Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ecumenical dialog
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

The ecumenical aspect of the justification of the sinner

100%
Medwid W.
Theological Research. A Journal of Systematic Theology
|
2015
|
vol. 3
57-74
EN
The aim of this article is to discuss the ecumenical aspect of justification. Martin Luther was of the opinion that the road to justification was only through faith and grace, expressed by the principle simul iustus et peccator. The Council of Trent emphasized that justification is not only the remission of sins but is also sanctification. Catholic-Lutheran ecumenical dialogue formally began after the Second Vatican Council, which resulted in a consensus regarding the basic truths of the doctrine of justification and likewise looked at the person of Martin Luther, his demands, and the reformation.
2

Benedict XVI’s Participation in the Ecumenical Dialogue with the Orthodox Church

86%
Warzeszak J.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 1
69-88
EN
The author of this article presents the involvement of Benedict XVI in the ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole based on speeches, declarations and homilies delivered to representatives of this Church. Undoubtedly, it is significant. As a pope, he encouraged this dialogue by his authority, fraternal treatment filled with friendship and love, meetings, communal prayer and teaching. He overcame various difficulties and contributing to the progress of this dialogue. He emphasized joint theological research, because without the unity of faith there is no complete and visible unity. As always – as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that common celebration of the Eucharist could take place only in full unity: when will it happen? It is God’s gift for which we have to pray and work at the same time: to evangelize together, to resist ideologies hostile to Christianity and humanity, to care for peace and justice among Christians and followers of other religions, and to cooperate in charitable work for the poor, the sick and the needy.
3

The Ecumenical Dialogue according to Holy and Great Council of the Orthodox Church in Crete (2016)

72%
Sonea C.
Roczniki Teologiczne
|
2017
|
vol. 64
|
issue 7: Teologia ekumeniczna
127-135
EN
The purpose of this paper is to examine the question of the ecclesiastical recognition of the other Christian communities in the context of nowadays discussions within the Orthodox communities, after the Holy and Great Council in Crete (2016). We will look closely at the relation between the Church unity and the unity of faith, as understood by the Orthodox Churches, as well as at the meaning of the “the historical name of other non-Orthodox Christian Churches” with which the Orthodox Church is not in communion, stated by the document Relations of the Orthodox Church with the rest of the Christian world (ROCC). In the end, we will argue that ROCC if understood properly, could constitue the basis for the ecumenical dialogue on Orthodox.
PL
Artykuł ma na celu zbadanie kwestii kościelnego uznania innych wspólnot chrześcijańskich w kontekście dzisiejszej dyskusji prowadzonej w obrębie wspólnot prawosławnych po Świętym i Wielkim Soborze Kościoła Prawosławnego na Krecie w 2016 r. Autor dąży do bliższego przyjrzenia się relacji między jednością Kościoła i jednością wiary, tak jak jest to rozumiane w Kościołach prawosławnych, jak i znaczeniu zawartego w dokumencie Relacje Kościoła Prawosławnego z resztą świata chrześcijańskiego „historycznego miana innych nieprawosławnych Kościołów chrześcijańskich”, z którymi Kościół prawosławny nie pozostaje w komunii. Konkludując, autor argumentuje, że właściwe rozumienie wspomnianego dokumentu powinno być bazą dialogu ekumenicznego według założeń prawosławnych.
4

Human Rights in Orthodoxy and Islam A Comparative Approach

72%
Boldişor A.
Review of Ecumenical Studies Sibiu
|
2015
|
vol. 7
|
issue 1
116-133
EN
In a world where increasingly more voices from different geographical areas talk speak about equality between people, religions are called to uphold and preach human dignity and rights of all people, without taking account of race, sex or religion. In the interreligious dialog, the meetings between representatives of Christianity and Islam have multiplied considerably and they deal with themes analyzing preaching and defending human rights at all levels of life. From the preceding discussion it is clear that the human rights issue is quite sensitive, especially after the latest political, economic and social events that have shaken the world in which we live. After the period of time that the proclamation and recognition of global human rights were made as contained in the various international documents, it was passed into a new phase where the followers of different religions should work together for human dignity and human rights.
5
Publication available in full text mode
Content available

Tu es Petrus. Das Pontifikat Benedikts XVI. (2005-2013).

61%
Kluting H.
Teologia i Moralność
|
2013
|
vol. 8
|
issue 1(13)
125-157
EN
The article, written by a professor of Church history, who in 2011 at the age of 62 was ordained to priesthood by Cardinal Joachim Meissner from Cologne, provides a doctrinal and pastoral summary of the entire pontificate of Benedict XVI. The author begins by describing his first encounter with Cardinal Joseph Ratzinger and later correspondence with Benedict XVI. Next, he depicts with pain a not very favorable atmosphere in Germany after Ratzinger was elected pope and during his pontificate, even though the election of a German to the papacy after five hundred years should be a special reason for  pride. The analysis of the Pope's teaching begins with a short discussion of the trilogy "Jesus of Nazareth", followed by a scrutiny of the encyclicals of Benedict XVI "Deus Caritas est", "Spe salvi" and "Caritas in veritate". The author also mentions the 24 apostolic journeys undertaken by Benedict XVI during the eight years of his pontificate. He presents the assumptions of the Year of St. Paul, the Year of the Priesthood and the Year of Faith, all closely connected with the idea of the new evangelization and announced by the Pope. Pope Benedict's achievements include also forty- four canonizations and one hundred and five beatifications. The author strongly emphasizes the Pope's merits in interreligious and ecumenical dialog. He shows the role of papal reflection towards a deeper understanding of religious freedom. The dark pages of this pontificate are mentioned as well, mainly the problem of pedophilia in the Church and the Vatileaks affair.
PL
Artykuł profesora historii Kościoła, który w wieku 62 lat został w 2011 roku przez kard. Jo- achima Meissnera z Kolonii wyświęcony na kapłana, stanowi podsumowanie doktrynalne i pasto- ralne całego pontyfikatu Benedykta XVI. Autor na początku opisuje swoje pierwsze spotkanie z kard. Josephem Ratzingerem i późniejszą korespondencję z Benedyktem XVI. Następnie z bó- lem ukazuje niezbyt życzliwą atmosferę w Niemczech po wyborze Ratzingera na papieża i w cza- sie jego pontyfikatu, co po 500 latach od wyboru na papieża Niemca powinno być szczególnym powodem do dumy. Analizę nauczania papieskiego zaczyna od krótkiego omówienia trylogii  Jezusa z  Nazaretu, a w dalszej kolejności encyklik Benedykta XVI Deus Caritas est i Spe salvi oraz Caritas in verita- te. Wspomina o 24 podróżach apostolskich Benedykta XVI, które odbył w czasie ośmiu lat  swegopontyfikatu. Przedstawia założenia Roku Pawłowego, Kapłańskiego i Roku Wiary, połączonego ściśle z ideą nowej ewangelizacji, które zostały ogłoszone przez papieża. Do dorobku Benedykta należą też 44 kanonizacje i 105 beatyfikacji. Podkreśla szczególne zasługi papieża w dziedzinie dialogu międzyreligijnego i ekumenicznego. Ukazuje wkład refleksji papieskiej dla pogłębienia problematyki wolności religijnej. Wspomina też o cieniach tego pontyfikatu, do których zalicza przede wszystkim sprawę pedofilii w Kościele oraz aferę Vatileaks.
6
Publication available in full text mode
Content available

Benedict XVI’s Participation in the Ecumenical Dialogue with the Orthodox Church

58%
Warzeszak J.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 1
68-88
PL
Autor tego artykułu przedstawia – opierając się na przemówieniach, deklaracjach, homiliach wygłoszonych do przedstawicieli Kościoła prawosławnego Wschodu – udział Benedykta XVI w dialogu ekumenicznym z tym Kościołem jako całością. Niewątpliwie jest on znaczący. Benedykt XVI jako papież zachęcał do tego dialogu swym autorytetem, pełnym przyjaźni i miłości braterskim traktowaniem, spotkaniami, wspólną modlitwą, pouczeniami, przełamywał różne trudności, przyczyniał się do postępu w dialogu. Kładł nacisk na wspólne badania teologiczne, gdyż bez jedności wiary nie ma pełnej i widzialnej jedności. Jak zawsze – i jako teolog, i jako prefekt Kongregacji Wiary – uczył, że wspólne sprawowanie Eucharystii może mieć miejsce dopiero przy pełnej jedności. Kiedy ona nastąpi? Niewątpliwie jest darem Bożym, o który należy się modlić i zarazem pracować: wspólnie ewangelizować, wspólnie przeciwstawiać się wrogim chrześcijaństwu i człowiekowi ideologiom, dbać o pokój i sprawiedliwość pomiędzy chrześcijanami i wyznawcami innych religii, razem działać charytatywnie na rzecz ubogich, chorych i potrzebujących.
EN
The author of this article presents the involvement of Benedict XVI in the ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole based on speeches, declarations and homilies delivered to representatives of this Church. Undoubtedly, it is significant. As a pope, he encouraged this dialogue by his authority, fraternal treatment filled with friendship and love, meetings, communal prayer and teaching. He overcame various difficulties and contributing to the progress of this dialogue. He emphasized joint theological research, because without the unity of faith there is no complete and visible unity. As always – as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that common celebration of the Eucharist could take place only in full unity: when will it happen? It is God’s gift for which we have to pray and work at the same time: to evangelize together, to resist ideologies hostile to Christianity and humanity, to care for peace and justice among Christians and followers of other religions, and to cooperate in charitable work for the poor, the sick and the needy.
7
Publication available in full text mode
Content available

Exchange of gifts Experience of Global Christian Forum

51%
Perzyński A.
Łódzkie Studia Teologiczne
|
2017
|
vol. 26
|
issue 3
55-65
EN
The article presents spiritual foundation of Global Christian Forum and it consists of the following parts: 1. Introduction; 2. Spiritual impulses; 3. Sharing faith on the way; 4. Discovering the way towards contemporary ecumenism; 3. The end. The author was a participant of Global Christian Forum in the capital of Albania Tirana (2015). Now he is carefully looking at the program of the next world consultation of Christian Forum which is to take place in Bogota (Colombia) in 2018. The subject of this meeting is a biblical thought “Let mutual love remain”. Christian unity which is experienced by participants of Christian Forum touches not just mind and will but also emotions. The desire for ecumenical unity has its affective side. Ecumenism is an act of Christian love for which Christ is praying in the Gospel (J 17:21). Ecumenical work does not consist only of doctrinal and theological discussions about hermeneutic differences among Christians. Ecumenism is also a stirring of heart under the influence of the Holy Spirit. In its deeper sense ecumenism is a spiritual “gift exchange” as it was defined by John Paul II in the encyclical letter “Ut unum sint”, 28.
PL
Artykuł opisuje duchowe podwaliny Globalnego Forum Chrześcijańskiego i składa się z następujących części: 1. Wstęp; 2. Impulsy duchowe; 3. Współdzielenie wiary w drodze; 4. Odkrywanie drogi dla współczesnego ekumenizmu; 5. Zakończenie. Autor był uczestnikiem Konsultacji Globalnego Forum Chrześcijańskiego w stolicy Albanii Tiranie (2015). Obecnie z uwagą spogląda on na program kolejnej światowej konsultacji Forum Chrześcijańskiego jaka jest przygotowywana w Bogocie (Kolumbia) w 2018 roku. Tematem tego zgromadzenia jest biblijna myśl: „Niech trwa wzajemna miłość”. Chrześcijańska jedność jaka jest doświadczana przez uczestników Forum Chrześcijańskiego dotyczy nie tylko sfery rozumowej i wolitywnej ale również emocjonalno-afektywnej. Dążenia do jedności ekumenicznej posiadają również swoją stronę afektywną. Ekumenizm jest aktem miłości chrześcijańskiej o jaką Chrystus modli się w Ewangelii (J 17,21). Praca ekumeniczna polega nie tylko na dyskusjach doktrynalnych i teologicznych o różnicach hermeneutycznych wśród chrześcijan. Ekumenizm jest również poruszeniem serca pod wpływem działania Ducha Świętego. W głębszym rozumieniu ekumenizm jest duchową „wymianą darów” jak to ujął Jan Paweł II w encyklice „Ut unum sint”, 28.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.