikcją a autoanalizą

Księga fundacyj klasztorów karmelitanek bosych prowincyjej polskiej Ducha Świętego – projekt historiograficzny, artystyczny, literacki i niezwykła książka rękopiśmienna krakowskich zakonnic z początku XVIII wieku