Trudność w optymalizacji praktyki wczesnej edukacji muzycznej często dotyczy przyjęcia konkretnej, empirycznie uzasadnionej, koncepcji teoretycznej. Można sądzić, że wielokrotnie zgłaszane komunikaty z badań w tym zakresie już dawno nakreśliły kierunek teorii i praktyki jako uzupełniających się jakości muzycznego edukowania. Cel, jaki jednak coraz częściej wyznaczają sobie współcześni edukatorzy i badacze, wiąże się z kategorią „dojrzałości muzycznej” w odniesieniu do rozwoju wewnętrznego rozumienia muzyki i jej znaczeń. Tego problemu dotyczy rozwój audiacji. Trzeba jednak zaznaczyć, że wyzwania dotyczące skuteczności rozwijania dojrzałego myślenia w muzyce wymagają z jednej strony zdystansowania się wobec praktyk infantylizacji wczesnego edukowania muzycznego w trybie „piosenkowym” oraz uznania jałowości wielu powtarzanych ogólnikowo haseł. Z drugiej strony konieczne jest właściwe projektowanie wczesnych działań w konkretnej perspektywie czasowej nad realnym rozwijaniem wewnętrznego rozumienia muzyki. Przyjęty w tekście kontekst teoretyczny wyznacza teoria uczenia się muzyki E.E. Gordona i kluczowa w niej kategoria audiacji. W jej świetle ujęcie tak rozwijanej „dojrzałości muzycznej” we wczesnej edukacji wydaje się szczególnie interesujące.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.