Search results

1

Jezus Chrystus i pokój. Refleksje św. Augustyna z Hippony

100%

Wygralak P.

Verbum Vitae

|

2016

|

vol. 30

259-276

PL

W przedstawionym artykule zostało omówione nauczanie św. Augustyna na temat pokoju jako daru Chrystusa. Zbawiciel, odchodząc ze świata, pozostawił ludziom dar pokoju. To dzięki temu darowi, zgodnie z nauczaniem św. Pawła w Ef 2,14, odnawia się w człowieku harmonia pomiędzy duchem i ciałem, możliwe jest także pojednanie między Żydami, których reprezentują pasterze udający się z pokłonem do narodzonego Jezusa, i poganami, których przedstawiają mędrcy przybywający ze wschodu do Betlejem. Jednak pokój ziemski nie jest pokojem doskonałym. Człowiek bowiem ulega pożądliwościom, wchodzi w konflikty z bliźnimi, doznaje również w codziennym życiu wielu braków. Nie powinno to jednak nikogo zniechęcać do poszukiwania pokoju. Augustyn uważa, że uczniowie Jezusa powinni na ziemi zabiegać o pokój, gdyż jest to najpewniejsza droga do osiągnięcia pokoju doskonałego w życiu wiecznym. Nie będzie wówczas żadnych konfliktów, a jedynie nieustanne przebywanie w bliskości Boga.

EN

The article discusses the teaching of St. Augustine on the subject of peace as a gift of Christ. As he was leaving the world, the Savior gave people the gift of peace. According to the teaching of St. Paul in Eph 2:14, it is due to this gift that the harmony between the human spirit and body are restored. It is also possible to reconcile Jews, represented by the shepherds coming to adore the newborn Christ baby, and Gentiles, represented by the Magi arriving from the East. Yet earthly peace is not a perfect peace, for man gives in to lusts, comes into conflict with his neighbors, and suffers from many shortcomings in everyday life. However, none of this should discourage anyone from seeking peace. St. Augustine thinks that Jesus' disciples ought to strive for peace, since peace is the surest way to achieve the perfect peace of eternal life. There, there will be no more conflicts but a constant closeness to God.

2

Nadzieja jako motor dziejów według Benedykta XVI (Josepha Ratzingera)

80%

Kowalczyk M.

|

2015

|

vol. 62

|

issue 2: Teologia dogmatyczna

109-122

EN

J. Ratzinger/Benedykt XVI has tackled a very important, albeit seldom raised in Catholic theology, problem of hope as Christian reality. Hope is for him not only the habitus, as even for St Thomas Aquinas it is, but also a Christian's existential beingness: hypostasis. It is a real reference of a human person's being and life to the living God and to Jesus Christ. This relation already starts in his earthly life in the form of “embryo”, or “leaven”, but it transgresses the life and is fulfilled in its eternal life, leading all human history to the aim, and it gives it a personalistic character. It shows that history without this great hope is devoid of any meaning. Earthly everyday hopes are a vanity or they are meaningless compared with that great hope. However, in this last sentence – I think – also a certain value of earthly hopes should be appreciated.

PL

Joseph Ratzinger/Benedykt XVI podjął bardzo ważny, mało dotąd poruszany w teologii katolickiej, problem nadziei jako rzeczywistości chrześcijańskiej. Nadzieja stanowi dla Niego nie tylko habitus, jak dla św. Tomasza z Akwinu, ale także egzystencjalną bytowość chrześcijanina: hipostazę. Jest to realne odniesienie bytu oraz życia osoby ludzkiej i społeczności do Boga żywego i do Jezusa Chrystusa. Zaczyna się już w doczesności w postaci „zarodka”, „zaczynu”, ale wykracza poza nią i spełnia się w życiu wiecznym, prowadząc całe dzieje ludzkie do celu i nadaje im charakter personalistyczny. Ukazuje, że dzieje bez tej wielkiej nadziei są pozbawione jakiegokolwiek sensu. Codzienne nadzieje ziemskie są wobec nadziei wielkiej marnością lub nic nie znaczą. Jednak w tym ostatnim aspekcie należałoby docenić pewną wartość i nadziei ziemskich.

3

Praca i duchowość

61%

Misztal W.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2013

|

issue 1(8)

51-65

PL

Artykuł podejmuje zagadnienie, na które jako na bardzo istotne wskazuje bł. Jan Paweł II w encyklice Laborem exercens. Ten obszerny temat został przedstawiony z uwzględnieniem kilku punktów. Zwrócono uwagę na pracę jako na rzeczywistość wielowymiarową, wieloznaczną. Następnie podjęte zostało zagadnienie relacji między pracą oraz grzechem i jego negatywnymi konsekwencjami. Jest to między innymi związane z błędnym, rozpowszechnionym przekonaniem, że w rozumieniu chrześcijańskim praca stanowi karę za grzech, jest jego skutkiem. Tymczasem przede wszystkim mamy tutaj do czynienia z danym przez Boga aspektem ludzkiego podobieństwa do Niego oraz skutecznym narzędziem zbawienia. Kolejny blok tematyczny dotyczy rozumienia i przeżywania pracy jako udziału w dziele Boga, który stwarza (creatio prima et continua). Następnie zostały przedstawione związki pracy z Chrystusem, z dziełem zbawienia, które On realizuje, w tym przeżywanie pracy jako udziału w Jego krzyżu i pracy związanej z Jego zmartwychwstaniem. Podjęto także wątek eschatologicznego znaczenia pracy, jej powiązań z wieczną pełnią życia jako nadaniem doskonałości aktywności zbawionych (creatio nova).

EN

The article raises the issue indicated as very essential by blessed John Paul II in his encyclical Laborem exercens. This wide topic has been presented taking into consideration the following points. Attention has been paid to work as a multidimensional and ambiguous reality. Next, the problem of the relation between work and sin as well as its negative consequences has been discussed. It is associated, among others, with the false and widespread belief that work constitutes a punishment for sin and its result in the Christian understanding. However, we are dealing here, above all, with the aspect of human likeness to God given by Him and the powerful tool of salvation. Another thematic block regards the understanding and experiencing work as the participation in the act of God, who creates (creatio prima et continua). Then, relations between work and Christ as well as the act of salvation carried out by Him has been presented, including experiencing work as the participation in His cross and in relation to His resurrection. What is more, the topic of eschatological meaning of work, its associations with the eternal fullness of life as granting the excellence to the activity of the saved (creatio nova) has been raised.

4

Praca i duchowość

61%

Misztal W.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2013

|

vol. 5

|

issue 1

EN

The article raises the issue indicated as very essential by blessed John Paul II in his encyclical Laborem exercens. This wide topic has been presented taking into consideration the following points. Attention has been paid to work as a multidimensional and ambiguous reality. Next, the problem of the relation between work and sin as well as its negative consequences has been discussed. It is associated, among others, with the false and widespread belief that work constitutes a punishment for sin and its result in the Christian understanding. However, we are dealing here, above all, with the aspect of human likeness to God given by Him and the powerful tool of salvation. Another thematic block regards the understanding and experiencing work as the participation in the act of God, who creates (creatio prima et continua). Then, relations between work and Christ as well as the act of salvation carried out by Him has been presented, including experiencing work as the participation in His cross and in relation to His resurrection. What is more, the topic of eschatological meaning of work, its associations with the eternal fullness of life as granting the excellence to the activity of the saved (creatio nova) has been raised.

Refine search results

2 Studia Socialia Cracoviensia

1 Roczniki Teologiczne

1 Verbum Vitae

2 Misztal W.

1 Kowalczyk M.

1 Wygralak P.

1 2016

1 2015

2 2013

Jezus Chrystus i pokój. Refleksje św. Augustyna z Hippony

Nadzieja jako motor dziejów według Benedykta XVI (Josepha Ratzingera)

Praca i duchowość

Praca i duchowość