Search results

1

Dogoterapia wobec przedszkolnych dzieci z niepełnosprawnością – czy to ma sens?

100%

Gołąbek-Jonak P.

Szkoła Specjalna

|

2017

|

vol. LXXVIII(3)

187-198

PL

W pierwszej części artykułu zamieszczono przegląd międzynarodowych badań dotyczących dogoterapii oraz roli psów w procesie rehabilitacji społecznej człowieka. Odwołano się do wyników badań zamieszczonych w prestiżowych zagranicznych czasopismach pokazujących zasadność wykorzystywania psów w terapii dzieci, młodzieży i dorosłych z różnymi chorobami i niepełnosprawnościami. W części badawczej artykułu zaprezentowano dogoterapię jako metodę wspomagającą terapię dzieci z niepełnosprawnością objętych wczesnym wspomaganiem rozwoju. Zastosowano metodę indywidualnych przypadków, techniką wykorzystaną w badaniach była obserwacja uczestnicząca, natomiast narzędziem – arkusz obserwacji oparty na wcześniejszym monitoringu dzieci biorących udział w badaniach. Na podstawie czterech studiów przypadku przeanalizowano zachowanie dzieci podczas terapii grupowej z udziałem psa w czasie 10 spotkań. Przebadano dzieci pod kątem koncentracji, zainteresowania i samopoczucia podczas dogoterapii. Dla każdego dziecka zostały opracowane wskazówki co do dalszej pracy terapeutycznej. Przedstawiono efekty, które udało się zrealizować podczas dogoterapii oraz cele, których nie udało się osiągnąć. W podsumowaniu starano się udowodnić, że dogoterapia może być metodą wspomagającą tradycyjne formy terapii, podkreślono również, że nie jest to metoda uniwersalna i nie wszyscy mogą z niej korzystać.

2

Dogoterapia jako metoda wspomagania procesu rehabilitacji dzieci

75%

Chrost S.

Rozprawy Społeczne

|

2018

|

vol. 12

|

issue 3

64-72

PL

Wstęp. Autor artykułu przedstawia, na podstawie badań, korzyści z zastosowania dogoterapii we wspomaganiu rozwoju i rehabilitacji dzieci. Materiał i metody. W badaniach przeprowadzonych na terenie województwa świętokrzyskiego zastosowano metodę indywidualnych przypadków, posłużono się techniką wywiadu, którego udzieliło siedem osób (dwie terapeutki i pięcioro rodziców), które opisały przypadki siedmiorga dzieci uczestniczących w procesie dogoterapii. Dzieci (Kamila, Karolina, Karol, Bartek, Mateusz, Sylwia, Miłosz) były w przedziale wiekowym 6-11 lat i każde z nich przejawiało trudności w prawidłowym rozwoju lub było dotknięte niepełnosprawnością. Wyniki. Badania ukazały, że głównymi korzyściami z zastosowania dogoterapii jest zdecydowana poprawa w różnych sferach: sferze społecznej (kontaktów interpersonalnych), sferze samooceny (rozwinięta śmiałość i odwaga), sferze senso-motorycznej (mówieniu, czytaniu, poruszaniu się, kontrolowaniu emocji), sferze motywacji do działania czy rozwinięcia poczucia odpowiedzialności. Wnioski. Z zebranego materiału badawczego wynika, że obecność czworonoga na zajęciach pozwala dziecku odprężyć się, wyciszyć, obniża poziom lęku oraz kształtuje trwałą więź. Należy pamiętać, że do zajęć dogoterapeutycznych nie mogą być skierowani pacjenci posiadający otwarte rany na ciele, alergię na sierść psa, przejawiający paniczny lęk wobec zwierząt, pacjenci agresywni, z ADHD, pacjenci ze schorzeniami psychicznymi. Z tych powodów wybór dogoterapii jako metody wspomagającej rehabilitację powinien być wcześniej potwierdzony odpowiednimi informacjami na temat stanu zdrowia psychicznego pacjenta, poziomu jego agresji oraz występowania innych cech niepożądanych.

EN

Introduction. The author of the article presents, on the basis of research, the benefits of using dog therapy in supporting the development and rehabilitation of children. Material and methods. In the research conducted in Świętokrzyskie Province, the method of individual cases was applied, the interview technique was employed with interviews given by seven people (two therapists and seven parents), who described cases of seven children participating in dog therapy. Children (Kamila, Karolina, Karol, Bartek, Mateusz, Sylwia, and Miłosz) were in the age group of 6-11 years. Each of them manifested difficulties in normal development or were affected by disability. Results. The research showed that the main benefit of applying dog therapy is a definite improvement in various spheres: the social sphere (interpersonal contacts), self-esteem (development of boldness and courage), the sensorimotor sphere (speaking, reading, walking, controlling emotions), motivation to take action or to develop a sense of responsibility. Conclusions. The collected research material demonstrates that the presence of a dog in the classroom allows the child to relax and calm down. It also lowers the level of anxiety and shapes a lasting bond. It should be noted that patients with open wounds on the body, allergic to dog’s fur, having obsessive fear of animals, aggressive ones, patients having mental disorders or ADHD, cannot be referred for dog therapy activities. For these reasons, choosing dog therapy as a method of rehabilitation should be previously confirmed by appropriate information on the patient’s mental health, the level of their aggression and other undesirable traits.

3

Dogoterapia jako forma wsparcia osób z niepełnosprawnością

63%

Sipowicz K., Najbert E., Pietras T.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2016

|

issue 1(31)

51-64

PL

Celem współcześnie rozumianej pedagogiki specjalnej jest pełna inkluzja społeczna osoby dotkniętej zaburzeniem. Jedną z metod wspierania terapeutycznego stanowi praca z udziałem zwierząt, w tym psów. Pies domowy koewoluował z człowiekiem, stając się ważnym elementem wielu rodzin kontenerującym emocje. Kontakt osoby z niepełnosprawnością z psem może korzystnie oddziaływać na procesy emocjonalne i poznawcze oraz przyczyniać się do lepszego przystosowania społecznego. W artykule krytycznie odniesiono się do badań naukowych dotyczących skuteczności dogoterapii, zwracając uwagę, że nie spełniają one standardów medycyny opartej na faktach. Kontakt człowieka z psem może jednak mieć znaczenia terapeutyczne, na co wskazuje analiza studium przypadku wielu pacjentów.

EN

The aim of special education today is to socially include people affected by a disorder. One of the ways to enhance the effectiveness of therapy is to work with animals, including dogs. The domestic dog has become an important part of many families and has proven to help discharge emotions. Interactions between a person with disability and a dog can favorably influence emotional and cognitive processes and contribute to better social adjustment. This article takes a critical stance on research on the effectiveness of dog therapy, noting that it does not meet the standards of evidence-based medicine. Interactions between dogs and humans may, however, have therapeutic significance, as evidenced and reported by analysis of many patients’ case studies.

4

Dogoterapia jako forma wspomagania rozwoju dziecka niepełnosprawnego

51%

Drwięga G., Pietruczuk Z.

Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania

|

2015

|

issue 3(16)

57-68

PL

Dogoterapia to jedna z form animaloterapii. Polega na posiłkowaniu się zaplanowaną obecnością psów w procesie rewalidacji osób niepełnosprawnych. Inaczej zwana terapią kontaktową lub terapią z udziałem zwierząt, ostatnio zyskuje coraz większą popularność. Medialny rozgłos sprawia, iż omawiana forma wspomagania rozwoju dziecka niepełnosprawnego staje się pożądaną alternatywną formą wspomagania terapii. Jednakże nadal niewiele jest udokumentowanych badań naukowych na jej temat. Niemniej jednak, z obserwacji praktyków wynika, iż stosowanie dogoterapii niesie ogromne korzyści w procesie rehabilitacji i poprawę funkcjonowania dzieci niepełnosprawnych. Jednym z decydujących warunków odniesienia sukcesu w wymienionych powyżej obszarach jest między innymi odpowiednio wykwalifikowany pedagog lub terapeuta prowadzący zajęcia. Niniejszy artykuł traktuje o korzyściach, jakie wypływają ze stosowania tej metody u dzieci z różnego rodzaju niepełnosprawnościami. Innym tematem poruszonym w tymże tekście jest niezbędność i zasadność stawiania wymagań dogoterapeutom, ze szczególnym uwzględnieniem odpowiednich kwalifikacji do pracy z osobami niepełnosprawnymi, ale również do prowadzenia zajęć z udziałem psa. Równocześnie położony został nacisk na dobrostan zwierząt biorących udział w zajęciach oraz zagrożenia mogące wynikać z niewłaściwie poprowadzonych spotkań.

EN

Dog therapy is a form of animal-assisted therapy. It is based on a planned utilization of dogs in the process of rehabilitation of persons with disabilities. Known as the contact therapy or therapy involving animals, recently it has been gaining popularity. Media coverage makes the discussed form of supporting the development of a disabled child becoming a desirable alternative form of therapy support. However, there is still little documented research on it. Nevertheless, the observations of practitioners show that dogotherapy brings enormous benefits in the process of rehabilitation and improvement of the functioning of children with disabilities. One of the decisive conditions for success in the areas mentioned above is, among other, suitably qualified teacher or therapist conducting the classes. This article is about the benefits that come from the use of this method in children with various types of disabilities. Another topic of this publication is the necessity and legitimacy of setting requirements to dog therapists, with particular emphasis on the adequate qualifications to work with persons with disabilities, and to run classes with the participation of a dog also. At the same time emphasis has been placed on the welfare of animals participating in the activities and threats that may arise from improperly conducted classes.

Refine search results

1 Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

1 Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania

1 Rozprawy Społeczne

1 Szkoła Specjalna

1 Chrost S.

1 Drwięga G.

1 Gołąbek-Jonak P.

1 Najbert E.

1 Pietras T.

1 Pietruczuk Z.

1 Sipowicz K.

1 2018

1 2017

1 2016

1 2015

Dogoterapia wobec przedszkolnych dzieci z niepełnosprawnością – czy to ma sens?

Dogoterapia jako metoda wspomagania procesu rehabilitacji dzieci

Dogoterapia jako forma wsparcia osób z niepełnosprawnością

Dogoterapia jako forma wspomagania rozwoju dziecka niepełnosprawnego