Search results

1

Zakony i instytuty życia konsekrowanego w dokumentach archiwów kościelnych diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej

100%

Ceynowa T.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2016

|

issue 23

339-354

PL

Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska powstała w 1972 r. 40 lat później erygowano archiwum diecezjalne, które rozpoczęło gromadzenie archiwaliów z diecezji. Zgromadzenia zakonne po 1945 r. podjęły trud pracy pośród przesiedlonej ludności na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Dokumenty dotyczące ich działalności znajdują się w dwóch kościelnych archiwach, diecezjalnym i kurii biskupiej.

EN

The Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese was established in 1972. A diocesan archive was established 40 years later and the diocese documents have been collected since then. Religious congregations took a burden to work among the resettled population in the Western and Northern territories after 1945. All documents relating to their ministry can be found in two churches and diocese archives, and as well in the Bishop’s Curia.

2

Aneks 6 – Fotografie

84%

Parfianowicz W., Pawłowska K., Matejek K., Sanktuarium M. B. B. w. S., Pacholski Z.

Rocznik Skrzatuski

|

2021

|

vol. 9

277-292

3

75 lat Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów w Trzciance

84%

Klessa E.

Rocznik Skrzatuski

|

2021

|

vol. 9

253-259

4

XXXVII Tydzień Kultury Chrześcijańskiej w Trzciance

84%

Klessa E.

Rocznik Skrzatuski

|

2020

|

vol. 8

331-337

5

Aneks 4 – Dekret zmiany tytułu kościoła w Skrzatuszu

84%

Roche A., Robertus C. S.

Rocznik Skrzatuski

|

2021

|

vol. 9

275

6

Kalendarium sanktuarium w Skrzatuszu 2019 r.

84%

Ceynowa T.

Rocznik Skrzatuski

|

2020

|

vol. 8

167-179

7

Aneks 5 – Dekret zmiany tytułu kościoła w Skrzatuszu

84%

Roche A.

Rocznik Skrzatuski

|

2021

|

vol. 9

276

8

Manuskrypt ks. Andrzeja Józefa Delerdta jako źródło do początków kultu Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu

84%

Ceynowa T.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2020

|

issue 27

439–457

PL

Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu położone jest obecnie w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Jest jedynym miejscem, w którym czci się nieprzerwanie od ponad 400 lat cudowną Pietę. Początki Skrzatusza sięgają XV wieku. Wówczas powstała tam pierwsza świątynia. Drugi kościół pw. Wniebowzięcia NMP wybudowano w 1572 roku. Poświęcił go sufragan poznański 3 lata później. W wyniku reformacji wcześniejsza samodzielna parafia skrzatuska został włączona jako filia do Wałcza na początku XVII wieku, wyodrębniona ponownie jako samodzielna przez bpa Wojciecha Tolibowskiego w 1660 roku. Obecna świątynia – sanktuarium i bazylika mniejsza – wybudowana została dzięki staraniom Wojciecha Konstantego Brezy pod koniec XVII wieku. Manuskrypt ks. Delerdta jest nieocenionym źródłem dla dziejów początkowych kultu maryjnego w Skrzatuszu. Autor – wikariusz miejscowy w latach 1768–1793 – na podstawie dostępnych źródeł opisał sposób, w jaki cudowna figura dostała się z Mielęcina do Skrzatusza. Niezwykle cenne są informacje o cudach dokonanych za wstawiennictwem Piety Skrzatuskiej. Ks. Delerdt przedstawia ponad 60 takich wydarzeń, podając często personalia obdarowanego, jego pochodzenie, jak i rodzaj doznanej łaski. Ważne jest skonfrontowanie tego źródła z innymi zachowanymi, a niewykorzystanymi archiwaliami. Warte będzie także porównanie XVIII-wiecznego tekstu ze Skrzatusza z innymi podobnymi z tego okresu.

EN

The Shrine of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz is currently located in the diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg). It is the only place where the wonderful Pieta has been worshiped continuously for over 400 years. The beginnings of Skrzatusz date back to the 15th century. Then the first temple was established there. The second church Assumption of the Blessed Virgin Mary was built in 1572. It was consecrated by the Poznan (Poznań) suffragan three years later. As a result of the Reformation, the earlier independent Skrzatusz parish was incorporated as a branch into the town of Walcz (Wałcz) at the beginning of the 17th century, it was separated again as independent by Bishop Wojciech Tolibowski in 1660. The present temple – sanctuary and smaller basilica was built thanks to the efforts of Wojciech Konstanty Breza after the end of the 17th century. Manuscript of Fr. Delerdt is an invaluable source for the early history of the Marian cult in Skrzatusz. The author – local vicar in 1768–1793 described the way in which the miraculous figure got from Mielecin (Mielęcin) to Skrzatusz based on available sources. Information about miracles performed through the intercession of Pieta from Skrzatusz is extremely valuable. Ks. Delerdt presents over 60 such events often giving personal details of the recipient, his origin and the type of grace he suffered. It is important to confront this source with other preserved and unused archives. It will also be worth comparing the 18th-century text from Skrzatusz with other similar texts from that period.

9

Dzieje organów w Diecezjalnym Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu (cz. I)

84%

Łyjak W. Z.

Rocznik Skrzatuski

|

2018

|

vol. 6

65-75

PL

W tekście przedstawiono dzieje skrzatuskich organów, począwszy od opracowania kosztorysu w 1866 roku w firmie Wilhelma Sauera we Frankfurcie nad Odrą. Instrument o 19 głosach powstał w 1874 roku, a jego budowę zrealizowała wspomniana fabryka Sauera. Czas budowy dzieła potwierdzają zarówno rękopiśmienne akta, jak i nieznany dotąd badaczom katalog firmy z 1882 roku, wydrukowany z okazji jej 25-letniego jubileuszu. W 2004 roku obiekt poddano kapitalnemu remontowi i czas ten stanowi krańcową datę opracowania. W artykule znajdują się odpisy i streszczenia niemieckojęzycznych przekazów traktujących o zachowaniu dawnego chóru muzycznego wraz z wbudowaną weń atrapą – pozytywem, pozostałością po dawniejszym instrumencie. Niniejsze opracowanie jest pierwszym z serii dziejów organów w Skrzatuszu.

EN

The text presents the history of organ in Skrzatusz, starting from the cost estimate in 1866 at Wilhelm Sauer in Frankfurt (Oder). The instrument with 19 voices was created in 1874, and its construction was carried out by the said Sauer factory. The time of building the work is confirmed by both hand-written files and until now unknown company's catalog from 1882, printed on the occasion of its 25-year jubilee. In 2004, the building underwent a major renovation and this time is the final date of development. The article contains copies and abstracts of German-language messages about the preservation of the old music choir together with a dummy built-in – a positive, a remnant of a former instrument. This study is the first in a series of organ history in Skrzatusz.

10

Aneks 4 – Dekret przyznania tytułu bazyliki mniejszej kościołowi w Skrzatuszu

84%

Rocznik Skrzatuski

|

2020

|

vol. 8

353-353

11

Aneks 3 – Dekret erygowania Domu Pielgrzyma w Skrzatuszu

84%

Dajczak E., ks. d. W. Ł.

Rocznik Skrzatuski

|

2021

|

vol. 9

274

12

Dzieje Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego w granicach dzisiejszej metropolii szczecińsko-kamieńskiej

84%

Wejman G.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2019

|

issue 26

267-287

PL

Po II wojnie światowej tereny dzisiejszej metropolii szczecińskiej (od 25 marca 1992 r.), w skład której wchodzą: archidiecezja szczecińsko-kamieńska i diecezje koszalińsko-kołobrzeska i zielonogórsko-gorzowska przechodziły kilka reorganizacji, w wyniku której teren jej zmniejszył się z 44 836 km² (1945 r.) do 37 199 km². Na tym obszarze po wojnie pozostały tylko 54 siostry z 5 zgromadzeń w 16 domach zakonnych, a obecnie w metropolii posługuje 807 sióstr zakonnych. Pośród wielu rodzin zakonnych znalazło się Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego, które coraz bardziej wyciska swój charyzmat również na tych ziemiach. Zgromadzenie to, cieszące się od 13 maja 2008 r. godnością instytutu zakonnego na prawach papieskich, liczy ok. 150 sióstr i posiada placówki na obu kontynentach Ameryki, w Afryce i Europie, w sumie w 14 państwach oraz 25 w Polsce. Niemniej najmocniej związane jest z terenami dzisiejszej metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Tutaj ma Dom Generalny w Gorzowie Wlkp. i Dom Macierzysty w Myśliborzu, który wraz z kościołem tworzą Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, i w sumie w 10 miejscowościach – 12 domów zakonnych: 4 w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, 6 w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej i 2 w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, co stanowi ¼ wszystkich domów. To stwarza dobre możliwości do realizacji swojego charyzmatu – szerzenia kultu Miłosierdzia Bożego.

EN

After World War II, the areas of today’s Szczecin metropolitan archdiocese (since March 25, 1992) that includes the archdiocese of Szczecin and Kamień and the dioceses of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) and Zielona Góra-Gorzow (Gorzów) re-organized several times. As a result, the area decreased from 44 836 km² (1945) to 37 199 km². After the war, only 54 sisters from 5 congregations remained in 16 religious houses in this area. Nowadays, there are 807 nuns in the metropolitan archdiocese. One of the many religious congregations is the Congregation of the Merciful Jesus which shares his charisma there. The congregation has enjoyed the dignity of a religious institute of pontifical right since 13 May, 2008. There are about 150 sisters who serve on both continents of America, Africa and Europe (facilities in 14 countries). There are 25 houses in Poland.However, it is strongly connected with the areas of the metropolitan diocese of Szczecin and Kamień as there is the General House in Gorzów Wielkopolski, and the Mother House in Myślibórz, These two houses, together with the church, form the Sanctuary of Divine Mercy. The Congregation has 12 religious houses in 10 places: 4 in the archdiocese of Szczecin-Kamien (Kamień), 6 in diocese of Zielona Góra-Gorzow (Gorzów) and 2 in diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg), which is one quarter of all houses. This gives good opportunities to realize its charisma – to spread the worship of God’s Mercy.

13

Z wizytą w Muzeum II Wojny Światowej

84%

Wąsowicz J.

Rocznik Skrzatuski

|

2021

|

vol. 9

259-264

14

Materiały Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w Koszalinie dotyczące kościelnych dziejów Piły

84%

Ceynowa T.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2019

|

issue 26

249-266

PL

Pierwsze źródła dotyczące Piły pochodzą z akt konsystorskich z połowy XV w. Początkowo należała ona do parafii w Ujściu. Usamodzielniła się w początkach XVII w. Do 1920 r. wchodziła w skład diecezji i archidiecezji poznańskiej. Po zakończeniu I wojny światowej włączono ją do delegatury arcybiskupiej, a następnie wolnej prałatury w Pile. W wyniku II wojny światowej weszła w skład Kościoła gorzowskiego. Ostatnia reorganizacja Kościoła w Polsce w 1992 r. spowodowała jej włączenie do diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Archiwalia do dziejów Piły do początków XX w. są dostępne, ale niewystarczająco wykorzystane. Natomiast dokumenty przechowywane w archiwum diecezjalnym w Koszalinie są znane i to nie w całości, tylko nielicznym badaczom. Artykuł ten ma niejako ułatwić poszukiwania kościelnych dziejów Piły w XX w.

EN

The first sources concerning Pila (Piła) come from consistor’s acts from the mid-15th century. Initially, it belonged to the parish in Ujscie (Ujście). It became independent in the beginning of the 17th century. Until 1920, it was part of the diocese and archdiocese of Poznan (Poznań). After the end of World War I, it was included in the archbishop’s delegacy, and then a free prelature in Pila (Piła). As a result of the World War II it became part of the Gorzow (Gorzów) Church. The last reorganization of the Church in Poland in 1992 brought it inclusion in the diocese Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg). Archives for the history of Pila (Piła) until the beginning of the 20th century are available but not used enough. And documents kept in the diocesan archives in Koszalin are known and not in whole to only a few researchers. This article is to make it easier searching for the history of the Church in Pila (Piła) in the 20th century.

15

Formacja organisty na terenie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej

84%

Bilski Ł.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2014

|

issue 21

299-315

PL

Tematem niniejszego artykułu jest formacja organisty w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w świetle przepisów kościelnych dotyczących tej kwestii. Autor postawił sobie za zadanie zaprezentować przepisy dotyczące przygotowania i posługi organisty oraz przykłady wprowadzenia ich w życie, m.in. przez założenie Diecezjalnego Studium Organistowskiego. Dla bardziej wnikliwego przebadania tej kwestii autor ułożył ankietę, na podstawie której w latach 2010/2011 zostały przeprowadzone badania w celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat pracy organisty. Autor żywi nadzieję, że podjęcie tematu formacji organisty przyczyni się do podniesienia poziomu i usunięcia ewentualnych nadużyć czy braków w tym względzie w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.

EN

The subject of this article is an organist’s formation in the Diocese of Koszalin-Kołobrzeg in the light of the law concerning this issue. The attempt is to present the diocese rules concerning the organists’ preparation and their ministry. Moreover, there are some examples that show the practical realization of these rules ( for example through the establishing of the Diocesan Study Centre for Organists) To reach this aim, questionnaires were framed to make possible to collect information about the ministry and formation of an organist in the Diocese of Koszalin-Kołobrzeg. The questionnaire was conducted in 2010/2011 among parish priests and organists. The author of this article hopes that the undertaken topic of an organists’ formation be, at least to some extent, helpful to better the organists’ qualifications and exclude, if necessary, all misuses or deficiency.

16

Sprawozdanie z działalności Stowarzyszenia Rodzin Katolickich przy parafii pw. św. Mikołaja w Wałczu w latach 2018–2019

84%

Kuczkowska A.

Rocznik Skrzatuski

|

2020

|

vol. 8

337-339

17

Salezjanie w Skrzatuszu w latach 1972–2001

84%

Wąsowicz J.

Rocznik Skrzatuski

|

2016

|

vol. 4

67-77

PL

W wyniku podziału administracyjnego Kościoła w Polsce w 1972 roku Skrzatusz znalazł się w granicach powstałej wówczas diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Stał się głównym sanktuarium maryjnym na jej terenie. Do 2001 roku w parafii i sanktuarium pracowali salezjanie. Artykuł omawia ich zaangażowanie duszpastersko-wychowawcze w Skrzatuszu w latach 1972–2001.

EN

Due to the partition of the Catholic Church in Poland in 1972 the village of Skrzatusz had been located in a newly established Diocese of Koszalin-Kolobrzeg. It became the main Shrine of our Lady in the diocese at that time. Salesians had been working in the parish and the sanctuary until 2001. The article presents their ministry and educational commitment in Skrzatusz in 1972–2001.

18

Dekret zmiany nazwy kościoła i parafii rzymskokatolickiej w Skrzatuszu

84%

Dajczak E., Łukasz W.

Rocznik Skrzatuski

|

2022

|

vol. 10

314

19

Ks. prof. dr hab. Edward Sienkiewicz naukowiec i duszpasterz

84%

Ceynowa T.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2021

|

issue 28

11-30

20

Aneks 5 – Fotografie

84%

Rocznik Skrzatuski

|

2020

|

vol. 8

355-372

Refine search results

Zakony i instytuty życia konsekrowanego w dokumentach archiwów kościelnych diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej

Aneks 6 – Fotografie

75 lat Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów w Trzciance

XXXVII Tydzień Kultury Chrześcijańskiej w Trzciance

Aneks 4 – Dekret zmiany tytułu kościoła w Skrzatuszu

Kalendarium sanktuarium w Skrzatuszu 2019 r.

Aneks 5 – Dekret zmiany tytułu kościoła w Skrzatuszu

Manuskrypt ks. Andrzeja Józefa Delerdta jako źródło do początków kultu Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu

Dzieje organów w Diecezjalnym Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu (cz. I)

Aneks 4 – Dekret przyznania tytułu bazyliki mniejszej kościołowi w Skrzatuszu

Aneks 3 – Dekret erygowania Domu Pielgrzyma w Skrzatuszu

Dzieje Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego w granicach dzisiejszej metropolii szczecińsko-kamieńskiej

Z wizytą w Muzeum II Wojny Światowej

Materiały Archiwum Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w Koszalinie dotyczące kościelnych dziejów Piły

Formacja organisty na terenie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej

Sprawozdanie z działalności Stowarzyszenia Rodzin Katolickich przy parafii pw. św. Mikołaja w Wałczu w latach 2018–2019

Salezjanie w Skrzatuszu w latach 1972–2001

Dekret zmiany nazwy kościoła i parafii rzymskokatolickiej w Skrzatuszu

Ks. prof. dr hab. Edward Sienkiewicz naukowiec i duszpasterz

Aneks 5 – Fotografie