Search results

1

Kolektivní domy a sociální politika českých průmyslových podniků v letech 1939-1953

100%

Guzik H.

Umění (Art)

|

2013

|

vol. LXI

|

issue 1

33-56

EN

Right after the Second World War, two collective houses were built in the industrial towns of Litvínov and Zlín in what was then Czechoslovakia. Each building provided housing for families, a central dining hall, a nursery school, and a wide array of cultural and social services, all under just one roof. The architectural precursors of these two buildings were found in the USSR, Swedenand France, but the Czech koldomy (collective houses) originated independently of their counterparts abroad. They drew on sociological concepts of industrial towns developed by the management of the Baťa shoemaking enterprise in Zlín during the Nazi occupation. Inspired by German industrial sociology, the Baťa Company were looking at that time for ways in which to maintain social solidarity, stability, and the moral profile of its employees. The company’s management concluded that collective houses would be better than the garden city model of housing at generating social solidarity. This form of construction was well suited to the country’s new political-economic direction after 1945, which combined elements of capitalism, corporatism, and state socialism, and left industrial enterprises a certain degree of freedom in the area of social policy. The management of the national chemical enterprise Stalin Works wanted the construction of collective housing in Litvínov to signal the humanistic dimension of industrial enterprises in the socialist state. The rapid industrialisation of Czechoslovakia after 1948 ultimately led to the failure of both buildings. The mass relocation of employees broke down the stability of workplace collectives, and the voluntary emancipation of women through work, expressed in architectural form in both collective buildings, was supplanted by the forced feminisation of the labour force. Collective housing was met with little support even among architects, who found that the social goals of the state could be better fulfilled by cheap prefab housing estates than by the romantically singular collective houses.

CS

Hned po druhé světové válce vznikly v Litvínově a Zlíně, dvou českých průmyslových centrech, dva kolektivní domy. Oba pod jednou střechou spojovaly rodinné bydlení, ústřední jídelny, školky a širokou nabídku kulturních a společenských zařízení. Architektonické předchůdce obou realizací najdeme v SSSR, Švédsku či Francii. České koldomy se ovšem zrodily nezávisle na těchto zahraničních vzorech. Oba čerpaly ze sociologických konceptů průmyslových měst, které vypracoval management zlínského podniku Baťa v krizovém období nacistické okupace. Firma Baťa, inspirovaná německou průmyslovou sociologií, tehdy hledala cesty, jak zajistit sociální soudržnost, stabilitu a mravní profil své zaměstnanecké základny. Vedení podniku usoudilo, že kolektivní domy jsou schopné generovat sociální integritu lépe, než to dokázal model zahradního města. Výstavbě českých koldomů po roce 1945 nahrával nový politicko-ekonomický kurz země, který spojoval prvky kapitalismu, korporativismu a státního socialismu a který průmyslovým koncernům ponechával jistou míru svobody ohledně podob sociální péče. Vedení Stalinových závodů a firmy Baťa chtělo výstavbou koldomů v Litvínově a Zlíně vyjádřit především humanistický rozměr průmyslového podniku v obrozeném státě. Překotná industrializace Československa po roce 1948 vedla nakonec k nezdaru obou realizací. Hromadné přesuny zaměstnanců nabourávaly stabilitu pracovních kolektivů a dobrovolnou pracovní emancipaci žen, architektonicky vyjádřenou v obou koldomech, vystřídala násilná feminizace pracovních týmů. Kolektivní domy nenašly silnou oporu ani u architektů, pro něž sociální cíle státu naplňovala levná prefabrikovaná sídliště lépe, než to dokázaly romantické unikáty koldomů.

2

GDZIE MIESZKALI RAJCY KRAKOWSCY W XIV WIEKU?

75%

Rajman J.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2015

|

vol. 1

46-89

PL

The following article shows the very first attempt to locate the places of living of Krakow’s councillors in the 14th century in scientic literature. 170 councillors were taken under consideration in this quest. Krakow City Books and other documents from the 14th century were the source for analysis. Unfortunately, the tax list of this century is missing. Nevertheless, information provided in the documents gives light to houses and living conditions, as well as to transactions performed by councillors. Thanks to the notes evidencing councillor’s and his family right to the property, the author was also able to nd some information about particular houses that a councillor lived in. Krakow City Books provided information about a house kept by a widow, or inherited by the oldest son, therefore it was possible to know which house belonged to a councillor. It was necessary to establish family ties, which could be presented only in limited perspective. The author also took under consideration buildings that were noted as landmark in transactions between other citizens. Based on these evidence it was ossible to conrm that 60% of councillors in the 14th century lived in Krakow’s Market Square. Another popular addresses were: Braci Mniejszych Street and Grodzka Street (ca. 8–9%), Św. Floriana Street, Wiślna Street, Św. Jana Street (3.7%), Św. Szczepana Street and Mały Rynek (2.2%). Some councillors also lived on Szewska Street, Żydowska Street and Braci Kaznodziejów Street (1.5–0.75%).

3

Brownstones with Stories to Tell: Houses in Jonathan Lethem’s The Fortress of Solitude

63%

Kimak I.

Roczniki Humanistyczne

|

2019

|

vol. 67

|

issue 11: Anglica

87-94

EN

This article constitutes an analysis of the depiction of houses in Jonathan Lethem’s 2003 novel The Fortress of Solitude, universally labeled a novel of gentrification. It is my contention that despite being criticized for its alleged celebration of the process the text nevertheless paints a more nuanced picture of gentrification. It does so through the depiction of houses—t he titular brownstones of this essay—that function both as a synecdoche for a larger neighborhood or community that they are situated in and as a reflection of the dynamics of the family units that occupy them.

PL

Niniejszy artykuł stanowi analizę opisów domów w wydanej w 2003 r. powieści Jonathana Lethema Twierdza samotności. Uznana za powieść o gentryfikacji i szeroko krytykowana za rzekomą jej celebrację, powieść szkicuje dużo bardziej wyważony obraz procesów gentryfikacji. Dzieje się tak dzięki reprezentacjom domów, tytułowych brooklyńskich kamienic, które funkcjonują zarówno jako synekdocha okolicy czy społeczności, w której się znajdują, oraz jako odbicie dynamiki rodzin je zamieszkujących.

4

The policy of national and state authorities in the scope of counteracting vagrancy in Galicia in the period of autonomy – an outline of issues

51%

Broński K.

Galicja. Studia i materiały

|

2020

|

issue 6

11-32

PL

Zjawisko włóczęgostwa stanowiło w Galicji poważny problem społeczny i ekonomiczny, obecnie pomijany w historiografii. Celem artykułu jest otwarcie dyskusji nad problematyką przeciwdziałania temu zjawisku w Galicji w dobie autonomicznej. Przedmiotem jest analiza regulacji prawnych i działalności organizacyjno-finansowej podejmowanej przez ówczesne władze. Przybliżone zostały ustawy państwowe stanowiące normy dla krajowych aktów prawnych. Zarysowano regulacje Sejmu Krajowego w zakresie kosztów przymusowego wydalenia włóczęgów. Przedstawiona została skala przymusowego wydalania włóczęgów do gmin, w których posiadali prawo przynależności, oraz wydatki budżetu krajowego. Omówiono rozwiązania instytucjonalne i organizacyjne, poczynając od tych, które ograniczały włóczęgostwo, po te, które miały zapobiegać jego powstawaniu. W szczególności zasygnalizowany został problem dotyczący tworzenia domów pracy przymusowej i poprawczych, stacji zaopatrzenia w naturze oraz biur pośrednictwa pracy.

EN

The phenomenon of vagrancy in Galicia constituted a serious social and economic problem, which is now neglected in historiography. The aim of the article is to start a discussion about the issues related to counteracting this phenomenon in Galicia in the era of autonomy. The subject is the analysis of legal regulations and the organisational and fnancial activity to reduce vagrancy undertaken by the authorities at that time. The study presents an outline of the regulations of the National Parliament in the scope of compulsory deportation of vagrants as well as the a scale of compulsory deportation of vagrants to gminas where they had the right of belonging and the expenses of the national budget. Institutional and organisational solutions were also discussed, starting from those reducing vagrancy and ending with those preventing it. In particular, the study addresses the issue of creation of houses of compulsory labour and reform centers, stations supplying in kind and employment agencies

Refine search results

1 Galicja. Studia i materiały

1 Res Gestae. Czasopismo Historyczne

1 Roczniki Humanistyczne

1 Umění (Art)

1 Broński K.

1 Guzik H.

1 Kimak I.

1 Rajman J.

1 2020

1 2019

1 2015

1 2013

Kolektivní domy a sociální politika českých průmyslových podniků v letech 1939-1953

GDZIE MIESZKALI RAJCY KRAKOWSCY W XIV WIEKU?

Brownstones with Stories to Tell: Houses in Jonathan Lethem’s The Fortress of Solitude

The policy of national and state authorities in the scope of counteracting vagrancy in Galicia in the period of autonomy – an outline of issues