Artykuł poświęcony jest analizie prawa unijnego i prawa krajowego w zakresie dostępu do obiektów infrastruktury usługowej. Celem artykułu jest wykazanie – po pierwsze, że w przypadku dostępu do obiektów infrastruktury usługowej stanowiącego nowy instrument regulacji gospodarczej mamy do czynienia z instrumentem tej regulacji, który nakierowany jest na wypracowanie innych celów aniżeli zapewnienie konkurencji w sektorze kolejowym. Po drugie – że w przypadku relacji pomiędzy przewoźnikiem kolejowym a operatorem obiektów infrastruktury usługowej nie występuje unbundling. Po trzecie – że dostęp do obiektów infrastruktury usługowej jest instrumentem prawnym chroniącym także operatorów obiektów infrastruktury usługowej. Po czwarte wreszcie, celem niniejszego opracowania jest przedstawienie dostępu do obiektów infrastruktury usługowej w kształtującej się praktyce orzeczniczej sądów administracyjnych w Polsce.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.