Search results

1

Dwie lub trzy Kasandry i co o nich wiem. Kilka uwag

100%

Wesołowska E.

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

|

2014

|

issue 4(7)

35-46

EN

Cassandra is a peculiar female character in ancient mythology and literature. She appears as early as Homer’s epic, and then incidentally in Aeneid. A would-be lover of Apollo, seer, doomed to disbelief, concubine of Agamemnon, and killed with him on their arrival to Mycenae, she is tragic and it is the tragedy, where she is presented most fully, i.e. in plays by Aeschylus, Euripidesand Seneca. However, her personality traits are so poorly determined that it leaves room for the authors’ actions organising her profile anew. Andso, in Aeschyluss he is a prophetess of her impending death, but she does not try to defend herself. In Seneca, she relates what is covered from spectators’ eyes. She happens to be the symbol of reconciliation, but in Euripides’ Helen she personifies the element of revenge. She is Apollo’s medium, and at the same time she apparently discredits his prophetic power since she was able to cheat him on some occasions. Her attitude towards Agamemnon is vague, because she bemoans his death the same way Helen, whom she hates, mourns Hector’s death. Only the Greek Troades provides an opinion on the beauty of the prophetess. Afterall, Helenand Cassandra’s fatesare mysteriously intertwined. We have the right to suppose that Clytaemestra’s calling Cassandraa female swan is not accidental, although it formally seems to refer to her stage “muteness”.

2

Współczesny „przymus niewiary” wyzwaniem dla ekumenizmu

100%

Szmulewicz H.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2016

|

vol. 35

|

issue 2

EN

The Church teaching and reflections made by theologians do not leave any room for doubts concerning the personal character of Christian faith. Faith is a conscious and free decision; decision that cannot be forced, nor forbidden in any way. This study analysis shows that the ecumenical dialogue faces the necessity to defend faith against open or hidden violation of the rule of freedom of religion. This is about common voice that has evangelical and ecumenical character. Despite differences that are still present in Christianity, all Christ’s disciples should explicitly stand for the freedom of religion and at the same give an obvious evidence that faith is a priceless treasure received from God.

PL

Nauczanie Kościoła i refleksja teologów nie pozostawia wątpliwości co do osobowego charakteru wiary chrześcijańskiej. Wiara jest decyzją rozumną i wolną; decyzją, która nie może być w jakikolwiek sposób wymuszana ani zabraniana. Analiza zawarta w niniejszym studium wskazuje, że dialog ekumeniczny stoi wobec konieczności obrony wiary przed jawnym lub ukrytym łamaniem zasady wolności religijnej. Chodzi o wspólny głos o charakterze ewangelizacyjnym i ekumenicznym. Pomimo różnic, jakie wciąż istnieją w ramach chrześcijaństwa, wszyscy uczniowie Chrystusa winni jednoznacznie opowiadać się za wolnością religijną, dając jednocześnie czytelne świadectwo o wierze jako bezcennym skarbie otrzymanym od Boga.

3

Shocking Others: a Phenomenology of Emotional Shock and Political Polarization

63%

Simon P.

Kultura i Wartości

|

2023

|

issue 36

123-139

DE

Im Artikel wird eine phänomenologische Methode angewandt, um die Emotion des Schocks zu erklären, die im Mittelpunkt der politischen Polarisierung steht. Er beantwortet die folgende Frage: Was ist dieses oft paradoxe Gefühl des Unglaubens, das wir empfinden, wenn uns etwas schockiert, und warum macht es die Menschen einander fremd? Im Gegensatz zu anderen Konzepten des Schocks (Stockdale, Osler) versuchen wir, den phänomenologischen Rahmen der "traumatischen Erfahrung" von Lorelle zu nutzen, um den positiven Aspekt des Schocks zu betonen: Wir zeigen, dass der Schock eine Erfahrung an sich ist und nicht nur ein Versagen bei der Verarbeitung von Erfahrungen. Die Schlussfolgerung ist, dass die Überraschung nicht immer als passive Anerkennung der Diskrepanz zwischen unseren Erwartungen und der Realität gesehen werden sollte, sondern dass sie als aktive Kraft anerkannt werden sollte. Auf diese Weise kann der Unglaube eine moralische Norm sein, die sich selbst bestätigt und eine Atmosphäre der Fremdheit für Menschen schafft, mit denen wir nicht einverstanden sind.

PL

Niniejszy artykuł wykorzystuje metodę fenomenologiczną do wyjaśnienia emocji szoku, która stanowi sedno polaryzacji politycznej. Odpowiada na następujące pytanie: czym jest to często paradoksalne uczucie niedowierzania, które odczuwamy, gdy coś nas szokuje, i dlaczego ono sprawia, że ludzie stają się sobie obcy? W przeciwieństwie do innych koncepcji szoku (Stockdale, Osler), staramy się wykorzystać ramy fenomenologiczne "traumatycznego doświadczenia" Lorelle'a, by podkreślić pozytywny aspekt szoku: pokazując, że szok jest doświadczeniem samym w sobie, a nie tylko niepowodzeniem w asymilacji doświadczenia. Wniosek jest taki, że zaskoczenie nie powinno być zawsze postrzegane jako bierne uznanie luki między naszymi oczekiwaniami a rzeczywistością; zamiast tego powinno być w pełni uznane za aktywną siłę. W ten sposób niedowierzanie może być standardem moralnym, który sam się potwierdza i nadaje atmosferę obcości ludziom, z którymi się nie zgadzamy.

EN

This article uses the phenomenological method to explain the emotion of shock, which is at the heart of political polarization. It answers the following question: what is this often paradoxical feeling of disbelief that we feel when we find something shocking, and why does it make people strangers to one another? Unlike other existing conceptions of shock (Stockdale, Osler), we employ the phenomenological framework of Lorelle’s “traumatic experience” to make explicit the positive aspect of shock: showing how shock is an experience in itself and not merely a failure to assimilate experience. The conclusion reached is that surprise should not be seen as always a passive acknowledgment of the gap between our expectations and reality; instead it should be fully recognized as an active force. Thus, disbelief can be a moral standard that asserts itself and imposes an aura of strangeness on the people we disagree with.

Refine search results

1 Kultura i Wartości

1 Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

1 Tarnowskie Studia Teologiczne

1 Simon P.

1 Szmulewicz H.

1 Wesołowska E.

1 2023

1 2016

1 2014

Dwie lub trzy Kasandry i co o nich wiem. Kilka uwag

Współczesny „przymus niewiary” wyzwaniem dla ekumenizmu

Shocking Others: a Phenomenology of Emotional Shock and Political Polarization