Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: dolus directus

Sort By:

Limit search:

Commentary on the Verdict of the Court of Appeal in Szczecin of April 26, 2017 (II AKa 191/16, LEX No. 2295144)

100%

Budyn-Kulik M.

Studia Iuridica Lublinensia

2018

vol. 27

issue 2

Court of Appeal in Szczecin, in its decision of April 26, 2017 (II AKa 191/16, LEX No. 2295144), acknowledges that a wrong-doer did his act in a direct intention. According to the Court, killing a closely related person out of greed is a “motive that deserves special condemnation”. The commentary is of a mixed character: it partially approves, partially criticizes the verdict. Positive aspects are: recognition of a greed motive as a motive that deserves special condemnation (in abstracto) and an attempt at describing the motive background of the act. Critical part deals with basic issues, decision-making process of the court. The verdict is an example of lack of court’s ability to explain the way of prescribing mens rea.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 26 kwietnia 2017 r. (II AKa 191/16, LEX nr 2295144) przyjął, że sprawca popełnił zabójstwo z zamiarem bezpośrednim. Uznał, że zabicie bliskiej osoby, z chęci zysku, mieści się w znamieniu motywacji zasługującej na szczególne potępienie. Glosa ma charakter mieszany: po części aprobujący, po części krytyczny. Na aprobatę zasługuje trafne uznanie motywacji ekonomicznej (in abstracto) za zasługującą na szczególne potępienie oraz próba odniesienia się przez sąd do całego tła motywacyjnego. Część krytyczna dotyczy kwestii podstawowych, związanych z procesem decyzyjnym sądu, zmierzającym do odtworzenia strony podmiotowej i przypisania jej sprawcy. Glosowany wyrok stanowi przykład braku umiejętności radzenia sobie sądów z uzasadnianiem przypisywania strony podmiotowej.

Zagadnienia strony podmiotowej w Statucie Międzynarodowego Trybunału Karnego w świetle poglądów przedstawicieli doktryny prawa i praktyki

67%

Dróżdż D.

Studia Prawno-Ekonomiczne

2014

vol. XCIII (93)

57-68

In conclusion, the desire to commit an act would not change the ascertainment that the act should be committed with direct intent will, however, impact the intent and the burden of the act by satisfying additional subjective elements. Only art. 30 of the ICC Statute is an exception presenting the definition of “mental element”, though it is perceived differently by the doctrine representatives from different countries. The concept by O. Triffterer has not won worldwide recognition among the supporters of the theory that there should be applied the provision stipulating otherwise than art. 30 of the ICC Statute and those who do not recognise the difference between “Tatbestand” and “mens rea”. It seems that the Triffterer’s concept has not been approved as, allegedly, the principles of criminal responsibility should be distinguished from the crime definitions within the ICC jurisdiction. Taking into account the ICC experience, a conclusion may be drawn that art. 30 is applied when there are no other specific provisions relating to mental element in the regulations of the ICC Statute, the Elements of Crime or customary law.

Refine search results

1 Studia Iuridica Lublinensia

1 Studia Prawno-Ekonomiczne

1 Budyn-Kulik M.

1 Dróżdż D.

1 2018

1 2014

Search results

Commentary on the Verdict of the Court of Appeal in Szczecin of April 26, 2017 (II AKa 191/16, LEX No. 2295144)

Zagadnienia strony podmiotowej w Statucie Międzynarodowego Trybunału Karnego w świetle poglądów przedstawicieli doktryny prawa i praktyki