Search results

1

An Image of Power in Transition: St. George Slaying Diocletian and the War of Images

100%

Snyder S.

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

|

2019

|

vol. 3

|

issue 4(10)

67-100

EN

This essay discusses the mounted image of St. George slaying an emperor within the broader context of how and why early Christian images were transformed and adapted to the early Byzantine religious style. The representational framework of Arthur Danto’s philosophical system is used to tie together the threads of this research. By drawing parallels between changes in contemporary art and culture – often referred to as the modern/postmodern shift – and the transition of the Hellenistic to the Byzantine era, structures common to artistic creation and reception are brought to the fore. The case study presents the history of the depiction of St. George slaying Diocletian, how it emerged in the Caucasus region, and the manner in which it reflects the stylistic changes that took place in the late antique eastern Roman world. The social, cultural and philosophical ramifications of the shift of high classical art to the early Byzantine style are laid out in terms of art, modes of inquiry, and action-orientation. A theory is presented on what role the image of St. George killing Diocletian may have played in transforming the late antique and early medieval worldview. The final section sketches a philosophical framework that supports the conclusions of this research.

2

Ikonografia Ducha św. w okresie patrystycznym

84%

Filarska B.

Vox Patrum

|

1987

|

vol. 12

155-164

EN

The Author briefly discusses three types of images interpreted as probable representations of the Holy Spirit.

3

Ikonograficzna koncepcja przestrzeni chrzcielnej w sztuce wczesnochrześcijańskiej. Studium w perspektywie domus ecclesiae w Dura-Europos, Syria

84%

Szajda M.

Studia Pelplińskie

|

2022

|

vol. 56

399-418

EN

The early Christian church discovered in 1920 in the Syrian territory of Dura-Europos is now the oldest meeting place of a community of followers of Christ known to us. By research of the archaeological discoveries conducted at the site, largely by the scientists from the Yale University, one finds cultural richness of the Christians in the first half of the third century. An analysis of the partially preserved frescoes filling the space of the baptistery at Dura-Europos serves as a testimony to faith and an element of characterisation of not only the of early Christian art, yet also of the richness of the spirituality of the first followers of Christ. Clearly distinguished in the domus ecclesiae, the rooms for community meetings, the teaching of catechumens and the baptistery, indicate the important process of the formation of the cultic and catechetical sphere during that period. When we analyse the iconography discovered in the baptistery, we gain an insight into the theological and philosophical foundations that underpinned the understanding of the Sacrament of baptism in the earliest period of the liturgical development in the early Christian Church.

PL

Odkryty w 1920 roku na terenie Syrii, w Dura-Europos, wczesnochrześcijański kościół jest obecnie najstarszym odnalezionym miejscem spotkań wspólnoty wyznawców Chrystusa. Poddając badaniom odkrycia archeologiczne prowadzone w tym miejscu, w znacznym stopniu przez naukowców z Yale Uniweristy, odnaleźć można bogactwo kulturowe chrześcijan w pierwszej połowie III wieku. Analiza częściowo zachowanych fresków, wypełniających przestrzeń baptysterium w Dura-Europos, staje się świadectwem wiary i elementem charakterystyki nie tylko sztuki wczesnochrześcijańskiej, ale nadto bogactwa duchowości pierwszych wyznawców Chrystusa. Wyraźnie wyodrębnione w domus ecclesiae pomieszczenia przeznaczone na spotkania wspólnoty, nauczania katechumenów oraz baptysterium, wskazują na istotny w tym okresie proces kształtowania się sfery kultycznej i katechetycznej. Analiza ikonografii odkrytej w baptysterium, umożliwia poznanie fundamentu teologicznego i filozoficznego, jaki znajdował się u podstaw rozumienia sakramentu chrztu w najwcześniejszym okresie formowania się liturgii Kościoła wczesnochrześcijańskiego.

4

Freski o tematyce maryjnej z katakumb św. Pryscylli jako zapis wczesnochrześcijańskiej pobożności

67%

Witos B.

Polonia Sacra

|

2014

|

vol. 18

|

issue 4

EN

The frescoes of the catacombs of Priscilla, discussed in the article, were formed between the end of the second century to the fourth century. Up to the twentieth century all three were considered as devoted to St. Mary, but then criticism rejected the third of them (the fresco in the cubicle known as the The Velatio, representing three events from the life of an unknown woman). The two other paintings (Mary with the Infant Jesus and The Annunciation) may show the Christians’ devotion to St. Mary in the period from the turn of the second and third centuries to the fourth century. It can be stated that the cult of Our Lady existed always in consideration of Her relation to Jesus. It never existed as a separate and exclusive worship of Mary herself. Since the turn of the second and third century to the fourth century, Christians particularly stressed the importance of Mary as the Mother of the Messiah announced by the prophets and as the Mother of the Savior. Frescoes devoted to the Virgin Mary of the catacombs of St. Priscilla depict also the theme of dead Christians’ prayers who are asking Mary as the Mother of the Messiah for intercession for them with God. The paintings do not give Mary a central place on the images what is a theological confirmation of Her subordinate role in the history of God’s plan of salvation.

PL

Malarstwo katakumbowe stanowi najstarszy przekład rzymskiej sztuki chrześcijańskiej. Na freskach z rzymskich katakumb Maryja była ukazywana albo jako Matka Jezusa, albo jako orantka. Najczęściej spotykany obraz z Maryją w roli głównej to scena przedstawiająca Hołd Magów vel Mędrców ze Wschodu. Fresk o tej tematyce znajdujemy na ścianach kilku katakumb, w tym m.in.: Pryscylli, Piotra i Marcelina, Domicylli, Agnieszki, Kaliksta. Innym powtarzającym się motywem jest Madonna z Dzieciątkiem – spotykamy go m.in. u Pryscylli, św. Walentyna i w Cimiterium Maius (znanym jako katakumby św. Agnieszki). Umieszczony na suficie podziemnego korytarza w katakumbach Pryscylli fresk ukazujący Maryję z Dzieciątkiem uznawany jest za najstarszy wizerunek Maryi z katakumb rzymskich. W katakumbach spotykamy także sceny obrazujące wydarzenia z życia Maryi, stanowiące ilustracje wybranych perykop Nowego Testamentu. Do najbardziej znanych należy obrazowanie sceny zwiastowania z katakumb Pryscylli oraz sceny nawiedzenia z katakumb św. Walentyna. Dzisiaj uważa się, że najstarsze freski maryjne pochodzą dopiero z końca II wieku. Do IV wieku Maryja była przedstawiana zawsze w towarzystwie Syna. Sztuka wczesnochrześcijańska łączyła postać Maryi z tajemnicą wcielenia Jezusa. Obrazowano Maryję, by podkreślić ludzką naturę Syna Bożego. Kult Maryi był zależny od kultu Jezusa, nie istniał jako samodzielny.

Refine search results

1 Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

1 Polonia Sacra

1 Studia Pelplińskie

1 Vox Patrum

1 Filarska B.

1 Snyder S.

1 Szajda M.

1 Witos B.

1 2022

1 2019

1 2014

1 1987

An Image of Power in Transition: St. George Slaying Diocletian and the War of Images

Ikonografia Ducha św. w okresie patrystycznym

Ikonograficzna koncepcja przestrzeni chrzcielnej w sztuce wczesnochrześcijańskiej. Studium w perspektywie domus ecclesiae w Dura-Europos, Syria

Freski o tematyce maryjnej z katakumb św. Pryscylli jako zapis wczesnochrześcijańskiej pobożności