Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  dipisi
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Publishing and bookshop catalogues are one of the most important sources of information about the book market. They are becoming increasingly important when they originated in publishing and bookshop institutions that have no longer been in existence and yet are significant for the entire publishing movement. Quite often they are the only source of information about titles, authors and companies. The paper discusses printed publishing and bookshop catalogues of Polish entities in the book market, functioning in Western Germany in the years 1945-1950. Attention has been paid to their layouts, graphic design, and contents.
EN
The catalogue discussed in the article contains 113 bibliographic entries examined from the autopsy. The entry includes: name and surname of the author, title, designation of issue, place of publication, publisher’s name, release date and information about the physical characteristics of publication. The data acquired from outside the book are derived from bibliographic sources and they are placed in square brackets. Descriptions are supplemented by annotations that indicate the number of publications in the collection of „Stowarzyszenie Ochrony Poloników Niemieckich“, provenance signs occurring on individual copies of selected examples - the content of the payload. The items are mostly arranged alphabetically by surname of the fi rst author, and the anonymous works by title. Description of units are given according to its original spelling. This collection of prints is owned by the „Stowarzyszenie Ochrony Poloników Niemieckich“ from Opole.
PL
Przedstawiany katalog zawiera 113 opisów pozycji bibliograficznych sporządzonych z autopsji. Jednostka składa się z: nazwiska i imienia autora, tytułu, oznaczenia wydania, miejsca wydania, nazwy wydawcy, daty wydania oraz informacji o cechach fizycznych publikacji. Dane przejęte spoza druki pochodzą ze źródeł bibliograficznych, umieszczone są w nawiasie kwadratowym. Opisy uzupełniono adnotacjami informującymi o liczbie publikacji w zbiorze Stowarzyszenia Ochrony Poloników Niemieckich, znakach proweniencyjnych występujących na poszczególnych egzemplarzach, w wybranych przykładach – o zawartości treściowej. Pozycje zrębu głównego uszeregowane są alfabetycznie według nazwiska pierwszego autora, a przy dziełach anonimowych – według tytułu. Opis jednostek podano zgodnie z pisownią oryginalną. Prezentowana kolekcja druków znajduje się w posiadaniu Stowarzyszenia Ochrony Poloników Niemieckich z Opola.
PL
Zakończenie II wojny światowej w Europie nie przyniosło Polakom oczekiwanego rozwiązania. Mimo iż odwieczny wróg – hitlerowskie Niemcy – leżały w gruzach, to powrót do kraju w jego ówczesnych realiach politycznych był dla większości polskiej emigracji niemożliwy do przyjęcia. Sytuacja uległa pogorszeniu w lipcu 1945 r., kiedy zarówno Wielka Brytania jak i Stany Zjednoczone uznały za legalny Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej. Władze polskie w Warszawie rozpoczęły rozmowy z dyplomacją amerykańską na temat obecności Polaków w amerykańskiej strefie okupacyjnej Niemiec oraz w kwestii likwidacji Polskich Sił Zbrojnych stacjonujących w Wielkiej Brytanii. Mimo iż legalne władze polskie przebywające na wygnaniu w Londynie nie były już podmiotem negocjacji Amerykanie nie mogli nie pamiętać ich wkładu w zwycięstwo nad III Rzeszą i wspólnej walki na wielu frontach ostatniej wojny. Te i inne zaszłości wpływały na trudność polsko-amerykańskich relacji w pierwszych latach po II wojnie światowej
EN
The end of World War II in Europe did not bring to the Poles the expected solution. Although the enemy – the Nazi Germany – was defeated, the return of Poles to their country in its contemporary political realities was unacceptable for the majority of the Polish exile. The situation worsened in July 1945, when both the United Kingdom and the United States recognized as legal the Polish Provisional Government of National Unity. The Polish authorities in Warsaw started the political offensive on the bringing back home Polish Displaced Persons in the American occupation zone of Germany and on the liquidation of the Polish Armed Forces stationed in the UK. Although the legitimate Polish government-in-exile was no longer the side of negotiations, the Americans could not forget the Polish contribution to the victory over the Third Reich and comradeship. This events affect the difficulty of Polish-American relations in the early years of the post-war period.
PL
Celem niniejszego tekstu jest przedstawienie kształtowania się polityki imigracyjnej Francji w pierwszych latach po II wojnie światowej. Ważna wydaje się również refleksja nad tym, czy efekty podjętych działań były zgodne z celami, które im przyświecały. Doświadczenie masowej imigracji w okresie dwudziestolecia międzywojennego, jak również dojmująca w pierwszych latach po II wojnie światowej świadomość potrzeby uzupełnienia strat demograficznych i ekonomicznych Francji, tworzyły korzystny kontekst dla podjęcia wyzwania ustanowienia państwowego modelu polityki imigracyjnej. Taka polityka miała w założeniu regulować zasady imigracji, a następnie pobytu we Francji, podjęcia i wykonywania pracy w tym kraju przez cudzoziemców oraz promować postępującą integrację imigrantów. W artykule poruszone zostały następujące zagadnienia: geneza polityki imigracyjnej Francji, podstawy prawne powojennej polityki w tym zakresie, rola poszczególnych jednostek administracji rządowej w nowej polityce imigracyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem utworzonego w 1946 r. Narodowego Urzędu Imigracyjnego (Office national d’Immigration). Cała polityka imigracyjna Francji ustanowiona w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej wpisywała się w logikę wypełniania strat demograficznych kraju. Gdy w 1974 r. imigracja została wstrzymana, Francja liczyła 3,5 mln cudzoziemców.
EN
The purpose of this paper is to present the development of the immigration policy of France in the first years after World War II. It also seems to be important to reflect on whether the effects of the actions taken were consistent with the objectives that guided them. The experience of mass immigration in the interwar period as well as the awareness of the need to supplement demographic and economic losses of France, so overwhelming in the first years after World War II, created a favourable context for the challenge of establishing a national model of immigration policy. This policy was designed to regulate the immigration and the stay in France, the undertaking of work in this country by foreigners, as well as to promote progressive integration of immigrants. The article deals with the following issues: the genesis of the immigration policy in France, the legal framework for post-war policy toward this issue, the role of various government departments in the new French immigration policy, with a particular focus on the National Immigration Office (Office National d’Immigration) established in 1946. The whole immigration policy established in France in the first years after World War II was inscribed into the logic of filling demographic losses of the country. In 1974, when the mass immigration was stopped, France had just 3.5 million foreigners.
Dzieje Najnowsze
|
2022
|
vol. 54
|
issue 4
131-145
PL
Międzynarodowa Organizacja do spraw Uchodźców (IRO) działała w latach 1947– 1951 jako wyspecjalizowana agencja ONZ. Praca IRO była kontynuacją akcji humanitarnych organizowanych wcześniej na rzecz przesiedleńców (DP, dipisi) i uchodźców przez UNRRA i IGCR. Celem artykułu jest analiza polityki przesiedleńczej IRO jako wyznacznika nowego podejścia społeczności międzynarodowej do postępowania z przesiedleńcami i uchodźcami na przykładzie osób tych kategorii z Polski, którzy stanowili największą grupę narodową objętą opieką IRO w Europie.
EN
The International Refugee Organisation operated between 1947 and 1951 as a UN specialised agency. The IRO’s work was a continuation of the humanitarian actions previously organised for displaced persons (DPs) and refugees by UNRRA and the IGCR. This paper aims to analyse the resettlement policy of the IRO as indicative of the international community’s new approach to handling DPs and refugees, on the example of DPs and refugees from Poland, who constituted the largest national group under IRO care in Europe.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.