Search results

1

A skald in royal service – the case Þórarinn loftunga. Part 1: Ideological contexts of Hofuðlausn

100%

Morawiec J.

Studia Maritima

|

2020

|

vol. 33

33-52

EN

The first half of the 11th century was marked by serious challenges for the skaldic art. An advent of Christianity in the North in general and the baptism of numerous rulers in par- ticular, made skalds make efforts to implement symbolism of the new faith into their art. This trend is clearly reflected in the poetry of Þórarinn loftunga, an Icelandic poet, who is known for his compositions for Knútr inn ríki, the king of England, Denmark and Norway. The article investigates preserved lines of one of Þórarinn’s poems, Hǫfuðlausn (Head-ran- som). Special attention is paid to its sophisticated stylistic features, namely references to Byzantium (Gríklands) and the Heavenly Kingdom (himinríki) and a kenning “defender of Byzantium” (gætir Gríklands). The article argues that the presence of these features, juvenile in the skaldic art, in Þórarinn’s poem, was an effect of skald’s both ability and willingness to adopt certain elements of Christian doctrine and royal ideology present at Knútr’s English court as a response to particular expectations of the king towards his skalds and their poetry.

PL

W pierwszej połowie XI wieku poezja skaldów musiała zmierzyć się z poważnymi wyzwa- niami. Coraz większe wpływy chrześcijaństwa na Północy, znaczone chrztem kolejnych skandynawskich władców, postawiły poetów przed koniecznością zaimplementowania w swojej sztuce symboliki związanej z nową wiarą. Proces ten znajduje swoje odbicie między innymi w poezji Þórarina loftunga (Pochwalny Język), islandzkiego skalda działającego na dworze Knuta Wielkiego, króla Anglii, Danii i Norwegii. Artykuł poświęcony jest zachowa- nym fragmentom jednego z wierszy Þórarina, zatytułowanego Hǫfuðlausn (Okup za głowę). Szczególna uwaga poświęcona jest stylistycznym elementom utworu takim jak nawiązania do Bizancjum (Gríklands) i Królestwa Niebieskiego (himinríki) oraz kenningowi „obrońca Bizancjum” (gætir Gríklands). Celem artykułu jest wykazanie, że elementy te były efektem gotowości ze strony poety zaadoptowania w swojej sztuce określonych aspektów doktryny chrześcijańskiej i ideologii królewskiej obecnych na angielskim dworze Knuta. Gotowość ta była odpowiedzią poety na oczekiwania ze strony króla adresowane do skaldów działających w jego otoczeniu.

2

Magisterium pastoralne w posłudze papieża Franciszka

84%

Hajduk R.

Polonia Sacra

|

2022

|

vol. 26

|

issue 4

7-28

EN

The teaching of Pope Francis raises some controversy, and even causes accusations of infidelity to Catholic Tradition and turning away from the teaching of his predecessors on the throne of Peter. Such reactions may be due to a misunderstanding of the nature of the papal Magisterium, which has a clear pastoral profile. This article aims to help understand the Pope’s intentions and the content of his teaching, showing the Church’s turn towards pastoral issues, made at the Second Vatican Council inspired by John XXIII, as well as Francis’ approach to the Church’s transmission of the Christian truth. For this purpose, the documents of the Church will be used, the analysis of which, supported by the reflection of theologians, allows the justification of the thesis that the Magisterium teaching of Pope Francis is a continuation of the conciliar thought both in terms of its form and the content of its message. This approach to the transmission of the Christian truth enriches the inner life of the Church and dynamizes its activity in the world.

PL

Nauczanie papieża Franciszka wzbudza wiele kontrowersji, a nawet wywołuje posądzenia o niewierność w stosunku do Tradycji katolickiej i odejście od nauczania jego poprzedników na tronie Piotrowym. Takie reakcje mogą być spowodowane niezrozumieniem charakteru magisterium papieskiego, które ma wyraźny profil pastoralny. Poprzez tekst artykułu autor chce pomóc w zrozumieniu intencji papieża i treści jego nauczania, ukazując zwrot Kościoła ku kwestiom duszpasterskim, dokonany na Soborze Watykańskim II z inspiracji Jana XXIII, a także podejście Franciszka do kościelnego przekazu prawdy chrześcijańskiej. W tym celu zostaną wykorzystane dokumenty Kościoła, których analiza wsparta refleksją teologów pozwala uzasadnić tezę, iż nauczanie papieża Franciszka jest kontynuacją myśli soborowej zarówno z uwagi na jego formę, jak i zawarte w nim przesłanie. Takie podejście do przekazu prawdy chrześcijańskiej wzbogaca wewnętrzne życie Kościoła i dynamizuje jego działalność w świecie.

3

Horyzonty antropologiczne encyklik papieża Benedykta XVI

67%

Węcławik J.

Nurt SVD

|

2022

|

issue 2

213-249

PL

Autor artykułu przeprowadza analizę problematyki antropologicznej, zawartej w encyklikach Benedykta XVI: Deus caritas est (25.12.2005), Spe salvi (30.11.2007) oraz Caritas in veritate (29.06.2009). W pierwszej encyklice do istotnych tematów, które dotykają egzystencji ludzkiej należą: egzystencjalna odpowiedź człowieka na miłość Boga, relatywistyczny klimat chaosu etycznego, próba rozstrzygnięcia kwestii, „czy agape zatruło erosa”. W drugim papieskim dokumencie tematami wiodącymi stały się: dialog chrześcijaństwa ze światem współczesnym, kultura intelektualna wobec zagadnień postępu, wspólnotowy wymiar wiary chrześcijańskiej. Przesłanie trzeciego tekstu stanowią – według autora – następujące kwestie: człowiek jako wartość nadrzędna wszelkiego postępu, zagrożenie ze strony „rynku i ekonomii bez prawdy”, globalizacja jako szansa rozwoju człowieka, a także cel ostateczny jako efekt działalności ekonomicznej. Podsumowując, autor referuje przeświadczenie Benedykta XVI o nadrzędnej roli humanizmu chrześcijańskiego w służbie rozwoju człowieka.

EN

The author of the article analyses the anthropological issues contained in the encyclicals of Benedict XVI: Deus caritas est (25.12.2005), Spe salvi (30.11.2007) and Caritas in veritate (29.06.2009). In the first encyclical among the essential topics affecting human existence the following were distinguished: man’s existential response to God’s love; relativistic climate of ethical chaos and an attempt to resolve the question of “has agape poisoned eros”? In the second text of the pope the leading themes are: the dialogue of Christianity with the modern world; intellectual culture towards the issues of progress and the communal dimension of the Christian faith. As the message of the third text the author sees: man as the superior value of all progress; the threat of a “market and economy without truth”; globalization as an opportunity for human development and the ultimate goal as a result of economic activity. In conclusion, the author presents Benedict XVI’s conviction about the superior role of Christian humanism in the service of human development.

4

Znaczenie edukacji religijnej w budowaniu tożsamości chrześcijańskiej

67%

Słotwińska H.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 11: Katechetyka

19-36

EN

The article discusses the problem of the significance of education in building up Christian identity. It consists of four parts that concern: 1) the definition of identity (identity in the sociological, psychological and religious aspects, as well as in logic and philosophy), 2) the definition of Christian identity and its determinants, 3) the foundations of the identity of a Christian, that is: the Bible and the Christian doctrine, 4) presenting religious education as the foundation of building up Christian identity. Christian identity is basically acquired by being born in a Christian family. It is subjected to the laws of development, during which also its determinants change. On the other hand, religious education constitutes aid in finding proper answers to questions that are concerned with one's identity; and this aid cannot be substituted by anything, as it supports Christians in their deep reflection on the truths: about sacraments and Christians’ sacramental life, about the significance of prayer, and also about practices and about the experienced religious customs.

PL

Artykuł omawia problem znaczenia edukacji w budowaniu tożsamości chrześcijańskiej. Składa się on z czterech zagadnień szczegółowych, które dotyczą: 1) określenia tożsamości (tożsamość w aspekcie socjologicznym, psychologicznym, religijnym, a także w logice i w filozofii); 2) definicji tożsamości chrześcijańskiej oraz jej wyznaczników; 3) podstaw tożsamości chrześcijanina, którymi są: Biblia i doktryna chrześcijańska; 4) ukazania edukacji religijnej jako fundamentu pod budowanie tożsamości chrześcijańskiej. Tożsamość chrześcijańską nabywa się zasadniczo przez urodzenie w rodzinie chrześcijańskiej. Podlega ona prawom rozwoju, w czasie którego zmieniają się również jej wyznaczniki. Natomiast edukacja religijna jest nie dającą się zastąpić pomocą w znalezieniu właściwych odpowiedzi na pytania dotyczące swojej tożsamości, ponieważ wspiera chrześcijanina w podjęciu głębokiej refleksji obejmującej prawdy: o sakramentach i o swoim życiu sakramentalnym, o znaczeniu modlitwy, a także praktykach i przeżywanych zwyczajach religijnych.

5

The Contribution of the Fathers of the Church in the Development of Biblical Theology. Selected Methods of Patristic Exegesis. Part One

51%

Pamuła S.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2015

|

vol. 36

|

issue 2

31-43

PL

Wkład Ojców Kościoła do biblijnej egzegezy jest niewątpliwie jednym z największych darów pozostawionych chrześcijaństwu. Bez wątpienia, komentarze biblijne pozostawione przez Ojców Kościoła zawierają nie tylko zagadnienia istotne dla teologii, rozwoju doktryny, jednak mają również ogromny wpływ na chrześcijańską duchowość. Ten artykuł jest jednym z dwóch poświęconych tematyce patrystycznej i jej wkładu w egzegezę biblijną. W tej części autor dokonał krótkiej prezentacji ujęcia J.H. Newman’a w stosunku do Ojców Kościoła, następnie rozpoczął prezentację wybranych metod egzegezy patrystycznej.

EN

Contribution of the Fathers of the Church to exegesis is one of their greatest gifts to Christianity. Without a doubt, their works reflecting on the Scriptures not only include issues relevant to the development of theology but also, have a great impact on Christian Spirituality. This article is the first of two dedicated to patristic exegesis. In this part, the author made a brief introduction on the development of Christian Doctrine with particular attention to J.H. Newman’s theory on the contribution of the Fathers to theology.

Refine search results

1 Nurt SVD

1 Polonia Sacra

1 Roczniki Teologiczne

1 Seminare. Poszukiwania naukowe

1 Studia Maritima

1 Hajduk R.

1 Morawiec J.

1 Pamuła S.

1 Słotwińska H.

1 Węcławik J.

2 2022

1 2020

2 2015

A skald in royal service – the case Þórarinn loftunga. Part 1: Ideological contexts of Hofuðlausn

Magisterium pastoralne w posłudze papieża Franciszka

Horyzonty antropologiczne encyklik papieża Benedykta XVI

Znaczenie edukacji religijnej w budowaniu tożsamości chrześcijańskiej

The Contribution of the Fathers of the Church in the Development of Biblical Theology. Selected Methods of Patristic Exegesis. Part One